- Konu Sahibi tatlidunyaa
- #21
Vala çok takıntılı buldum seni.. Neden herşeye bu kadar takmıs durumdasın. Bence her seyı akısına bırak. Daha gençsin ve yolum basındasın. . Hayatın tadını çıkar kim ne demiş ne yapmıs umursamaMerhabalar, ben bir üniversite öğrencisiyim ve şimdi yarıyıl tatiline çıktım. Bugünlerde çok büyük sıkıntılarım var mesela takıntılarım ve geçmişi sürekli sorgulamak gibi... Örnek vermek gerekirse ben şu an okuduğum üniversiteyi 2019'da ilk kazanmıştım ama başka bir bölümdü sonra 2021'de tekrar YKS' ye girerek asıl hayal ettiğim bölümü kazandım ama tekrar aynı üniversiteyi yazmak zorundaydım çünkü ailem başka bir şehre kesinlikle göndermezdi. Neyse işte 2019'da kazandığım bölümün kaydını sildirip e-kayıt ile yeni kazandığım bölüme aynı üniversitede başladım. 2022 eylülde de ÇAP hakkı elde ettim. Ve şu an 2 lisans bölümü okuyorum anlayacağınız. Ama bana birden takıntılar gelmeye başladı ve 2019'da başka bir bölüme aynı üniversitede başlamış kaydolmuş olmanın bir sıkıntı çıkarıp çıkarmayacağını araştırdım 2-3 hafta boyunca. Öğrenci işlerine bile mail attım ve onlar da menfi bir yanıt vermediler. Yani hiçbir şekilde sorun olmaz minvalinde konuştular yakınlarıma da sordum onlar da bir sorun olmaz dediler. Siz de bunlar boş takıntılar demekte haklısınız ben hatta psikolojik danışman desteği de almak istiyorum ama ailem pek sıcak bakmıyor gibi örneğin annem hep geçiştiriyor. Sonra işte ben bölümleri sevsem de okuldan memnun değilim. Konumu sıkıntılı çünkü kampüsün. Ve arkadaş da edinemiyorum. Zaten yaşıtlarımdan geç mezun olacağım. Kendimden küçük insanlarla arkadaş olmak istemiyorum açıkçası. Çok sinir bozucular. Bunun yanında YKS' ye tekrar girmeye karar verdim çünkü bu heyecan beni dinç tutuyor bunu fark ettim. Ama yine de ne yapacağımı bilmiyorum. Geçmişe bakınca çok hatalı kararlar vermişim diyorum. Çok yanlış insanlar tanımışım. Sonra toplu taşımaya bindiğimde liselilerden çok rahatsız oluyorum. Tipleri çok ezikçe geliyor bana. Yani bunların evlerinin yanında okul var hep eden otobüsle gidilecek yere gidiyorlar anlamıyorum. Bir de grupça gezmeleri amiyane tabirle kro gibi. Mesela ben de ailem yüzünden ilçede lise varken evden 20 KM uzakta lise okumak zorunda kaldım Bu arada ben bunlar gibi grupça gezmiyordum. Okula tek başına gidip geldim hep. Acaba buna rağmen otobüsteki insanlar benim hakkımda yanlış şeyler düşünmüş müdür? Bu beni endişelendiriyor. Sonra bunlar ortaya çıkarsa ilk kaydolduğum bölümümdeki arkadaşlarım da bendne vazgeçecek gibi beni dışlayacaklar gibi hissediyorum. Bir de artık 21 yaşımı geçtiğim için hiçbir şeyi hak etmediğimi düşünüyorum. Ben 2021 kurban bayramında kendimi o kadar kötü değersiz hissetmiştim. Artık her şey eskide kalmalı ben de eskide kalmalıyım ölüp gitmeliyim deyip ağlamıştım. O zaman yaz ayları ve pandemi olduğu için kimse de bayrama gelmemişti ben de kendimi çok yalnız hissettiğim zaman bunları yaşamıştım. Bu 21 yaş neden önemli onu da açıklayayım. Sevdiğim bir roman var : Kuyucaklı Yusuf. O roman ana karakterin 10-21 yaşları arasındaki dönemini anlatıyor. Bu yüzden benim için önemli. 21 yaşına kadar mutlu olamadım bundan sonra da olamam. Olsam da "anlamsız olur" kafasındayım. Sizce bundan sonra her şeyin düzelmesi imkansız mıdır?
