Sen çok güçlü bir annesin herseyin üstesinden gelirsin biraz dikişlerin acısıyla zorlanirsin ama oda geçer goguslerin için mutlaka kantoran yağı sür çok iyi gelecek...ne mutlu sanaki eşin destekçi ve olanı biteni görüyor yakininda kimse yokmu yenge,hala,teyze en azından yemek yapacak etrafımda böyle lohusa olunca mutlka soruyorum ihtiyacın varmı diye yada yapip götürüyorum keşke yakın olsakMerhaba Hanımlar
Uzun olduysa affola. Çok daraldığım için yazmak ve duanızı istemek istedim.
8 gün önce ilk kez doğum yaptım. Normal doğum oldu ve alttan dikişlerim var. Oturup yatarken çok zorlanıyorum. Bebeğimle çok rahat bir şekilde ilgilenemiyorum. Bu durum beni çok üzüyor. Bunlar yetmiyormuş gibi eşimin elinde dolama çıktı parmağını neredeyse komple sardı. Tedavi görüyor ama Allah razı olsun elinden geldiğinden fazlasıyla yardım ediyor.
Geleyim sıkıntıma;
Kayınvalidemler doğumumdan 1 ay önce hiç zorunlulukları yokken şehirdışına taşındılar. Eşimin işi ailesinin evine yakın olduğu için öğle yemeklerini onlarda yerdi. Onlar taşınınca ben de 9 aylık hamile halimle bir de üzerine o muhteşem sıcak havada yemek çok yapamaz oldum. Kayınvalidemlere ben de eşim de bu konudan bahsettik ama dinlemeyip gittiler. Neyse doğum yaptım sabaha karşı, öğle civarı hastaneye geldiler. Kayınvalidem odaya girer girmez eşimi kenara çekip 3 yaşında bebekmiş gibi öpüp kokladı (ki hiç anaç bir insan değildir).
Benim annem 12 yıl önce vefat etti. Babam da 2.ye evlendikten sonra elini eteğini çekti üzerimden. Hamileliğim boyunca kendi öz babam bir kere bile aramadı. Doğumumu haber verdim bebeğimi tebrik etti halimi hatrımı sormadı bile. Ben o haldeyken kayınvalidem oğlunu 39 yaşındaki adamı öpüp kokladı. Bana sadece iyi misin diye sordu ki ben o sırada ağlayarak bebeğimi emzirmeye çalışıyordum. Ertesi gün eve döndük. Evimiz dubleks kayınvalidemler alt kattaki yatak odasına yerleşti. Ben zor yürüdüğüm için aşağı pek inemedim doğal olarak. Allah razı olsun eşim taşıdı yemeğimi suyumu yukarı.
Kayınvalidem pek yemekten anlamaz ama yine de 3 gün yemek yaptı. 3. gün kuru fasülye yapmış lohusa bana. Ben de yiyemedim normalde bile gaz yapar bir de emzirirken yiyemem dedim. Bir tencere kuru fasülyeyi çöpe döktü ben yemedim diye. Yukarı yanıma geliyor arada ben bebeğimle uğraşıyorum emzirmeydi gazdı beni kafeste bir maymunmuşum gibi izliyor. Asla konuşma yok destek yok ya da herşeyi geçtim bir sevgi belirtisi yok.
4. gün sabah kalktılar. Eşime demiş ben gidiyorum. Eşim bekleyin dönünce ben sizi bırakırım. O gün bebeğimin kontrolü vardı geç kalıyorduk alel acele çıktık onlar da çıkıp gitmişler. Eve geldik yoklar. Eşimin parmağı şiş canı yanıyor ben yürüyemiyorum dikişler fena bir de üzerine göğsüm şişti yara emzirirken kan geliyor ağlaya ağlaya geziyorum. Bir kap yemek yok evde. Her yer her yerde.
Biz oturduk eşimle başladık ağlamaya. Eşim çok üzüldü hem benim halime hem annesinin yaptığına. O günden beri de kendimize gelemedik. Ben zaten psikolojik olarak çok sıkıntıdayım eşimin halini de kafama takmaya başladım.
Bebeğimin bu zamanları geri gelmeyecek. Böyle yaşamak istemezdim. Kimsesiz kanadı kırık kuşlar gibi hissediyorum. Ve 31 yaşımda anne diye ağlıyorum. Lütfen bana dua edin.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Sen çok güçlü bir annesin herseyin üstesinden gelirsin biraz dikişlerin acısıyla zorlanirsin ama oda geçer goguslerin için mutlaka kantoran yağı sür çok iyi gelecek...ne mutlu sanaki eşin destekçi ve olanı biteni görüyor yakininda kimse yokmu yenge,hala,teyze en azından yemek yapacak etrafımda böyle lohusa olunca mutlka soruyorum ihtiyacın varmı diye yada yapip götürüyorum keşke yakın olsak
Allah razı olsun. İnanın bunu bir yabancıdan duyup en yakından görememek çok acı.Keşke evlerimiz yakın olsaydı. Ben size getirirdim yemek. Kv gitmesi daha iyi onun o tavırları daha çok etkiler sizi. Bol bol su için meyve yiyin en kötü. Bir süre dışarıdan yeseniz bütçenizi sarsmayacaksa bir süre dışarıdan söyleyin. Bu günler de geçecek ve siz eşiniz ile neler yaşadık ama hep yan yanaydık deyip sarılacaksınız unutmayın.
Dikişlerden ayakta zor duruyorum. Bebeğimin altını zar zor değiştiriyorum. Bedenen böyle olmasam sanırım daha iyi hissederdim. Balı hiç duymamıştım deneyeceğim hemen evde vardı. Çok teşekkür ederim.Allah evladınızla güzel mutlu bi hayat nasip etsin önemli olan eşinle senin arandaki bağ siz birbirinize sarılın gerisi önemli değil her zorluk geçiyor çocugunuz büyüyecek bu günleri unutacaksınız evi yemeği vs düşünmeyin ilk zamanlar bu konuda düzensizlik olması çok normal idare etmeye çalışın dikişler için sık sık ılık su ile duş alın çok iyi geliyor varsa kantaron yagı sürün iyileşmesini hızlandırır gögüs yarası için de bal sürün gögüs pedi koyun oraya bal hemen yarayı iyileştirir ben iki bebegimde de böyle düzelttim yaraları başka hiçbir krem vs bu kadar hızlı iyileştirmiyo bebek emmeden önce yıkamayı unutmayın belki yardımcı olur bunlar üzülmeyin böyle süreçlerde genelde başka insanlar sorun çıkaran taraf oluyor siz kendi kendinize de bebeginize de yetersiniz sadece alışmak ve düzen kurmak için biraz zamana ihtiyacınız var
El kızına acımamayı bi noktada anlamaya başlayabilirim ama insan oğluna nasıl acımaz asla aklım almıyorÜzülmeyin yanınızda eşiniz var daha ne olsun? Kimseden destek beklemeyin çünkü beklentiler üzüyor maalesef… benim kv de hamileyken ay nasıl olcak ay nasıl edicem diyip duruyordu herkese o ramazan zamanı bir yemek ya da esimi bir kere bile yemege cagırmadı lohusa halimle esime yemek yaptım her gün… Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin
neden birilerinin size veya esinize acimasini bekliyorsunuz ki. bu beklentiler sadece sizi yipratir. kendinize güveniyorsaniz ve hazir hissediyorsaniz dogum yapabilirdiniz. kimse siz dogurdunuz diye hayatini buna göre düzenleyemez ki. kv kp den birseyler bekliyor sonra da hayatiniza müdahale ettiklerinde daha cok üzülüyorsunuz.El kızına acımamayı bi noktada anlamaya başlayabilirim ama insan oğluna nasıl acımaz asla aklım almıyor
Doğrudur. Bünyeden bünyeye değişiyor. Ben iki defa sezeryan oldum mecburiyetten ilk başlarda çok üzülmüştüm ama sonra baktım ki hiç farkı yok ha normal ha sezeryan. Bende ailemden uzağım hastalık vs oluyor inanın insan bir taş çorbaya muhtaç oluyor. Hele de bu dönemde, dualarım sizlerle. Evladıma yetemiyorum diye üzülmeyin bu daha çok yıpratır sizi. Gerekirse meyve yiyin salata yiyin illa tencere yemeği olması şart değil. Kendinize, sütünüze güvenin siz iyi oldukça evladınızdaki değişimi de fark edeceksiniz. Kimse mükemmel değil bende o dönemde bazı istenmeyen durumlar yaşadım ama dediğim gibi hepsi geçiyor.Allah razı olsun. İnanın bunu bir yabancıdan duyup en yakından görememek çok acı.
Bedenen bebeğime yetememek de mahvediyor. Normal doğumu bir an önce ayağa kalkabilmek için istemiştim ama hiç umduğum gibi olmadı. Çabuk iyileşsem en azından oturarak emzirebilsem bile yetecek.
Cok geçmiş olsun. Bebeğine uzun ömürler dilerim. Önce bu konudan ilk bebrginde çok çeken bir anne olarak diyorum ki goguslerin hava alsın sütyen takma. Hava aldıkça acısı dinecek. Sen gene kremini sür sadece kapatma.Merhaba Hanımlar
Uzun olduysa affola. Çok daraldığım için yazmak ve duanızı istemek istedim.
8 gün önce ilk kez doğum yaptım. Normal doğum oldu ve alttan dikişlerim var. Oturup yatarken çok zorlanıyorum. Bebeğimle çok rahat bir şekilde ilgilenemiyorum. Bu durum beni çok üzüyor. Bunlar yetmiyormuş gibi eşimin elinde dolama çıktı parmağını neredeyse komple sardı. Tedavi görüyor ama Allah razı olsun elinden geldiğinden fazlasıyla yardım ediyor.
Geleyim sıkıntıma;
Kayınvalidemler doğumumdan 1 ay önce hiç zorunlulukları yokken şehirdışına taşındılar. Eşimin işi ailesinin evine yakın olduğu için öğle yemeklerini onlarda yerdi. Onlar taşınınca ben de 9 aylık hamile halimle bir de üzerine o muhteşem sıcak havada yemek çok yapamaz oldum. Kayınvalidemlere ben de eşim de bu konudan bahsettik ama dinlemeyip gittiler. Neyse doğum yaptım sabaha karşı, öğle civarı hastaneye geldiler. Kayınvalidem odaya girer girmez eşimi kenara çekip 3 yaşında bebekmiş gibi öpüp kokladı (ki hiç anaç bir insan değildir).
Benim annem 12 yıl önce vefat etti. Babam da 2.ye evlendikten sonra elini eteğini çekti üzerimden. Hamileliğim boyunca kendi öz babam bir kere bile aramadı. Doğumumu haber verdim bebeğimi tebrik etti halimi hatrımı sormadı bile. Ben o haldeyken kayınvalidem oğlunu 39 yaşındaki adamı öpüp kokladı. Bana sadece iyi misin diye sordu ki ben o sırada ağlayarak bebeğimi emzirmeye çalışıyordum. Ertesi gün eve döndük. Evimiz dubleks kayınvalidemler alt kattaki yatak odasına yerleşti. Ben zor yürüdüğüm için aşağı pek inemedim doğal olarak. Allah razı olsun eşim taşıdı yemeğimi suyumu yukarı.
Kayınvalidem pek yemekten anlamaz ama yine de 3 gün yemek yaptı. 3. gün kuru fasülye yapmış lohusa bana. Ben de yiyemedim normalde bile gaz yapar bir de emzirirken yiyemem dedim. Bir tencere kuru fasülyeyi çöpe döktü ben yemedim diye. Yukarı yanıma geliyor arada ben bebeğimle uğraşıyorum emzirmeydi gazdı beni kafeste bir maymunmuşum gibi izliyor. Asla konuşma yok destek yok ya da herşeyi geçtim bir sevgi belirtisi yok.
4. gün sabah kalktılar. Eşime demiş ben gidiyorum. Eşim bekleyin dönünce ben sizi bırakırım. O gün bebeğimin kontrolü vardı geç kalıyorduk alel acele çıktık onlar da çıkıp gitmişler. Eve geldik yoklar. Eşimin parmağı şiş canı yanıyor ben yürüyemiyorum dikişler fena bir de üzerine göğsüm şişti yara emzirirken kan geliyor ağlaya ağlaya geziyorum. Bir kap yemek yok evde. Her yer her yerde.
Biz oturduk eşimle başladık ağlamaya. Eşim çok üzüldü hem benim halime hem annesinin yaptığına. O günden beri de kendimize gelemedik. Ben zaten psikolojik olarak çok sıkıntıdayım eşimin halini de kafama takmaya başladım.
Bebeğimin bu zamanları geri gelmeyecek. Böyle yaşamak istemezdim. Kimsesiz kanadı kırık kuşlar gibi hissediyorum. Ve 31 yaşımda anne diye ağlıyorum. Lütfen bana dua edin.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Biraz sabredin geçiyor. Sezeryanla iki doğum yaptım, bir gün bile kimse yardim etmedi. Ameliyatlı halimle kalkıp yemek yaptım, ev supurdum, supuremedigim yerde pis durdu, yapacak bir şey yok. Biraz toparlayinca her şey yoluna giriyor da yaşanılanlar unutulmuyor. Bir de insan kim dostu kim düşmanı onu öğreniyor. Allah yardımcınız olsun...Merhaba Hanımlar
Uzun olduysa affola. Çok daraldığım için yazmak ve duanızı istemek istedim.
8 gün önce ilk kez doğum yaptım. Normal doğum oldu ve alttan dikişlerim var. Oturup yatarken çok zorlanıyorum. Bebeğimle çok rahat bir şekilde ilgilenemiyorum. Bu durum beni çok üzüyor. Bunlar yetmiyormuş gibi eşimin elinde dolama çıktı parmağını neredeyse komple sardı. Tedavi görüyor ama Allah razı olsun elinden geldiğinden fazlasıyla yardım ediyor.
Geleyim sıkıntıma;
Kayınvalidemler doğumumdan 1 ay önce hiç zorunlulukları yokken şehirdışına taşındılar. Eşimin işi ailesinin evine yakın olduğu için öğle yemeklerini onlarda yerdi. Onlar taşınınca ben de 9 aylık hamile halimle bir de üzerine o muhteşem sıcak havada yemek çok yapamaz oldum. Kayınvalidemlere ben de eşim de bu konudan bahsettik ama dinlemeyip gittiler. Neyse doğum yaptım sabaha karşı, öğle civarı hastaneye geldiler. Kayınvalidem odaya girer girmez eşimi kenara çekip 3 yaşında bebekmiş gibi öpüp kokladı (ki hiç anaç bir insan değildir).
Benim annem 12 yıl önce vefat etti. Babam da 2.ye evlendikten sonra elini eteğini çekti üzerimden. Hamileliğim boyunca kendi öz babam bir kere bile aramadı. Doğumumu haber verdim bebeğimi tebrik etti halimi hatrımı sormadı bile. Ben o haldeyken kayınvalidem oğlunu 39 yaşındaki adamı öpüp kokladı. Bana sadece iyi misin diye sordu ki ben o sırada ağlayarak bebeğimi emzirmeye çalışıyordum. Ertesi gün eve döndük. Evimiz dubleks kayınvalidemler alt kattaki yatak odasına yerleşti. Ben zor yürüdüğüm için aşağı pek inemedim doğal olarak. Allah razı olsun eşim taşıdı yemeğimi suyumu yukarı.
Kayınvalidem pek yemekten anlamaz ama yine de 3 gün yemek yaptı. 3. gün kuru fasülye yapmış lohusa bana. Ben de yiyemedim normalde bile gaz yapar bir de emzirirken yiyemem dedim. Bir tencere kuru fasülyeyi çöpe döktü ben yemedim diye. Yukarı yanıma geliyor arada ben bebeğimle uğraşıyorum emzirmeydi gazdı beni kafeste bir maymunmuşum gibi izliyor. Asla konuşma yok destek yok ya da herşeyi geçtim bir sevgi belirtisi yok.
4. gün sabah kalktılar. Eşime demiş ben gidiyorum. Eşim bekleyin dönünce ben sizi bırakırım. O gün bebeğimin kontrolü vardı geç kalıyorduk alel acele çıktık onlar da çıkıp gitmişler. Eve geldik yoklar. Eşimin parmağı şiş canı yanıyor ben yürüyemiyorum dikişler fena bir de üzerine göğsüm şişti yara emzirirken kan geliyor ağlaya ağlaya geziyorum. Bir kap yemek yok evde. Her yer her yerde.
Biz oturduk eşimle başladık ağlamaya. Eşim çok üzüldü hem benim halime hem annesinin yaptığına. O günden beri de kendimize gelemedik. Ben zaten psikolojik olarak çok sıkıntıdayım eşimin halini de kafama takmaya başladım.
Bebeğimin bu zamanları geri gelmeyecek. Böyle yaşamak istemezdim. Kimsesiz kanadı kırık kuşlar gibi hissediyorum. Ve 31 yaşımda anne diye ağlıyorum. Lütfen bana dua edin.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Sizi tebrik ediyorum o halde. İnsan bazen bir kadından bunları duymak istiyor. Kendine söz geçiremiyor illa birileri söyleyecek.Cok geçmiş olsun. Bebeğine uzun ömürler dilerim. Önce bu konudan ilk bebrginde çok çeken bir anne olarak diyorum ki goguslerin hava alsın sütyen takma. Hava aldıkça acısı dinecek. Sen gene kremini sür sadece kapatma.
Kimseyi takma bebeğine odaklan. Benim annemde doğumuma el gbi gelip gitmişti. Takilacak çok şey varda zamanla takmamayi öğreniyorsun. Bir hafta geçmiş bile. Karı koca hiç üzülmeyin stres yapmayın. Zor günleri atlattığınızda sizde herkese hakettiği gbi davranirsiniz. Sen sadece bebeğine odaklan. Evet zor günler ama geçecek günler. Herkes lohusalıkta eş ailesiyle sıkıntı yaşıyor illa ki..yaşamayan çok azdır...yalnız değilsin aslinda çoğu kadın bu sıkıntılardan geçiyor sadece saklıyor o kadar
Size de çok geçmiş olsun. Gücünüzden kendime de diliyorum. Eminim çok güzel bir anne olmuşsunuzdur. Zorluklar genelde insanın içindeki gücü ortaya çıkarıyor.Biraz sabredin geçiyor. Sezeryanla iki doğum yaptım, bir gün bile kimse yardim etmedi. Ameliyatlı halimle kalkıp yemek yaptım, ev supurdum, supuremedigim yerde pis durdu, yapacak bir şey yok. Biraz toparlayinca her şey yoluna giriyor da yaşanılanlar unutulmuyor. Bir de insan kim dostu kim düşmanı onu öğreniyor. Allah yardımcınız olsun...
Evde kayınpederim ve oğlu da var. Ben yiyemesem bile onlar yiyebilirdi nimet sonuçta. Bana pasif agresif hareket gibi göründü. Taşınma konusunda da yıllardır bu mevzu var. Durdu durdu tam bir ay önce ne hikmetse denk getirdi. Bana çok garip geldi. Öpmesi de şu yüzden garip eşimle arasında öyle bir muhabbet yok. 5 yıllık evliyim max 2 kere öptüğünü görmüşümdür. Gösteri yaptı kısaca yapmadıysa bile insan o halde annesiz bir kızı da öperdi. Ben olsam öperdim. Yan odamda benden sonra doğum yapan bir kadın vardı gidip sarılmak geldi içimden.İyi de kadın oğlu gelip yemek yiyecek diye eve mi taşımasın bu biraz bencil bir düşünce değil mi ayrıca oğlunu sevip öpmesi de çok normal kuru fasulyede de ben hiçbir art niyet aramadım açıkçası benim kayınvalidem de koca bir tencere mercimek çorbası yapmıştı lohusayken akıllarına gelmemiştir eşinle oturup ağlamana da şaşırdım daha doğrusu eşine şaşırdım hala bu kadar güzel adamlar var mıymışboşver kaynanayi bence dünyada en önemli şey eş
Eşim aramış açmamış msj atmış vardık diye. Eşim de neden döndünüz demiş (3 saatlik mesafede başka bir şehirdeler) ev bekliyodu bizi demiş. Şaka gibi değil mi ev bekliyormuşCnm geçmiş olsun güle güle sağlıkla büyütün yavrunuzu.niye siz yokken çıkıyorlar bı hafta 10 gun kalabilirlerdi aradınız mi gerekçeleri neymiş.esiniz bir hafta izin alsın veriyorlar bebek izni.ilk zamanlar zor olur yemek olarak ne bulduysan kahvaltılık,makarna, yumurta öyle idare et..göğüs yarası çok zor olur o dönemde gecicek inşallah Allah şifa versin teyzen yada yakin akraban,kapı komşun varsa nazın geçecek birileri yardım isteyebilirsin zorda kalıp bunalinca . İnşirah süresi aç YouTube dan ferahlatır hem bebeğini rahatlatır.lohusalik hassas dönemdir herseye aglamaya meyilli oluyor insan bebeginize sarilin o durumda birbirinize onunda size ihtiyaci var
Doğum öncesi çok aradım bir abla gelsin temizlik yapsın diye kalkamıyordum çünkü ama kimseyi bulamadım. Maddi olarak zorlasa da deneyecektim.lohusasiniz ilgi istemeniz alinmaniz gayet normal .esiniz destekçi bunlar gececek 4 5 ay sonra biseyiniz kalmayacak bazilari daha erken bitiriyor ben 2 ayda lohusadan cikmistim
Varsa evinizde 2 3 ceyrek yada maddi gucunuz gunduzleri 15 20 günlüğüne bakici ev hizmeti icin alin kimseyede aciklama yapmayin evi toparlar siz cocuga daha alisirsiniz yemek derdiniz olmaz cocuk uyurken sizde dinlenir evi düşünmezsiniz para yerine konur bir sekilde ama siz sureci saglikla atlatin en kotu haftada 2 kadin cagirin temizleyip 2 3 gunluk ymek yapsin gitsin
Ev islerini hic takmayın kendinizi ne zaman iyi hissederseniz o zaman toplayin
Tabiki olayın içinde olan siz çok daha iyi anlarsınız detaylar var kayınpeder kayın var evet yerdi sinirlenmiş belli ki . Ve oğluna sarılması garip değil ama sizi dışlamis olması daha kotu amann herkes bir değil benim kayınvalidm durup durup sezeryan oldum diye sen sanki doğum mu yaptın de acı cekiyon dedi durdu gülerek hoşuna gidiyodu acı çekişm kızına diyordu acaba normal yapsa ölürdü bu diyordu . Sonra eve geldik yatmak dinlenmek istiyorum saatlerce bağıra bağıra telefon konuşuyordu bacisyla amann daha neler nelerrr takma herkes kalbinin ekmeğini yiyor inan kiEvde kayınpederim ve oğlu da var. Ben yiyemesem bile onlar yiyebilirdi nimet sonuçta. Bana pasif agresif hareket gibi göründü. Taşınma konusunda da yıllardır bu mevzu var. Durdu durdu tam bir ay önce ne hikmetse denk getirdi. Bana çok garip geldi. Öpmesi de şu yüzden garip eşimle arasında öyle bir muhabbet yok. 5 yıllık evliyim max 2 kere öptüğünü görmüşümdür. Gösteri yaptı kısaca yapmadıysa bile insan o halde annesiz bir kızı da öperdi. Ben olsam öperdim. Yan odamda benden sonra doğum yapan bir kadın vardı gidip sarılmak geldi içimden.
Hiç genç olmamış hiç bu yollardan geçmemiş gibi kötüler. Allah’ın adaletine inanıyorum. Yanlarına kalmasın inşallahTabiki olayın içinde olan siz çok daha iyi anlarsınız detaylar var kayınpeder kayın var evet yerdi sinirlenmiş belli ki . Ve oğluna sarılması garip değil ama sizi dışlamis olması daha kotu amann herkes bir değil benim kayınvalidm durup durup sezeryan oldum diye sen sanki doğum mu yaptın de acı cekiyon dedi durdu gülerek hoşuna gidiyodu acı çekişm kızına diyordu acaba normal yapsa ölürdü bu diyordu . Sonra eve geldik yatmak dinlenmek istiyorum saatlerce bağıra bağıra telefon konuşuyordu bacisyla amann daha neler nelerrr takma herkes kalbinin ekmeğini yiyor inan ki