- 23 Ağustos 2012
- 49.769
- 231.013
Kız utandığı için söylemiyor, bağırsakları ile ilgili problemli bir hastalık. Her hastalığı olan insana da sen kendini karşındakine yamamaya çalışıyorsun iması yapmak hoş değil.
Ay oyle demeYahu bebişim 35 yaş üstü biri olarak şunu söyleyeyeyim ki, gençlik de güzellik de max 40 taş çatlasa 45 yaşına kadar zaten çok kısıtlı bir zamanı var. Yaş aldıkça güzelliğin yakışıklılığın ne derece önemsiz ve değersiz olduğunu anlıyorsun, insan hayatının ne hızlı geçtiğini anlıyorsun, önemli olanın sevdiklerinle olmak olduğunu anlıyorsun.... şu yazdıklarının o yüzden benim için pek bir anlamı yok. Anlamı olan tek şey var o adamın yanında olma şansını elinden alıyorsun, belki adamın umrunda olmayacak. Sanırım atakları olan bir hastalık doğru mu, yılda 1 kez atak olur ya da olmaz bunun için kalan 300 günü çöpe atmak sence akıllıca mı? Dümdüz söyle diyorum. Akıllı biriyse, seni de seviyorsa seni buncacık bir hastalık için çöpe atmaz. Salaksa da zora gelemiyorsa da bırak gitsin.
Belki hayata bakış acınızı değiştirmeniz gerekiyordur. Hayatın hep güzel sağlıklı neşeli olduğumuz anlarla dolu olması gerekmiyor. Kötü zamanlarımız da olacak ve bag kurduğumuz insanlarla bunu da paylaşacağız.Kendisi benim bu konu hakkındaki görüşlerimi biliyor, hiçbir zaman evlenmek istemediğimi söylemiştim ona. En önemli sebebi hastalığım. Hastalık atak dönemine geçtiğinde ailem bakıyor bana, onun bu duruma düşmesini istemiyorum. Gerçi bakılacak bir durumum yok ben kendi kendime bakıyorum ancak o kötü hallerimi görmesini asla istemiyorum
Tam da söylemek için güzel vakit bence.Merhabalar. Bu buradaki ilk konum. Yıllardır takip ediyordum siteyi, başlık açmak bu güne kısmetmiş.
Konuyu özetlemek gerekirse ülseratif kolit hastasıyım ve erkek arkadaşım bunu bilmiyor. Ve ben de kendisine söylemeye çekiniyorum. Öyle biri değil biliyorum ama her kadın sevgilisinin gözünde çekici olmak ister, ve benim hastalığım ne yazık ki şeker, veya tiroid gibi bir şey değil, araştırırsanız nasıl seyrettiğini göreceksiniz.
Erkek arkadaşımla tanıştığımdan beri yani 3 senedir mucizevi bir şekilde remisyonda olan hastalığım diş apsesi için kullandığım antibiyotikler ve ağrı kesiciler yüzünden tekrar atak hale geçmiş durumda ve ben şu an gerçekten çok kötüyüm. Evden dahi çıkamıyorum, işimi gücümü her şeyi iptal ettim. Erkek arkadaşımı da kendimden uzaklaştırdım çünkü hiç bitmeyen mide bulantıları ve kanama yüzünden konuşacak halim yok, cildimin rengi sarı kahverengi arası bir renk oldu ve saçlarım elime geliyor, kısacası çok kötü durumdayım. Atak dönemi geçene kadar da bu acıyı çekeceğim. Kendisi ilk aşık olduğum kişi, sanırım çekinme sebebim bu. Daha önce rahat rahat söylediğim birçok kişi oldu hatta normalde çekinmem de arkadaş ortamında falan. Ama ona gelince çekindim işte. Biliyorum yanlış ama böyle oldu. Bu durumla ilgili buraya fikir almak için konu açtım. Değerli yorumlarınız benim için önemli. Şimdiden teşekkürler
Ben olsam ben de çekinirdim.ama gelecek cevaplar belli yani.seven her türlü sever, benim kocam ben bilmem ne haldeyken dünyanın en güzel kadını olduğumu söyledi, yok benim kocam yaralarımı öpüyor, kendisi krem sürüyor, yok benim annem de böyleydi babam gık demezdi, destek olurdu cart curt.seninki de öyledir.senin ne eksiğin var.Merhabalar. Bu buradaki ilk konum. Yıllardır takip ediyordum siteyi, başlık açmak bu güne kısmetmiş.
Konuyu özetlemek gerekirse ülseratif kolit hastasıyım ve erkek arkadaşım bunu bilmiyor. Ve ben de kendisine söylemeye çekiniyorum. Öyle biri değil biliyorum ama her kadın sevgilisinin gözünde çekici olmak ister, ve benim hastalığım ne yazık ki şeker, veya tiroid gibi bir şey değil, araştırırsanız nasıl seyrettiğini göreceksiniz.
Erkek arkadaşımla tanıştığımdan beri yani 3 senedir mucizevi bir şekilde remisyonda olan hastalığım diş apsesi için kullandığım antibiyotikler ve ağrı kesiciler yüzünden tekrar atak hale geçmiş durumda ve ben şu an gerçekten çok kötüyüm. Evden dahi çıkamıyorum, işimi gücümü her şeyi iptal ettim. Erkek arkadaşımı da kendimden uzaklaştırdım çünkü hiç bitmeyen mide bulantıları ve kanama yüzünden konuşacak halim yok, cildimin rengi sarı kahverengi arası bir renk oldu ve saçlarım elime geliyor, kısacası çok kötü durumdayım. Atak dönemi geçene kadar da bu acıyı çekeceğim. Kendisi ilk aşık olduğum kişi, sanırım çekinme sebebim bu. Daha önce rahat rahat söylediğim birçok kişi oldu hatta normalde çekinmem de arkadaş ortamında falan. Ama ona gelince çekindim işte. Biliyorum yanlış ama böyle oldu. Bu durumla ilgili buraya fikir almak için konu açtım. Değerli yorumlarınız benim için önemli. Şimdiden teşekkürler
O çok ısrar eder sen de evlenirsin merak etme.hatta niye boşu boşuna bunları düşünmüşüm diye yazarsın buralara.Kendisi benim bu konu hakkındaki görüşlerimi biliyor, hiçbir zaman evlenmek istemediğimi söylemiştim ona. En önemli sebebi hastalığım. Hastalık atak dönemine geçtiğinde ailem bakıyor bana, onun bu duruma düşmesini istemiyorum. Gerçi bakılacak bir durumum yok ben kendi kendime bakıyorum ancak o kötü hallerimi görmesini asla istemiyorum
annemde de var bu rahatsızlık seven adam senı bununla kabul edecektir sorgusuz sualsiz babam yerı geliyor hastanelerde yardımcı oluyor diyecegım o ki kendını yıpratmaMerhabalar. Bu buradaki ilk konum. Yıllardır takip ediyordum siteyi, başlık açmak bu güne kısmetmiş.
Konuyu özetlemek gerekirse ülseratif kolit hastasıyım ve erkek arkadaşım bunu bilmiyor. Ve ben de kendisine söylemeye çekiniyorum. Öyle biri değil biliyorum ama her kadın sevgilisinin gözünde çekici olmak ister, ve benim hastalığım ne yazık ki şeker, veya tiroid gibi bir şey değil, araştırırsanız nasıl seyrettiğini göreceksiniz.
Erkek arkadaşımla tanıştığımdan beri yani 3 senedir mucizevi bir şekilde remisyonda olan hastalığım diş apsesi için kullandığım antibiyotikler ve ağrı kesiciler yüzünden tekrar atak hale geçmiş durumda ve ben şu an gerçekten çok kötüyüm. Evden dahi çıkamıyorum, işimi gücümü her şeyi iptal ettim. Erkek arkadaşımı da kendimden uzaklaştırdım çünkü hiç bitmeyen mide bulantıları ve kanama yüzünden konuşacak halim yok, cildimin rengi sarı kahverengi arası bir renk oldu ve saçlarım elime geliyor, kısacası çok kötü durumdayım. Atak dönemi geçene kadar da bu acıyı çekeceğim. Kendisi ilk aşık olduğum kişi, sanırım çekinme sebebim bu. Daha önce rahat rahat söylediğim birçok kişi oldu hatta normalde çekinmem de arkadaş ortamında falan. Ama ona gelince çekindim işte. Biliyorum yanlış ama böyle oldu. Bu durumla ilgili buraya fikir almak için konu açtım. Değerli yorumlarınız benim için önemli. Şimdiden teşekkürler
Biz de o dönemlere hayatımızın en güzel yılları diyoruz ama işte.daha değerli olması gerekiyor o yüzden.ana fikir güzel ama ben bu güzellik geçicidir cart curt pek katılmıyorum.eee madem o kadar kısa beğendiğim birileriyle yaşayayım o en güzel yılları.şimdi dünya güzeli insanlar da bir anda ersin korkuta dönüşmüyor yani.yine belli bir seviyede güzellik kalıyor.hem çirkin olan daha da çirkinleşecek.zaten 45,50 yaşından sonra karşı cinsi ne yapayım? Menepoza girecem.güzellik süresi kısa ama hayat da kısa yani.diğer kısımlarda haklısın.Yahu bebişim 35 yaş üstü biri olarak şunu söyleyeyeyim ki, gençlik de güzellik de max 40 taş çatlasa 45 yaşına kadar zaten çok kısıtlı bir zamanı var. Yaş aldıkça güzelliğin yakışıklılığın ne derece önemsiz ve değersiz olduğunu anlıyorsun, insan hayatının ne hızlı geçtiğini anlıyorsun, önemli olanın sevdiklerinle olmak olduğunu anlıyorsun.... şu yazdıklarının o yüzden benim için pek bir anlamı yok. Anlamı olan tek şey var o adamın yanında olma şansını elinden alıyorsun, belki adamın umrunda olmayacak. Sanırım atakları olan bir hastalık doğru mu, yılda 1 kez atak olur ya da olmaz bunun için kalan 300 günü çöpe atmak sence akıllıca mı? Dümdüz söyle diyorum. Akıllı biriyse, seni de seviyorsa seni buncacık bir hastalık için çöpe atmaz. Salaksa da zora gelemiyorsa da bırak gitsin.