haksız mıyım, haklı mı?

afraima

Guru
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
16 Şubat 2012
1.568
502
Merhabalar.
Aslında konuyu açıp açmamakla kararsızdım. Ancak 1 yıldır içimi kemiriyor bu durum. Ya gerçekten çok taktım bu kişiye, yada gerçekten seviyor ve unutamıyorum. Sizden ricam haklı mıyım, haksız mıyım onu bana söylemeniz, en azından kendimi daha iyi hissedeceğim.Çünkü ben sağlam bir analiz yapamıyorum ve kendimi suçluyorum. Gerçekten suç bende mi?

5 yıldır tanıdığım, ailesini, çevresini bildiğim bir adam var. kendisiyle beraberliğe başlamıştık. ama hep çalkantılıydı bu süreç. kendisinin sorunlarından ötürü, geri çekiyordu kendini. bu son 4 yıldır bir kaç ay görüşüp, uzaklaşıyordu. arkadaş mıyız, sevgili miyiz hep ortada kalıyordu. ama tamamen kendisinden kaynaklanan sebepler. (sinirli oluşu,maddi yetersizlik, çevresi ve ailesiyle uyum problemi, sonradan öğrendiğim esrar kullanımı, hayatta çok para kazanmayı isteyip de yeteri kadar çalışmama ve aramızda 14 yaş farkı) bunları belirterek, benden uzak durması gerektiğini, beraberliğimizin devam etmesi halinde, bana ve ilerde ciddi bir şey olursa doğacak çocuğun günahına girmek istemediğini söylerdi. ki nitekim de doğru şeyler söylerdi.

En son geçen sene ağustos ayında benim kendisine yazmam ile biz tekrar başladık. ve bu defa gerçekten çok farklıydık. tam anlamıyla bir beraberliğe başlamıştık.tekrar iyi ki geldin hayatıma, ben seni en son kırdığım için cesaretim yoktu, hep bana gelmeni bekledim, seni çok seviyorum, bu hayatta iki değerlim var biri annem biri sensin artık, merak etme herşey çok güzel olacak, artık hayatımdasın ya, diye söyleyerek beni karşıladı. ben de onu gerçekten sevdiğim için, özünde iyi bir insan ve güvenilir, sözü eri olarak gördüğüm için bu söz ve davranışları hoşuma gitti ve tüm olumsuzluklarını beraber aşacağımızı düşündüm ki bunu da ona karşı dile getiriyordum. evlilik kararı aldık. ama bir türlü benim ailemle (üstü kapalı tanıyorlar birbirlerini) ailecek tanışmayı istemedi, ben bu tarz şeylere gelemem, beni kalabalığın içine sokma, gizliden evlenelim, sonrasında açıklarız vs. dedi. ki kendi ailesi benim ailemle tanışmayı çok istiyordu, bana annesi gelelim kararlaştırın günü demesine rağmen, o yanaşmıyordu.tam tersi böyle mevzu açılınca geriliyordu fazlasıyla benden uzaklaşıyordu. ben de nikah olmasına okey dedim. sonra ortaya çıkınca, en iyisi ailenin dediği gibi yapalım , nikah işini erteleyelim, seni gelip isteyelim dedi. ben daha önce evlenip ayrıldım, kendisi de benden 14 yaş büyük olduğu için ve bazı şeyleri görüp geçirdiği için , kendisi, çocuk değiliz kimseye söylemeye gerek yok özgür irademizle sen beni istiyorsan ben seni istiyorsam pek alada nikahımızı kıyabiliriz demişti. allah tan sonra vazgeçti. çünkü ben ailemi karşıma almak istemiyor, herşey rızayla olsun istiyordum.

böyle ağustos- kasım ayları zarfında yakın yerlere haftasonu için gezmeye gittik. güzel vakit geçiriyorduk , gerçekten bana karşı samimi ve sevgi hissettiğinin farkındaydım. çünkü diğer seneler gibi asla değildi. kuzenlerimle tanıştırdım, kuzenimin bulunduğu yere gittik kendisi üniversitede okuyor, bizi gezdirdi bulunduğu şehri vs. bu tarz hafta sonları için geziyorduk. açıkçası yine isteyerek kendisiyle beraber oluyordum. ama evleneceğiz ne de olsa düşüncesiyle değil. sadece kendisini sevdiğim ve onunla beraber olmak istediğim için , beraber oluyorduk. yine tatildeyken bir gün beraber olduk ve bu defa çok farklıydı ve bana karşı çok saygısızca davrandı. o saygısız hareketini o an dile getiremedim, ne yapıyorsun farkında mısın yaptığın şeyin diye uyarmak istedim ama uyaramadım. çünkü ben de kendime hakim olamayıp sinirlenebilirdim, ki o na söylesem o da sinirlenip herşeyi bitirebilirdi.

ben böyle düşünürken, bir hışım kalktım ve ben gideceğim dedim, üstümü giyinmek için fevri harekette bulundum. onun yanından ayrılmak istemeyen ben, kendime hakim olamadım ve çok sert hareketler içinde kendisine birşey söylemeden, suratımda alaycı bir tavır ile ben üzerimi giyinip gideceğim dedim. hayırdır ne oldu, üzgün gözüküyorsun dedi. hayır , sadece mutsuzum dedim. bu lafım üzerine kendisi de toparlandı. ve sinirli bir şekilde , birşey söylemeden istanbula dönüyoruz dedi. ben o dakika kadınlık gururumun incinmesini bir tarafa bırakarak, ya tamam özür dilerim gitmeyelim vs. dedim. ama sonuç geri döndük. sonra da bir daha ulaşamadım kendisine. sadece bana yazdığı erkekliğime laf ettin! erkeklik gururumu incintin! bu işin geri dönüşü yok! bir daha hiç bir kadınla olmayacağım senin yüzünden diye bir mesaj attı.

beni bırakıp gider ,snirlenir diye o akşam söylemediğim, bana yapmış olduğu saygısızca davranışı mesajda belirttim ve esas sen benim kadınlık gururumu incilttin. ben senin erkekliğine laf etmedim dedim. neymiş ben mutsuzum demişim ve odadan çıkmak istemişim bu o anlama geliyormuş.

çok uzun oldu biliyorum anlaşılır bir şekilde de ifade etmeye çalıştım. umarım anlaşılmıştır. yani bu noktada ben haksız mıyım , yoksa kendisi ilişkiyi bitirmek için bir bahane mi arıyordu da bunu öne sürdü. gerçekten anlamıyorum, yorumlarınıza ihtiyacım var. teşekkür ederim.
 
Ben gidiyorum deyip toparlanıp neden özür dilediniz çocukça olmuş saygısız hareket neydi bilmiyorum ama o anda düzgün bir uslupla söyleyip halledecektiniz aranızda yada tahammül edilemeyecek birşeyse kapıyı vurup çıkacaktınız arkanıza bakmadan
 
allahtan nikahtan vazgeçti diyorsun vazgeçmese demk nikah kıyacaktın bu adamın bnce niyeti apaçık ortada
 
Neden bu kadar olumsuz özelliğine rağmen bu adam da ısrar ettiniz. Bile bile lades olmuş, sizinkisi.
 
Bu adamdan bir cacık olmaz aranızda 14 yaş varmış bayağı olgun olması gerekirken bildiğiniz çocuk gibi davranıyor bence bir daha arama
Haklı haksız bir durum göremedim ortada karşıdaki kişi sadece büyümemiş hala bana göre..
 
Sizi çok iyi anlıyorum maalesef bazı insanlar ve durumları çözmeye çalışmak yoruyor insanı. Ama şunu söylemeliyim eğer gerçekten sizi seviyor ve de istiyorsa oturup konuşup yanlış anlaşılmaları giderebilmek için yollar aranmalı, küsüp kaçmak için bahaneler değil.. Yine de içinizde kalmasın son bir kez bir adım daha atın hala soğuk durursa üzerine gitmeyin ve zamana bırakın derim. Ama asla takılıp kalmayın..
 
Bence sen haksızsın haklılığının ispatına gerek bile yok gizli nikahta kıy ki aman kaçar falan işsiz esrarkeş aileden gizli işler çevirme peşinde olan 14 yaş buyuk bir adam kolaymı bulunuyor hemen şimdi git ayaklarına kapan özürler dile aman kaçar falan herkes senin gibi meraklı ya bu tarz adama alırlar hemen koyunlarına bırakmazlar
 
Bir kere boşanmışsınız zaten. Bu adamla evlenip bir kere daha ayni kaderi yasamam istiyor musunuz? Siz belki mazoşistçe evli kalmaya devam edebilirsiniz? Ama kim boyle bir babası olsun ister? Dogacak cocuklara yazık degil mi?
 
Merhabalar.
Aslında konuyu açıp açmamakla kararsızdım. Ancak 1 yıldır içimi kemiriyor bu durum. Ya gerçekten çok taktım bu kişiye, yada gerçekten seviyor ve unutamıyorum. Sizden ricam haklı mıyım, haksız mıyım onu bana söylemeniz, en azından kendimi daha iyi hissedeceğim.Çünkü ben sağlam bir analiz yapamıyorum ve kendimi suçluyorum. Gerçekten suç bende mi?

5 yıldır tanıdığım, ailesini, çevresini bildiğim bir adam var. kendisiyle beraberliğe başlamıştık. ama hep çalkantılıydı bu süreç. kendisinin sorunlarından ötürü, geri çekiyordu kendini. bu son 4 yıldır bir kaç ay görüşüp, uzaklaşıyordu. arkadaş mıyız, sevgili miyiz hep ortada kalıyordu. ama tamamen kendisinden kaynaklanan sebepler. (sinirli oluşu,maddi yetersizlik, çevresi ve ailesiyle uyum problemi, sonradan öğrendiğim esrar kullanımı, hayatta çok para kazanmayı isteyip de yeteri kadar çalışmama ve aramızda 14 yaş farkı) bunları belirterek, benden uzak durması gerektiğini, beraberliğimizin devam etmesi halinde, bana ve ilerde ciddi bir şey olursa doğacak çocuğun günahına girmek istemediğini söylerdi. ki nitekim de doğru şeyler söylerdi.

En son geçen sene ağustos ayında benim kendisine yazmam ile biz tekrar başladık. ve bu defa gerçekten çok farklıydık. tam anlamıyla bir beraberliğe başlamıştık.tekrar iyi ki geldin hayatıma, ben seni en son kırdığım için cesaretim yoktu, hep bana gelmeni bekledim, seni çok seviyorum, bu hayatta iki değerlim var biri annem biri sensin artık, merak etme herşey çok güzel olacak, artık hayatımdasın ya, diye söyleyerek beni karşıladı. ben de onu gerçekten sevdiğim için, özünde iyi bir insan ve güvenilir, sözü eri olarak gördüğüm için bu söz ve davranışları hoşuma gitti ve tüm olumsuzluklarını beraber aşacağımızı düşündüm ki bunu da ona karşı dile getiriyordum. evlilik kararı aldık. ama bir türlü benim ailemle (üstü kapalı tanıyorlar birbirlerini) ailecek tanışmayı istemedi, ben bu tarz şeylere gelemem, beni kalabalığın içine sokma, gizliden evlenelim, sonrasında açıklarız vs. dedi. ki kendi ailesi benim ailemle tanışmayı çok istiyordu, bana annesi gelelim kararlaştırın günü demesine rağmen, o yanaşmıyordu.tam tersi böyle mevzu açılınca geriliyordu fazlasıyla benden uzaklaşıyordu. ben de nikah olmasına okey dedim. sonra ortaya çıkınca, en iyisi ailenin dediği gibi yapalım , nikah işini erteleyelim, seni gelip isteyelim dedi. ben daha önce evlenip ayrıldım, kendisi de benden 14 yaş büyük olduğu için ve bazı şeyleri görüp geçirdiği için , kendisi, çocuk değiliz kimseye söylemeye gerek yok özgür irademizle sen beni istiyorsan ben seni istiyorsam pek alada nikahımızı kıyabiliriz demişti. allah tan sonra vazgeçti. çünkü ben ailemi karşıma almak istemiyor, herşey rızayla olsun istiyordum.

böyle ağustos- kasım ayları zarfında yakın yerlere haftasonu için gezmeye gittik. güzel vakit geçiriyorduk , gerçekten bana karşı samimi ve sevgi hissettiğinin farkındaydım. çünkü diğer seneler gibi asla değildi. kuzenlerimle tanıştırdım, kuzenimin bulunduğu yere gittik kendisi üniversitede okuyor, bizi gezdirdi bulunduğu şehri vs. bu tarz hafta sonları için geziyorduk. açıkçası yine isteyerek kendisiyle beraber oluyordum. ama evleneceğiz ne de olsa düşüncesiyle değil. sadece kendisini sevdiğim ve onunla beraber olmak istediğim için , beraber oluyorduk. yine tatildeyken bir gün beraber olduk ve bu defa çok farklıydı ve bana karşı çok saygısızca davrandı. o saygısız hareketini o an dile getiremedim, ne yapıyorsun farkında mısın yaptığın şeyin diye uyarmak istedim ama uyaramadım. çünkü ben de kendime hakim olamayıp sinirlenebilirdim, ki o na söylesem o da sinirlenip herşeyi bitirebilirdi.

ben böyle düşünürken, bir hışım kalktım ve ben gideceğim dedim, üstümü giyinmek için fevri harekette bulundum. onun yanından ayrılmak istemeyen ben, kendime hakim olamadım ve çok sert hareketler içinde kendisine birşey söylemeden, suratımda alaycı bir tavır ile ben üzerimi giyinip gideceğim dedim. hayırdır ne oldu, üzgün gözüküyorsun dedi. hayır , sadece mutsuzum dedim. bu lafım üzerine kendisi de toparlandı. ve sinirli bir şekilde , birşey söylemeden istanbula dönüyoruz dedi. ben o dakika kadınlık gururumun incinmesini bir tarafa bırakarak, ya tamam özür dilerim gitmeyelim vs. dedim. ama sonuç geri döndük. sonra da bir daha ulaşamadım kendisine. sadece bana yazdığı erkekliğime laf ettin! erkeklik gururumu incintin! bu işin geri dönüşü yok! bir daha hiç bir kadınla olmayacağım senin yüzünden diye bir mesaj attı.

beni bırakıp gider ,snirlenir diye o akşam söylemediğim, bana yapmış olduğu saygısızca davranışı mesajda belirttim ve esas sen benim kadınlık gururumu incilttin. ben senin erkekliğine laf etmedim dedim. neymiş ben mutsuzum demişim ve odadan çıkmak istemişim bu o anlama geliyormuş.

çok uzun oldu biliyorum anlaşılır bir şekilde de ifade etmeye çalıştım. umarım anlaşılmıştır. yani bu noktada ben haksız mıyım , yoksa kendisi ilişkiyi bitirmek için bir bahane mi arıyordu da bunu öne sürdü. gerçekten anlamıyorum, yorumlarınıza ihtiyacım var. teşekkür ederim.

Burda haklı haksız durumunu düşünürsek öncelikle siz kendinize haksızlık etmişsiniz. İyi ki bu adamla gizliden evlenmeye kalkmamışınız. Yani kurtulduğunuz için sadaka vereceğinize bir de gidip tekrar barışmışınız. Allah'tan onda da bitmiş. Canım lütfen sen yapma bak evlendim ayrıldım ikinci olacak diyorsun bu sıkıntıyı bir kez yaşadın ikincide daha çok dikkat etmen gerekmiyor mu. Sakın bir hata daha edip barışmaya çalışma. Bu derece gelgitleri olan bunca sorunu problemi olan bir insanla mutluluk değil ancak mutsuzluğu paylaşırsın.

Bir de birliktelikte yaşanan sıkıntıyı anlamadım ama adamda pişkinliğe pes diyorum. Lütfen yoluna bak önüne daha iyi, daha mantıklı insanlar mutlaka çıkacaktır. Bu takıntıyı kendinden at. Bu adamdan sana değil sadece kimseye koca olmaz.
 
Ne yaptı ben anlamadım. Anlayan özelden yazsın. Adamda saygısız olduğunu anlamamış gibi. Siz mutsuzum deyip gitmeye kalkmışsınız o da yatakta kötüyüm anlamış.
 
Canım bir yorumuna denk geldim başka bir konuda. Bak burda çok mantıklı sözler etmişsin lütfen kafanı böylesine saçma sapan bir insan için karıştırma mantıklı halinle ilerlemeye devam et.

"evet boşandım daha fazla evli kalamazdım . bana iyi bir ders oldu. şimdi en ufak en küçük bir şeyde bile karşımdaki insana yol veriyorum. asla kimse benden değerli değil ve saygısızlık terbiyesizlik katlanamam.
çocuğum yok olsaydı yine boşanırdım çünkü öyle bir insan çocuğuma da zarar verirdi. bu tamamen benim kendi yaşadıklarım doğrultusunda ki düşüncelerim."

(sinirli oluşu,maddi yetersizlik, çevresi ve ailesiyle uyum problemi, sonradan öğrendiğim esrar kullanımı, hayatta çok para kazanmayı isteyip de yeteri kadar çalışmama ve aramızda 14 yaş farkı)

şu yazdığın özellikte bir insanın senin hayatında işi olmamalı böyle birisiyle başına anca dert alırsın.
 
X