affetmek onu tekrar seveceğim anlamına asla gelmiyor.. ben kendimi nötrlemek ve ona karsi kin ve nefretle dolmak bana cok zarar verdigi icin (fıtratımda yok)affetmek zorunda kaldim ve Rabbime sığındım.. Duvar gibiyim. Bütün duygularım donuk..
sizinki nasıl bir durumdu? bende artık çıkmayı düşünüyorum evden ilk fırsatta. sanırım daha fazla katlanamayacağım
Annemin kendisine eş olarak seçtiği kişiydi. 13 yaşındaydım ve babam yerine koymuştum. Hepsi geçti uzak sisli bi geçmiş sadece. Sana tek tavsiyem şu olur ne yap et o evden çık. Eğer cesaret edip çıkmazsan senelerce bunun ağırlığını üstünde taşırsın. Ne anne ne başkası senden daha önemli bir şey yok bu hayatta.
Allah yardımcınız olsun sizinde
Peki atlatabildiniz mi? Ben uzaklaşırsam bi nevi iyi olurum unuturum gibime geliyor. 16lı yaşlarda acıyı sineye çekmiştim ama insan 20li yaşlara gelince daha iyi fark ediyor nerde huzur bulacagini, bu zamana kadar yapmadiklari icin pismanliklarini Yıllarca sistematik şekilde yaşadım ben. Sürekli tetikte bir şekilde geçti diyebilirim o zamanki hayatım. Şu anki aklım olsa ne annemin evliliğini düşünürdüm ne huzurunu o adamı gider şikayet ederdim ama o zamanki akılla yapmadım. Atlattımmı bilmiyorum halen aklıma geliyor ara ara ama eskisi kadar herşeyin merkezinde değil bu konu. Uzaklaşmak daha iyi gelecektir sana daAllah yardımcınız olsun sizinde
bende öyleyim sürekli tetikte ve acaip huzursuzum. inanın şikayet etsenizde çok bir şey değişmezdi ben adalet sisteminin çok adil calistigina inanmiyorum verilen cezalar ortada. tecavüz bile nelerden indirim alıyor. Peki evden cikmayi dusunmediniz mi? imkan yok muydu cikmak icin? ben firsat kolluyorum, biraz daha sabretmem gerekiyor sanirim
Çok düşündüm tabii ki ama babamla annem ben 2 yaşındayken ayrılmışlar ve tanımıyordum babamı. Eş dost yanında da ne kadar süre kalınır. Kolay kolay kimseye anlatılacak bir konu değil zaten. Senelerce sustum annem için. En son dayanamayıp anneme söylediğimde annem evliliğini sürdürmeyi tercih etti. Zaten benim için asıl darbe de bu oldu ya neyse. Sonrasında zaten üniversite için çıktım evden ve kendi yuvamı kurdum.
doğru anladıysam üvey baba mıydı? yani anneniz boşanıp tekrar mı evlendi başka biriyle
Aynen öyle
bu da çok kötü bir durum ama sizinki üvey benimki öz bir de... aynı evin içinde olunca üvey de olsa öz de olsa travma aynı oluyor ama öz babadan bu muameleyi görmek dünyamı yıktı benim, söyleyeceklerim bu kadar
Anne baba eş. Hayatta kimseye güvnememeyi öğretiyor insana. Bıraktığı en büyük hasar da bu sanırım. İnsanlara güven duymayı unutuyorsun. Dilerim kimse yaşamasın böyle şeyler. Siz de kendi hayatınızın planını yapıp o evden kurtulun. Allah bir daha kötülerle karşılaştırmasın
Alkolden nefret ederim.
Affetmesem bana zarar veriyodu, aynı evin içinde yaşamak, ara sırada olsa ihtiyaclarim icin diyalog kurmak zorundaydım çünkü.Ama içim tamamen soğuk ve yaralı. Büyük ihtimalle seneye yurda çıkarım.
Anladm nur içinde yatsın sizede allah kolaylık versin
Anneniz evliliğini sürdürmeyi nasıl kabul ettiki..insanın aklı almıyor.boyle haysiyetsiz bı herifle yıllarını nasıl geçirir.nasil normal görür çok üzüldüm.ayrica konu sahibinin öz babası olduğu için onun yaşadığı travma çok daha aci gerçekten.akraban kanın canından olmayan insana kızmak onu silmek nefret Edip rezil etmek daha kolay.sizi o adamın pisliğinden ziyade annenizin tutumu daha çok yaralamıştır.peki kardesiniz oldumu peki? Başka çocukları oldumu annenizin belki onun etkisiyle bırakmadı die düşündum biran ondan sordum
