- 2 Kasım 2013
- 7.797
- 37.043
- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
- #41
Bu hastaliktan dolayi degil, verilen egitim sonucudur. Yani üzgünüm, çoçuk ile herseyi anlasarak yapmaya çalisirsan, aglamasina tahamül etmezsen, ceza vermezsen,.. böyle oluyor.
Yani oglun herseye karar vermesin. "Anne hasta ve anne uyuyacak" bu kadar. Esin çoçuga bakacak. Kiyameti koparirsa koparsin. Sen yatak odandan çikmayacaksin. Yada açiktiysan yemegini yiyeceksin ve oglun bekleyecek.
Hasta olmasi bunun ile alakasi yok çünkü. Hasta çoçuk mizmizlanir en fazla, diktatörlük yapma hakkini kazanmaz.
Tüm bunlari neredenmi biliyorum? Kendi kizimda az dikatör degil. Neredeyse 3 yasinda ve artik önünü almaya çalisiyoruz. Her istedigini yapmiyoruz. Sesimizi yeri gelince yükseltiyoruz, yeri gelince cezasini veriyoruz. Cocuktur yapar eder yada travma mavma olur yok. Mecburen hele önemli konularda anne baba sözünü dinleyecek o.
İnanın ağlamasına tahammül edememek gibi bir şey Söz konusu değil. Ceza vermiyorum. Olumlu ya da olumsuz pekiştireç kullanıyorum. Çok mecbur kalırsam mahrum bırakma yöntemini kullanıyorum. Ancak "oy ağlama kıyamam" durumu kesinlikle söz konusu değil.
Dediğinizi denedim. Ancak eşim oğluyla baş başa kaldığında 4 yaşına geri dönüyor. Saçma bir inatlaşma, güç savaşı, ben babayım benim dediğim olacak mevzusunu öyle abartıyor ve yanlış bir şekilde uyguluyor ki, iki kardeş kavga ediyor sanırsınız. Yaptığı bir işe yaramadığı gibi, en nihayetinde birbirine küsmüş iki çocuk ve yüksek sesle bağırarak yanıma gelip ağlayan bir çocuk oluyor.
Ben bu saatten sonra babasını eğitemem. Eğitilemiyor da zaten. Çocukluğuna inip yetiştirilme tarzına müdahale edip, sorumluluk yüklemek lazım ki bu da mümkün değil.