- 19 Şubat 2024
- 278
- 43
- 25
Sanki beni anlatmissiniz
Sanki beni anlatmissinizArkadaşlar merhaba
Uzun zamandır bakmiyordum buraya .Benimde 13 aylık bir oğlum var . Bende birçoğunuz gibi anksiyete hastasıyım . Yaklaşık 15 yıldır . Bende hamile kaldığımda doktor ilacı kesti . 11. Hafta da ataklar gelmeye başladı . Yerinde duramama uyumama dehşete düşme ateş terleme ya da titreme . Ağlama krizleri . İnanın aşırı derece de kotuydum . Koşa koşa doktora gittim bana selectra verdi . Bana iyi gelmedi daha kötü oldum defalarca kusuyordum bağırsak sağlığım bozulmustu stresten . Sürekli düşünüyordum nasıl yaşayacağım nasıl anne olucam nasıl bakicam diye ? O kadar çok ölmek istiyodum ki hergun yalvariyodum Allah'ım canımı al diye . Evde tek başıma duramiyordum . Kendime bakamiyordum dış fircalamaktam ve duş almaktan acizdim . Annem ve eşim beni dusa sokuyodu. Annem bana kendi elleriyle yemek yediriyordu. Daha önce de çok kez anksiyete yaşamıştım ama bu kadar agirini ilk defa yaşadım . Hayatım artık tamamen bitti diye düşünüyordum . Ya dayanamiycam bünyem bana birşey olacak ya da ben dayanamayıp kendime birşey yapicam diyordum. Deli gibi sürekli kadınlar kulübünde yazan anksiyete hamlilelik bütün basloklari okuyordum . Aynı şeyleri günlerce defalarca okuyordum . Araştırmadigim doktor kalmadı . Hamileliğim ilerledikçe hastalık da ilerledi. Ben bebeğimi istemiyordum . Annelik bana göre değil diyordum . Bakmak istemiyordum . O zamanlar ultrasona girip görmek bile istemiyorum. Böyle düşündüğüm için kendimden nefret ediyodum. Kendime zarar veriyodum . Bacaklarıma vuruyodum . Bacaklarım falan mosmor olmuştu . O kadar umutsuzdum ki ben artık eski ben olamayacaktım. Tek istediğim iyileşmekti . İlacın zararini bile düşünmüyodum . Yeterli iyileseyim dedim . Hamileliğimin yedinci ayında bir doktora gittim . Nasıl dayandın sen böyle dedi . Bana citoles 20 mg başladı . Kullandım ilk başlarda daha kötü oldum . İki haftadan sonra iyileşmeye başladım . Ativam da kullandım . Tam olarak 2 aydan sonra bir iyileşme oldu . Dogumhaneye giderken bile sevememe korkusu vardı içimde . Sezeryan doğum yaptım . Bebeğimi kucağıma verdiler dünyalar benim oldu . O kadar çok sevdim ki herkesten kıskandım . Kimseyle paylaşmak istemiyodum . Şuan da aşığım oğluma . Sizinki de geçecek buna emin olun . Belki size umut olur diye yazdım . Ben o laranlik günlerden aydınlığa ciktiysam herkes çıkar. Dayanamıyorum diye yalvariyodum anneme . Nolur bana yardım edin diyodum. Birgün iyileşip de benim gibi olan insanlara bunları ümit olsun diye yazacağımı hiç düşünmüyordum. Allah'ıma binlerce kez şükürler olsun . İşe bile başladım . Çalışıyorum aynı zamanda. O günlerden eser kalmadi . Sizinde öyle olacak . Bu arada bir sürü ilaç kullanmama rağmen oğlum gayet sağlıklı hiçbir sorun olmadı .
.
Bende uzaktayım yanımda kimsem yok gelende yok inanın sizden farksız değilim birde tasınıyorum aglaya aglaya ev topladıgımı hiçbir zaman unutmucam herkes telefonda yanında ama onun dısında yok kızıma baktım yemek yaptım o carpıntılarla el ayak titremesiyle torun diye sizi kötü hissettirirken cok cömertle icraata gelince yokBenim bugün psikiyatrist randevum vardı çok ağladım. Annemin yokluğu çok koyuypr. Kayınvalidemlerden falan fayda pek olmaz zaten. Sorunumuz yok iyi niyetliler ama faydaları da olmuyor/ son 3 aya girdim. Kendimi çok yalnız hissediyorum. Birileri olsa evi elden geçirsek Doğumdan önce gerekenleri yapsak. Bebişe bizim dışımızda da birileri bişeyler alsa. Canımın çektiği bi yemeği biri yapsa. Falan sürekli annemi hatırlatıyor herşey. Doktor da malesef sizin için anne baba olmak diğer insanlardan biraz daha zor olacak çünkü eşinle birlikte yapmaya çalışmışsınız herşeyi ve insanlar da onlar yapar zaten diyorlar dedi. Duygusal beklenti içine girmişsiniz ama bu sizi yıpratır falan dedi. Ben de baya kötü oldum.
YaaaaaBende uzaktayım yanımda kimsem yok gelende yok inanın sizden farksız değilim birde tasınıyorum aglaya aglaya ev topladıgımı hiçbir zaman unutmucam herkes telefonda yanında ama onun dısında yok kızıma baktım yemek yaptım o carpıntılarla el ayak titremesiyle torun diye sizi kötü hissettirirken cok cömertle icraata gelince yok
Oluyor temizlik vs hallettiriyoruz büyük kısmı hallettik yerleştirmede yardımcı tutacagız insallahYaaaaaeşin yardımcı oluyor mu peki. Ya da yardımcı tutma imkanınız falan var mı
Naptın peki ilaçlar biraz etki etmeye başladı mıOluyor temizlik vs hallettiriyoruz büyük kısmı hallettik yerleştirmede yardımcı tutacagız insallah
Ataklarım azaldı sabah titreyerek uyanıyorum uyumam ve yemem bi tık iyi ama hissiz ruhsuz hiçbir beklentisi olmayan agac gibi yaşayan biriyimNaptın peki ilaçlar biraz etki etmeye başladı mı
Arkadaşlar merhaba
Uzun zamandır bakmiyordum buraya .Benimde 13 aylık bir oğlum var . Bende birçoğunuz gibi anksiyete hastasıyım . Yaklaşık 15 yıldır . Bende hamile kaldığımda doktor ilacı kesti . 11. Hafta da ataklar gelmeye başladı . Yerinde duramama uyumama dehşete düşme ateş terleme ya da titreme . Ağlama krizleri . İnanın aşırı derece de kotuydum . Koşa koşa doktora gittim bana selectra verdi . Bana iyi gelmedi daha kötü oldum defalarca kusuyordum bağırsak sağlığım bozulmustu stresten . Sürekli düşünüyordum nasıl yaşayacağım nasıl anne olucam nasıl bakicam diye ? O kadar çok ölmek istiyodum ki hergun yalvariyodum Allah'ım canımı al diye . Evde tek başıma duramiyordum . Kendime bakamiyordum dış fircalamaktam ve duş almaktan acizdim . Annem ve eşim beni dusa sokuyodu. Annem bana kendi elleriyle yemek yediriyordu. Daha önce de çok kez anksiyete yaşamıştım ama bu kadar agirini ilk defa yaşadım . Hayatım artık tamamen bitti diye düşünüyordum . Ya dayanamiycam bünyem bana birşey olacak ya da ben dayanamayıp kendime birşey yapicam diyordum. Deli gibi sürekli kadınlar kulübünde yazan anksiyete hamlilelik bütün basloklari okuyordum . Aynı şeyleri günlerce defalarca okuyordum . Araştırmadigim doktor kalmadı . Hamileliğim ilerledikçe hastalık da ilerledi. Ben bebeğimi istemiyordum . Annelik bana göre değil diyordum . Bakmak istemiyordum . O zamanlar ultrasona girip görmek bile istemiyorum. Böyle düşündüğüm için kendimden nefret ediyodum. Kendime zarar veriyodum . Bacaklarıma vuruyodum . Bacaklarım falan mosmor olmuştu . O kadar umutsuzdum ki ben artık eski ben olamayacaktım. Tek istediğim iyileşmekti . İlacın zararini bile düşünmüyodum . Yeterli iyileseyim dedim . Hamileliğimin yedinci ayında bir doktora gittim . Nasıl dayandın sen böyle dedi . Bana citoles 20 mg başladı . Kullandım ilk başlarda daha kötü oldum . İki haftadan sonra iyileşmeye başladım . Ativam da kullandım . Tam olarak 2 aydan sonra bir iyileşme oldu . Dogumhaneye giderken bile sevememe korkusu vardı içimde . Sezeryan doğum yaptım . Bebeğimi kucağıma verdiler dünyalar benim oldu . O kadar çok sevdim ki herkesten kıskandım . Kimseyle paylaşmak istemiyodum . Şuan da aşığım oğluma . Sizinki de geçecek buna emin olun . Belki size umut olur diye yazdım . Ben o laranlik günlerden aydınlığa ciktiysam herkes çıkar. Dayanamıyorum diye yalvariyodum anneme . Nolur bana yardım edin diyodum. Birgün iyileşip de benim gibi olan insanlara bunları ümit olsun diye yazacağımı hiç düşünmüyordum. Allah'ıma binlerce kez şükürler olsun . İşe bile başladım . Çalışıyorum aynı zamanda. O günlerden eser kalmadi . Sizinde öyle olacak . Bu arada bir sürü ilaç kullanmama rağmen oğlum gayet sağlıklı hiçbir sorun olmadı .
.
Sizde hersey cok ustuste gelmis ya. Ben sehirici tasinmada bile sıkıntı stres yasiyorum. Siz hem tasindiniz hem sehir cevre degistirdiniz bunlari yaparken de hamilesiniz. Cok yuklenmeyin kendinize. Ben eminim yerlesip duzeni kurunca simdikinden daha iyi hissediceksiniz. Duzensizlik herseyin ayakta olmasi da sizi cok rahatsiz ediyo. Biliyorum baska biseylere yogunlasmasi cok zor fiziki belirti yasarken. Ama ben inaniyorum siz yerlestikce duzeninizi kurdukca cok daha iyi hissediceksiniz bakin gorun.Yani genel olarakta sorayım yogun anksiyete krizinde lustral 100mg size etki ettimü genelinize nekadar kullanımda etki etti mesela citoles vs daha mı etkili daha mı rahatlatır lustral zararsız diye veriyorlar ama etki alanı az citolesin daha fazla gibi ve 100mg 1ay kullanmadan anlamazmıyım şuan yazarken içimde yangın var sanki tam göğsümün ortasında bu hiç gecmıyo sabahlarıda titreyerek uyanıyorum atakla birlikte yani sabretmeliyim 1 aya tamamlamak için değiştirmezsem etki etmezse diye korkuyorum değişirsem hapın yan etkilerini yogun yasarım diye napacagımı şaşırdım cuma günüde istanbula tasınıyorum ataklarımda duvarlarda yerlerde sürünecek kadar şiddetliydi suan okadar değil ama ara ara geliyo birde cok umutsuz ve mutsuzum
Sizde hersey cok ustuste gelmis ya. Ben sehirici tasinmada bile sıkıntı stres yasiyorum. Siz hem tasindiniz hem sehir cevre degistirdiniz bunlari yaparken de hamilesiniz. Cok yuklenmeyin kendinize. Ben eminim yerlesip duzeni kurunca simdikinden daha iyi hissediceksiniz. Duzensizlik herseyin ayakta olmasi da sizi cok rahatsiz ediyo. Biliyorum baska biseylere yogunlasmasi cok zor fiziki belirti yasarken. Ama ben inaniyorum siz yerlestikce duzeninizi kurdukca cok daha iyi hissediceksiniz bakin gorun.
Yook daha benim Kasimda.Sormayın mahvoldum siz dogum yapmıştınız dimi ne kullanmıştınız şuan nasılsınız
Yook daha benim Kasimda.