Selamlar herkese,
Hanımlar ben 3,5 yıldır evliyim. Eşim çok düzgün, iyi ve merhametli bir insan. Büyük bir aşkla evlendim ve gördüm ki evlilikte de güzel bir eş.
Şimdi diyeceksiniz ki dert nerede?
Eşim ailevi bağlara, akrabalık ilişkilerine çok önem veriyor. Son dönemde 4 aydır dayılar, teyzeler bir araya gelmek için altın günü organize etmişler. Hepsi de iyi insanlar. Gerçekten güzel bir ailesi var. Kuzenleri ile çok samimi değilim. Biz işlerimiz dolayısıyla bu günlere katılmadık ama her defasında misafir olarak bekleniyoruz. Yapılan 3 günün 2sinde gittim. Birinde gitmedim ve en başında eşime “ Bak her defasında gitmek istemeyebilirim biz de bir aileyiz. Evet çok iyi insanlar çok seviyorum ama ayda 1 gün buna vakit ayırmak istemeyebilirim. Zorunda hissettirilmeyi sevmiyorum “ dedim. O dönem hafif sürtüştük ve sonrasında gittim. İnanın çok uzun bir yolculuktan döndüğüm halde bile gittim. Şimdi önümüzdeki günlerde yine olacak fakat ben gitmek istemiyorum. Hem o gideceğimiz kişi ile samimi bir bağım yok hem de her defa gitmek buna mecbur hissetmek istemiyorum.
Ben bireyselliğe önem veriyorum akrabalık ilişkilerinden hoşlanmıyorum. Kendi teyze amca vs onlara da gitmem. Çekirdek aileme anne baba kardeş bunlara çok önem veriyorum hafta 1-2 görüşmeye özen gösteriyorum. Keza eşimin ailesi de aynı şekilde. Çok seviyorum. Hafta 1-2 kez görüşmeye gayret ediyorum. Ama benim için buraya kadar. Teyzeler, amcalar, kuzenler.. Bana göre değil. Eşim ise bu durumu anlamıyor. Neden istemiyorsun ne oldu vs diye sorguluyor sadece istemiyorum demen mantıklı değil diyor. Ama ben sadece istemiyorum. Mecburi hissetmeyi sevmiyorum. Eşim de ailevi ilişkileri güçlendirmek için yapıyoruz zaten ayda 1 görüşüyoruz diyor.
Ben ise o böyle davranınca geriliyorum. Ben mi gıcıklık yapıyorum bilmiyorum. Sizce ben haksız mıyım?
Bu arada çok yoğun ve yorucu bir işim var. Cumartesi günleri bazen mesaiye kalıyorum. Hafta içi ise iş çıkışı kurslarım oluyor eve varışım 9-10 gibi oluyor. Kendime ayırdığım vakit yalnızca haftasonu.