Hayat Pahaliligi

Bitkisel proteinin ve bakliyatların değerinin bilinmediği konusunda size katılıyorum.
 
İndirim kovalamaktan yoruluyoruz. Bütün online market uygulamalarını indirip ilk siparişe özel indirimleri alıp siliyorum şahsen ben. Çok zor hayat cidden çok pahalı
 


Mesela nohut pilav cacik yiyene linc geliyor bazen. Bakliyat kiymetlidir ❤

Mercimek protein
Dolma da gayet iyi, hele ki kiymaliysa...
Afiyet olsun
 
Gecinemiyoruz.
Düzenli olarak pazara gidiyorum marketten ucuz diye.
Ama marketten alınması gerekenleri haftalık olarak alıyoruz.
Oda 300 liradan aşağı tutmuyor.
Kira elektrik su telefon internet aidat var.
Kredi ve kredi kartı ödemeleri var.
Ya en ucuz ped bile 16-20 lira arası.
Et,tavuk gibi ihtiyaçlara girmiyorum bile
 
Çok zor, biz iki kişi olmamıza rağmen kira elektrik su market pazar zor dönüyoruz,bir pazar alışverişi 200 tl civarı ki daha kasap falan demiyorum.kasaptan et almayalı haftalar oldu ,nolucak böyle bilmiyorum resmen karnımızı doyurmak için yaşıyoruz köle gibi ot gibi ,6 yıllık evli olmamıza rağmen geçim derdinden çocuk düşünmüyorum düşünemiyorum o bile lüks geliyo (doktoru,bezi,maması) .artık bazı şeylerin temelli değişmesi lazım böyle gitmez bu
 
Eşim polis ben öğretmen düğünü eşyaları her şeyi kendimiz yaptık. 4 yılda sadece 115 binlik bir araba sahibi olabildik. Kira bir de oğlumuz var çok şükür, doğum bebek masrafı, ikimiz de annelerimizin faturalarını ödüyoruz. Araba kredisi öderken sürekli eksiye giriyorduk.
O da lüks yaşamadığımız halde. Tek lüks organik yumurta ve labne almak. Eşim kendime nerdeyse hiç kıyafet ayakkabı almaz. Ben biraz alıyorum ama asla marka değildir, bir tişörte asla 50 TL veremiyorum, bebek bezinde de nerde indirimliyse o zaman alıyorum.
Ayda belki 2-3 kez dışardan söylüyoruz yemeği.
Yani birkaç kez tartıştık bile eşimle bu para nereye gidiyor diye. Sonuç hep market alışverişi... Maaşlar maalesef enflasyona yeniliyor ondan dolayı zorlanıyoruz.
 
10 sene önce dershanede asgari ücret karşılığı çalışır, tek başıma yaşardım. O dönemde her haftasonu bir şişe şarap içer, hafta içleri de 2şer bira içerdim. Markete girince 2 saat fiyat kıyaslaması yapmaz elim kolum dolu çıkardım. Sık sık dışarı çıkar, o mekan senin bu mekan benim yer içerdik arkadaşlarla..
Şu an devlet memuruyum, en son geçen ay 1şişe şarap aldım paraya kıyıp. Orta kalite bi şey ha, buzbağ. Şimdi öyle her akşam içkiye falan para dayandırmak ne mümkün.. Binde biiir, kendimi ödüllendirmek şımartmak için. Çok fakirleştik. Nereye dayanacak bunun sonu hiç bilmiyorum. Maaş yattığı gibi 1 hafta içinde bitiyor. Ve evden dışarı çıkmıyoruz. Hiçbir ekstra harcamamız yok. Maaş sadece hayatta kalmamıza yetiyor.
 
Ben anladım sizi ama anlamak istemeyen vay efendim soya sütü almış,bak fasulyeyi marketten almış diyecek tonla insan dolu maalesef
 
Gecim gercekten gittikce zorlasiyor gun gectikce eskiyi arar oluyoruz. Ben buraya size bir tavsiyede bulunmaya geldim. Cesitli uygulamalar var market alisverisi yapabileceginiz onlari telefona indirip sabah aksam promosyon kovaliyorum yag peynir cay deterjan gibi yukte hafif pahada agir kalemleri ordan aliyorum. Mesela lipton 1 kg cay o kampanya ile 21 liraya geliyor. Hele ilk indirdigimde
3l perwolleri 11 liradan 33 yikama persil sivi deterjani 6.25 ten aldim. 1 kg sutas kasar peyniri 30 aldim. Urunler cok temiz geliyor skt tarihi de baya ileri oluyor.
 
Ben tam tarihi söylüyorum Ekim 2018, rahibi geri vermememizle başlayan süreç. ondan sonrası çorap söküğü gibi geldi.
son 3 senede bu ülke hani babalarımız anlatıyorlar karneyle makarna alıyorlarmış, işte oraya doğru gidiyor.
geçinemiyoruz. Önceden ben gönlümce kıyafet alırdım, kozmetik ürünü alırdım, gezerdim. Ama şu an ne mümkün. Bir de üstüne pandemi girince fotosentez gibi bir hayata mahkum olduk.
Türkiye üreten bir ülke değil. İğneden ipliğe dışarıya bağımlı. İnsanlar zaten köylerde kalmadı, büyük şehirlere göç etti. Tarım bitme noktasına geldi. Diyelim ki toprak var. Onun tohumunu, gübresini, ekip Biçme makinasını dışarıdan alacaksın. Zaten elektronik, araba, kozmetik... üretebildiğimiz, markamız olan hiç bir şey yok
Haliyle dışarıya bu kadar bağımlıyken kendi başımıza gibi hareket etmemiz bizi bu noktaya getirdi.
Rabbim sonumuzu hayır eylesin
 
Hayatta hesap kitap yapmadan geçinmek diye bişey var mı çok merak ediyorum 4 senedir evliyim ve 4 senedir çalışıyorum. Hesap yapmadan yazıp çizmeden ay sonunu getiren benim gözümde ultra zengindir kalanlar sen ben işte

Ha nasıl geçiniyorsunuz sorunuza cevap da yazayım yazmışken;

Nisan ayında denedim bu formülü iyi geldi bundan sonra böyle yapacağım sanırım :))

Aylık gelir toplam atıyorum 10.000 olsun.

Kalem kalem olası giderlerimi yazıyorum.

Kredi : 3.000
Market : 2.000
Fatura : 1.000
Yakıt : 500
Giyim Alışveriş vb : 1.000
Sosyal Harcamalar : 1.000
Birikim : 1.500

gibi... sonra market harcamasını ve diğerlerini de 4 haftaya bölüyorum ve hafta boyunca o limitten dışarı çıkmamaya çalışıyorum. Yani her kalem kendime koyduğum limit oluyor. Kontrollü gidince kötü süprizlerle de karşılaşılmıyor denemeye değer..
 
Son düzenleme:
annem babam öğretmen evlerini yazlıklarını almışlar maaşları ile. artık ne mümkün. mutfak - temizlik masrafları ben de 2000 tutuyor. elle dokunur bir şey almasan bile dokunur almasan 70 tl ile çıkıyorsun. evlenmeye korkar vaziyetteyim. geçinemeyiz korkusu üstümde. çok haklısınız. herşey ateş pahası. Rabbim yardımcımız olsun hepimizin. hayat giderek zorlaşıyor.
 
Aman birileri duymasın, kuru ekmek bulabiliyorsanız aç değilsiniz der...

4 kişilik aile için açlık sınırı (gıda harcaması) 2.700TL , yoksulluk sınırı ise 9.000 TL. Ancak varsa bazı “lüks” harcamalarınızı geçici süre ile kısıp kendinizi düze çıkarmanız lazım, ki bu da hiç insanca değil ne yazık ki
 
Kimse geçinemiyor artık, butun ozgurluklerimiz alindi. Diger ulkeler bitirdi biz hala yasaklarla ugrasiyoruz. Hersey pahali, hergun zam. 31 yasinda genc kir kadin olarak gelecegimi goremiyorum bu ulkede. Psikolojim bozuldu artik odaklanamiyorum. Hergun bombos geciyor gibi hissediyorum.
 
Hangi uygulama o
 
Sanırım 13-14 yıllık devlet memuruyum. Bekar olduğum iki sene haricinde ( onda da bir ev kirası kadar yol masrafım vardı, ev kirası haricinde ) hiçbir zaman kredi borcumun olmadığı bir dönem olmadı. Hiçbir zaman gönül rahatlığıyla maaşımı harcayamadım. Çok çok ortalama bir ev ve arabamız var, hala kredilerini ödüyoruz. 35 yaşındayım hayatım hep beklemekle geçti, şu borç bitince rahatlarız bak buna az kaldı vs va. Olmuyor, bitmiyor.
Bu konuda gerçekten çok üzgünüm. Bir kez olsun maaşımı çekip bir pantolon, bir gömlek, bir ayakkabı ve çantayı birlikte almış değilim, ömrüm geçti gidiyor. Marka vs zaten mümkün değil, basit avm ürünlerinden bahsediyorum. Evde bir aksilik çıkacak diye ödüm kopuyor. Beyaz eşyalarımız alarm vermeye başladı, bozulmasınlar diye dua ediyorum resmen.
Çocuklarım büyüdü, burda okul imkanları kısıtlı, iyi bir devlet okulu yok. Butik bir özel okula kaydettirdim, ödemesine henüz başlamadım. Hayatımın bundan sonraki kısmını da okul taksidi ödeyerek geçireceğim. Geçen seneye kadar 10 taksitle de olsa yılda bir tatil yapabiliyorduk, ama ne oldu bilmiyorum (!) artık o da imkansız görünüyor.
Çünkü sadece yiyebiliyorum, kazancımız sadece yeme içmeye gidiyor. Aylık mutfak masrafımızı hiç hesaplamadım , çıkacak sonuçları görmek istemiyorum .
Allahım sağlıkla sınamasın demekten başka duam kalmadı, geri kalan şeylerin değişeceğine ümidim yok çünkü, Allah korusun, sağlığımızdan bari olmayalım.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…