Canım yazını gördüm ama bizim ufaklık anca Esra teyzesine yazıcak kadar izin verdi:) kusura bakma. Öncelikle amin diyorum. Onlar gittikten sonra inan herşey kördüğüm oldu. Oğlan uyumuyor , kucağımdan inmiyor, yemek yaptırmıyor. Bu tempoyla nasıl başa çıkıcaz bilmiyorum. En önemliside bayram yaklaşıyor ve biz 5 saatlik yola gidicez çocukla kesin perişan olucak yollarda. Farklı bir ortama giricek huyu iyice değişicek bunları düşündükçe inan içim dahada çok sıkılıyor.
Dün okudum annenle aranızı düzeltmene çok ama çok sevindim. Anneler yufka yüreklidir evlatlar ne yaparsa yapsınlar hep affederler, yaşanmamış gibi davranırlar. Onlardan öğreneceğimiz çoooookk şey var taze anneler olarak.
Nazlım sizinde nikah baya olaylı geçmiş. Arkadaşım çocuklu hayata malesef henüz alışamadık ve o pratikliği henüz kazanamadık. İnan bizimde nikah falan olsaydı aynı şeyler benim başımada gelirdi. Dün misal eşim dedi sahile gidelim hava almaya diye. Evden çıkmamız 45 dk'yı buldu. Eskiden 10 dk'da evden çıkardık ve dediğim yer evimize 6-7 dk düşün yani orası için bile bu kadar zaman harcadık.
Canım dün sahile gidene kadar eşimle hiçbirşey konuşmadık. Daha doğrusu sanırım ikimizinde içinden gelmedi konuşmak, mevzulara girip daha fazla can sıkmak. Neyse sahile gidince ben açtım biraz konuyu. Çocuktan öncede ben vardım neden bu kadar ihmal ettin beni, kenara ittin dedim. O da bana seni anlıyorum yaşadıkların kolay değil ama bende bir tuhaf oldum çocuktan sonra dedi. Sorumluluklarım daha da arttı babalık kolay değil alışmaya çalışıyorum bu sürede yanında olamamış olabilirim ama bundan sonra toparlamaya çalışacağım dedi. Öylece kaldı konuşma oğlan mızıkladı çünkü. Eve gelincede açmadık bir daha şimdilik durumda pek bir değişiklik olmadı ve çokta verimli bir konuşma geçmedi açıkçası. Bilmiyorum Nazlım ya ne olucak, belirsizlikte zaten yüreğimi sıkıyor amaaaaaannnn öyle işte.