Canım çok zor bir durum, kolaylık diliyorum. Büyük ihtimalle eşinin hayatında başka biri var.
Çocuğu doğurmak tabi ki senin kararın ama bundan sonraki hayatını tamamen çocuğa adarım diyebiliyorsan aldırma, tek başına da büyüyebilir bir çocuk. Ama tek başına bebekliğinden beri çocuğunu büyüten bir anne olarak söylemeliyim ki bu çok zor. Çok çok zor. İş hayatım defalarca bu sebepten sekteye uğradı. Çocuk hasta oluyor, kreş kapanıyor, kreşte bakım- temizlik- ilaçlama gibi durumlar oluyor ve iş- çocuk arasında kalıyorsun. Baba yanında olsa bazı günler o idare eder ama senin durumunda o seçenek de ortadan kalkıyor.İş yerinde bazen idare ediyorlar ama eninde sonunda sorun çıkarıyorlar.
İkincisi maddi boyut. Her ne kadar baba nafaka ödese de çocuğun ihtiyaçları verilen nafakadan kesinlikle fazla. Sen otobüs, minibüsle işini halledersin ama kucağında bebekle, bebek çantasıyla, bebek arabasıyla taksi gibi bir alternatife yönelirsin. Sen her gün makarna yiyebilirsin ama çocuğun kaliteli gıdaya, giyime, barınmaya ihtiyacı var. Tek başına bunları karşılayabilecek misin?
Üçüncüsü duygusal boyut. Kızım en son babasından döndüğünde acı acı öyle çok gözyaşı döktü ki içim kan ağladı
“babamı istiyorum ama seni de istiyorum. Neden babam bizle kalmıyor neden neden?” diye isyan etti, beni de kahretti. Daha 5 yaşında. İleride ne kadar daha üzülür, arkadaşlarının yanında kendisini nasıl hisseder, Allah bana da ona da yardım etsin.
En sonuncu kısım da senin bundan sonraki hayatın. Gençsin; elbette sevmek ve sevilmek isteyeceksin, en doğal hakkın. Evlensen , evladın o kişiden nasıl bir muamele görür, bunu bilmiyoruz. Belki mükemmel bir insan çıkar karşına. Ama boşanmış genç bir kadın olarak söyleyeyim ki erkekler çocuklu annelere pek sıcak bakmıyor. Çöpsüz üzüm, para kazanan, güzel, ailelerine hizmet edebilecek köleler arıyor hala. Umrumda mı, asla! Ama sevilme ihtiyacımı görmezden gelemiyorum. Yok sayamıyorum. Çok şükür evladım var, saçının telini bir tabur erkeğe değişmem. İşin bu kısmını da göz ardı etme bence.
Evet bir çocuk babasız da büyür. Evet kadınlar bir çocuğu evelallah tek başına da büyütür. Evet maddi açıdan problem olmayabilir. Ama çok çok çok zor. Bütün bu maddelerden sonra söyleyeceğim, yasal süre geçmemişse kessssinlikle ve kesinlikle aldırırım. Hayat romantik şövalyeliklere kalkışılmayacak kadar ciddi ve sorumluluk gerektiren bir konu.
Ne karar verirsen ver, sana hayırlar getirmesini, kolaylık ve mutluluk vermesini diliyorum; yüreğinden öpüyorum.
eşim benle iletişim kurmuyor, yüzüme bakmıyor. Hiç bir şey konuşmamız şu aşamada mümkün görünmüyor ve tüm bunlar olurken yarın bebeğimin ilk kalp atışlarını duyacağım. Dini olarak kendini çok bilge görüyor ama gözünü kırpmadan hiç uğruna ilk hamileliğimde ben ve bebeğim sağlıklı iken onu aldırmamı istiyor. Akıl verin nolur 
