Hamilelikte yanlızlık ve depresyon :(

Merhabalar....

Insan paylaşmayınca dahada çıkmaza gırıyor konusucak kimsem yok belkıde bu yüzden bılmıyorum... Benden büyük 2 kız kardesım var ama aramız onlarda evlenınce sogudu uzaklaştık paylaşımlarımız azaldı..annemle cocuklugumdan berı mesafelıydık zaten..o yapı olarak sevgısını bellı etmez.cogu kez bizi sevmıyormu diye düşünmüşümdür.buna ragmen babam ıle cok ıyı anlasırım ve 2 tane cok samımı arkadasım var onlar bana kardes gıbı oldu hep....ve asık oldum evlendım...annem ve kız kardeslerım esıme karsı hep sert davrandı ben hep arada kaldım..eşim içine attı hep.saygısızlık yapmadı...zor günlerdi yıpratıcıydı zor bır donemden gectık..esım aılem yuzunden benden uzaklaşmıstı depresyona gırmıstı bunaldım boguluyorum senide mutsuz edıyorum dedı benden vazgectıgı ıcın cok kırılmıstım...bosanma asamasına geldık sonra benım gayretım ve sabrımla yenıden devam ettık yolumuza hersey yolundaydı...sonra baska bır sehre tasındık aılemle ayrı ama yakın sehırlerde yasıyoruz...sonra evımız oldu kıradan kurtulduk..bırde bebegımız olucak sımdı 19 haftalık hamıleyım...derken aramızda bır uzaklık hıssettım..paylaşımlarımız azalmıs konusucak konu bulamıyormusuz gıbı suskunluklar oluyordu...o sürekli kahveye gıtmeye basladı cunku onun dogup büyüdüğü yer burası...işten geldıgı gıbı kahveye cıkyor gece gelıyordu..bana davransıında bır degısıklık yok yıne karıcıgım dıyor gecte gelse sarılıyor öpüyor ama ben bu süreçte kendımı cok yanlız hıssttım onunla hıç zaman gecıremedım...burda hıc arkadasım yok...iş aradım bulamadım şimdide hamıleyım zaten..tek arkadasım eşim oda kendı arkadaslarıyla zaman gecırıyor ben gunde 2 saat anca görüyorum onu...koca ev ve ben yapayanlızım hıcbır sosyal aktıvıtemız yok...hersey üzerine esım ısten ayrıldı.ama ben bunu bıle takamıyorum kafama sadece kendımı okdar yanlız hıssedıyorumkı...kendımı okadar büyük bir boslukte hıssedıyorumki.aglama nöbetlerım gelıyor...konustum esımle anlattımm 2 gun benımle zaman gecırmeye çalısıyor sonra yıne aynı...sankı ben zorluyormusum gıbı hıssedıyorum..biliyorum herkesın okadar cok derdı var benım kı belkı lüzumsuz bıle gelecek...ama ben ıcımdekı boslukla nefes alamıyorum esımı kendıme yabancı gıbı kendımı yapayanlız gıbı hıssedıyorum..bır kızım olucak ıcımdekı karanlıkları yok edıp onun mutlulugunu yasayamıyorum...esımı cok sevıyorum oda benım kadar bana deger versın ıstıyorum...o hergun dısarı cıkmak ıcın bır bahane buluyor....canım bebegım dıye konusuyor fakat bunları gösteren en ufak bır cabası yok...evlenmeden önce gözümün ıcıne bakardı sımdı ben evden gıtsem 2 hafta gelmesem özlemez gıbı gelıyor...ki kendısıde diyor bunaldıysan annenlere gıt dıye...uffffffffffffffff bılmıyorummmm .
( ben depresyondayım dimi...benım gıbı kendını herkesın ıcınde yanlız hısseden hamıleler varmı ve nasıl becerıyorlar mutlu olmayı....yardımlarınızı en azından fikirlerinizi bekliyorum kızlar...şimdiden teşekkür ederim hepinize....

bende de var bu depresyon. hem hamileliğim kötü geçiyor hemde yalnızım eşimin memleketinde oturdğuma bin pişmanım bazen neden kendi memleketimden biriyle evlenmedim bile diyorum. eşim dün çekti ailesinin yanına köye gitti ben gidemedim eşim bunu yanlış anlıyor yahu dolmuşla gidiyorum yollar bozuk köy kokuyor kv evini bahçesinde ahır var yaz geldi her taraf kokuor ama eşim bunu anlamıyor kv beni aramış duymamışım bir daha aramadı bende aramadım öldün mü kaldın mı demiyor oğlundan alıyor haberleri. oya annem yanımda olsaydı çorba yapardı beni teskin ederdi. ya da akrabalarım bana destek olurdu ama onlardan uzaktayım. eşimin ailesi desen hepsi köyde kültür farkı çok fazla bazen ne konuştuklarını bile anlamıyorum. nasıl uzlaşayım?inşallah bir şey vesile olurda bu memleketten kaçar gideriz ve inşallah gideceğiz yer benim ailemin yanı olur. eşimin akrabaları deseniz onlarda köyde şehirde olan 1-2 kişi misafirlik nedir bilmiyorlar köye gel demekten başka dedikleri birşey yok. ben ömrümde köy görmeyen kişi yaptığım tercihin ceremesini çekiyorum.

Ama eşinin seni öyle evde bırakıp kahveye,arkadaşlarına gitmesi doğru değil ki.
Zaten oldum olası nefret ederim erkek erkeğe buluşanlardan.
Önceliği gezmek değil iş arayıp bulmak olmalı.
Bebeniz doğunca hangi parayla bakacakmış ona?
İnşallah çok yorucu bir işi olur da iş çıkışı hemen kendini evine atar.

Neden beraber vakit geçirmiyorsunuz, istemiyor mu eşiniz?

Beraber yürüyüşe çıksanız, hem sizin için iyi olur hem tekrar bir şeyler paylaşmaya başlamış olursunuz.

Zor bi durum.. cevrenizde yokmu sizin yaşlarınizda birileri komşunuz felan..?
Eşin de bunalmis belli, bide işsiz diyorsun, iş arıyormu peki??


Belkide eşinin dediği gibi annenin yanina gitsen bi kac günlüğüne kafan dağılır.?
Üzülme, suan üzüntün bebeğine de yansıyor, bebeğine düşün.

Ve eşinle tekrar konuşmayı dene amacı neymiş, neyapmaya çalışıyor hergün kahve ye giderek senj yanliz bıraktığının farkinda mi acaba ??

eşim henuz yenı ısten ayrıldı 2-3 gun oluyor bakıcakmıs iş....eskıden bırlıkte zaman gecırırdık sımdı o kendı memleketıne gelınce bu kahveden kopamıyor..arkadaslarından kopamıyor ben dısarı cıkmak ıstedıgımde ertelıyor ama arkadaslarıyla heryere gıdıyor...benı sevdıgını söyluyor üzgün görmek ıstemedıgını ama benı üzen onun ılgısızlıgı bunu söyledıgım halde 2 gun dıkkat etse 10 gun yıne benı kimsesiz bırakıyor...yanlış anlaşılmasın ben her sanıye bana yapısık gıbı dolaşsın demıyorum eve bıraz daha erken gelsın ıstıyorum söyluyorum ama hergece baska bır bahanesı oluyor yataga yanlız gırıyorum o kahveden gelıyor sarılıyor canım karım dıyor vs sonra uyuyoruz...ben ıcın için aglıyorum...evde sadece yemek yemek ıcın bulunuyor...ben onu sadece o sürede görebılıyorum acık acık bu nasıl evlılık dedım..bunalmış işleri yolunda degılmış vs..anlayışla karsılayayım dıyorum üstüne gitmiyeyım dıyorum ama ben yapayanlızım bunalımda olan benım görmüyor...bebek ıle evıne baglanırmı bılmıyorum...bebegı bır kurtulus gıbı görmek benı dahada üzüyor

sanırım kızım tekme attı ne hıssedecegımı bılmıyorum

Canım üzülme kolay değil bu hormonlar. .bende 4 ay eşimin ailesiyle yaşamak zorundayım. .sen bide bunu düşün en azından evindesin ,eşinle konuşsan sonuçta seni yalnız bırakıp gitmemeli..istersen biraz ailenin yanına git( benimkiler Türkiye de olsa giderdim ) biraz kafa dağıtırsin belki buarada özler.Kendini motive etmeye çalış,annem bana sürekli kendine ferahlık ver diyor ,inşirah suresini oku diyor. .şuanda ablamdayim ama bende üzülüyorum hamileliğim böyle geçecek diye. .eşinle konuş ama kendini uzmemeye çalış bebeklerimiz sonra huzursuz olur

BuzlarUlkesi .!.:

Canım üzülme kolay değil bu hormonlar. .bende 4 ay eşimin ailesiyle yaşamak zorundayım. .sen bide bunu düşün en azından evindesin ,eşinle konuşsan sonuçta seni yalnız bırakıp gitmemeli..istersen biraz ailenin yanına git( benimkiler Türkiye de olsa giderdim ) biraz kafa dağıtırsin belki buarada özler.Kendini motive etmeye çalış,annem bana sürekli kendine ferahlık ver diyor ,inşirah suresini oku diyor. .şuanda ablamdayim ama bende üzülüyorum hamileliğim böyle geçecek diye. .eşinle konuş ama kendini uzmemeye çalış bebeklerimiz sonra huzursuz olur

Genişletmek için tıkla...

öyle yapmaya calısıyorum canım..degısık ruh hallerı ıcıne gırıyorum ıste..bugün biraz daha ıyıyım kendımı evımı ve yanlızlıgımı sevmeye calısıyorum...esımle konusmak cözüm degıl malesef defelarca denedım ama o arkasaslarından ve cevresınden vazgecemıyor..ben vazgectım artık ona kendımı anlatma cabasından...bebegımın hareketlerını hıssederek sanırım hayatım daha baska anlam kazanacak..artık elımdekılerle mutlu olmaya calısacagım..sende üzme kendını gecıcı bır 4 ay sabredeceksın ve yepyenı bır hayata baslayacaksınız..hersey güzel olucak işallah

kızlar merhaba 12 haftalık hamileyim yalnız çok ağır bir depresyon geçiriyorum . herşeyi kafama takıyor kafamda büyütüyorum . eşimin her söyledğinin altında bişeyler arıyorum . geçmişini bile karışştrıp kafaya takmaya başladım . işte sen bu tarıhte ne yapıyordun nerdeydın falan gbi sorular . kendimide eşimide bunaltıyorm .bunlar sizce normalmi ve ne zman geçer acaba lütfen yardımcı olurmusunuz ?