"Kendine gel ey yolcu! Kendine gel!
Akşam oldu; ömür güneşi batmak üzere… Gücün kuvvetin varken; şu iki günceğizde olsun cömertlikte bulun, iyi işler yap… Elde kalan bu kadarcık tohumu, yani ömrünün geriye kalan senelerini iyi ek, iyi harca da; şu iki nefeslik fânî dünyadan sonsuz bir cennet ömrü elde edesin…
Nice yarınlar geldi geçti. Öğüdümü dinle, nefis güçlü bir bağdır. Bizi iyilikten alıkoyar. Hak yolunda sana engel olur. Yenileşmek, kendini tamir etmek istiyorsan, eskiyi çıkar at; bedene ait isteklerden vazgeç; rûhânî zevkleri, mânevî heyecan ve lezzetleri ara…
[Hz. Pir Mevlana]