• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Güven 2 -İçimde Benimle Büyüyen Derdim,Sırrım

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Burda çoğu kişi ailesinden birilerini kaybetmiştir , aile içi huzursuzluklar yaşamıştır. Ben gibi. Kardeşimi ve abimi kaybettim ben de. Hasta falan da değillerdi. Aniden gittiler. Aile içi huzursuzluklar görmeyen yoktur. Ama babadan taciz görmek ya da abiden herkesin yaşayamayacaği türden bir olay. Belki de yaşayan çoktur ama anlatamiyordur onu da bilemeyiz ama genel olarak tarife sığmayan bir durum. Diyecek söz yok. uzak bir şehre atanıp işe gir. Yeni bir hayat kur. Anneni yanına al. Zaten iletişim kopukmuş ailende. Sorun olmaz herhalde kimse için. Allah yardımcın olsun.
 
Gelelim benim çileli, herkesin derdi kendine ağır denilen hikâyeme;
En büyük acılardan birini (kardeş acısını) tattım 16 yaşımda iken. Ve aile içerisinde diğer kardeşlerim ve ben ruhen sağlıklı, kabullenmiş bir vaziyette yaşıyorken, o (aile ilişkilerimizin kopukluğu nedeniyle) arkadaş çevresine uyup uyuşturucu kullanmış ve onu evde son kez bir gece vakti uyuşturucunun etkisiyle titrerken ambulansa taşıdıklarında görmüştüm.Son kez, çünkü uyuşturucudan hayatını yitirdi. Gök yeryüzüne yapışmış sanki, nefes alamıyodum bana söylediklerinde. Benim ciğerimin yarısı kardeşim, çok merhametliydin, bu bataklığa nasıl battın,battın da çıkamadın. Cenazesinde sürekli gizli gizli yardım ettiği bir engelli vatandaş gelip o bana hep cebindeki son harçlığa kadar verirdi ben rüyamda onu bugün beraber çorba içerken gördüm diyen mi, cenaze namazı dolup taşan iki gözü iki çeşme ağlayacak kadar sevenlerini bıraktığına mı yansaydım, daha bir şiddetli ağlayıp nasıl gittin kabullenmeye çalışmıştım. Belki daha çok günaha girme diye, batağın başındayken çekti aldı Rabbim seni.Tabutunda son kez öptüm. Döner dönmez ilerleyip kendimden geçmiş olmalıyım ki kenarda bir yerde çok sert bir demire çarptım, burnuma ve kafama ağır darbe alıp kıt kesilmiştim. Sanki daha fazla isyana kaçarak ağlama der gibi Rabbim .. Defnine gidemedim gömerlerken kiyamam diye..bu hikayenin başı...

Aile içi ilişkilerim: babam anneme şiddet uygulardı geçmişte ara sıra, yıllardır hiç konuşmaz. aldatır..bize söyler ona söylemiş gibi algılasın diye. direkt onunla asla konuşmaz. bu olaydan sonra duruldu. o da başka bi boyuta geçti. ama hala konuşmuyor annemle ve iletişim kopuk.
asıl hikaye burda başlıyor.. 16 yaşımda ciğerparemi kaybetmişken, babam da tabiki ağir bir travma yaşadı ve psikoloji hiç de normal değildi. Kendi öz evladını(beni)annem hastanede iken ve kardeşlerim evde yokken bir akşam vakti tacizvari sözlerle taciz etti hatta dokundu.(tam net hatirlamamakla beraber, gözlerinden alkollü olduğunu sezdim ve büyük ihtimalle öyleydi)
Evden senden tiksiniyorum diyerek kaçtım.. Kendine gelince öyle pişman olmuş öyle utaniyor öyle kıvranıyorken buldum ki onu. ama hala titriyor korkuyordum.
sadece anneanneme anlatabildim bize cok yakin oturuyorlar. anneannem ağladı benimle beraber, alkollü ve psikolojisi gitmiş kızım, nolur kendini harap etme. bak gözlerinden seziliyor bence tam bilincli yapmadi ve köpek gibi pişman. diyerek konu kapatildi..
ama ben? ben kapatamadim içimde. babama karsi güvenim sıfırlandı ve tüm erkeklere hatta insanlığa. evde rahat dolasamiyor bol kiyafetler giyiyorum. duayı, zikri ihmal etmiyorum ki tezden kurtulayim bu durumdan. gittikce iyi bir baba olmaya basladi. kendisi cok zengindir. ama yillardir cimriydi. artik kredi kartlarini elime veriyor. eğitimimle cok ilgileniyor. bugünlere hamdolsun.Lakin ben artık çok ama çok yarali bi kuşum sanki. içim yıllardır bir toparlanıyor bir eziliyor. ve asla tekrar babama tam anlamıyla güvenemiyorum..ona kin beslemek mi? belki kirgınlık, burukluk, sonsuza kadar uzaklik. ama asla nefret yok hatta affettim.. cnku affeden affedilir. ecrini alacagim diyerek affettim,iyilikleri artsın, pismanligini görüp onun beni şoka ugrattigi gibi benim onu soka ugratmami görmemesi icin affettim. şu an titriyor üzerime. ama asla sevgi göremez benden çnkü kırgınım, bunu içimden atamam ki. atamiyorum işte. yazarken hatirlarken hep agliyor korkuyorum hala. hicbir zarari hicbir yönelimi yok pismanliklari var ama korkuyorum. travma yasadim cok hassas bi dönemimde. hep duayla namazla zikirle atlatilir saniyodum. ama öyle degilmis benim gitmeye ihtiyacim var . anlatmaya belki.
iyi bi ünide iyi bi bölüm okuyorum bu arada.
elhamdülillah. bundan sonrasi icin hayat ne getirir bilemem.
dipnot; annen boşansaydı diyenler için, ona sahip cikabilecek bi ailesi yoktu imkan olarak .. kendisinin de yok. çile çekti yıllardır. şu an bazı şeyler düzeliyor gibi sadece.. "gibi"...
ağlayarak yazdigim icin yoruldum,yorumlarda soluklanip detay vermeye devam edicem, sizlerden fikir alarak..
ahh ah:( çok güzel bi insansınız. Çok güçlü. İnşallah bundan sonra güçlü durmanıza gerek kalmadan çok kolay güzel bi hayat verir Allah size.
Kardeşinizin mekanı cennet olur inşallah.

İnşallah çok mutlu olursunuz..
 
Ya diğer kardeşinin uyuşturucuya bulaşması kafamı karıştırdı şu an. Senden önce babanın psikoloğa gidip senin için ne yapması gerektiğini öğrenmeli. Belki evden kendisi uzaklaşır. Ya da senin gitmene izin verir.
 
Öncelikle başınız sağolsun... babanız konusuna gelince belki diğer kardeslerinizinde benzer travmaların olabilir.. Bende yaşadığım tacizi bilinç altımda silerek hiç yaşamamış var sayıyorum ama her bu kelimeyi duyduğumda o an geliyor gözüme, önceleri anlamamıştım.. ama sonra ... Mutlaka terapi alın Kimseye anlatamayacaginiz şeyi söylemek sizi biraz rahatlatacaktir ...
siz de mi öz babadan tacize ugradiniz? diger kardeslerim icin de korkuyorum. ne yapicam bilmiyorum. en yakin anneannem. ona anlatiyorum. sabret diyor. o ölücek bak gör diyor. kimsenin elinden tam anlamiyla bir sey gelmiyor.
 
Ya diğer kardeşinin uyuşturucuya bulaşması kafamı karıştırdı şu an. Senden önce babanın psikoloğa gidip senin için ne yapması gerektiğini öğrenmeli. Belki evden kendisi uzaklaşır. Ya da senin gitmene izin verir.
babam pişman, ama ona tedavi şart. kardeslerim icin en cok bu nedenle korkuyorum. ben gitsem onlar kalicak, ki annem de her seyden habersiz . hic tahmin edemeyeceginiz kadar zor bi durum. bi ara kendisi bizi topladi başına. ben bu evden gideyim. size yeni bi ev alayim oturtayim dedi. kabul ettik. ama yapmadi. cnku yalnizliktan korkuyor. yaşlandıkca bize daha cok baglaniyor
 
babam pişman, ama ona tedavi şart. kardeslerim icin en cok bu nedenle korkuyorum. ben gitsem onlar kalicak, ki annem de her seyden habersiz . hic tahmin edemeyeceginiz kadar zor bi durum. bi ara kendisi bizi topladi başına. ben bu evden gideyim. size yeni bi ev alayim oturtayim dedi. kabul ettik. ama yapmadi. cnku yalnizliktan korkuyor. yaşlandıkca bize daha cok baglaniyor
Bencilliği devam ediyor yani. Allah bildiği gibi yapsın onu.
 
Bencilliği devam ediyor yani. Allah bildiği gibi yapsın onu.
Bizde artık Allah'a havale ettik. Beddua da etmiyorum bu yaşadığım olayın ecrini sonuna kadar almak için. Allah en adil olandır. Yavaş yavaş oturacak rayına bir şeyler ve hayatimizdan uzaklaşacak hissediyorum , inanıyorum en azından. o uzaklaşmazsa biz uzaklaşıcaz artık ama nasıl, onun için plan yapmam lâzım. ayaklarim üzerinde smdiden durmaya baslamam lazim
 
siz de mi öz babadan tacize ugradiniz? diger kardeslerim icin de korkuyorum. ne yapicam bilmiyorum. en yakin anneannem. ona anlatiyorum. sabret diyor. o ölücek bak gör diyor. kimsenin elinden tam anlamiyla bir sey gelmiyor.
Hayır babam tarafından değil, beni sizden daha şanslı yapan bu ne yazıkki..

Sizi ailenizle ev alıp ayrı bi dünya kuracak imkanı varsa, üniversite bittikten sonra yüksek lisans veya Master yapmak için başka şehire başka üniversiteye gitme bahanesiyle evden ayrılın.. Kimsenin üstünüze gelmesine fırsat olmaz..
 
Hayır babam tarafından değil, beni sizden daha şanslı yapan bu ne yazıkki..

Sizi ailenizle ev alıp ayrı bi dünya kuracak imkanı varsa, üniversite bittikten sonra yüksek lisans veya Master yapmak için başka şehire başka üniversiteye gitme bahanesiyle evden ayrılın.. Kimsenin üstünüze gelmesine fırsat olmaz..
şu anda da evden yurda cikma bahanesiyle ayrilabilirim tasininca, annemi ve kardeslerimi dusunuyorum. ben kurtulurum ya onlar? tamam duruldu, tamam pişman. ama babamin saglikli bir psikolojisi yok. o da gencken cocukken cok cileler cekmis cok agir sartlarda calismis sanirim artik saglikli dusunemiyor. kendinde degil. hemen yargilayamayacak kadar merhametli, ama asla bir daha güvenmeyip sevmeyecek kadar soğuğum ona karsi
 
bu arada konu arasında söylemeden geçmeyeyim..toplu olarak benim için edilen dualara çokca amin amin aminn... her birinizin duasi benim icin o kadar kiymetli ki. içim ferahladı. Allah ettiğiniz duaların bin misliyle size karşılık versin sizler de hep mutlu olun
 
Biz okuyup geçiyoruz ama ne kadar ağır yükler bunlar.Çok çok üzüldüm.Lütfen yardım alın.Babanıza diyecek söz bulamadım , kusura bakmayın ama iğrenç insan demek istiyorum.Böyleleri de baba oluyor ya ne diyelim.Allah sabır versin size ve annenize.
 
Öncelikle başın sağolsun. Ne kötü felaketler atlatmışsın çok çok üzüldüm..
En zoruda güvenmemeyi çok güvendiğin insandan öğrenmişsin işte bu çok acı...!!!
Bundan sonra hayatınız yolunda gider insallah ümidinizi kaybetmeyin Allah yardımcınız olsun.
 
Sevgili @mavimsibulutlarr , öncelikle başınız sağolsun. Zor dönemler geçirmişsiniz ve elbette hepsinin izi kalmış. Babanızla yaşadığınız bu durum ciddi bir travma. Yaşanan o durumun mümkün olan tüm detaylarıyla yüzleşmeniz gerekiyor. Bunu tek başınıza yapmanızı tavsiye etmem, mutlaka bir psikologtan yardım almanız gerekiyor. Travma sonrası stres bozukluğu tedavisi görmeniz gerekiyor bence. Bunu zaten yeterince geciktirmişsiniz bence daha fazla vakit kaybetmeyin.

Yaşanılanları değiştiremeyiz ama yaşanılanlarla olan ilişkimizi değiştirebiliriz. Yani bakış açımızı değiştirebiliriz. Bu gerçekten mümkün buna inanın. Evet değişim ve dönüşüm zorlu bir yoldur, bazen de acı verici bir yoldur ama uzun vadede daha huzurlu ve güvenli hissetmeniz mümkün. Psikolog bana yardımcı olamaz diye düşünmeyin. Elbette mucize yaratamaz ve yaşanılanları silemez ama mutlaka zihninizde bir ışık yanacak emin olun. Bazen ufacık bi söz, ufacık bi ışık da çok şeyi değiştirir.

İyileşmek, kabullenmekle başlar. Tüm bunlar yaşandı ve şimdi onarma/yüzleşme zamanı. Cesaretinizi toplayın, bir psikologtan randevunuzu alın ve aynen buraya yazdığınız gibi gidip anlatın.
 
İlk defa bir konu okurken nutkum tutuldu kardesinizin vefatını derinlerde hissedip uzulurken..babanızın yapmış olduğu travmatik hadisede ne! Kardeşinizin vefatını unuttum.o kurtuldu ve en emniyetli yerde.Yaradaninin yaninda,.peki ya siz?? O babaya Allah'ın emanetiydiniz.en güven duyacağınız koca bir dağ..resmen yıkmış o dağı.paramparca etmiş.neyseki sizin gibi olgun ve çok nadide bir evladı var.utansin ömrü boyunca o çirkin davranışının altında ezilsin.yaziklar olsun.
 
Gelelim benim çileli, herkesin derdi kendine ağır denilen hikâyeme;
En büyük acılardan birini (kardeş acısını) tattım 16 yaşımda iken. Ve aile içerisinde diğer kardeşlerim ve ben ruhen sağlıklı, kabullenmiş bir vaziyette yaşıyorken, o (aile ilişkilerimizin kopukluğu nedeniyle) arkadaş çevresine uyup uyuşturucu kullanmış ve onu evde son kez bir gece vakti uyuşturucunun etkisiyle titrerken ambulansa taşıdıklarında görmüştüm.Son kez, çünkü uyuşturucudan hayatını yitirdi. Gök yeryüzüne yapışmış sanki, nefes alamıyodum bana söylediklerinde. Benim ciğerimin yarısı kardeşim, çok merhametliydin, bu bataklığa nasıl battın,battın da çıkamadın. Cenazesinde sürekli gizli gizli yardım ettiği bir engelli vatandaş gelip o bana hep cebindeki son harçlığa kadar verirdi ben rüyamda onu bugün beraber çorba içerken gördüm diyen mi, cenaze namazı dolup taşan iki gözü iki çeşme ağlayacak kadar sevenlerini bıraktığına mı yansaydım, daha bir şiddetli ağlayıp nasıl gittin kabullenmeye çalışmıştım. Belki daha çok günaha girme diye, batağın başındayken çekti aldı Rabbim seni.Tabutunda son kez öptüm. Döner dönmez ilerleyip kendimden geçmiş olmalıyım ki kenarda bir yerde çok sert bir demire çarptım, burnuma ve kafama ağır darbe alıp kıt kesilmiştim. Sanki daha fazla isyana kaçarak ağlama der gibi Rabbim .. Defnine gidemedim gömerlerken kiyamam diye..bu hikayenin başı...

Aile içi ilişkilerim: babam anneme şiddet uygulardı geçmişte ara sıra, yıllardır hiç konuşmaz. aldatır..bize söyler ona söylemiş gibi algılasın diye. direkt onunla asla konuşmaz. bu olaydan sonra duruldu. o da başka bi boyuta geçti. ama hala konuşmuyor annemle ve iletişim kopuk.
asıl hikaye burda başlıyor.. 16 yaşımda ciğerparemi kaybetmişken, babam da tabiki ağir bir travma yaşadı ve psikoloji hiç de normal değildi. Kendi öz evladını(beni)annem hastanede iken ve kardeşlerim evde yokken bir akşam vakti tacizvari sözlerle taciz etti hatta dokundu.(tam net hatirlamamakla beraber, gözlerinden alkollü olduğunu sezdim ve büyük ihtimalle öyleydi)
Evden senden tiksiniyorum diyerek kaçtım.. Kendine gelince öyle pişman olmuş öyle utaniyor öyle kıvranıyorken buldum ki onu. ama hala titriyor korkuyordum.
sadece anneanneme anlatabildim bize cok yakin oturuyorlar. anneannem ağladı benimle beraber, alkollü ve psikolojisi gitmiş kızım, nolur kendini harap etme. bak gözlerinden seziliyor bence tam bilincli yapmadi ve köpek gibi pişman. diyerek konu kapatildi..
ama ben? ben kapatamadim içimde. babama karsi güvenim sıfırlandı ve tüm erkeklere hatta insanlığa. evde rahat dolasamiyor bol kiyafetler giyiyorum. duayı, zikri ihmal etmiyorum ki tezden kurtulayim bu durumdan. gittikce iyi bir baba olmaya basladi. kendisi cok zengindir. ama yillardir cimriydi. artik kredi kartlarini elime veriyor. eğitimimle cok ilgileniyor. bugünlere hamdolsun.Lakin ben artık çok ama çok yarali bi kuşum sanki. içim yıllardır bir toparlanıyor bir eziliyor. ve asla tekrar babama tam anlamıyla güvenemiyorum..ona kin beslemek mi? belki kirgınlık, burukluk, sonsuza kadar uzaklik. ama asla nefret yok hatta affettim.. cnku affeden affedilir. ecrini alacagim diyerek affettim,iyilikleri artsın, pismanligini görüp onun beni şoka ugrattigi gibi benim onu soka ugratmami görmemesi icin affettim. şu an titriyor üzerime. ama asla sevgi göremez benden çnkü kırgınım, bunu içimden atamam ki. atamiyorum işte. yazarken hatirlarken hep agliyor korkuyorum hala. hicbir zarari hicbir yönelimi yok pismanliklari var ama korkuyorum. travma yasadim cok hassas bi dönemimde. hep duayla namazla zikirle atlatilir saniyodum. ama öyle degilmis benim gitmeye ihtiyacim var . anlatmaya belki.
iyi bi ünide iyi bi bölüm okuyorum bu arada.
elhamdülillah. bundan sonrasi icin hayat ne getirir bilemem.
dipnot; annen boşansaydı diyenler için, ona sahip cikabilecek bi ailesi yoktu imkan olarak .. kendisinin de yok. çile çekti yıllardır. şu an bazı şeyler düzeliyor gibi sadece.. "gibi"...
ağlayarak yazdigim icin yoruldum,yorumlarda soluklanip detay vermeye devam edicem, sizlerden fikir alarak..
kardeşim öncelikle başın saolsun.ve inşallah birdaha böyle birley yaşamazsın.allah hidayet nasip etsn babanıza.aklıma takıldı allah korusun da rahmetli kardeşinizede babanız öyle birşey yapmş olablrmi blkş uyuştrucuya byle bulaşmş kmseye anlatamamısta olablr.bi yardım alın ve bi karar verin bak başka kardeşlerinde varmış onların yaşamadgnı da bilemeyiz.allah yardımcınız olsun
 
Söyleyeceğim tek şey,
Allah sizi bundan sonra öyle iyi bir insanla karşılaştırsınki,tüm geçmişi unutun.

Kardeşinize de rahmet olsun.
 
kardeşim öncelikle başın saolsun.ve inşallah birdaha böyle birley yaşamazsın.allah hidayet nasip etsn babanıza.aklıma takıldı allah korusun da rahmetli kardeşinizede babanız öyle birşey yapmş olablrmi blkş uyuştrucuya byle bulaşmş kmseye anlatamamısta olablr.bi yardım alın ve bi karar verin bak başka kardeşlerinde varmış onların yaşamadgnı da bilemeyiz.allah yardımcınız olsun
kardeşim erkek ve benden 1 yaş büyüktü abi derdim. öyle bir durum söz konusu değil. onun boşluğuna neden olan şey aile içi kopukluğu hazmedememesi ve babam onunla hic ilgilenmez konusmazdi yüzünü çevirirdi işe yaramaz biri olduğunu dusundugu icin. oysa altin gibi bi kalbi vardi onun. onada psikolojik şiddet uyguladi bi nevi.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back