- 13 Ekim 2018
- 3.615
- 4.662
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
hamileyken boşanmak
- Konu Sahibi bellaneva
- Başlangıç Tarihi
- 13 Eylül 2011
- 5.254
- 13.270
Aldırıp aldirmamak sizin kararınız.Merhaba,
5 yıldır evliyim.Severek evlendik ancak bir süre sonra şiddetli tartışmalar yaşadık yine de eşimin ağzından boşanalım lafını hiç duymadım. 2019 yılı Mart ayında eşim görevi için yurt dışına yerleşince tam 18 ay ayrı kaldık. Eşim döndüğünde yaşımız da arttığı için çocuk istemeye başladı ancak salgın hastalıktan çekindiğim için bu sefer de ben tedbirli olmak adına en azından aşının gelmesini beklemek istiyordum.bu esnada hayalim olan bir işe de kabul edilmişken hamile oldugumu öğrendim. Bizim için planlı değildi ama olmuştu. Herşeyden vazgeçmeye hazırdım, hayalim olan işten vazgeçtim, kendimi bebeğin sağlıgı için herşeyi yapmaya hazırşadım çünkü duydugum ilk andan itibaren kendimi anne gibi hissetmeye başlamıştım.ancak tam 2 gün önce eşim çocugu aldırmamı ve benden ayrılmak istediğini söyledi. Yakın zamanda annemle yüzeysel bir fikir uyuşmazlığı tartışması yaşamıştı, sebebi bu olarak gösterdi ve benim onun çocuğunu doğrumamı istemediğini, zaten ortada daha bebek olmadığını bu yüzden nazlanmamamı, şuan hayatında biri olmadıgını ama ona uygun birinden yine çocuk yapabileceğini söyledi. O ana kadar hamilelik sürecim rahat gelmişti ama bunu duyduktan sonra bulantı ve iştahsızlık başladı. Kendimi hiç iyi hissetmiyorum, yanında kendimi ve bebeğimi güvende hissetmiyorum. Ne olursa oldun bebeğimi doğurmak istiyorum ancak eşimle de daha fazla evli kalmak istemiyorum ki o da benle istemiyor. Ne yapmalıyım, başına benzer şeyler gelen oldu mu? Hamileyken boşanmak nasıl olur? Lütfen akıl verin kızlareşim benle iletişim kurmuyor, yüzüme bakmıyor. Hiç bir şey konuşmamız şu aşamada mümkün görünmüyor ve tüm bunlar olurken yarın bebeğimin ilk kalp atışlarını duyacağım. Dini olarak kendini çok bilge görüyor ama gözünü kırpmadan hiç uğruna ilk hamileliğimde ben ve bebeğim sağlıklı iken onu aldırmamı istiyor. Akıl verin nolur
Fakat şunu söyleyeyim:
Çocuğunuzu babası istemeyecek. Istemiyor. Maalesef durum bu. Ve belki bunu belli edecek. Ileride yüzüne belki seni aslında istemedim diyecek. Veya en kötüsü hiç ilgilenmeyecek. Yok sayacak. O çocuk travmalarla büyüyecek. Buna razı mısınız?
Burada üyeler yazmış. Kocaya ihtiyaç mi var diye..
Kocaya yok ama çocuğunuzun babaya ihtiyacı var.
Çocuk açısından çok sarsıcı durumlar olacak.
Ayrıca babası ölmüş olanla aynı şey değil babasız olmak. Ölmüş olan durumda baban maalesef artik hayatta değil. Buna bir çözüm yok ama diğer durumda baban hayatta hatta sapasağlam ama seni istemiyor. Bir çocuk için bu yıkımdır. Sizin için kocasız olmak yıkım olmayabilir. Ama çocuğunuz için babasız olmak yıkım olabilir.
Bunlara razı mısınız?
Ben çocuğum bunları yaşamasındansa doğmamış olmasını tercih ederdim. Bunun bütün sorumluluğunu hem ruhsal hem tinsel alırdım.
Bir de böyle insan olmayan biriyle sürekli bağınız olacak. Belki çocuğunuzu mahvedecek ama çocuğunuz gene de masumca baba diye ağlayacak ve siz bu insan musveddesine tahammül etmek zorunda kalacaksınız.
Dediğim gibi bu olayın asıl ayağı çocuğun ruhsal gelişimi. Çocuğunuzu ruhsal olarak mazalah mahvederse buna dayanabilir misiniz?
Onu istemiyorum demek çok ciddi bir laf.
Aman nolcak doğur gitsin ile olmuyor. O çocuğun bir de babası var.
Takkenizi önünüze alın düşünün..nafaka alıp maddi olarak çocuğa yetersiniz. Peki ya ruhsal olarak? Istenmeyen çocuk olmanın etkileri ile ilgili burada sarsıcı çok konu okudum.. iyice bir düşünün..ruhsal kısmı düşünün. Istenmeyen çocuk olmak çocuğunuza neler yapabilir bence once bunu düşünün, öyle karar verin.
Son düzenleme:
- 7 Ekim 2009
- 7.049
- 11.811
Böyle bi konu da “çocuğunu aldır, aldırma” demek acımasızlıktan başka bir şey değil. Karşınız da hamile bir kadın var size çocuğumu aldırayım mı diye sormuyor ki, siz mi bakacaksınız çocuğa sorumluluklarını bildiğine de Emin’im.
Ben de nedense okuyunca eşinizin hayatında biri olduğunu düşünüyorum ve hamile olman da belki arasını açacağı için böyle de davranıyor olabilir. Asıl erkekleri anlamak zor, annen ile yaptığı tartışmadan böyle yapması manasız onu bahane ediyor.
Aileniz destek anladığım kadarıyla bence direkt ailenizin yanına gidin ve görüşmeyin Doğum olana kadar zaten çocuk üzerine olacak nikahınız olduğu için. Onun keyfine göre bi cana kıyılmaz ne kadar acımasız eşin Zaten böyle merhametsiz bi adamın yanında durma. Ailenin yanında herşeyden uzak kafan rahat olur bence. Davayı aç diyin açsın tüm haklarınızı da alın bence, 1 kuruş hakkınızı bırakmayın. Çocuk dünyaya geldiğinde size daha da güç verecek. Hakkınızda hayırlısı olsun.
Ben de nedense okuyunca eşinizin hayatında biri olduğunu düşünüyorum ve hamile olman da belki arasını açacağı için böyle de davranıyor olabilir. Asıl erkekleri anlamak zor, annen ile yaptığı tartışmadan böyle yapması manasız onu bahane ediyor.
Aileniz destek anladığım kadarıyla bence direkt ailenizin yanına gidin ve görüşmeyin Doğum olana kadar zaten çocuk üzerine olacak nikahınız olduğu için. Onun keyfine göre bi cana kıyılmaz ne kadar acımasız eşin Zaten böyle merhametsiz bi adamın yanında durma. Ailenin yanında herşeyden uzak kafan rahat olur bence. Davayı aç diyin açsın tüm haklarınızı da alın bence, 1 kuruş hakkınızı bırakmayın. Çocuk dünyaya geldiğinde size daha da güç verecek. Hakkınızda hayırlısı olsun.
- 7 Ekim 2009
- 7.049
- 11.811
Benim babamda vardı ama yok gibiydi yani babalık yapmadı hiç ama hep zulüm yaptığı annem de keşke kararını verip boşanıp üzülmeseydi dedim sadece, annem öyle güçlü bi kadındı ki baba ihtiyacını hissettirmedi. Ne kardeşim ne ben sorun yaşamadık. Hatta sayesinde biz de güçlü olduk. Yani yaşayan biri olarak gerçekten gerek yok, anne güçlüyse sorun olmuyor hatta hayata toz pembe bakan yaşıtlarıma göre hep gerçekçi kararlar aldım sayesinde.
- 22 Ocak 2017
- 5.641
- 7.032
Büyük ihtimalle annenle yaşadığın tartışmayı bahane edip ayrılmak istiyor belki hayatında başkası var ki yine evlenir başkasından çocukta yaparım diyecek kadar alçak birisi. Bebek 6 haftalık ve bu kararı sadece sen verebilirsin. Tek başına o sorumluluğu alırım dersen de alamam dersen de verdiğin kararından umarım hiç pişman olmazsın. İki durumda da ailen arkandaysa ve bir mesleğin varsa bu zor günleri daha kolay atlatırsın.
- 24 Mayıs 2019
- 2.374
- 7.470
- 28
"ortada bebek yok zaten naz yapma" diyen bir şerefsizin ne istediğini umursamayin bence. Siz sadece kendi içinize dönün. Bekar bir anne olarak ömrunuzu geçirmeye hazır mısınız? Bir çocuğun bütün sorumluluğunu tek başınıza almayı kabul ediyo musunuz? Hamileliginizi sonlandirip, boşanıp, hiç evlenmemiş bir insan gibi hayatınıza devam da edebilirsiniz, hayır ben ne olursa olsun anne olmak istiyorum bu sorumluluğa hazırım da diyebilirsiniz. Bu tamamen sizin seçiminiz. Ve sizden ricam lütfen "ha dogduktan sonra oldurmussun ha karnındayken hicbi farkı yok!!! Ana rahmine düşer düşmez kalbi atıyormuş cinayet bu!!!!" Falan diye uyduran yaygaracilari dikkate almayın. Şuan karninizdaki sadece bir hücre topluluğu, ultrason görüntüsü alien gibi falan, aldirirsaniz BEBEK ÖLDÜRMÜŞ falan olmayacaksınız. Tüm bu dış etkenlerden arınmış bi şekilde kendinize sorun, tüm sorumluluklarıyla, zorluklariyla, eski eşiniz olacak kişiyle ömür boyu bağlantıda kalmayı da göze alarak, böyle biseyi istiyo musunuz?
- 24 Mayıs 2019
- 2.374
- 7.470
- 28
Suclayamazdiniz çünkü var olmamış olurdunuz.
- 9 Temmuz 2015
- 3.616
- 9.693
Aldırıp aldırmamak sizin kararınız. yazınızdan okuduğum kadarıyla aldırmak sizi uzecek ve vicdan azabı cekmenize yol açacak.
esiniz hiç dini bilge felan değil. Büyuk ihtimal sekilci. Dını bilse size aldır demez o da bir can der.
Keske hamile oldugunuzu öğrenince hayalinizdeki işı çevirmeseydiniz. 37. haftaya kadar bir çok kadın çalışıyor sizde calışırdınız.
Olan olmuş. Bu çocuğu istiyorsunuz aldırmayın. Adi eş kişisi paşa paşa nafakasını ödemek zorunda.
esiniz hiç dini bilge felan değil. Büyuk ihtimal sekilci. Dını bilse size aldır demez o da bir can der.
Keske hamile oldugunuzu öğrenince hayalinizdeki işı çevirmeseydiniz. 37. haftaya kadar bir çok kadın çalışıyor sizde calışırdınız.
Olan olmuş. Bu çocuğu istiyorsunuz aldırmayın. Adi eş kişisi paşa paşa nafakasını ödemek zorunda.
- 9 Aralık 2020
- 608
- 215
Bebegi aldirma ilerisi cok pismanlik yasayan biri olarak soyluyorum.esinde ayrilmak istiyorsa yapacak bisey yok bebegine kendin bakarsin .Merhaba,
5 yıldır evliyim.Severek evlendik ancak bir süre sonra şiddetli tartışmalar yaşadık yine de eşimin ağzından boşanalım lafını hiç duymadım. 2019 yılı Mart ayında eşim görevi için yurt dışına yerleşince tam 18 ay ayrı kaldık. Eşim döndüğünde yaşımız da arttığı için çocuk istemeye başladı ancak salgın hastalıktan çekindiğim için bu sefer de ben tedbirli olmak adına en azından aşının gelmesini beklemek istiyordum.bu esnada hayalim olan bir işe de kabul edilmişken hamile oldugumu öğrendim. Bizim için planlı değildi ama olmuştu. Herşeyden vazgeçmeye hazırdım, hayalim olan işten vazgeçtim, kendimi bebeğin sağlıgı için herşeyi yapmaya hazırşadım çünkü duydugum ilk andan itibaren kendimi anne gibi hissetmeye başlamıştım.ancak tam 2 gün önce eşim çocugu aldırmamı ve benden ayrılmak istediğini söyledi. Yakın zamanda annemle yüzeysel bir fikir uyuşmazlığı tartışması yaşamıştı, sebebi bu olarak gösterdi ve benim onun çocuğunu doğrumamı istemediğini, zaten ortada daha bebek olmadığını bu yüzden nazlanmamamı, şuan hayatında biri olmadıgını ama ona uygun birinden yine çocuk yapabileceğini söyledi. O ana kadar hamilelik sürecim rahat gelmişti ama bunu duyduktan sonra bulantı ve iştahsızlık başladı. Kendimi hiç iyi hissetmiyorum, yanında kendimi ve bebeğimi güvende hissetmiyorum. Ne olursa oldun bebeğimi doğurmak istiyorum ancak eşimle de daha fazla evli kalmak istemiyorum ki o da benle istemiyor. Ne yapmalıyım, başına benzer şeyler gelen oldu mu? Hamileyken boşanmak nasıl olur? Lütfen akıl verin kızlar
Niye benim annem 22 yaşında babam onu aldattığında boşanmış beni bırakıp başkasına gidebilirdi babama al sen bak bnane diye bilirdi babaanneye ananeye bırakıp başka evlilik yapardı genç yaştaydı yani ama yapmadı eğer bunları yapsaydı suçlardım
- 21 Ekim 2017
- 1.459
- 3.167
Herkes sizin gibi olamaz. Siz belki de sanslisiniz.
Kimseye ihtiyacin yok denmemeli. Bu bencillik olur. O cocugun nasil bir psikolojide olacagini nereden biliyorsunuz?
Babasi tarafindan daha hucreyken bile istenmeyen biri olacak. onu arayip buldugu zaman istenmedigini ogrendiginde ne olacak?
Bu karar enine boyuna dusunulmesi gereken ve bencil olunmamasi gereken bir karar.
Aldir ya da aldirma diyemeyiz. Cunku konu sahibinin sartlarini bilmiyoruz.
- 22 Haziran 2020
- 599
- 422
Ah ah cok safsınn. Adamla 18 ay ayrı kalmıssın. Kesin hayatında biri var ki senden vazgeçmiş cocugu aldırmanı söylüyor.. Annenle kavga etmesi ayrılmak için bahane degil emin ol... Bebegini sakın aldırma.. Esine de bosanmak istiyorsa şartlar kos. Maddi olarak isteklerini sırala.. Baya bi iste... O zaman eminim ki adamın işine bile gelemiycek ayrılmak. Hala daha devam ederse ayrılmak istedigini o zaman da anla ki kesinlikle hayatın da baska bir kadın var her seyi göze alıyor yani.... Esini hemen takip etmeye basla kredi kartları harcamaları bütün her seyi ni.. Şu telefon vatsap bi kurcala bakalım... Sen 18 ay ayrı kalmakla cok buyuk hata yapmıssın onla birlikte gidicektin.. Yalnız göndermiycektin onu.Merhaba,
5 yıldır evliyim.Severek evlendik ancak bir süre sonra şiddetli tartışmalar yaşadık yine de eşimin ağzından boşanalım lafını hiç duymadım. 2019 yılı Mart ayında eşim görevi için yurt dışına yerleşince tam 18 ay ayrı kaldık. Eşim döndüğünde yaşımız da arttığı için çocuk istemeye başladı ancak salgın hastalıktan çekindiğim için bu sefer de ben tedbirli olmak adına en azından aşının gelmesini beklemek istiyordum.bu esnada hayalim olan bir işe de kabul edilmişken hamile oldugumu öğrendim. Bizim için planlı değildi ama olmuştu. Herşeyden vazgeçmeye hazırdım, hayalim olan işten vazgeçtim, kendimi bebeğin sağlıgı için herşeyi yapmaya hazırşadım çünkü duydugum ilk andan itibaren kendimi anne gibi hissetmeye başlamıştım.ancak tam 2 gün önce eşim çocugu aldırmamı ve benden ayrılmak istediğini söyledi. Yakın zamanda annemle yüzeysel bir fikir uyuşmazlığı tartışması yaşamıştı, sebebi bu olarak gösterdi ve benim onun çocuğunu doğrumamı istemediğini, zaten ortada daha bebek olmadığını bu yüzden nazlanmamamı, şuan hayatında biri olmadıgını ama ona uygun birinden yine çocuk yapabileceğini söyledi. O ana kadar hamilelik sürecim rahat gelmişti ama bunu duyduktan sonra bulantı ve iştahsızlık başladı. Kendimi hiç iyi hissetmiyorum, yanında kendimi ve bebeğimi güvende hissetmiyorum. Ne olursa oldun bebeğimi doğurmak istiyorum ancak eşimle de daha fazla evli kalmak istemiyorum ki o da benle istemiyor. Ne yapmalıyım, başına benzer şeyler gelen oldu mu? Hamileyken boşanmak nasıl olur? Lütfen akıl verin kızlar
- 24 Mayıs 2019
- 2.374
- 7.470
- 28
O başka bişey canım insan doğmuş kanlı canlı evladindan tabii vazgecmemeli
- 13 Eylül 2011
- 5.254
- 13.270
Bu doğru bir önerme değil.
Çocuk gelişiminde çocuklar anne ve babayı rol model alır öyle öğrenir. Bu çocuk da belki haftada 2 gün babada kalacak. Ondan o günlerde çok şey öğrenecek. Ilk 3 yıl tüm kişiliğimizi şekillendirir. Kararları o 3 yıldaki etkilere göre aliriz çoğunlukla. O 3 yıl hatırlamasak da etkileri ölene kadar devam edebilir.
Bir çocuğun hem anneye hem babaya ihtiyacı vardır. Ayrıca çocuk gelişiminde güçlü olmaktan ziyade oncelikle çocuğun hayatı anlamlandırma yeteneği baz alınır.
Ayrıca siz "şu an" güçlüsünüz. Siz 2 yaşında nasıldınız bilemediğimiz için savınız desteklenemez. Ki siz de bilmiyorsunuz. Bebeklik kayıtları bilinçaltındadir. Ayrıca 2, 3 yaşındaki çocuk çocuktur. Güçlü olamaz. Daha bebektir ve
baba onun gözünde idoldur. Hayatı anne baba çerçevesinden anlar tanır bağ kurar.
Sadece annesi olsun çocuğa yeter savını savunan uzman yok. Bunlar toplumun annelere yüklediği yüceltme sadece.
- 21 Ekim 2017
- 1.459
- 3.167
Siz baya bosanma diyorsunuz yani? Neden?
Bnce şuan kalbi Atan bi bebekten de vazgeçmek çok saçma ha karnında ha kucağında o rahmine düştüğü an inanki onun sevgisi veriliyor sana
- 7 Ekim 2009
- 7.049
- 11.811
Bu tamamen annenin ne kadar güçlü olması ile alakalı çevremde çok var benim gibi yetişen Kişiler hepsi de gayet iyi durumdalar. Peki çocuğun iyi olmayacağını siz nereden biliyorsunuz? Benim dediklerim ile %50-%50 şans var değil mi? O halde herkes ortak yaşadığını anlatması ve annenin kendi durumuna göre karar vermesi daha mantıklı bence. Bir cana kıymaya ortak olmak yerine bu daha mantıklı geliyor bana, tabi ki bu benim fikrim.
Benim eşime de öyle anlatır annem halen seni istemiyordu baban ben doktorla anlaştım büyümüş alamayız dediler öyle aldırmadım diye, eşim de bu durumdan hiç rahatsızlık duyduğunu görmedim. Sonra babası iyi ki aldırmamışsın demiş sonrasında, yani kimin ne yaşayacağını bilemeyiz geleceği görmek gibi bir becerimiz yok bu nedenle sizin fikriniz olumsuz; benim fikrim yine de hayat varsa Umut var yönünde.
Hayatta hiç bi şeyin garantisi yok belki başka salgın hastalık ya da başka bi şey olacak hayatta yaşam kalmayacak böyle düşünüldüğünde bile çocuk doğduğunda dünya bu kadar kötü neden geldim de diyebilir. Herşey olasılık dahilinde.
- 22 Haziran 2020
- 599
- 422
Çünkü Adam karısını, Cocugunu gözden cıkarmış.. Dünden bahane arıyor bosanmak için, bu durum da Bayanın da Baya şartlar taleb etsinki gercek mi niyeti bu anlasılsın.... Kendi tecrübe mi söyliyim. Bu adamın hayatında baska bir kadın var Net....
- 3 Nisan 2019
- 5.510
- 10.954
Benzer Konular
