hamile kalınca eşimin huyu değişti

aslında eşim çok iyi biridir 4 yıllık evliyiz ve hiç bir problemimiz yoktu
hatta cocuğumuz olmadı ikimizinde problemleri vardı
ama yinede birbirimize hep destek olduk.bu konuda bile hiç problemimiz olmadı
ama ne zamanki ben hamile oldum hemde tüp bebek tdavisiyle zor günler geçirerek...
transfer günü tartıştık hala tartışıyoruz.
benimle ilgilenmiyor artık önceden göz yaşıma dayanamazdı şimdi umrunda bile değil..

mesela evelgün ben onu evde beklerken kendi gitmiş kız kardeşini yeğenlerini felan gezmeye götürmüş.. 2 3 kez aradığım halde cevap vermedi.. insan bi merak eder dedi en azından acaba bişimi oldu diye.. geldiğinde sordum niye aramadın diye diyorki şarzım azdı.. bende dedim kardeşinden arasaydın..bende zannediyorum kardeşine uğradı...onları gezmeye götürdüğünü bile söylemiyor..
bu konuları konuştum kendisine ilgine ihtiyacım var felan ama nafile..

dünde kardeşi bize oturmaya geldi bende çocuklardan öğrendim dün akşam işte ollmadığını..canım sıkıldı oa suratıma yansıdı haliyle.. geldi sordu noldu diye.. bende sonra konualım dedim..neyse yemek yendi iş bitti onları bıraktı geldi.. pcnin başına oturdu.. konuşalımmı dedim bana bağırdı (neden böyle yapıyosun bu kadar üzülmeye ne hakkım var dedim.. sende suratını asmasaydın dedi.. bu adam anlamıyormu benim suratım kendinin yüzüne asık... insan bi gelir sorar bende bekliyorum konuşcaz diye... çok kızdım o zaman benle ilgilenme konuşma dedim... çekti kapıyı çıktı gitti. gece geldi.. yatağa gelmeden salonda yattı sabahta çıktı gitti işe...
kızlar ben ne yaptım anlamıyorum.. başkasının yanında ağzı kulaklarındanda benim yanımda surat 5 karış.. sanki 4 yıldır biz bu anı beklemedik.. neden böyle davranıyor. konuşmaya çalışıyorum oralı olmuyor yada bağırıp sanki ben kendini kırmışım gibi davranıyor
kaç kere ben gönlünü aldım yinede... ama o bikerede olsa neden canı sıkkın diye düşünmüyor....
tek isteğim azıcık ilgi... hamile kalmadan öncesi gibi davransa yeter.
dün akşam yeter artık ağlamicam o üzülsün dedim tuttum kendimi.. ağlamadımda.. ama ne kadar zorlasam beynimen düşünceleri atamıyorum başım ağrıyor hep... bugün istek dışı gözlerim bir boşaldı hüngür hüngür ağladım yine ağladım ne yapacağımı şaşırdım.... hatasını anlayana kadar konuşmicam..
zaten artık evi saece otel olarak kullanacaktır. offf offfff.

sizin eşlereinizin tutumu değiştimi sadece bendemi var anlamadım..... artık 6 aylık bebeği doğurmaktanda korkuyorum:

mesele büyütülecek bi şey değil. siz çocuk sahibi olamadınız diye eşiniz zor günlerde yanınızda olmuş. şimdi biraz rahatlamıştır. anlam veremedim bebeğinize yaşatacağınız sıkıntıdan çok mu önemli eşinizin kardeşini gezmeye götürmesi. ya sorun çıkaracağınızı bildiğinden söylememiş ya da sizin gelemeyeceğinizi bildiğinden üzmek istememiştir. hem kardeşi, yeğeni tabii götürecek. bunu dert eden birinin oturup konuşalım dediğinde konuyu nerelere vardıracağını bilen her insan evladı gibi eşinizde tartışmaktan kaçınmış. 6 aylık çocuğu doğurmaya korkmak felan abartılı tepkiler bence. bir silkinin kendinize gelin. haliyle bu topikte tedavi derdinde olan onca insan varken bana neden kimse yanıt vermedi diye düşünmüşsünüzdür. başarılı tüp bebek tedavisinden sonra kıl tüy işleri için burda topik açan biri vardı burda pek bi fark göremedim

simten tepkinin çok fazla olduğunu düşünüyorum..sadece derdini anlatmış.burda hamile kalmayı bekleyende var,hamile olanda ve evladını kucağına alanda...
oda evladını kolay bulmamış tüp bebek yaparak bulmuş.ve şuanda yaşadıklarıda zor olsa gerek..çözüm aramış ve burda bulmaya çalışmış ama anlaşılan çözüm değilde tepki bulmuş.aslında bişey yazmıycaktım ama baştata dediğim gibi tepkini çok aşırı buldum ve yazmadanda geçemedim.
ah kalbim inş eşinle herşey yoluna girer..ben böle bişey yaşamadım hamileyken ama çocuğum doğduktan sonra eşimde bana uzak davranıyordu.bende ağladım,onunla konuşrtum sonucunda 1 kaç ay içinde düzeldi ve şimdi iyiyiz allaha şükür..hatta bende senin gibi eşime seni artık tanımıyorum felan demiştim..ama düzeldi inan seninkide düzelecek..sen kendini bu kadar üzme evladını düşün erken doğum felanda yapma inan ki çok zor.(yaşayan biri olarak sölüyorum)onun için kendini toparla..

allah sana sabır ve güç versin canım böyle sürmez heralde illaki düzelir belki geçiş dönemidir onunda sabret bakalım kafanı tamamen eşine verme yakında anne olucaksın bebeiğne yoğunlaş onunla ilgilen sana daha iyi gelicektr bakarsın senin bu değişimini görünce eşinde yavaş yavaş düzelir

erkekler bizim kadar direçli değiller maalesef. bizde 4 yıllık evliyiz çocuğumuz olmadı. sürekli testlerle uğraşıyoruz birde aile olayları mahvolduk iyice. şimdi tüp bebek tedavisine başlıyoruz ama eşim stres topu resmen. aileside buna etken tabiiki. ses çıkartmıyorum ne oldu bişeymi oldu yoksa dediğimde bile patlıyor. senin eşininde bir problemi vardır muhakkak hiç üzerine gitme sende sakin olmaya çalış bebeğin için. bebeğinizi kucağınıza aldığınızda bütün sorunalr ortadan kalkacaktır eminim.

ah kalbim biraz sabırlı ol canım eminim eşinde kendine gelecektir ve yaptığının farkına varacaktır. özünde iyi bir insansa yine eskisi gibi olacaktır.. senin hamile olman hormonlarını da çok fazla etkiliyor ve duygusal bir dönemdesin illaki eşinden de ilgi bekliyorsun bence sabret sabrının mükafatını alacaksın. bu aralar eşine değilde bebeğine daha çok yoğunlaş... sana iyi gelecek bence.. allah yardımcın olsun canım bebeğini düşün üzme kendini...

simten81 .!.:

mesele büyütülecek bi şey değil. siz çocuk sahibi olamadınız diye eşiniz zor günlerde yanınızda olmuş. şimdi biraz rahatlamıştır. anlam veremedim bebeğinize yaşatacağınız sıkıntıdan çok mu önemli eşinizin kardeşini gezmeye götürmesi. ya sorun çıkaracağınızı bildiğinden söylememiş ya da sizin gelemeyeceğinizi bildiğinden üzmek istememiştir. hem kardeşi, yeğeni tabii götürecek. bunu dert eden birinin oturup konuşalım dediğinde konuyu nerelere vardıracağını bilen her insan evladı gibi eşinizde tartışmaktan kaçınmış. 6 aylık çocuğu doğurmaya korkmak felan abartılı tepkiler bence. bir silkinin kendinize gelin. haliyle bu topikte tedavi derdinde olan onca insan varken bana neden kimse yanıt vermedi diye düşünmüşsünüzdür. başarılı tüp bebek tedavisinden sonra kıl tüy işleri için burda topik açan biri vardı burda pek bi fark göremedim

Genişletmek için tıkla...

canım bu tepki sert olmamış mı biraz..tüp bebekle hamile kaldık diye olumsuzlukları da paylaşmayalım mı yani..hepimiz aynı zor yollardan geçtik ve arkadaşta bizi kendine yakın gördüğü için burda paylaşma gereği duymuş ama senin tepkini anlayabilmek mümkün değil..bende bebeklerime tedavi sonucu kavuştum ve burda açtığım başlıkta herşeylerini paylaşıyorum..bütün ilklerini o topiğe yazıyorum..hikayem bir çok arkadaşa umut oldu..bu sayfa tüp bebek tedavisinde olanların,yeni başlayacakların,hamişlerin ve doğum yapmışların sayfası..üstelik sende hamişsin,bu dönemde insan ne kadar duygusaldır bilirsin..sağlıklı bir hamilelek sürece ve Hayırlı doğumlar diliyorum sana..

AH KALBİM,arkadaşım sende bir şekilde eşinle konuş ve sorununuzun gerçek nedenini bulun birlikte..stres çok tehlikelidir aman dikkat et..

belki biraz da sen hassaslasmissindir bir de dogal olarak hormonlarimizdan dolayi duygusallasip ilgi bekliyoruz. eminimki esinin durumu gecicidir hamilelikler erkekleri de farkli etkileyebilirmis derler genelde. bence surat asma aksine tatli dille esinle iletisime gecmeye calis baktin istedigin gb degil bir hafta sakince konunun ustune gitmeden beklemeyi dene. hala cevap alamazsan sinirlenmekte haklisindir. ama yazindan durum vahimmis gb gelmedi bana, hepimizin evinde arada hoslanmadigimiz seyler oluyor simdi sen olaylara kotu degil aksine bu kadar ugrastan sonra kavustugun bebeginle dunyaya cok daha pozitif bakmalisin eger negatif yaklasirssan konuya zaten esin ne yapsa sana ters gelicektir.

gerçekten simtemin yorumu beni çok üzdü çok sert olmuş fakat eminim onunda böle düşünmesine sebeb bişi vardır

ahkalbim bu konuyu keşke bizim sayfadada yazsaydın ordaki herkez gebe bakarsın senle aynı durumda arkadaşlar vardır gerçi Allah rrazı olsun burdada arkadaşlar çok güzel açıklamışlar hepside doğruları yazmışlar bende arkadaşlar gibi seninde biraz hassaslaştığına inanıyorum tabi eminim eşinde hassastır 2 ay önce bir arkadaşım gebe idi eşi arkadaşıma hamile kaldıktan sonra hep tersters davranıyodu geceleri yatağa gitmiyodu uyumuyordu arkadaşım hergün ggelip ağlardı bende hep diyordumki canım vardır bir sorunu sabret erkekler bizlergibi dile getiremiyorlar dertlerini diyordum tam doğuma birkaçgün kala eşi arkadaşıma açılmış onlarında 10 yaşında bir kızları vardı ama sonradan hamile kalamadı tedaviyle geçen sene ikiz bebeği olmuştu 3 aylıkken karnında öldü onlar arkadaşım ondan beri sakinleştirici kullanıyodu yüksek dozda bu bebeğede şans eseri o sakinleştiricileri kullanırken gebe kalmıştı doğal yolla hemde meğersem eşide bu bebeğe sakinleştiriciylerle gebe kaldığı için özürlü doğma ihtimali var demişti doktor hep onu düşünürmüş geceleri uykusu kaçarmış eğer özürlü olursa karım üzülür diye halbuki kadında acaba başkasınımı buldu vs. gibi şeler kuruyordu meğer adamcağız sırf karısının üzüleceğinden korkuyormuş şimdi gül gibi bi kızları daha oldu geçen oturmaya gittik abi ayağına almış sallıyodu :))))))))))

birde kendimden birşey anlatayım 2,5 yıl önce 2 yıl uğraştan sonra ilaç tedavisi ile gebe kaldım sonunda eşime gebeyim dediğimde havalara uçtu çünkü eşim 10-20 nekadar çok olursa okadar çocuk isterim diyor hep derken bebeğimiz büyüdükçe karnımda benim dünyalar iyisi olan eeşim bi canavara dönüştü çok kaba çok ters sürekli bana bağıran biri oldu bebeğim hareket etmeye başladı 9 ay birkere elini karnıma koyup çocuğunun hareketini dinlemedi her gece ağlıyarak uyurdum yada uyuyakalırdım diyim benimle 2, saatlik yola hastaneye gelmezdi işini daha önde tutar izin istemezdi sabah ezanı ile karanlıkta çıkasrdım yola köpekler saldırdı tansiyonum düştü bayıldım tınnnnnn adam aynı sonra bebeğim doğumumu yapmam gereken zaman karnımda hastalandı ve doğumdan 2 gün sonra oğlumuzu kaybettik ama doğumu yaptığım andan itibaren kocam oğlum ve benim için kendini parçalıyordu önce bebek hasta diye böle yapıyor sandım ama öle değildi bebeğiiz öldüğünden sonraki 2,5 yıl eşşim yine ilk evlendiğim adama dönmüştü ensonunda tup bebeğe başladım tedaviye başladığım zaman eşim yine agresifleşmeye başladı sonra eskiyi düşündüm ve hiiiiiiiç karşılık vermedim şimdi hamileyim bebek tututu eşim bana ters davranamıyor ama hala bütün ilgimi ona göstermemi onla cilveleşmemi onu nazlamamı istiyor eminim diğer bebek ölmese bu bebektede beni terslerdi çünkü artık eminim eşim beni bebeğimizden kıskanıyor bugünekadar çoooooook istesekde bebek sahibi olmayı ben bütün şefkatimi eşime veren eşimi evde sürekli eğlendiren eşimi nazlayan bir kadındım hep ama gebekalınca öle hoplayıp zıplayıp oyunlar oynayamıyosun biraz uzun oldu ama eşin belki seni kıskanıyodur belkide arkadaşımın eşi gibi zor bulduğunuz bu bebeğe bişey olacakdiye korkuyordur ona alışmaktan kaçıyordur belkiden üstüne sende bizlergibi fazla hassas olmuşsundur herşey olabilir ne bebişini ne kendini nede eşini üzme eşin evinize geldiğindeolmuş ve olacak herşeyi sil at vardır mutlaka onunda üzüldüğü birşey bizler kadın olarak şanslıyız ağlayarak vs. birşekilde sorunumuzu hemen söleriz ama erkekler öle değil kendilerini güçlü olmak zorunda hissettikleri için hep zaafa düşerler dediğim gibi sakın eşin geldiğinde konuşmamazlık etme surat asma onun içinde bakalım ne fırtınalar kopuyor bu arada bebeğinide düşün doğum sitresine girerse başına gelebilecek en kötü günleri yaşarsın tatlım ben yaşamış biri olarak söylüyorum sana benim oğlumun beyni kalbi ciğerleri böbrekleri hepsi bitmişti doğduğunda evladının değerini bil hiçbişi ondan önemli değil

Bu yorumları okuduktan sonra tekrar tekrar cevabıma baktım gecenin bi yarısı yazmışım mümkündür ifadem sert olabilir diye ama ben bi şey göremedim. Benim sinirlendiğim nokta yıllarca bebek için uğraştıktan sonra eften püften sebeplerle ben çocuğumu doğurmaya korkuyorum lafı. Bu topikte defalarca deneyen kişiler var. Böyle bir ifade kullanmak bence bu topikteki arkadaşlara haksızlık. Gebe olmasaydım yazmazdım bile. Arkadaş gebe ben psikolojisinden anlayamam diye.
Yıllarca salya sümük milletin çocuğuna imrenerek baktıktan sonra kendi çocuğundan konuşmak tanımlanamaz bi şey. Elbette artık eşimde ben de dış dünyaya açıldık. İkimizde kendi hayatımızı yaşamaya başladık. Bu süreçte eşimin ilgisizliği umurumda bile değil. Gebelik kaybım olduğu için eşim korkusundan tekmelerini dahi hissetmek istemiyor. Şimdiden bağlanmak istememesi kadar normal bi şey yok. Küçük sorunları dünyanın sonu olarak görmek, yıllarca emek verilen bebeği bu meseleler yüzünden üzmek bence manasız tepkiler.

simtencim ben seni de iyi anliyorum sen aslinda konu sahibine kisaca o kadar mucadele ettin simdi niye guccuz davraniyorsun demeye calisiyorsun. belki tup bebek hamilelerin gorusunu ozellikle istedi.
ama bu sayfalarda gercekten defalarca deneyen hala ugrasan arkadaslarimiz var bence de bu tarz konular hamilerlerden haberler ve sorunlar basligina acilmali. yine de tepki vermemizi gerektiren bir durum yok. aslinda hepimiz ayni seyleri soyluyoruz cunku ayni yollardan ve acilardan beraber gectik. o yuzden hep beraber elele

simten81 .!.:

Bu yorumları okuduktan sonra tekrar tekrar cevabıma baktım gecenin bi yarısı yazmışım mümkündür ifadem sert olabilir diye ama ben bi şey göremedim. Benim sinirlendiğim nokta yıllarca bebek için uğraştıktan sonra eften püften sebeplerle ben çocuğumu doğurmaya korkuyorum lafı. Bu topikte defalarca deneyen kişiler var. Böyle bir ifade kullanmak bence bu topikteki arkadaşlara haksızlık. Gebe olmasaydım yazmazdım bile. Arkadaş gebe ben psikolojisinden anlayamam diye.
Yıllarca salya sümük milletin çocuğuna imrenerek baktıktan sonra kendi çocuğundan konuşmak tanımlanamaz bi şey. Elbette artık eşimde ben de dış dünyaya açıldık. İkimizde kendi hayatımızı yaşamaya başladık. Bu süreçte eşimin ilgisizliği umurumda bile değil. Gebelik kaybım olduğu için eşim korkusundan tekmelerini dahi hissetmek istemiyor. Şimdiden bağlanmak istememesi kadar normal bi şey yok. Küçük sorunları dünyanın sonu olarak görmek, yıllarca emek verilen bebeği bu meseleler yüzünden üzmek bence manasız tepkiler.

Genişletmek için tıkla...

hala tepkili cevap veriyorsun.....senin için manasız tepki olabilir ama onun için önemliki ağlıyor,hamileykende kendini bu denli üzüyor...neyse uzatmıycam herkesin hakkında hayırlısı olsun..inş sağlıklı bir şekilde evlatlarınızı kucağınıza alırsınız..

arkadaşım sadece senın esın degıl bende transfere gıderken esımle kavgalıydık hatta dr ben ıstemıyorum bu bebegı dedım ve esımle 10 gun konusmadık ama sımdı hamıleyım cok sukur duydugunda bıle konusmadı megersem benım asabı olmam dan dolayı susmus yanı kafana takma bunları duygusal gunlerındesın rahatına bak ben öyle yaptım daha dun barıştık ve bana su soru yu sordu sen gercekten hamılemesın yanı bıraz onlarada hakvermek laazım

ah kalbim nerelerdesin gebe bölümünede girmiyorsun kaç gündür

merhaba arkadaşlar.... kusura bakmayın.. bu tobiği başlattım ama site kabul etmedi sandım kaç kez baktım açtığım konulara yoktu.. o kadar yazdım boşa gitti burda bile anlatamıyorum kimseye diye bide öyle üzülmüştüm..nurcan arkadaşımız söyledi açıldığını saolsun..
esimte arkadaşım gördüğüm kadarıyla sende ufacık şeylere sinirleniyorsun... iyiki yorumunu o gün okumamışım ben birilerinden destek bekleyerek yazdım. burda içimi dökecek kimsem yok... sorunda zaten kardeşini gezmeye götürmesi değil şimdiye kadar hiçmi götürmedi.. benim ihtiyacım varsa birilerinin değil benim gönlümü etmeli bu benm ailemde biri bile olsa gitmemeli.. bide üstüne defalarca aradığımda cevap vermemesi gördüğü halde(gördüğünüde söyledi zaten).bide dünyayı kendi kurtacak zannediyor. terliği kaybolsa gidiyor para bozduracak bizimkini çağırıyor.. başı ağrıyor orda hergün hergün nereye kadar siz söyleyin. neyse allah sanada sabır versin saol yinede...bebeğimi elbette düşünüyorum.. harekete etmediğini hissedince ne işim olursa olsun uzanıyorum konuşuyorum hareketlerini duyunca içim rahatlıyor..sonra işime bakıyorum..
yaa başında olmaan anlayamazki.. bebeğe bişi olacak diye çok kortum.. dedim ona bişi olacağına bana olsun bana olunca zaten onada olur tek başına bişi olmasın cidi ciddi düşündüm... moralim o kadar bozuktukiii beni psikolojimde olan biri anlar ancak...allah herkese sabır versin... gerçekten zor işmiş bende zannediyorum hamile kal çocuk pıttatanak çıksın değilmiş.. tecrübe oldu bu. çoğu gitti azı kaldı dua edin sağsalim doğsunda hem bebeğimize hemde huzurumuza kavuşalım....
iyiki varmış burası birilerinin sizi dinleyim cevap vermsi çok güzel.. tekrar tşk
arkadaşlar sizlerin yorumunuda keşke o gün okusaymışım gerçekten allah razı olsun..

Ah_kalBiM .!.:

merhaba arkadaşlar.... kusura bakmayın.. bu tobiği başlattım ama site kabul etmedi sandım kaç kez baktım açtığım konulara yoktu.. o kadar yazdım boşa gitti burda bile anlatamıyorum kimseye diye bide öyle üzülmüştüm..nurcan arkadaşımız söyledi açıldığını saolsun..
esimte arkadaşım gördüğüm kadarıyla sende ufacık şeylere sinirleniyorsun... iyiki yorumunu o gün okumamışım ben birilerinden destek bekleyerek yazdım. burda içimi dökecek kimsem yok... sorunda zaten kardeşini gezmeye götürmesi değil şimdiye kadar hiçmi götürmedi.. benim ihtiyacım varsa birilerinin değil benim gönlümü etmeli bu benm ailemde biri bile olsa gitmemeli.. bide üstüne defalarca aradığımda cevap vermemesi gördüğü halde(gördüğünüde söyledi zaten).bide dünyayı kendi kurtacak zannediyor. terliği kaybolsa gidiyor para bozduracak bizimkini çağırıyor.. başı ağrıyor orda hergün hergün nereye kadar siz söyleyin. neyse allah sanada sabır versin saol yinede...bebeğimi elbette düşünüyorum.. harekete etmediğini hissedince ne işim olursa olsun uzanıyorum konuşuyorum hareketlerini duyunca içim rahatlıyor..sonra işime bakıyorum..
yaa başında olmaan anlayamazki.. bebeğe bişi olacak diye çok kortum.. dedim ona bişi olacağına bana olsun bana olunca zaten onada olur tek başına bişi olmasın cidi ciddi düşündüm... moralim o kadar bozuktukiii beni psikolojimde olan biri anlar ancak...allah herkese sabır versin... gerçekten zor işmiş bende zannediyorum hamile kal çocuk pıttatanak çıksın değilmiş.. tecrübe oldu bu. çoğu gitti azı kaldı dua edin sağsalim doğsunda hem bebeğimize hemde huzurumuza kavuşalım....
iyiki varmış burası birilerinin sizi dinleyim cevap vermsi çok güzel.. tekrar tşk
arkadaşlar sizlerin yorumunuda keşke o gün okusaymışım gerçekten allah razı olsun..

Genişletmek için tıkla...

canım benim merak etme bebişin doğduğunda onu kucağına aldığında kokusunu alıp eline yüzüne dokunduğunda bunların hepsi bitecek herşey geçecek eşinde sende bundan sonra kendi ailelerinizide kendinizide düşünemiceksiniz tek düşündüğünüz o evinizde ağlayan ufacık insan olacak

Ah_kalBiM .!.:

merhaba arkadaşlar.... kusura bakmayın.. bu tobiği başlattım ama site kabul etmedi sandım kaç kez baktım açtığım konulara yoktu.. o kadar yazdım boşa gitti burda bile anlatamıyorum kimseye diye bide öyle üzülmüştüm..nurcan arkadaşımız söyledi açıldığını saolsun..
esimte arkadaşım gördüğüm kadarıyla sende ufacık şeylere sinirleniyorsun... iyiki yorumunu o gün okumamışım ben birilerinden destek bekleyerek yazdım. burda içimi dökecek kimsem yok... sorunda zaten kardeşini gezmeye götürmesi değil şimdiye kadar hiçmi götürmedi.. benim ihtiyacım varsa birilerinin değil benim gönlümü etmeli bu benm ailemde biri bile olsa gitmemeli.. bide üstüne defalarca aradığımda cevap vermemesi gördüğü halde(gördüğünüde söyledi zaten).bide dünyayı kendi kurtacak zannediyor. terliği kaybolsa gidiyor para bozduracak bizimkini çağırıyor.. başı ağrıyor orda hergün hergün nereye kadar siz söyleyin. neyse allah sanada sabır versin saol yinede...bebeğimi elbette düşünüyorum.. harekete etmediğini hissedince ne işim olursa olsun uzanıyorum konuşuyorum hareketlerini duyunca içim rahatlıyor..sonra işime bakıyorum..
yaa başında olmaan anlayamazki.. bebeğe bişi olacak diye çok kortum.. dedim ona bişi olacağına bana olsun bana olunca zaten onada olur tek başına bişi olmasın cidi ciddi düşündüm... moralim o kadar bozuktukiii beni psikolojimde olan biri anlar ancak...allah herkese sabır versin... gerçekten zor işmiş bende zannediyorum hamile kal çocuk pıttatanak çıksın değilmiş.. tecrübe oldu bu. çoğu gitti azı kaldı dua edin sağsalim doğsunda hem bebeğimize hemde huzurumuza kavuşalım....
iyiki varmış burası birilerinin sizi dinleyim cevap vermsi çok güzel.. tekrar tşk
arkadaşlar sizlerin yorumunuda keşke o gün okusaymışım gerçekten allah razı olsun..

Genişletmek için tıkla...

kaç aylık hamilesin ne kadar kaldı doğumuna canım?bende sana özelden mesaj atıcaktım nasılsın diye ama unutmuşum:)inşş bebişinin doğmasıyla herşey düzelir..bebek tabiki çok önemli arayarak bulduk sonucunda ama huzurda önemli hele eşle çok daha..bebişin mutluluk ,huzur getirsin size...

hilal 6 aylık çoğu gitti azı kaldı..inşlh hem bebişimize hem huzurumuza kavuşuruz.....gerçekte zor buld.. bulana kadr zaten hep ağladık demi şimdi niye ağlıyok:)) korkuyom bebek doğduktan sonra daha çok ağlicam diye... cnın istediğinde özel msj atabiliirsin.
sen hamilemisin peki.. kaç aylık kaçıncı çocuk birazda sen anlat cnm:)

ah kalbim sakın üzme kendini canım.hep anneler anlaşılınsın istiyor ama babalarında duyguları hormonları değişiyor emin ol buna.bazı erkekler eşleri hamileyken miğdesi bulanıyor halsizlik oluyor.hep biz anlaşılmak alttan alınmak istiyoruz.bebeğim 3 aylık şöyle bi uzaktan kendime bakıyorumda hamileyken ve çocuğum doğduktan sonra ne kadar farklı bir insan olmuşum.bebeğim birbuçuk aylık olana kadar bu duygu yoğunluğu böyle devam etti.aslında değişen insanlar değil sen ve bakış açın oluyor.ama senin eşin biraz farklı bir durum.bebek için uğraşlar,problemler,sonra tedavi süreci ve ardından çok beklenen bir bebek.o kadar yoğun bir duygularki.senin kadar güçlü değilmiş demekki.sen kendini yıpratma sağlıklı bir şekilde doğumunu zamanında gerçekleştir.bol bol dinlen ve moral depola.inan bana doğumdan sonra bunlara çok ihtiyacın olacak.kendinizi şimdiden bebeğe alıştırın.çünkü hayatınız 360 derece değişecek.ama şunu unutmayın bunların hepsi geçecek.bitmez sandığın hamilelik bitecek bir bakmışsınki doğomdasın.sonra ağlamalar,emzirmeler,gazlar,uykusuzluklar..bi bakmışsın bunlarada geçmiş.herşey çok çabuk geçiyor birbirinizi yemeyin ve her anın tadını çıkartın.ne emekler verdik bu evlatlara kavuşabilmek için.taktik değiştir canım üzerine gitme ve sen biraz alttan al.belki onun buna senden daha fazla ihtiyacı vardır.erkek ama nihayetinde oda bir insan dimi canım.

mersinli .!.:

ah kalbim sakın üzme kendini canım.hep anneler anlaşılınsın istiyor ama babalarında duyguları hormonları değişiyor emin ol buna.bazı erkekler eşleri hamileyken miğdesi bulanıyor halsizlik oluyor.hep biz anlaşılmak alttan alınmak istiyoruz.bebeğim 3 aylık şöyle bi uzaktan kendime bakıyorumda hamileyken ve çocuğum doğduktan sonra ne kadar farklı bir insan olmuşum.bebeğim birbuçuk aylık olana kadar bu duygu yoğunluğu böyle devam etti.aslında değişen insanlar değil sen ve bakış açın oluyor.ama senin eşin biraz farklı bir durum.bebek için uğraşlar,problemler,sonra tedavi süreci ve ardından çok beklenen bir bebek.o kadar yoğun bir duygularki.senin kadar güçlü değilmiş demekki.sen kendini yıpratma sağlıklı bir şekilde doğumunu zamanında gerçekleştir.bol bol dinlen ve moral depola.inan bana doğumdan sonra bunlara çok ihtiyacın olacak.kendinizi şimdiden bebeğe alıştırın.çünkü hayatınız 360 derece değişecek.ama şunu unutmayın bunların hepsi geçecek.bitmez sandığın hamilelik bitecek bir bakmışsınki doğomdasın.sonra ağlamalar,emzirmeler,gazlar,uykusuzluklar..bi bakmışsın bunlarada geçmiş.herşey çok çabuk geçiyor birbirinizi yemeyin ve her anın tadını çıkartın.ne emekler verdik bu evlatlara kavuşabilmek için.taktik değiştir canım üzerine gitme ve sen biraz alttan al.belki onun buna senden daha fazla ihtiyacı vardır.erkek ama nihayetinde oda bir insan dimi canım.

Genişletmek için tıkla...

bende böyle düşünüyorum bazen ama hormonlarıma söz geçmiyor... bu sayfayı açtığımda o kadar kötüydümki artık yeter dedim yani...ama şimdi iyiyim herşeyi oluruna bırakmaya çalışıyorum.. aslına bakarsanız eşimde fazla bebeği düşünmeden bu hale geldi heralde.. bebeğin hareketlerini bile hissetmek istemiyor..elini karnıma koymaya dokunmaya korkuyor... bebek sıkışacak zannediyor karnımda...evde bebekle alakalı hiç konuşmuyoruz. ben konuyu açınca kendi sürdürmüyor fikirlerini söylemiyor..hemen kapatıyor konuyu.... 3 boyutlu ultrasona gireceğim zaman.. ben girmicem odaya dedi ben bakmicam. bende neden dedim ben hepsini sene yaşamak istiyorum yıllardır hayal ediyorum bu günleri dedim... onu o halde görmek istemiyorum diyor::::
o günden sonra konuştuk.. bişi düşünemiyorum dedi. psikoloğa gidiyormuş...... benimde isteğim buydu zaten defalarca konuşalım dedim konuşmadı benle süre verdim düşünün işte 6 aydır konuşmayı bekliyorum.. ne yaptığından ne ettiğinden haberim yok..biraz içini dökse kouşsa bunlar olmicak ama anladımki.. ben 1 hamileysem galiba o 9 hamile.... öyle hassaskiiii öyle alıngankiiii anlatamam..