- 19 Mart 2019
- 7.883
- 33.203
- 498
- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
-
- #61
Oğlumda zor bir çocuktu, 2 yaşındayken istediği olmadığında kafasını duvarlara yerlere vururdu. Canının acımaması mümkün değil, duvardaki ses yankılanırdı neredeyse. Çizgi film izlerken bile, koltukta sabit oturamazdı. Ya tepesinde gezinir, ya kafasını aşağıya uzatıp amuda kalkar pozisyonda izlerdi. Aynı senin ki gibi tüm sokak esnafı tanırdı bizimkini, otobüste tanıştığı amca/teyzelere evde ne var ne yok anlatırdı
Aynı senin gibi eşime çaresizce “ben artık bu çocuğa bakamıyorum” dediğimi biliyorum. Bir gün annem bendeydi yine böyle dertlenirken “karnına geri sokamayacqğına göre bakacaksın” demişti.
Benim sıpa 13 yaşında bir ergen artık. Özgüveni yüksek, çok zeki, kendilerini her ortamda çok rahat ifade edebilen çocuklar oluyorlar. İlkokuldayken eğitim sistemini eleştirip, biz niye Finlandiya eğitim sistemini uygulamıyoruz diye okul müdürüne sormuşluğu var. Kim olursa olsun istediğini şak diye söyler, istemediği bir şey olsun feriştahı gelse yaptıramaz. Ama vicdanlı ve merhametlidir de, daha bir arkadaşının canını yaktığı ile ilgili şikayet almadım. Geçenlerde okula 3D mi 5D mi gezici film otobüsü gelmiş. Harçlıkları yok diye 5/6 arkadaşına bilet almış, haftalığının yarısı gitmiş “Bu senin seçimin ben bu hafta başka para vermem” dedim “sandviç yapar götürürüm” dedi, eyvallahıda yok kimseye
8. sınıfta ve ne yaptım ettiysem ödev sorumluluğunu yükleyemedim çocuğa. “Ödev daha iyi öğrenmen için, öğretmene faydası yok” diye hala bir ümit anlatırım “ben konuyu anladım zaten, niye boşuna tekrar yapayım” der yapmaz. Sınav dönemi harıl harıl çalışmaz, üstten bakar kapatır. “Notunu görünce konuşcaz” derim 95/100 le geliyor eve. Lisede üniversitede konular daha ağır, düzenli çalışmazsan başarılı olamazsın diyorum bu seferde, “o zaman daha çok çalışırım, şimdi yormıyım madem kendimi” diyor.
Evet zorluyorlar ama uzun vadede iyi oluyor bazı özellikleri. Büyüdüğünde ne yapar eder ekmeğini kazanır, ayakları üstünde durur, diye konuşuruz babasıyla. İnadı, korkusuzluğu, özgüveni, çok bilmiş halleri ile ebeveynleri olarak bizi çok yorduğu da oluyor ama uzun vadede ümitliyim oğlumdan.
Aynı senin gibi eşime çaresizce “ben artık bu çocuğa bakamıyorum” dediğimi biliyorum. Bir gün annem bendeydi yine böyle dertlenirken “karnına geri sokamayacqğına göre bakacaksın” demişti.
Benim sıpa 13 yaşında bir ergen artık. Özgüveni yüksek, çok zeki, kendilerini her ortamda çok rahat ifade edebilen çocuklar oluyorlar. İlkokuldayken eğitim sistemini eleştirip, biz niye Finlandiya eğitim sistemini uygulamıyoruz diye okul müdürüne sormuşluğu var. Kim olursa olsun istediğini şak diye söyler, istemediği bir şey olsun feriştahı gelse yaptıramaz. Ama vicdanlı ve merhametlidir de, daha bir arkadaşının canını yaktığı ile ilgili şikayet almadım. Geçenlerde okula 3D mi 5D mi gezici film otobüsü gelmiş. Harçlıkları yok diye 5/6 arkadaşına bilet almış, haftalığının yarısı gitmiş “Bu senin seçimin ben bu hafta başka para vermem” dedim “sandviç yapar götürürüm” dedi, eyvallahıda yok kimseye
8. sınıfta ve ne yaptım ettiysem ödev sorumluluğunu yükleyemedim çocuğa. “Ödev daha iyi öğrenmen için, öğretmene faydası yok” diye hala bir ümit anlatırım “ben konuyu anladım zaten, niye boşuna tekrar yapayım” der yapmaz. Sınav dönemi harıl harıl çalışmaz, üstten bakar kapatır. “Notunu görünce konuşcaz” derim 95/100 le geliyor eve. Lisede üniversitede konular daha ağır, düzenli çalışmazsan başarılı olamazsın diyorum bu seferde, “o zaman daha çok çalışırım, şimdi yormıyım madem kendimi” diyor.
Evet zorluyorlar ama uzun vadede iyi oluyor bazı özellikleri. Büyüdüğünde ne yapar eder ekmeğini kazanır, ayakları üstünde durur, diye konuşuruz babasıyla. İnadı, korkusuzluğu, özgüveni, çok bilmiş halleri ile ebeveynleri olarak bizi çok yorduğu da oluyor ama uzun vadede ümitliyim oğlumdan.