Haklısınız ama ne yaptığımı bende bilmiyorum. Kaç gündür bir şey yapmadım kendimi çok kötü hissediyorum haberleri gördükçe daha kötü oluyorum ağlamaya başlıyorum bu sefer aklıma bebeğim geliyor sakinleşmeye çalışıyorum. Ne yaptığımı bende bir bilsem keşke. Mantıksız davrandığımın bende farkındayım ne yapayım olan oldu. Keşke hiç konu açmasaydım bazı yorumlar o kadar can yakıcı ki beni ağlattı daha da kötü oldum. Hiç kötü bir niyetim yoktu oysa ki
Eşin haklı kesinlikle çok abartmışsın ama üzülme hamilelikte olur böyle şeylerHerkese merhaba, ben 10 haftalık hamileyim. Depremin yaşandığı ilk gün çok kötü oldum, eşimin akrabaları vardı deprem bölgesinde, haber alamadık o anki panikle kasıklarıma ağrılar saplandı. Bebeğe bir şey oluyor sandım hastaneye gittik. Bebek iyiydi çok şükür. Ama doktor düşük önleyici ilaç yazdı. O günden sonra bebeğim için iyi olmaya gayret gösteriyorum elimden geldiğince tabi.
Son iki gündür de çok kötü bel ağrım var, belim tutuldu. Nedenini bilmiyorum ama çok ağrıyor, eğilip kalkarken çok zorlanıyorum. Bugün ev işi yapacaktım, kahvaltı yaptık eşimle, ardından masayı toplamaya başladım ama eşim telefonunu eline alıp kanepeye uzandı. Bende eşime dedim ki insan bir el atar. Eşim de "canım bırak biraz oturalım sonra yaparız, belin de ağrıyor otur uzan biraz" dedi. Ama mutfağı öyle dağınık görmek içime sinmedi. Başladım mutfağı temizlemeye, zor eğilip kalktım belimin acısından, üstelik hamileyim de. Eşim ise karşımda koltukta telefonuyla ilgileniyor. O kadar sinirlerim bozuldu ki, ağlamaya başladım. Mutfak temizliğini bitirmeme yakın eşim ağladığımı gördü ve "ne oldu canım çok mu ağrın var" dedi. Bende bağırmaya başladım nasıl bu kadar duyarsız olabiliyorsun sana inanamıyorum yazıklar olsun dedim. Ben böyle çıkışınca birkaç kez özür diledi sarılmaya çalıştı bebeğimizi düşün kendini üzme dedi ama ittim kendisini. Şu an konuşmak istemiyorum bana dokunma falan dedim. Aradan yarım saat geçti tekrar koşarak yanıma geldi sarıldı. Bırak dedim şu an seninle iletişime geçmek istemiyorum diye üsteledim. Bu sefer de "ben sana sonra beraber yaparız demedim mi, illa benim dediğimin aksini yapacaksın dimi, bu mutfak kaç gündür dağınık illa şu an mı toplaman gerekiyordu" diye çıkıştı.
Ardından hazırlandı ve kapıyı çarptı gitti. Daha da moralim bozuldu, kasıklarıma yine ağrı girdielimde olmadan çok üzüldüm. Normalde kahvaltıdan sonra eşimin memleketinden gelen depremzedelerin yanına gidecektik ziyarete, ama tek başına gitti. Annesini aradım, beraber gelecektik ama eşim bir şey demeden evden çıktı gitti dedim. Annesi de "kızım acil telefon geldi deprem bölgesinden insanlar gelmiş onları otellere yerleştireceklermiş o yüzden acele edip haber vermeden çıkmıştır" dedi. Sen benim yanıma gelmek ister misin dedi hayır dedim. Aradan bir saat geçti, tekrar kayınvalidemi aradım bir haber var mı diye. Kayınvalidem de "kızım bende otele geldim, eşin burada gelenlerle ilgileniyor. Müdürü ve iş arkadaşları da burada. Bizde alışveriş yapacağız birazdan gelenler için" dedi. O kadar üzüldüm ki, kv araba sürmeyi bilmiyor muhtemelen eşim almaya gitmiştir. Bende orada olmak ve gelen kişilere yardımcı olmak isterdim. Herkes orada yardım ediyor ben ise evde tek başıma oturuyorum. Her şeyi geçtim eşim annesine karıma da haber ver isterse gelsin diyemez miydi? Kafam allak bullak oldu. Kim haklı kim haksız bilemiyorum. Sizce hamile olduğum için ben mi olayları fazla abartıyorum yoksa haklı mıyım?
Teşekkür ederim, evet eşim haklı daha yeni fark ediyorum. Olayı çok çok fazla abartmışım ama hiç farkında değildim. Teşekkür ederim tekrardan, sağ olunEşin haklı kesinlikle çok abartmışsın ama üzülme hamilelikte olur böyle şeyler
Hiç önemli değil canım böyle küçük şeyler için üzmeye de üzülmeye de değmez bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alırsınız inşallah lütfen bana da dua edin ben de çocuk istiyorum ne zamandır nasip olmuyor
Amin inşallah çok teşekkür ederim, sakinleşmeye çalışıyorum ama hala kasık ağrım var inşallah bebeğim iyidirHiç önemli değil canım böyle küçük şeyler için üzmeye de üzülmeye de değmez bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alırsınız inşallah lütfen bana da dua edin ben de çocuk istiyorum ne zamandır nasip olmuyor
rabbim tez zamanda size de hamile kalmayı ve bebeğinizi sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin inşallah. Allah hiç kimsenin kucağını boş bırakmasın inşallah. Siz de üzülmeyin güzel düşünün, stres yapmayın. Allahın izniyle yavrunuz da olur aklıma geldikçe dua edeceğim Çok saolun inşallah Rabbim nasip eder. Siz de üzülmeyin daha fazla kafanızı dağıtmaya çalışın böyle ağrılar normal kötü düşünmeyin hemenAmin inşallah çok teşekkür ederim, sakinleşmeye çalışıyorum ama hala kasık ağrım var inşallah bebeğim iyidir
Çok teşekkür ederim iyi ki varsınız, beni gerçekten anlayan sayılı kişilerdensiniz
Allah razı olsun
Ağlamayın lütfen hatanızı da anlamışsınızÇok teşekkür ederim iyi ki varsınız, beni gerçekten anlayan sayılı kişilerdensiniz
çok teşekkür ederim çok çok sağ olunAğlamayın lütfen hatanızı da anlamışsınız
Oluyor hamilelikte öyle şeyler
Bende ciğer üstüne hardal döktü diye eşime küsmüştüm
Konuşun öpüşün sarılın
Çocuğunuzu düşünüyorsanız saçma sapan işler yaratıp tartışmanın içine kendinizi sokmazsınız. Evet tam olarak o cümleyi yazmadınız buraya ama onu kastederek başka bir kişiye yorum olarak hala aramadı diye yazdınız.
Kimse düşük tehlikesi varken bile isteye kavga çıkarmaz, ama daha fazla uzatıp açıklama yapmayacağım, anlamıyorsunuz çünkü. Ben ne yazdığımı gayet iyi biliyorum, evet hala aramadı yazdım, çünkü kavgadan saatler geçmişti ve yine tekrarlıyorum o anki kavgada eşim kasıklarımın nasıl ağrıdığını gördü. Dakika başı arama bekliyorum yazmadım. Kendim için de eşimden telefon beklemedim.
Hayatı zorlaştıran, hamileliği burnunuzdan getiren siz sadece sizsiniz, az sakın olun .Daha hamileliğin başında böyle yaparsanız evliliğin altına dinamiti döşersiniz.Herkese merhaba, ben 10 haftalık hamileyim. Depremin yaşandığı ilk gün çok kötü oldum, eşimin akrabaları vardı deprem bölgesinde, haber alamadık o anki panikle kasıklarıma ağrılar saplandı. Bebeğe bir şey oluyor sandım hastaneye gittik. Bebek iyiydi çok şükür. Ama doktor düşük önleyici ilaç yazdı. O günden sonra bebeğim için iyi olmaya gayret gösteriyorum elimden geldiğince tabi.
Son iki gündür de çok kötü bel ağrım var, belim tutuldu. Nedenini bilmiyorum ama çok ağrıyor, eğilip kalkarken çok zorlanıyorum. Bugün ev işi yapacaktım, kahvaltı yaptık eşimle, ardından masayı toplamaya başladım ama eşim telefonunu eline alıp kanepeye uzandı. Bende eşime dedim ki insan bir el atar. Eşim de "canım bırak biraz oturalım sonra yaparız, belin de ağrıyor otur uzan biraz" dedi. Ama mutfağı öyle dağınık görmek içime sinmedi. Başladım mutfağı temizlemeye, zor eğilip kalktım belimin acısından, üstelik hamileyim de. Eşim ise karşımda koltukta telefonuyla ilgileniyor. O kadar sinirlerim bozuldu ki, ağlamaya başladım. Mutfak temizliğini bitirmeme yakın eşim ağladığımı gördü ve "ne oldu canım çok mu ağrın var" dedi. Bende bağırmaya başladım nasıl bu kadar duyarsız olabiliyorsun sana inanamıyorum yazıklar olsun dedim. Ben böyle çıkışınca birkaç kez özür diledi sarılmaya çalıştı bebeğimizi düşün kendini üzme dedi ama ittim kendisini. Şu an konuşmak istemiyorum bana dokunma falan dedim. Aradan yarım saat geçti tekrar koşarak yanıma geldi sarıldı. Bırak dedim şu an seninle iletişime geçmek istemiyorum diye üsteledim. Bu sefer de "ben sana sonra beraber yaparız demedim mi, illa benim dediğimin aksini yapacaksın dimi, bu mutfak kaç gündür dağınık illa şu an mı toplaman gerekiyordu" diye çıkıştı.
Ardından hazırlandı ve kapıyı çarptı gitti. Daha da moralim bozuldu, kasıklarıma yine ağrı girdi
