Bu hayatta en çok istediğim şey bir ailemin olmasıydı. 24 yaşımda evlendim bu benim hayatımın hatası oldu. Evliliğimde birçok şeye katlandım, eskort ile muhabbetlerini yakaladım, yalvardı affettim.
şiddet gördüm, psikolojik şiddet yaşadım onları da affettim. Çok kolay affeden bir insanım ve bu bana göre çok tehlikeli birşey. pişmanlık duygusu yaşadığını gördüğüm an o insana tekrar şans veriyorum bu benim yaptığım en büyük yanlış. Bunu törpülemeye başladım son 1 senedir tölerans göstermiyorum ama sanırım bu huyum yüzünden birçok pişmanlık yaşıyorum ve sizin tabirinizle geçmişi kapatıp önüme bakamıyorum. Eski eşimle ayrıldığım için çok mutluyum. boşandığımdan beri çok zorluklar da yaşadım ama kendime ve kızıma bir düzen kurabildim, kendi işmi kurdum iyi kötü bir şekilde 1 senedir yürütüyorum. gelecekle ilgili çok planım var, 36 yaşındayım, ne kadar çok şey başarırım bilmiyorum ama bir araba almak istiyorum ve kızımı güzel bir yerlere getirmek için çabalıyorum. Eski eşimin bana yaptıklarını veya benim izin verdiklerimi diyeyim bu yüzden unutamıyorum. Psikolojik şiddet gördüm, fiziksel şiddet gördüm, aldatıldım, hor görüldüm ve ufacık bir hediyeye kanıp tekrar affettim. Ve bunca şeye rağmen bu insan hala benimle uğraşıyor. En ufak birşeyde hakaret ediyor. Mecbur iletişim kuruyorum çünkü 6 yaşında bir kızımız var. Ben isterdim ki normal iki medeni insan gibi iletişimimizi kurmaya devam edelim çocuk da arada kalmasın. yaptığı bu kötülüklere rağmen ben kızıma babasının iyi birinin olduğunu anlatmaya çalışıyorum ve etkilememeye çalışıyorum ama malesef etkileniyor.kızım babasıyla geçirdiği zamanda fark ettiklerinden dolayı. kızım çok akıllı bir kız. 2 ay önce babası ile ilgili birkaç birşey anlattı, babam bana kötü davranıyor herkese çok iyi bana bağırıyor, beni sevmiyor erkek çocuğu istiyor, beni neden sevmiyor gibi birşeyler anlattı bende pedagog ile görüştürdüm. pedagoga da aynı şeyleri anlatmı, ben şiddet olabilir diye düşündüm fakat öyle bir durum yokmuş. Babasını seviyor fakat olması gereken baba modelinn bu olmadığını kendisi farkında.
Babalar şakalaşır, hediyeler alır, benim babam bana birşey almıyor bana hep bağırıp kötü davranıyor diyor. beni ona gönderme diye ağlıyor. Kendisine pedagogun anlattığını anlatsam benim uydurduğumu veya benim doldurduğumu söyler. bu sebeple pedagogun kendisini arayıp anlatmasını söyledim. Muhtemelen ona da inanmayacak. Bu adamla ben ömrüm boyunca uğraşmak zorunda mı kalıcam? nasıl iletişimimi tamamen keserim yada nasıl hiçbir şekilde polemiğe girmek zorunda kalmam? kızımla ilgili ne zaman birşey söylesem mutlaka kavga çıkarır polemiğe girer. asla konu ile ilgili konuşmaz farklı yerlere çeker. ne yapacağımı bilmiyorum hattımı değiştirip tamamen iletişimi kesesim var. öyle işte. bunaldım.