- Konu Sahibi nazlisandal
- #1.121
Senemmm, kafayı yiyecem. Günlerdir neye takıyorum biliyor musun? Annem ben aramadan pek aramıyor beni. Hayır eskiden hep birbirimizi arardık. Kafama acayip taktım. Dün de aradım sordum. Bişey mi yaptım farketmeden ne varsa söyle bileyim diye. Yoo yok öyle bişey, sen şimdi bebeklisin ne zaman yatıp kalktığınız belli değildir, işiniz dolu meşgul etmeyeyim o uygun olunca arar diye düşündüm dedi. İlk önce hee tamam dedim. ama gece gene vesveseler bastı beni. İçimde bi sıkıntı var. Ya hastalığı ile ilgili bişey var benden saklanıyor yada kırdım mı naptım saklıyor ay bilemiyorum ya. Kadın kaç kere yok bişey dedi ama ben inanamıyorum içim çok dar valla. Böyle hep bi asık suratlı geziniyorum. Eşime de tam anlatamadım. Biraz bahsettim o da sana öyle geliyordur dedi ama bence öyle değil bişey var. Bebeğin kontrolünü biraz öne alıp yarın mı gitsek diyorum merkeze hem konuşmuş olurum yüzyüze birebir. Bilmiyorum Senem ya. İnan kaç gündür bir de buna takıyorum.
Lohusalıktan dolayı ben mi cok alıngan oldum herşeyin altında bişey arıyorum yoksa herşey herkes mi değişti inan beynimin için karmakarışık. Az önce bizimki çok kustu yeni giydirmiştim bi de ona bağrındım eşim de çok üzüldü onun suçu ne senin kafan dolu ondan cıkarıyosun dedi. Sonra çok üzüldüm işte minicik bebeğin suçu ne hakkaten... İyi bir psikiyatrist olsa buralarda inan gitmeyi düşünüyorum birkaç seans...
Canım öncelikle sakin ol. Kadıncağız haklı aslında şimdi bizim gecemiz gündüzümüze karıştı o da rahatsızlık vermek istemediği için aramıyordur. Ama anladığım kadarıyla sen kafaya çok takmışsın ve bu da seni vesveseye sürüklemiş. Eğer oğlanın randevusunu öne alma gibi bir durumunuz varsa kendine bence günleri daha fazla zehir etme ve yarın annenlere gidin. Hatta birkaç gün kalın belki iyi gelir sana orada olmak. Hem böylece gözünle görürsün anneni için rahat eder canım benim. Zaten yeteri kadar şeyi kafana takıyorsun birde bunu takma.
Valla canım lohusalıktan biraz depresyona girdiğimiz kesin. Ama bizde ki durumda kesin benim eşim değişti bunun artık çok net farkındayım. Bende iyice kafayı yemek üzereyim. Beni kimse anlamıyor diye bir tarafı yırtacağım artık. Bende senin gibiyim kendiime ya da etrafıma kızdıkça küçücük çocuktan çıkarıyorum acısını işte bu bana dahada çok koyuyor. Ondan sonrada iyice içime kapanıyorum. Gerçekten benimde kesinlikle iyi bir psikiyatriste ihtiyacım var ama biim burada da malesef yok. Şuna kaanat getirmeye başladım ben gittikçe daha kötü oluyorum toparlanacağıma.
Dün akşam inan burnumdan geldi. Hani bizim şu dışarı çıkamama durumu var ya. Sonunda eşimi ikna etmeyi başardım. Akşam yemekten sonra çıkalım dedi. Neyse ben giyindim oğlanı giydiricem bizim ufaklık acıktı emzirmeye başladım sonra giydiririm dedim. Eşim hazırlanmış tepemde dikiliyor ne oldu dedim. Ya şimdi çocuğu çıkarıcaz işte uykusu şaşıcak, uyuma saati yaklaşmaya başladı gibi saçma saçma cümleler kurmaya başladı. Tamam dedim çıkmayalım bir tarafa. Yok dedi çocuk kalsın annemler baksın biz çıkalım. Tabi annemler giyindiler ettiler çok ayıp oldu onlarada. Yazık dediler tamam biz bakarız kızım siz çıkın. Neyse çıktık sahile gittik yürümeye. Adamdan çıt çıkmıyor öyle konuşmadan sahil boyu yürüdük ama içim nasıl sıkılıyor. Sonra dedim hayırdır neyin var niye konuşmuyorsun işte uykum geldi, çocuk ne yaptı acaba falan demeye başladı. İçimden dedim ki ya sabır. Neyse hadi dedi bir yere oturalım birşeyler içelim , tamam dedim. Oturduk birşeyler söyledik tam masaya geldi siparişler. Ben dedim bir annemleri arayayım çocuk ne yaptı acaba( bu arada uyurken bıraktık oğlanı) annem dedi kızım sizin arkanızdan uyandı ama ağlamıyor babanın kucağında duruyor etrafa bakıyor, iyi dedim kapattım. Eşime dedim böyle böyle. Adam biz başladı hadi çabuk iç kalkalım. Ya dedim ağlamıyormuş ki neden bu kadar acele ediyorsun. Zaten eve 6-7 dk uzaklıktayız. Kısacası arkadaşım dışarı çıktık ama yemin ederim burnumdan geldi. Kocamı ilk defa boğasım geldi ya. Bu adam böyle yaptıkça ben daha kötü oluyorum. Artık eskisi gibi birşey paylaşamıyoruz , resmen kenara itilmiş gibi hissediyorum kendimi.
Senin dediğin gibi herşey ve herkes üstüme üstüme geliyor ya. Ne olacak bu halimiz bizim böyle , bu durum ne zaman geçicek inan ben hiç iyi değilim.