Şu an başka bir konuda yaşadıklarımız kader midir, yoksa tercihlerimiz midir diye konuşuluyor. Ben konu sahibinin eşi karakterinde bir erkekle konuşmayı hep o soru cümlesinden sonra kestim, bir daha ne aradım ne sordum ne de zerre pişmanlık duydum. Evet o yüzden herşeyle alakalı bir durum bu fakat önemli olan hatada ısrar etmemek, yoksa hatalarım olmadı mı oldu tabi ki hayatımda ama ben de sınırlarımla doğmadım yani, veya mükemmel/kusursuz bir ailem, çevrem falan olmadı, ne yüzden suçlayayım şimdi konu sahibinin geçmişini? hangisinde problem varsa devam ettirmesin onunla etkileşimini.
Olan olmuş bundan sonrasını ya kendi iyi yapar, ya da kendi çocuğunun hayatını kendi eliyle mahveder. Kızı olsa nasıl yetiştirmek istediğine kendi karar verecek değil mi? Ve bu konuda senden taviz isteyerek güven isteyen birinin suratına bile bakma demediği sürece, kızı da aynı hataları yapar, benimki hayatta kimseye güvenme diyordu mesela. Tamamen doğru mu değil, dediğini aynı şekilde devam ettirsem doğru düzgün insan ilişkim bile olmazdı. Veya sabrı nasıl öğrettilerse/biliyorsa bu yaşadıklarına katlanıyor işte. Başkalarının bizden daha iyi devam yaşamlarını nasıl idame ettirdiklerini merak edip öğrenmediğimiz ve kendi yaşamımızda uygulamadığımız sürece, üstüne suç atılacak şeylerin listesi bitmez sonuç olarak.
