Hatalı kararlar vermek ve Sosyal Fobi

tatlidunyaa

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
15 Ocak 2023
141
92
Merhabalar, ben bir üniversite öğrencisiyim ve şimdi yarıyıl tatiline çıktım. Bugünlerde çok büyük sıkıntılarım var mesela takıntılarım ve geçmişi sürekli sorgulamak gibi... Örnek vermek gerekirse ben şu an okuduğum üniversiteyi 2019'da ilk kazanmıştım ama başka bir bölümdü sonra 2021'de tekrar YKS' ye girerek asıl hayal ettiğim bölümü kazandım ama tekrar aynı üniversiteyi yazmak zorundaydım çünkü ailem başka bir şehre kesinlikle göndermezdi. Neyse işte 2019'da kazandığım bölümün kaydını sildirip e-kayıt ile yeni kazandığım bölüme aynı üniversitede başladım. 2022 eylülde de ÇAP hakkı elde ettim. Ve şu an 2 lisans bölümü okuyorum anlayacağınız. Ama bana birden takıntılar gelmeye başladı ve 2019'da başka bir bölüme aynı üniversitede başlamış kaydolmuş olmanın bir sıkıntı çıkarıp çıkarmayacağını araştırdım 2-3 hafta boyunca. Öğrenci işlerine bile mail attım ve onlar da menfi bir yanıt vermediler. Yani hiçbir şekilde sorun olmaz minvalinde konuştular yakınlarıma da sordum onlar da bir sorun olmaz dediler. Siz de bunlar boş takıntılar demekte haklısınız ben hatta psikolojik danışman desteği de almak istiyorum ama ailem pek sıcak bakmıyor gibi örneğin annem hep geçiştiriyor. Sonra işte ben bölümleri sevsem de okuldan memnun değilim. Konumu sıkıntılı çünkü kampüsün. Ve arkadaş da edinemiyorum. Zaten yaşıtlarımdan geç mezun olacağım. Kendimden küçük insanlarla arkadaş olmak istemiyorum açıkçası. Çok sinir bozucular. Bunun yanında YKS' ye tekrar girmeye karar verdim çünkü bu heyecan beni dinç tutuyor bunu fark ettim. Ama yine de ne yapacağımı bilmiyorum. Geçmişe bakınca çok hatalı kararlar vermişim diyorum. Çok yanlış insanlar tanımışım. Sonra toplu taşımaya bindiğimde liselilerden çok rahatsız oluyorum. Tipleri çok ezikçe geliyor bana. Yani bunların evlerinin yanında okul var hep eden otobüsle gidilecek yere gidiyorlar anlamıyorum. Bir de grupça gezmeleri amiyane tabirle kro gibi. Mesela ben de ailem yüzünden ilçede lise varken evden 20 KM uzakta lise okumak zorunda kaldım Bu arada ben bunlar gibi grupça gezmiyordum. Okula tek başına gidip geldim hep. Acaba buna rağmen otobüsteki insanlar benim hakkımda yanlış şeyler düşünmüş müdür? Bu beni endişelendiriyor. Sonra bunlar ortaya çıkarsa ilk kaydolduğum bölümümdeki arkadaşlarım da bendne vazgeçecek gibi beni dışlayacaklar gibi hissediyorum. Bir de artık 21 yaşımı geçtiğim için hiçbir şeyi hak etmediğimi düşünüyorum. Ben 2021 kurban bayramında kendimi o kadar kötü değersiz hissetmiştim. Artık her şey eskide kalmalı ben de eskide kalmalıyım ölüp gitmeliyim deyip ağlamıştım. O zaman yaz ayları ve pandemi olduğu için kimse de bayrama gelmemişti ben de kendimi çok yalnız hissettiğim zaman bunları yaşamıştım. Bu 21 yaş neden önemli onu da açıklayayım. Sevdiğim bir roman var : Kuyucaklı Yusuf. O roman ana karakterin 10-21 yaşları arasındaki dönemini anlatıyor. Bu yüzden benim için önemli. 21 yaşına kadar mutlu olamadım bundan sonra da olamam. Olsam da "anlamsız olur" kafasındayım. Sizce bundan sonra her şeyin düzelmesi imkansız mıdır?
 
Otobüste ki insanlar senin hakkında yanlış düşünmüş müdür? De ki düşündüler, bu nasıl ortaya cikacak, eski arkadaşların senden nasi vazgececek? Hic psikiyatriste gittin mi?
 
Otobüste ki insanlar senin hakkında yanlış düşünmüş müdür? De ki düşündüler, bu nasıl ortaya cikacak, eski arkadaşların senden nasi vazgececek? Hic psikiyatriste gittin mi?
Sadece geçen yıl kısa dönem bir destek almıştım. O danışmanla çok kimyamız tutmuştu. Yaşlarımız da yakındı aynı zaman da hemcinsim olduğundan beni daha çok anlayacağını düşündüm ve ona güvendim. Harika bir 4 ay geçirmiştim.
 
Maalesef ona ezik buna tipsiz öbürüne sinir bozucu diyerek mutlu olamazsınız arkadaş edinemezsiniz ve maalesef ki takıntılarınızla mutsuzlukla bir hayat sürdürürsünüz birazcık cana yakın olmayı ve insan içine karışmayı deneyin
 
Ama 20 km uzaktaki lisede kalıcı arkadaş edinemezdim. Şimdiki bölümdekiler de benden yaşça küçükler o yüzden arkadaşlık kuramam.
 
Sizin psikolojik destek almanız lazım bence bir an evvel. 21 senelik annenizi nasıl ikna edeceğinizi bence bizden daha iyi biliyorsunuzdur. Şuna da takıldım üniversitede her yaş grubundan insan olur normalde. Benim sınıfımda abi/abla dediğimiz çoluklu çocuklu insanlar bile vardı gayet. Sizin tüm sınıf mı sizden küçük? Tekrar sınava girseniz kendinizden daha da küçüklerle okumayacak mısınız? Bu kadar seçici olursanız zaten arkadaş edinmeniz mümkün değil.
 
Bence sosyal fobi biraz da kibirden ve kendini diğer insanlardan üstğn görmeden kaynaklanıyor. Yani insanlar sizi aralarına almadıkça daha çok kinlenip nefret ediyorsunuz, sizin liselilere tavrınız gibi. Belki yaşayamadıklarınızı onlar yaşadığı için kızgınsınızdır.

21 yaşında annen baban sabancı değilse zaten sizin deyiminizke adam(!) olamazsınız, çünkü daha hayatın başındasınız.

Ben de 21 yaşında ilk okuduğum bölümü bırakıp ikinciye başladım. Kendimden küçüklerle çok anlaşamadım ama eziklemedim de. Ortama uymak için gerektiğinde konuştum ama yakın arkadaşlık kurmadım.

Tedavi olmak için kimi ikna etmeniz gerekiyorsa acilen ikna etmelisiniz
 
Evet ama bu yılki sınavda başarı elde edersem bu bana olumlu etki yapacak. Tek amaç bölüm/okul değiştirmek değil yani.
 
Evet ama bu yılki sınavda başarı elde edersem bu bana olumlu etki yapacak. Tek amaç bölüm/okul değiştirmek değil yani.

Heyecan sizi dinç tutuyor diye her sene üniversite sınavına mı gireceksiniz? Zaten istediğiniz bölümü okumuyor musunuz, anlamadım ben bu sınava girmekteki isteğinizi
 
21 yaşında neler başaran insanlar var. Sırf başarı da değil konu. Mesela şuna da kibir denmez bence. Örnek veriyorum 20 yaşlarında üç kız ilçenin merkezi bir kafesinde oturur. Ve sonra garson gelir. Kızlardan biri bağırarak "ben senden servis almak istemiyorum, çünkü sen çok kısa boylusun/şişkosun. Ben şu an seni aşağılıyorum. Ve benim gibi kaliteli birinin bana servis yapmasını istiyorum" der sonra diğer kızlar da "hadi kızlar kalkalım ben buradan aşırı rahatsız oldum deseler ve üçü birlikte kalkıp daha kaliteli bir ortama aksalar. Ben bunu yaşayamıyorum. Çünkü böyle bir arkadaşım ve arkadaş grubum yok. Bunu 30-40 yaşlarında da yaşayamam. Çünkü bu tavır sadece üniversiteli bir genç kıza yakışır... 21 yaşındaki bir kız için bazı şeyler mazur görülmeli diye düşünüyorum.
 
Heyecan sizi dinç tutuyor diye her sene üniversite sınavına mı gireceksiniz? Zaten istediğiniz bölümü okumuyor musunuz, anlamadım ben bu sınava girmekteki isteğinizi
Evet 2023 yılı da benim için önemli başarı elde etmek istiyorum.
 
Deli mi? 21 yaşındaki bir kız olsa olsa çılgındır. Ve her kız böyle çılgınlıklar yapar. Bana deli diyemezsin!!! Ayrıca benim tek yaram örneklediğim bir arkadaş grubumun olmamasıdır. Liselillerin de geneli son derece itici ve raharsız edicidir. Ve evinden 20 km uzakta okuyan bir liseli benim için rahatsız edicidir. Çünkü kendi seçimini yaşamayan liseli yok. Hepsinin bir elinde tablet bir elinde telefon var. Ama ben mağdurdum. Onlar kendi seçimlerini yaşıyor ben ise ailemin seçtiğini...
 
Evet kız kıza üçlü grupça gezmek ağzımı büzerek istediğim gibi konuşmak istiyorum. Sonra modern bir kız gibi giyinip saçlarımı kestirmek istiyorum. Bunların neresini beğenmeyip beni yargıladınız?
 
Sizin çılgınlık dediğiniz şey terbiyesizlik yalnız. Örneklediğiniz arkadaş grubu evlerden ırak. İnsanları aşağılamaya mı özeniyorsunuz? 21 yaş gayet büyük bir yaş bu tavır için. Benim 6 yaşındaki kızım yapsa yerin dibine girerim çocukluğuna falan vermem. Siz evinizin dibindeki okula da gitseniz yine de mutlu olacağınızı sanmam bu sefer de başka bir şey bulurdunuz. Sizden daha uzakta liseye giden ama bir sürü arkadaşı olan binlerce insan var. Samimi söylüyorum psikolojik destek alın geciktirmeden
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…