DİŞ'Lİ YAK'AR'IŞIM İÇİN LÜTFEN BİR'LİK OLALIM

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Siz hekim değilsiniz. Tanı sizin talebinizi karşılayan şey değildir. Lütfen profesyonel bir destek alın. Yorumlarınız durumunuzun iyi olmadığını düşündürüyor
Siz okumadınız sanırım ben diş hekimiyim ve PhD yaparak Dr olmuş biriyim. 10 sene hasta baktım, iyi bir hekim olduğum için beni hala arayan çok değerli hastalarım var ama ben başka bir yöne gittim hayatımda. 10 sene dünyanın en kıymetli şifası olan gülüşün nasıl sağlıklı olacağı ve tasarlanacağı ile ilgili eğitim aldım. 10 senede o sağlıklı gülüşleri koruyacak ürünlerin milyonlarca insana ulaşabilmesi için kurumsal hayatta çalıştım. Tanı benim talebimi karşılamak durumunda değil tanı benim ihtiyacım olan tedaviyi karşılamak durumunda ama en önemlisi tıpdaki ilk kuralı uygulamak "önce zarar verme". Ben çok büyük zarara uğradım bir başka hasta olsaydı ve benim kadar bilinçli olmasaydı, intihar edebilirdi. Ben yine bir hekim olarak üzerime düşeni yapıyorum, insanları uyarmaya ve bilinçlendirmeye çalışıyorum. Yoksa hastane ile işi aramda çözerdim, dava yoluna da gitmezdim, milyonlar talep ederdim beni susturabilmeleri için.
Profesyonel destek alırken zaten bu durumlara geldiğimi okuduklarınızdan anlayamadınız mı acaba? Üstelik de en iyisi olarak bilinen kurumlardan birinde en iyi doktorlarından alırken? İsterseniz siz önerin bana çok iyi bir hekim.
 
Allah yardımcısı olsun. Devleti bilemiyorum ama bu özel hastaneler gerçekten aklını oynattırabilir insanların
 
Yazınızda kullandığınız terimler, mantıksal uyuşmalar sebebiyle aklınızın gayet başında olduğunu düşünüyorum. Ekt çok ağır bir tedavi. Ben de zamanında cevap vermeyen depresyon tedavisi sonucu doktora gidip ekt istiyorum demiştim. "Sana ekt yapılmalı" diyen özel ya da devlet hastanesi olursa arkana bakma kaç demişti. 8 seansı nasıl kaldırdı bünyeniz. Neyse tavsiyem şu olur; bu davalar vs sizi daha kötü yapıyor. Alın başınızı başka bir yere taşının. Bir işe girin annenize muhtaç olmayın. Sakin bir hayat yaşayın sizi hiç tanımayan yeni bir ortamda.
 
Sizin bu söylediklerinizi psikolog Izzet Güllü'den de duymuştum ve hakikaten öyle olduğunu düşünüyorum. En ufak duygu durumu değişikliğinde bile(değişikliği diyeceğim çünkü duygular bozulmaz verdiğimiz tepkiler yer değiştirebilir) psikolog ile halledilecek mevzularda dahi çok ciddi ilaçlar verilebiliyor. Sağlık bakanlığı buna acilen el atmalı.
 
Siz okumadınız sanırım ben diş hekimiyim ve PhD yaparak Dr olmuş biriyim. 10 sene hasta baktım, iyi bir hekim olduğum için beni hala arayan çok değerli hastalarım var ama ben başka bir yöne gittim hayatımda. 10 sene dünyanın en kıymetli şifası olan gülüşün nasıl sağlıklı olacağı ve tasarlanacağı ile ilgili eğitim aldım. 10 senede o sağlıklı gülüşleri koruyacak ürünlerin milyonlarca insana ulaşabilmesi için kurumsal hayatta çalıştım. Tanı benim talebimi karşılamak durumunda değil tanı benim ihtiyacım olan tedaviyi karşılamak durumunda ama en önemlisi tıpdaki ilk kuralı uygulamak "önce zarar verme". Ben çok büyük zarara uğradım bir başka hasta olsaydı ve benim kadar bilinçli olmasaydı, intihar edebilirdi. Ben yine bir hekim olarak üzerime düşeni yapıyorum, insanları uyarmaya ve bilinçlendirmeye çalışıyorum. Yoksa hastane ile işi aramda çözerdim, dava yoluna da gitmezdim, milyonlar talep ederdim beni susturabilmeleri için.
Profesyonel destek alırken zaten bu durumlara geldiğimi okuduklarınızdan anlayamadınız mı acaba? Üstelik de en iyisi olarak bilinen kurumlardan birinde en iyi doktorlarından alırken? İsterseniz siz önerin bana çok iyi bir hekim.
Hanımefendi tıp hekimi değilsiniz kendi tanınızı koyamazsınız. PhD ünvanı başka bir şey .. neyse konuyu uzatmak istemiyorum cevaplarınız anlatış tarzınız vs bana iyi bir izlenim vermedi . buradan hekim ismi öneremiyoruz zaten bildiğim kadarıyla ancak tavsiyem destek aldığınız hekimde süreklilik sağlayıp güven kurun. Umarım iyileşirsiniz
 
Iyide burada atak geçirmiş, obsesifmiş falan yazmış doktor rapora,hastalık geçmişi varsa bir söylemle(annenizin söylemiyle yani)bunu yazabilir. Yani basit bir konu degil ki bu annenizi dinlesin ona göre tedavi versin doktor.
Doktor değilim ama 2 çocuğum var,basit konularda bile çoğu zaman test isteyip ona göre teshis koyuyorlar. Oğlum aşırı beyaz tenli ve ilk gören doktor kansız bu çocuk diyip test yaptırmamı öneriyor. Ben aile hekimini ikna edemedim kansızlık olmadığına bana illaki test yapıcaz bu çocuk kansız dedi. Yaptırdık ikna oldu kadın . Sizin anneniz nasıl ikna ediyor kolayca. Demekki bir hastalık geçmişiniz var ki bu terimler yazılıyor rahatça.
Bunu da sizi haksız,yalancı çikarmak amaçlı söylemiyorum lütfen yanlış anlamayın ama olamaz normal şartlarda böyle birşey.
Durumunuza üzüldüm ama annenizden de dinlemek isterdim birde yalan söyleyemem
Ya ben yaptığım işe çok kıymet veririm ve ne yaparsam yapayım en iyi şekilde yaparım. Bu obsesyon mudur sizce? Takıntılı biri değilim 39 yaşıma kadar 3 psikiyatrist (1'i 4 sene terapistim oldu, diğer 2'si de NP'deydi zaten ordaki doktorum müsait olmadığında 1 seans başkasına gittim, acil ihtiyaç duyduğum için) gördüm sadece bana depresyon dışında teşhis konmadı. Ne olduysa 39'dan sonra oldu. Ama obsesif kompulsif bozukluk bana konmuş bir tanı değildi hiçbir zaman da olmadı. Psikolojik, fiziksel şiddete maruz kalıp üzerine bir de cinsel taciz yaşamış biri olarak tabii ki de çok sağlıklı olmam beklenemez değil mi? Ben de zaten bu nedenle 18-22 yaş arası kendi isteğimle 4 sene dinamik psikoterapiden, geçtim. İş yerinde mobbing yaşarken de şema terapiden geçtim 2 sene boyunca.
Dediğiniz gibi bence de olamaz normal şartlarda böyle bir şey, benimde aklım almıyor işte. Koskoca hastane nasıl bunu yapar diye soruyorum kendime? Ben 2018-2020 oranın hastası olmuşum, dosyama bakarsın değil mi, annemin anlattıklarıyla tutarlı mı diye yok ama hakkımdaki en temel bilgiden yanlış başlıyorlar zaten üniversite öğrencisi diyerek. Soy geçmişimizde var rahatsızlık ama annemin işine gelmemiş söylemek ailede olanı ama benim dosyamda yazıyordu. O hikayeye baktıkça sanki başka birinin hayatını okuyor gibiyim o derece yani. Ve bu anneyle davalığım ben yani direk şüpheyle bakılması lazım, nasıl bir anne kız ilişkisi ki bu davalık olmuşlar diye.
Mesela evde yangın çıkarmışım, karakola götürülmedim evde yangın çıktı. Ben daha sonra ilerleyen zamanda madem yandı bana dair ne varsa geri kalanları da yakayım kendimi sıfırlayayım istedim. Şimdi akıl var mantık var değil mi, evimde yangın çıkarmış olsam o gece polisi, itfaiyesi, ambulansı geldi. Bir apartman dairesinde yaşıyorum, sizce komşularımın hayatını riske attığım için o gece akıl hastanesine götürülmüş olmam gerekmez mi? Böyle bir yangının tutanağı bile yok. Ve bu hikayeyi dinleyen psikiyatrist anlatana sormaz mı peki o gece hastaneye neden götürülmedi diye anlatana? Başkalarının hayatını tehlikeye atmışım bundan daha büyük bir neden yoktur herhalde akıl hastanesine götürülmek için.
Peki ne çıktı oğlunuzda?
 
Sizin bu söylediklerinizi psikolog Izzet Güllü'den de duymuştum ve hakikaten öyle olduğunu düşünüyorum. En ufak duygu durumu değişikliğinde bile(değişikliği diyeceğim çünkü duygular bozulmaz verdiğimiz tepkiler yer değiştirebilir) psikolog ile halledilecek mevzularda dahi çok ciddi ilaçlar verilebiliyor. Sağlık bakanlığı buna acilen el atmalı.
Yüreğime resmen şifa verdiniz çok ama çok teşekkür ediyorum.. Ben zaten psikiyatrinin bir d/evrim geçirmesi gerektiğini düşünüyorum. Duygusal zeka testi uygulanmalı, tusla beraber psikiyatrist olacaklara. Ruh sağlığı ve hastalıkları branşı olarak geçiyor ama ben ne yazık ki özel sektörde ruhtan anlayanına denk gelemedim. Göz kararı ilaç yazmak gibi bir durum kesinlikle söz konusu dahi olamaz ve acilen psikiyatri ilaçlarının reçeteye tabii tutulması gerekiyor. İnsanlar peynir ekmek gibi antidepresanlar tüketmeye başladı, psikotik ilaçlarda satılıyor. Ama ne yazık ki zor çünkü aslında psikiyatri tam da kapitalizmin istediği gibi hizmet veriyor. Bu çarka ancak kamuoyu baskısıyla çomak sokulabilir ve benim buraya bu konuyu taşıma nedenlerimden biri de bu.
 
Ya ben yaptığım işe çok kıymet veririm ve ne yaparsam yapayım en iyi şekilde yaparım. Bu obsesyon mudur sizce? Takıntılı biri değilim 39 yaşıma kadar 3 psikiyatrist (1'i 4 sene terapistim oldu, diğer 2'si de NP'deydi zaten ordaki doktorum müsait olmadığında 1 seans başkasına gittim, acil ihtiyaç duyduğum için) gördüm sadece bana depresyon dışında teşhis konmadı. Ne olduysa 39'dan sonra oldu. Ama obsesif kompulsif bozukluk bana konmuş bir tanı değildi hiçbir zaman da olmadı. Psikolojik, fiziksel şiddete maruz kalıp üzerine bir de cinsel taciz yaşamış biri olarak tabii ki de çok sağlıklı olmam beklenemez değil mi? Ben de zaten bu nedenle 18-22 yaş arası kendi isteğimle 4 sene dinamik psikoterapiden, geçtim. İş yerinde mobbing yaşarken de şema terapiden geçtim 2 sene boyunca.
Dediğiniz gibi bence de olamaz normal şartlarda böyle bir şey, benimde aklım almıyor işte. Koskoca hastane nasıl bunu yapar diye soruyorum kendime? Ben 2018-2020 oranın hastası olmuşum, dosyama bakarsın değil mi, annemin anlattıklarıyla tutarlı mı diye yok ama hakkımdaki en temel bilgiden yanlış başlıyorlar zaten üniversite öğrencisi diyerek. Soy geçmişimizde var rahatsızlık ama annemin işine gelmemiş söylemek ailede olanı ama benim dosyamda yazıyordu. O hikayeye baktıkça sanki başka birinin hayatını okuyor gibiyim o derece yani. Ve bu anneyle davalığım ben yani direk şüpheyle bakılması lazım, nasıl bir anne kız ilişkisi ki bu davalık olmuşlar diye.
Mesela evde yangın çıkarmışım, karakola götürülmedim evde yangın çıktı. Ben daha sonra ilerleyen zamanda madem yandı bana dair ne varsa geri kalanları da yakayım kendimi sıfırlayayım istedim. Şimdi akıl var mantık var değil mi, evimde yangın çıkarmış olsam o gece polisi, itfaiyesi, ambulansı geldi. Bir apartman dairesinde yaşıyorum, sizce komşularımın hayatını riske attığım için o gece akıl hastanesine götürülmüş olmam gerekmez mi? Böyle bir yangının tutanağı bile yok. Ve bu hikayeyi dinleyen psikiyatrist anlatana sormaz mı peki o gece hastaneye neden götürülmedi diye anlatana? Başkalarının hayatını tehlikeye atmışım bundan daha büyük bir neden yoktur herhalde akıl hastanesine götürülmek için.
Peki ne çıktı oğlunuzda?
İşte bende bundan bahsediyorum. Sizin geçmiş dönemlerde aldığınız tedavilere bakarak yazmış olabilir bunları doktor ama tedavi konusu çok tuhaf ya. Yani anneniz teşhis koyuyor,doktor o teşhise göre tedavi uyguluyor falan. Hangi birine şaşırayım bilemedim.
Annenizden uzakta olmanın bir yolunu bulup,annenizin elinin kolunun ulasamayacaģı bir hastane ile devam edin tedavinize.
Oğlumun bir sorunu yok sadece beyaz fazla beyaz tenli,kansız sanıyorlar ben alıştım artık ama aile hekimimiz inat etti o dönem kansız bu çocuk diye ikna edemedim hatta o beni ikna etti ki test yaptırdık. Hala unutup söyler ayy bu çocuk kansız diye, denk gelince bende her seferinde diyorum biz bu anı daha önce yaşadık böyle böyle oldu diye. Hee öylemi ćok beyaz tenli gerçekten diyor unutuyor birde hep başa sarıyoruz.
 
bana hiç normal gelmediniz neden bilmiyorum.
söyledikleriniz de haklı olabilirsiniz belki ama duygu durumunuz psikolojiniz fena durumda.
Bence de normal değilim ama bana normalin tanımını yapmanızı rica ederim? Neye göre ve kime göre normal oluyor?
Psikolojim tabii ki de fena durumda olacak neler yaşadıklarıma bir daha bakın lütfen.. Ve psikolojimi bozanlar bu işin profesyonelleri olarak hizmet veriyorlar. Benim en son doktor randevum 26 Aralıkdaydı bir dahaki 30 ocakda olacaktı. Ama resmen ben 3 ocakda bir aydınlanma yaşadım ya da EKT yan etkileri geçmeye başladı. Ben bir tedavi görüyorum ama niye giderek daha kötüye gidiyorum diye. Siz olsanız çıldırmaz mısınız 250000TRY üzeri bir para da ödenmiş... Yani gerçekten hastane dua etsin çok sabırlı biri oldum tüm yaşadıklarım neticesinde yoksa bir akrep burcu olarak vallahi yakmaya giderdim orayı:) Onun yerine YAK'AR'IŞ yapıyorum işte:)
 
İşte bende bundan bahsediyorum. Sizin geçmiş dönemlerde aldığınız tedavilere bakarak yazmış olabilir bunları doktor ama tedavi konusu çok tuhaf ya. Yani anneniz teşhis koyuyor,doktor o teşhise göre tedavi uyguluyor falan. Hangi birine şaşırayım bilemedim.
Annenizden uzakta olmanın bir yolunu bulup,annenizin elinin kolunun ulasamayacaģı bir hastane ile devam edin tedavinize.
Oğlumun bir sorunu yok sadece beyaz fazla beyaz tenli,kansız sanıyorlar ben alıştım artık ama aile hekimimiz inat etti o dönem kansız bu çocuk diye ikna edemedim hatta o beni ikna etti ki test yaptırdık. Hala unutup söyler ayy bu çocuk kansız diye, denk gelince bende her seferinde diyorum biz bu anı daha önce yaşadık böyle böyle oldu diye. Hee öylemi ćok beyaz tenli gerçekten diyor unutuyor birde hep başa sarıyoruz.
Yok depresyonla, psikoz, bipolar çok bambaşka mevzular. Annemin anlattığı hikaye şizofrenik bir hikaye ben onu anlatmaya çalışıyorum. Annem teşhis koyamaz o kadar bilgisi yok ama işte bilmiyorum bende hikayeleri neden öyle anlattığını. Süreçte açığa çıkacağını ümit ediyorum.
Kesinlikle uzak duracağım yoksa annemle birlikte olmayı çok denedim defalarca affettim içimde bazen yeri geldi kavga ettim, her yolu denedim değişmiyor. Zaten ben affetsem Allah affetmiyor. Hep krize dönüyor.
Peki güneşe çıktığında bronzlaşması nasıl oluyor? Her kansız deyişinde siz bir ya sabır çekiyorsunuzdur içinizden diye tahmin ediyorum
 
Merhaba, nöbet ertesiyim dikkatimi sürdürmekte zorlanıyorum, eğer bir hayırsever bana özet geçebilirse konuyu, elimden geldiğince yorum yapabilirim, çünkü zannediyorum ki psikiyatri ile alakası olan bir konu, yani yorumlardan öyle anladım.
 
Lütfen yanlış anlamayın ama ağır depresyon geçirdiğinizi kendiniz yazmışsınız. Annenizin yalan bir tanıyla hastaneye götürmesi söz konusu olsa acaba mı diyebilirdik ancak var olan bir tanıdan ötürü tedavi almışsınız. Yani 5 yaşında bir çocukken çocuğum bipolar diyerek sizi hasta gibi göstermemiş. yetişkin bir kadınken bu tanıyı almışsınız. bu durumda da olayın iç yüzünü bilemeyeceğim için daha fazla yorum yapamıyorum.
Doktora giderken ve 2 aydır doktorun verdiği ilaçları uygularken ağır bir depresyon geçirdim. O zaman süreçlerin beni yıprattığını düşündüm tedaviyi ve kullandığım ilaçların bir etkisi olabileceğini sorgulamadım bile. Bu sizce enteresan değil mi? Ve buna rağmen doktora güvenmiş kendimi hastaneye emanet etmişim ama 2 haftada ilaç sayısı günde 9 taneye çıkmış 8 seans EKT almışım, aylarca depresyon devam etmiş, yeşil reçeteye geçmişiz. Yani daha da hastalanmışım sorun ben de mi acaba yoksa doktorun koyduğu tanıda ve uyguladığı tedavide mi? Doktorlar insan değil mi, hata yapmıyorlar mı, kayıtsız şartsız dedikleri doğru diyerek teslim mi olmalıyız? Ki ben oldum işte bu hale de geldim.
 
adli süreçler bir kenara. Lütfen annenizden bağımsız şekilde iyi bir psikiyatrist bulun kendinize. Onunla da devam edin sürece. Anlatın yaşadıklarınızı.
Bu psikiyatristi de ondan bağımsız buldum zaten orda bir yanlış anlaşılma olmasın ve tedavi masraflarını da zaten o karşılıyordu. 1-2 hafta içerisinde dava gereği Bakırköy'de gözetim altına alınacağım başta çok üzülmüştüm karara ama şimdi nedense içimde bir umut var. Orada bana yardımcı olabilecek iyi hekimlerle karşılaşacağıma inanıyorum. Bu saatten sonra özelde kesinlikle işim olmaz ama.
 
Bence de normal değilim ama bana normalin tanımını yapmanızı rica ederim? Neye göre ve kime göre normal oluyor?
Psikolojim tabii ki de fena durumda olacak neler yaşadıklarıma bir daha bakın lütfen.. Ve psikolojimi bozanlar bu işin profesyonelleri olarak hizmet veriyorlar. Benim en son doktor randevum 26 Aralıkdaydı bir dahaki 30 ocakda olacaktı. Ama resmen ben 3 ocakda bir aydınlanma yaşadım ya da EKT yan etkileri geçmeye başladı. Ben bir tedavi görüyorum ama niye giderek daha kötüye gidiyorum diye. Siz olsanız çıldırmaz mısınız 250000TRY üzeri bir para da ödenmiş... Yani gerçekten hastane dua etsin çok sabırlı biri oldum tüm yaşadıklarım neticesinde yoksa bir akrep burcu olarak vallahi yakmaya giderdim orayı:) Onun yerine YAK'AR'IŞ yapıyorum işte:)
nasıl anlatayım aşırı agresif haliniz mesajlarınıza bile yansıyor.
biraz daha sakin kalmayı deneyip daha kontrollü ilerleyebilirsiniz belki
 
Yok depresyonla, psikoz, bipolar çok bambaşka mevzular. Annemin anlattığı hikaye şizofrenik bir hikaye ben onu anlatmaya çalışıyorum. Annem teşhis koyamaz o kadar bilgisi yok ama işte bilmiyorum bende hikayeleri neden öyle anlattığını. Süreçte açığa çıkacağını ümit ediyorum.
Kesinlikle uzak duracağım yoksa annemle birlikte olmayı çok denedim defalarca affettim içimde bazen yeri geldi kavga ettim, her yolu denedim değişmiyor. Zaten ben affetsem Allah affetmiyor. Hep krize dönüyor.
Peki güneşe çıktığında bronzlaşması nasıl oluyor? Her kansız deyişinde siz bir ya sabır çekiyorsunuzdur içinizden diye tahmin ediyorum
Umarım açıklığa kavuşur bir an önce. Çok sıkıntılı sürecin kendisi halihazırda,sizin de kendinizi iyi hissetmediğiniz aşikar,dilerim en az zararla atlatırsınız. Affetseniz bile annenizi,birlikte olmamanız gerekir anlattığınız gibiyse olaylar zira birbirinize faydadan ziyade zarar verdiğiniz,anlaşmak bir yana dursun karşılıklı şiddete varmış bir ilişkiniz var. Bir arada olmanız sağlıksız. Babanız hayatta mı bilemiyorum yada kardeşiniz var mi onlarla iyiyse aranız onlar destek olabilir size belki tedavi,mahkeme sureçlerinde.

Bronzlaşıyor ama mesela arkadaşı baya siyahiye dönerken (aynı gün aynı saatlerde havuzdayız)benim oģlan hafif pembelesmiş oluyor. Bende çabuk bronzlasırım,kızımda sarisin acik tenli ama o daha fazla bronzlaşıyor oglumdan.
Hemende açılır zaten oğlumun rengi kısa süre güneş görmezse. Günes koruyucu da kullanıyoruz tabi haliyle.
Yıldım cidden. Kızım sporcu sağlık raporu almak icin onu doktora götürdüm, oğlumda yanımızdaydi kızımla ilgilenen doktor dedi kansız gibi duruyor. En son 5-6 ay önce baktırdım senelik kontrol ettiriyorum zaten sorun yok dedim. Bazen ben diyorum doktor demeden kansız gibi duruyor farkındayım ama sorun yok,her gören doktor söyler bunu ama testleri hep normal çıkıyor diye🤨
 
Atlaya atlaya olsa da okudum. Anladığım kadarıyla konu sahibinin annesiyle problemleri varmış. Aynı zamanda psikolojik sorunları da varmış. Adı geçen hastaneye tedavi için yatmış fakat yanlış tedavi uygulandığını iddia ediyor. Ve buna da annesinin sebep olduğunu söylüyor.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X