- 23 Nisan 2021
- 2.373
- 5.952
- Konu Sahibi hermionepotter
- #1
derdim açık, konum çok uzun. Rica ediyorum evli, boşanmış olmayan arkadaşlarım yazmasın tecrübeli yorumlara ihtiyacım var çünkü.
üç aylık hamileliğimde aramızda üçüncü defa boşanma konusu geçti, konuyu karşı taraf açtı bende onayladım.
Düğüne yakın işi bıraktım, eşimle ortak kararımızdı, özel sektörde çalışmamı istemiyordu açıkçası bende memnun değildim işimden niyetimiz hemen bebek sahibi olmaktı uzun süredir birlikteydik, kpss’ye hazırlanıyordum şuan başvuru sonucu bekliyorum. üç yıllık evliyiz evliliğimizin başından beri çocuk isteğiyle mücadele ediyorduk. Evet, kavgalarımız oldu ama hep iki konu üzerinde tartıştık. Onun annesi ve maddiyat.
Annesini ve yaşadıklarımızı detaylandırmadan özetlemek istiyorum; her görüşmede laf sokar, oğluna layık bulmaz, istediği bir şey olmayınca aileme bile dil uzattığı oldu, önce çalışmıyor olmama laf edip iş bulmaya çalıştı uzun süre hatta ailemden hatrı sayılır miras kalmayacak olmasına bile bozulduğunu üstü kapalı söyledi, sonra çocuğumun olmamasına laf etti, hamile kaldım hayırlı olsun bile demeyip oğlunun sırtına masraf yükü bindi diye laf etti en son tartıştık “boşanacaksınız” diye bağırdı, hamile olduğumu bildiği halde.
Bunlar eşime göre normal geliyor, hatta o annesinin her yaptığını savunacak bir yan bulabiliyor tartışmalarımızda buradan çıkıyor. Sürekli görüşeyim, arayayım, kendi annemden ayırmayayım istiyor ama böyle bir şeyin mümkün olamadığını kabullenmiyor bu defa orta yolu bulamıyoruz, en son tartıştık ve kayınvalidemle konuşmuyoruz açıkcası kafam o kadar rahat ki, arada eşimin “annemle görüşmüyorsun” krizleri tutmadığı sürece tabii.
Maddiyat konusu da aslında tam olarak maddiyat değil de eşimin düşüncesizliği gibi yani şöyle ki, düğün zamanı benim ailem üstüne düşenleri aldı. Bunları belirtme sebebim eşime para harcatma gibi amacımın olmadığını, annesinin oğlunu sürekli sömürüyormuşum gibi davranmasına açıklık getirmek istemem. Eşim tek çocuk, ailesi bir sürü vaatler vermesine rağmen sadece 4 tane halı alıp takı falan da takmadılar -ki durumları ciddi anlamda iyi, sadece istemedikleri için bir şey yapmadılar-. Eşim gerekli olan her şeyi kendisi aldı ve hala borç ödüyoruz evin yarısı eşimin eski eşyaları hatta.
Düğün zamanı her şeyi minimal düzeyde yaptık. Balayına gitmedik, fotoğraf çekimi yaptırmadık ailem karşılayıp yaptırmak istedi eşim kabul etmedi biz bunların tartışmasını birkaç kere yaşadık.
İlk iki boşanma konusunu annesiyle tartışmamdan sonra açtı, bende kendisine mülakat sonucum olumlu gelirse hemen, olumsuz gelirse de maksimum 2 yıl sonra boşanabileceğimizi söyledim annem ve babam ayrı olmasa o an çekip çıkardım kapıyı ama karnımda bebeklerimle sığabileceğim bir kapım yok ne yazık ki.
Bugün yaşadığımız sorunsa şu; geçenlerde arkadaşı bebeğinin bebek arabasını bize vermeyi teklif etti o an için olur dedim geçtik diğer bebek için bir tane alırız aynısından dedi eşim. biraz düşününce tek tek arabadansa ikili araba almayı mantıklı buldum hatta bebek arabası konusu ilk açıldığında babamın alabileceğini söyledim.
Birkaç gündür bebek arabası konusunu açıyordum oralı olmadı. Kahvaltıdan sonra tek bebek arabası fiyatına ikiz bebek arabası buldum kendisine yolladım. Arkadaşın arabasını alacaktık ya hani, bebeklerin birini çıkartacak olsam ikiz arabayla mı çıkacağım dedi. Bende yeğenimin hiç kullanılmayan eski model bebek arabası var onu da getireceğimi, öyle bir durumda zaten tek arabamızın da olacağını söyledim.
İkna olmayıp söylediklerimi mantıksız bularak konuyu kapatmaya çalışınca “heves ediyorum, düğün zamanı içimde kalan çok şey oldu biliyorsun bebek konusunda da aynı şeyleri yaşamak istemiyorum zaten oda yapamayacağız (evimiz küçük eşim ıvır zıvırlarını atmak istemediği için boş odamız çıkmıyor, tayinciyiz yoksa babam ilk öğrendiğinde bebek odasını ben alacağım demişti.) ayrıca bebek arabasını babama, beşiği anneme, pusetleri kardeşime aldırabilirim şimdiden soruyorlar ne alalım diye dedim. Bağırdı, istemiyorum hiç kimse bir şey almasın falan diyince bende “sana ne oluyor insanlar torunlarına hediye almak istiyor ne münasebet?” dedim. Yok benim evim, kabul etmem, sen hep önüme geçmişi getiriyorsun evlendim sinir hastası oldum konu yine aynı noktaya geliyor biz illa ki bir gün boşanacağız böyle gitmiyor falan diye bağırdı, bende “ev seninde çocuklar da benim, evlendiğime pişman ettin gençliğimi soldurdun diyip çıktım odadan şuan konuşmuyoruz.
Napmalıyım? Tedaviyle hamile kaldım. Böyle bir hamilelik süreci hayal etmemiştim..
Bu arada maddiyattan bahsettiğim için belirtmek istiyorum, borcumuzun miktarından daha fazla altınımız var. Ev kirası ödemiyoruz, eşim 8bine yakın maaş alıyor. Tutumluyumdur, kendisi bu zamana kadar hiçbir birikim yapamamış benim sayemde para tutabiliyoruz, hiçbir lüksüm yok. Buna rağmen annesi hamileliğimi ilk duyduğunda bebeklerime yeğenlerinin çocuklarının eskilerini alıp giydirmekten bahsetti. Eşim de annesinden etkilendi sanırım sanki bedavaya getirmek istiyorlar her şeyi ve bebeklerimin her şeyi elalemden toplama olsun istemiyorum.
Gelen yorumlar üzerine edit: Aslında bana karşı cimri değil, mesela bir ihtiyacım varsa benden önce farkeder alır, bana bir şey alacaksak etiketine bakmaz. Tüp bebeği özelde yaptırdık, birikimimizden yedik haliyle. Yani bakınca çocuk istemiyor değil, olsun diye masraf yapabiliyor
Acaba annesiyle konuşmuyorum diye bu şekilde yıpratıyor olabilir mi?
üç aylık hamileliğimde aramızda üçüncü defa boşanma konusu geçti, konuyu karşı taraf açtı bende onayladım.
Düğüne yakın işi bıraktım, eşimle ortak kararımızdı, özel sektörde çalışmamı istemiyordu açıkçası bende memnun değildim işimden niyetimiz hemen bebek sahibi olmaktı uzun süredir birlikteydik, kpss’ye hazırlanıyordum şuan başvuru sonucu bekliyorum. üç yıllık evliyiz evliliğimizin başından beri çocuk isteğiyle mücadele ediyorduk. Evet, kavgalarımız oldu ama hep iki konu üzerinde tartıştık. Onun annesi ve maddiyat.
Annesini ve yaşadıklarımızı detaylandırmadan özetlemek istiyorum; her görüşmede laf sokar, oğluna layık bulmaz, istediği bir şey olmayınca aileme bile dil uzattığı oldu, önce çalışmıyor olmama laf edip iş bulmaya çalıştı uzun süre hatta ailemden hatrı sayılır miras kalmayacak olmasına bile bozulduğunu üstü kapalı söyledi, sonra çocuğumun olmamasına laf etti, hamile kaldım hayırlı olsun bile demeyip oğlunun sırtına masraf yükü bindi diye laf etti en son tartıştık “boşanacaksınız” diye bağırdı, hamile olduğumu bildiği halde.
Bunlar eşime göre normal geliyor, hatta o annesinin her yaptığını savunacak bir yan bulabiliyor tartışmalarımızda buradan çıkıyor. Sürekli görüşeyim, arayayım, kendi annemden ayırmayayım istiyor ama böyle bir şeyin mümkün olamadığını kabullenmiyor bu defa orta yolu bulamıyoruz, en son tartıştık ve kayınvalidemle konuşmuyoruz açıkcası kafam o kadar rahat ki, arada eşimin “annemle görüşmüyorsun” krizleri tutmadığı sürece tabii.
Maddiyat konusu da aslında tam olarak maddiyat değil de eşimin düşüncesizliği gibi yani şöyle ki, düğün zamanı benim ailem üstüne düşenleri aldı. Bunları belirtme sebebim eşime para harcatma gibi amacımın olmadığını, annesinin oğlunu sürekli sömürüyormuşum gibi davranmasına açıklık getirmek istemem. Eşim tek çocuk, ailesi bir sürü vaatler vermesine rağmen sadece 4 tane halı alıp takı falan da takmadılar -ki durumları ciddi anlamda iyi, sadece istemedikleri için bir şey yapmadılar-. Eşim gerekli olan her şeyi kendisi aldı ve hala borç ödüyoruz evin yarısı eşimin eski eşyaları hatta.
Düğün zamanı her şeyi minimal düzeyde yaptık. Balayına gitmedik, fotoğraf çekimi yaptırmadık ailem karşılayıp yaptırmak istedi eşim kabul etmedi biz bunların tartışmasını birkaç kere yaşadık.
İlk iki boşanma konusunu annesiyle tartışmamdan sonra açtı, bende kendisine mülakat sonucum olumlu gelirse hemen, olumsuz gelirse de maksimum 2 yıl sonra boşanabileceğimizi söyledim annem ve babam ayrı olmasa o an çekip çıkardım kapıyı ama karnımda bebeklerimle sığabileceğim bir kapım yok ne yazık ki.
Bugün yaşadığımız sorunsa şu; geçenlerde arkadaşı bebeğinin bebek arabasını bize vermeyi teklif etti o an için olur dedim geçtik diğer bebek için bir tane alırız aynısından dedi eşim. biraz düşününce tek tek arabadansa ikili araba almayı mantıklı buldum hatta bebek arabası konusu ilk açıldığında babamın alabileceğini söyledim.
Birkaç gündür bebek arabası konusunu açıyordum oralı olmadı. Kahvaltıdan sonra tek bebek arabası fiyatına ikiz bebek arabası buldum kendisine yolladım. Arkadaşın arabasını alacaktık ya hani, bebeklerin birini çıkartacak olsam ikiz arabayla mı çıkacağım dedi. Bende yeğenimin hiç kullanılmayan eski model bebek arabası var onu da getireceğimi, öyle bir durumda zaten tek arabamızın da olacağını söyledim.
İkna olmayıp söylediklerimi mantıksız bularak konuyu kapatmaya çalışınca “heves ediyorum, düğün zamanı içimde kalan çok şey oldu biliyorsun bebek konusunda da aynı şeyleri yaşamak istemiyorum zaten oda yapamayacağız (evimiz küçük eşim ıvır zıvırlarını atmak istemediği için boş odamız çıkmıyor, tayinciyiz yoksa babam ilk öğrendiğinde bebek odasını ben alacağım demişti.) ayrıca bebek arabasını babama, beşiği anneme, pusetleri kardeşime aldırabilirim şimdiden soruyorlar ne alalım diye dedim. Bağırdı, istemiyorum hiç kimse bir şey almasın falan diyince bende “sana ne oluyor insanlar torunlarına hediye almak istiyor ne münasebet?” dedim. Yok benim evim, kabul etmem, sen hep önüme geçmişi getiriyorsun evlendim sinir hastası oldum konu yine aynı noktaya geliyor biz illa ki bir gün boşanacağız böyle gitmiyor falan diye bağırdı, bende “ev seninde çocuklar da benim, evlendiğime pişman ettin gençliğimi soldurdun diyip çıktım odadan şuan konuşmuyoruz.
Napmalıyım? Tedaviyle hamile kaldım. Böyle bir hamilelik süreci hayal etmemiştim..
Bu arada maddiyattan bahsettiğim için belirtmek istiyorum, borcumuzun miktarından daha fazla altınımız var. Ev kirası ödemiyoruz, eşim 8bine yakın maaş alıyor. Tutumluyumdur, kendisi bu zamana kadar hiçbir birikim yapamamış benim sayemde para tutabiliyoruz, hiçbir lüksüm yok. Buna rağmen annesi hamileliğimi ilk duyduğunda bebeklerime yeğenlerinin çocuklarının eskilerini alıp giydirmekten bahsetti. Eşim de annesinden etkilendi sanırım sanki bedavaya getirmek istiyorlar her şeyi ve bebeklerimin her şeyi elalemden toplama olsun istemiyorum.
Gelen yorumlar üzerine edit: Aslında bana karşı cimri değil, mesela bir ihtiyacım varsa benden önce farkeder alır, bana bir şey alacaksak etiketine bakmaz. Tüp bebeği özelde yaptırdık, birikimimizden yedik haliyle. Yani bakınca çocuk istemiyor değil, olsun diye masraf yapabiliyor
Acaba annesiyle konuşmuyorum diye bu şekilde yıpratıyor olabilir mi? Son düzenleme:
simdi cocuk arabasimi sorun? Cok karisik yazilmis anlasilmiyor
bu konular hep bana hep bana olmuyor cocuk olunca masrafta oluyor. bir zahmet eller cebe
seni üzmek istemem ama eğer boşanma lafı bu kadar sık ağza alınıyorsa sağlam temeller üstüne kurulmamış bir evlilik vardır ortada. Ciddi ciddi oturup düşünüp gerçekten boşanma fikriniz varsa hiç uzatma derim. Eğer de yoksa böyle fikriniz blöflerle bunu ağzınıza pelesenk etmeniz hiç hoş değil
