- 3 Ağustos 2017
- 6
- 1
- 86
- Konu Sahibi ebegumecimisin
- #1
Merhaba,
Öncelikle herkese iyi bayramlar. Bir sene öncesine kadar mutluyum diyebileceğim bir hayatım varken son 1 senedir ne yediğimin ne içtiğimin farkındayım.Sebebi ise eşimin beni aldattığını öğrenmiş olmam.Uzun olacak biraz lütfen okuyun.
Baştan başlayayım. Üniversitede tanıştık biz, 6 senelik sevgililiğin sonunda evlendik. 8 senedir evliyiz.6 yaşında da bir oğlum var. Evlenene kadar çok badire atlattık,trafik kazası geçirdik farklı sebeplerden dolayı(mezhep farklılığı ailelerin farklı kültürel yapısı vs.) 2 sene kadar ayrı kaldık yapamadık yeniden birleştik bu ayrı kaldığımız dönemde eşim yeniden birlikte olabilmemiz adına her yolu denedi sonunda beni ikna etti yeniden çıkmaya başladık ve evlendik. Evliliğimiz boyunca eşim evin ve çocuğun sorumluluğunu çok fazla almazdı genelde çoğu şeyi ben yapardım çocukla tüm ilgilenme oynatma yedir içir evin temizliği vs. Bir şeyi onun yapması için defalarca talep etmem gerekiyordu ben de artık alışmıştım sanırım kabullenip ağzımı yoracağıma kendim yapıyordum.Evde öyle kavgamız gürültümüz olmazdı eşim neşeli fazla konuşkandır ufak tefek şeylere yemeğe temizliğe takılmaz bir şey istersem mırın kırın etse de yapar sen kavga etmezsen o da kavga etmeden 100 yıl yaşar ama bu sorumluluk olayı sürekli bilgisayar başında oyun oynaması geç yatıp geç kalkması evin içinde ergen gibi hayatını geçirmesinden dolayı uzunca bir süre 2. çocuğa karar veremedim,Neyse tam karar verdik hamileliğin başında bir düşük tehlikesi atlattım hatta kürtaj olmam gerektiğini söyledi doktorlar.Kürtaj için gittiğimde bebeğin yaşadığını öğrendik çok mutlu olduk. aldattığını ise hamileliğimin 7. ayında öğrendim ve tam anlamıyla dünyam yerinden oynadı çünkü böyle bir şeyi yapacak son kişi olduğunu zannediyordum.
Eşim öğretmen.Okulda bir proje üzerinde çalışırken yine bir öğretmen arkadaşı ile yakınlaşmaları olmuş. Bu kız beni biliyor eşimin evli olduğunu 6 yaşında oğlumuzu biliyor. Ne acı ki Aynı ortamda bile bulunduk. 5-6 ay boyunca çok sık telefon görüşmeleri olmuş ben fatura detaylarından tüm dökümü çıkarttım hatta istatistiğini yaptım ilk başta gün içinde görüşmeler önce akşama sonra geceye kaymış. O kadar çok görüşme varki günde 5 kez 6 kez geceleri yarım saat 1 saat. normal arkadaşken sonra etkilenmişler sanırım birbirlerinden hatta benim hamile olduğumu bile saklamış kızdan sonra kızda buna aşık olmuş ( anlattığına göre ) sonrada benim öğrenmemden korkmuş birden görüşmeyi kesememiş bu sırada kızın çevresinden yararlanmış vesaire. Geçen sene eşim için okulda çok stresli bir dönemdi söylediğine göre kız da aynı ortamı bildiği için gün içindeki olayları konuşuyorlarmış kız buna yönlendirme yapıyormuş bir nevi gazını alıp pohpohluyormuş bu ilgi de hoşuna gitmiş. Eşimin jetonu düşüp benim hamilelik de ilerleyince kıza hamile olduğumu söylemiş.Tam sevgili olmamışlar anladığım kadarıyla ama görüşmüşler mi görüşmüşler sözde 1-2 kez öpüşmüşler sonra ne kadar inandırıcı olmasa da bu kızı itmiş. Ondan sonra ben napıyorum demiş ve kızdan uzaklaşmaya başlamış.
Ben eşimin hareketlerinden şüpheleniyordum ama telefonu kurcalıyorum tertemiz hiç birşey yok sonra kadınlar klubünden fatura detaylarını almayı öğrendim de öyle çıktı olay piyasaya. eşim de Kuran a el basıp herşeyi anlatmak zorunda kaldı. Tüm bunları öğrendiğimde 7 aylık hamileydim ne yapacağımı bilemedim anında ayrıldım 1 ayın sonunda eşim yalvar yakar ikna etti beni okuldan ayrıldı başka okula geçti ama yine de unutulup da mutlu olunmuyor tabi.
Bebek doğdu kafamı başka şeylerle meşgul etmeye çalıştım eşim eskisine nazaran daha çok evde sorumluluk almaya çalıştı çift terapisi alalım dedik ona da başladık 4 aydır ben terapi alıyorum ama acım geçmiyor.
Hamileyken bunları yaşamış olmayı hazmedemiyorum en ufak şeyde hatırlıyorum. eşim çok pişman ama ben arafta gibiyim ne boşanabiliyorum ne kalabiliyorum.İyi bir işim ve gelirim var ama boşansam biri bebek biri 6 yaşında iki çocuğa tek başıma yetebilir miyim kendi ikili ilişkimiz yüzünden onların kalbinde ömür boyu geçmeyecek bir yara açar mıyım diye çok korkuyorum. Belki diyorum 5 sene sonra ben bunu unutacağım ya da unutmasam da çocuklar en azından bir aile sıcaklığında büyüyecek ama bir ömür de bu güvensizlikle yaşayabilir miyim onu da bilmiyorum.Çocuklar olmasa herkes yoluna ama şimdi düşüne düşüne çıkamıyorum işin içinden.
Öncelikle herkese iyi bayramlar. Bir sene öncesine kadar mutluyum diyebileceğim bir hayatım varken son 1 senedir ne yediğimin ne içtiğimin farkındayım.Sebebi ise eşimin beni aldattığını öğrenmiş olmam.Uzun olacak biraz lütfen okuyun.
Baştan başlayayım. Üniversitede tanıştık biz, 6 senelik sevgililiğin sonunda evlendik. 8 senedir evliyiz.6 yaşında da bir oğlum var. Evlenene kadar çok badire atlattık,trafik kazası geçirdik farklı sebeplerden dolayı(mezhep farklılığı ailelerin farklı kültürel yapısı vs.) 2 sene kadar ayrı kaldık yapamadık yeniden birleştik bu ayrı kaldığımız dönemde eşim yeniden birlikte olabilmemiz adına her yolu denedi sonunda beni ikna etti yeniden çıkmaya başladık ve evlendik. Evliliğimiz boyunca eşim evin ve çocuğun sorumluluğunu çok fazla almazdı genelde çoğu şeyi ben yapardım çocukla tüm ilgilenme oynatma yedir içir evin temizliği vs. Bir şeyi onun yapması için defalarca talep etmem gerekiyordu ben de artık alışmıştım sanırım kabullenip ağzımı yoracağıma kendim yapıyordum.Evde öyle kavgamız gürültümüz olmazdı eşim neşeli fazla konuşkandır ufak tefek şeylere yemeğe temizliğe takılmaz bir şey istersem mırın kırın etse de yapar sen kavga etmezsen o da kavga etmeden 100 yıl yaşar ama bu sorumluluk olayı sürekli bilgisayar başında oyun oynaması geç yatıp geç kalkması evin içinde ergen gibi hayatını geçirmesinden dolayı uzunca bir süre 2. çocuğa karar veremedim,Neyse tam karar verdik hamileliğin başında bir düşük tehlikesi atlattım hatta kürtaj olmam gerektiğini söyledi doktorlar.Kürtaj için gittiğimde bebeğin yaşadığını öğrendik çok mutlu olduk. aldattığını ise hamileliğimin 7. ayında öğrendim ve tam anlamıyla dünyam yerinden oynadı çünkü böyle bir şeyi yapacak son kişi olduğunu zannediyordum.
Eşim öğretmen.Okulda bir proje üzerinde çalışırken yine bir öğretmen arkadaşı ile yakınlaşmaları olmuş. Bu kız beni biliyor eşimin evli olduğunu 6 yaşında oğlumuzu biliyor. Ne acı ki Aynı ortamda bile bulunduk. 5-6 ay boyunca çok sık telefon görüşmeleri olmuş ben fatura detaylarından tüm dökümü çıkarttım hatta istatistiğini yaptım ilk başta gün içinde görüşmeler önce akşama sonra geceye kaymış. O kadar çok görüşme varki günde 5 kez 6 kez geceleri yarım saat 1 saat. normal arkadaşken sonra etkilenmişler sanırım birbirlerinden hatta benim hamile olduğumu bile saklamış kızdan sonra kızda buna aşık olmuş ( anlattığına göre ) sonrada benim öğrenmemden korkmuş birden görüşmeyi kesememiş bu sırada kızın çevresinden yararlanmış vesaire. Geçen sene eşim için okulda çok stresli bir dönemdi söylediğine göre kız da aynı ortamı bildiği için gün içindeki olayları konuşuyorlarmış kız buna yönlendirme yapıyormuş bir nevi gazını alıp pohpohluyormuş bu ilgi de hoşuna gitmiş. Eşimin jetonu düşüp benim hamilelik de ilerleyince kıza hamile olduğumu söylemiş.Tam sevgili olmamışlar anladığım kadarıyla ama görüşmüşler mi görüşmüşler sözde 1-2 kez öpüşmüşler sonra ne kadar inandırıcı olmasa da bu kızı itmiş. Ondan sonra ben napıyorum demiş ve kızdan uzaklaşmaya başlamış.
Ben eşimin hareketlerinden şüpheleniyordum ama telefonu kurcalıyorum tertemiz hiç birşey yok sonra kadınlar klubünden fatura detaylarını almayı öğrendim de öyle çıktı olay piyasaya. eşim de Kuran a el basıp herşeyi anlatmak zorunda kaldı. Tüm bunları öğrendiğimde 7 aylık hamileydim ne yapacağımı bilemedim anında ayrıldım 1 ayın sonunda eşim yalvar yakar ikna etti beni okuldan ayrıldı başka okula geçti ama yine de unutulup da mutlu olunmuyor tabi.
Bebek doğdu kafamı başka şeylerle meşgul etmeye çalıştım eşim eskisine nazaran daha çok evde sorumluluk almaya çalıştı çift terapisi alalım dedik ona da başladık 4 aydır ben terapi alıyorum ama acım geçmiyor.
Hamileyken bunları yaşamış olmayı hazmedemiyorum en ufak şeyde hatırlıyorum. eşim çok pişman ama ben arafta gibiyim ne boşanabiliyorum ne kalabiliyorum.İyi bir işim ve gelirim var ama boşansam biri bebek biri 6 yaşında iki çocuğa tek başıma yetebilir miyim kendi ikili ilişkimiz yüzünden onların kalbinde ömür boyu geçmeyecek bir yara açar mıyım diye çok korkuyorum. Belki diyorum 5 sene sonra ben bunu unutacağım ya da unutmasam da çocuklar en azından bir aile sıcaklığında büyüyecek ama bir ömür de bu güvensizlikle yaşayabilir miyim onu da bilmiyorum.Çocuklar olmasa herkes yoluna ama şimdi düşüne düşüne çıkamıyorum işin içinden.