S
serdi
Ziyaretçi
- Konu Sahibi serdi
-
- #1
benzer şeyler bendede var nerdeyse haftada bi kere.. kendimi kontrol edemiyorum bağırarak ağlamaya başlıyorum, son olarak da kendime zarar vermeye başladım. normalde sakin yapılıyımdır, sesli ağladığımı bile hatırlamıyorum. şimdi doğumunu yapmış bir anne olarak size sormak istiyorum bu durumun ciddi etkilerini gördünüz mü? düşüncesi bile canımı sıkıyo hatta bazen bebeği istemez düşüncelerde buluyorum kendimi napcamı bilemedim
herkesin "en güzel dönem" dediği süreci böyle geçirmek çok acı gerçekten.. dediğim gibi ben öncesinde daha sakin bi insandım ama bu durumda suçu eşimde buluyorum. sanki çocuğu bana yüklemişler ama hormonları ona... istedğim tek şey bu süreçte SABIR-SUKUNET... Bir an evvel sağlıcakla geçsin inş.
bu durumu eşinle hiç konuştunmu. sana destek olmasını iste. sakin ol. sen üzülünce bebeğinde etkilenir. ben ilk gebeliğimde eşimle tartışıp ağladığım zamanlar resmen kızım sağ tarafıma toplanır karnım kaskatı olurdu. kendimi sakinleştirdiğim yetmez gibi bir de bebğimle konuşup onu sakinleştirirdim.
merhaba arkadaşlar dün yaşadığım sitresten dolayı yaklaşık 1 dakika süren sinir krizi geçirdim kendimi birden kaybettim ve bağırmaya elimi hızlıca defalarca masaya vurmaya başladım... 1 dakika sonra kendime geldim ama bebeğim için çok endişeliyim 16 haftalık hamileyim şuan... korkuyorum başından böyle bişey geçen varmı... benim ilk defa başıma geliyor... ne olur bi fikir verin bebeğime bişey olmuşmudur....:çok üzgünüm::çok üzgünüm::a015::Saruboceq:
benzer şeyler bendede var nerdeyse haftada bi kere.. kendimi kontrol edemiyorum bağırarak ağlamaya başlıyorum, son olarak da kendime zarar vermeye başladım. normalde sakin yapılıyımdır, sesli ağladığımı bile hatırlamıyorum. şimdi doğumunu yapmış bir anne olarak size sormak istiyorum bu durumun ciddi etkilerini gördünüz mü? düşüncesi bile canımı sıkıyo hatta bazen bebeği istemez düşüncelerde buluyorum kendimi napcamı bilemedim
benzer şeyler bendede var nerdeyse haftada bi kere.. kendimi kontrol edemiyorum bağırarak ağlamaya başlıyorum, son olarak da kendime zarar vermeye başladım. normalde sakin yapılıyımdır, sesli ağladığımı bile hatırlamıyorum. şimdi doğumunu yapmış bir anne olarak size sormak istiyorum bu durumun ciddi etkilerini gördünüz mü? düşüncesi bile canımı sıkıyo hatta bazen bebeği istemez düşüncelerde buluyorum kendimi napcamı bilemedim
benim kızım 2.5 yaşında şuandada 5.5 aylık hamileyim
kızım 11 aylıkken 2 kez havale geçirdi menenjit başlangıcı dendi hastanede yattık 10 gün sonra tedavi bitince bizi çocuk nörolojiye gönderdiler eeg si temiz çıktı 16 ay depakin diye bir ilaç kullandık nisan ayında doktor artık ilacı kademeli olarak kesebiliriz dedi ama biz ilacı kesmeye başladığımızda çocuk sinir krizleri geçirmeye başladı. önce anlamadık wc eğitimi sendromu sandık ilaç iyice azalınca krizler arttı doktora danıştık kesinlikle kabul etmedi. benim sessiz sakin munis kızım konuşarak anlaştığım kızım gitti tuhaf sinir krizleri geçirip etrafa saldıran bi kız geldi o böyle olunca bende üzüntüden iştahdan kesildim sonunda benim de psikolojim bozuldu nie kızım böyle oldu diye doktor psikiyatrise götürün diye kesip attı. 2 farklı çocuuk doktoruna götürdük ikiside kan tahlilleri yaptı aşırı kan düşüklüğüde sinir yapar diye herşeyi temiz çıktı ve kesinlikle ilacın yan etkisi dediler ama o nöroloji doktoru kabul etmedi sağlık bakanlığı ve hastaneye şikayette bulunduk. şimdi de evde babanesi,dedesi,babası aman ağlayıp krize girmesin diye her dediğini yapıyolar bu sefer çocuk ağlayarak her dediğini yaptırmaya alıştı. ben yapmıyorum bu sefer bana kızıyolar bende bıktım artık bende sinir krizleri geçiriyorum hala karnımdaki bebeği düzgün hissedemiyorum büyüğüne yoğunlaşmaktan karnım iyice büyüdü de artık anlamaya başladım hamileyim diye. hergünüm ağlamakla geçti en son geçen pazar elime ne geçtiyse fırlattım bende bağırıp çağırıp tepindim eşimde atla atla ölsün karnındaki için rahat etsin deyince daha çok bağırdım ağlaya ağlaya uyumuşum bi kaç gün konuşmadık sonra bana seni psikiyatrise götüriyim sen iyi değilsin demeye başladı. bende bu çocuk tamam bi depresyon geçiriyo ama geçicek dedi doktor siz iyice abarttınız bu sefer alıştı ağlayarak dediğini yaptırmaya beni siz yıpratıyosunuz dedim şimdi bana destek olmaya başladım eşim bakalım inşallah tamamen geçer.ilacı kestik tamamen bi kaç hafta geçti biraz daha sakin ilk zamanlara göre kızımda
Bu iki sene önce ki yazı ama bn yazmak istedim bende ağır panik atak hastasıyım derdimiz dermani aradım ama namaz da buldum namaz kıldım hastalığım geçti gerçektenBen hamileliğimin başından beri neredeyse çok kötü günler geçiriyorum sinir krizi değil ağlama nöbetleri, depresyon, sürekli devam eden kaygı endişe nöbetleri ...
İnsanın gözü gerçekten bebeğini bile görmüyor o an malesef..Panik atak geçmişim vardı ama iyileşmiştim hamileliğimde 10 kat geri geldi
Doktorlarımın onayı ile düşük dozda antidepresan kullanmaya başladım çünkü ölmek düşüncesi bile vardı aklımda
Şimdide iyi değilim ilaç kullanmama rağmen.. Sağsağlim alsam bebeğimi kucağıma Allahın izniyle..
Çok kötü günler geçirmiş olmama rağmen bebeğimin sağlığı şuanda iyi gidiyor
Hamileliği malesef kimi insanlar çok zor geçiriyor benim için resmen duygusal travma gibi birşey oldu
Hiç tadına varamadım bebeğimin hamileliğimin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?