- 24 Haziran 2011
- 23.308
- 48.409
- 798
Ben 2010'da evlendim. Eşimin anne ve babası ayrı, eşim annesinin tek çocuğu. Evlenirken anne ve babamın da önerisiyle kayınvalidemin de bizimle kalmasını istedim. Nasıl olsa 2 kişiyiz, ben çalışıyorum zaten o da tek başına vs. diye eşime teklif sundum. Eşimse böyle birşeyin sorun olabileceğini söylediği için 2+1 küçük bir ev tuttuk. Evlendikten 3 ay sonra kayınvalidem bir kaç hafta yanımızda durmak için gezmeye geldi ve daha sonra yavaş yavaş çalışma odama eşyalarını yerleştirmeye başladı. (Kıyafet falan değil direk gardrop yatak vs.) Sonra çalışma odasındaki eşyalarımdan rahatsız olup her akşam bir eşyamı çıkarttırıp yavaş yavaş çaktırmadan eve yerleşti.
Benim için sorun değildi en başta bu teklifi yapan bendim ama böyle alttan alttan olması da hoş değildi. Evlenmeden önce çok iyi olduğum kayınvalidem yavaş yavaş oğlunu benden kıskanmaya başladı. Onun dışında ben işteyken yatakodama girip çekmecelerimi falan karıştırıyormuş ben anlamadım kendi ağzından kaçırdı. Mesela evde asla çıkardığı çorabını dahi toplamaz, bir çorba suyu koymuşluğu yoktur. Ben temizlik yaparken o gün arkadaşına söz vermiştir ve gezmeye gitmesi gerekiyordur. Ama asla kendisinden iş vs. beklemedim. İşten gelip aceleyle evi toplayıp yemek yapıp birde güler yüz göstermeye çalışırdım.
Bir pazar sabahı, benim tek izin günümde eşim sabah kahaltı hazırlamış sürpriz olarak. Bu arada eşim cumartesi de evde olduğu için böyle bir hoşluk yapmak istemiş. Sofraya oturduk ve en son eşime baktığım için ve sofra olayı için kıskandığından sanırım tartışma çıkardı. Öyle şeyler söyledi ki dondum kaldım. Büyüğüme saygısızmışım, annem neymiş ki ben ne olacakmışım. (Annemin tek söylediği şey kayınvaliden dul kadın idare ediverin'dir. Üstelik annem ve babamın maddi/manevi çok yardımı olmuştur.) Böyle giderse biz boşanırmışız
Düşünün eşimle hiç bir sorunumuz yok. Gerçekten çok uyumlu ve mutlu bir çiftiz. Boşanma lafını edince eşim delirdi ve çok kötü bir tartışma yaşadık. Kayınvalidem baştan beni kovduysa da kendisi gitmek zorunda kaldı. (Eşyalarımızı benim paramla almıştık, gelinliğimi bile kendi cebimden verdim yani öyle olmasa kovacak aklısıra) Kendisi başka bir ile taşındı arkadaşlarının yanına. Bu zamana kadar da maddi desteğe devam ettik. Eşim gönderemese bile kendim avans çekip yolladım. Bu cuma eşim babasıyla birlikte annesine gidecekti. Kayınvalidem oda gelecekmi demiş. Eşimde işleri var gelemeyecek demiş. Ama ben onunda gelmesini istiyorum, artık barışmak istiyorum demiş.
Kızlar ben de istiyorum barışmayı özellikle eşim için ama durup durup öyle konuşuyor ki resmen tahrik ediyor. Eşim üzülüyor, bir tarafta annesi bir tarafta eşi. Eşim de bana bıraktı. Yani benim sorunum şu: Ne yapayım? Gitmesem küskün kalmak iyi birşey değil. Gitsem yine sorun çıkar mı?
Benim için sorun değildi en başta bu teklifi yapan bendim ama böyle alttan alttan olması da hoş değildi. Evlenmeden önce çok iyi olduğum kayınvalidem yavaş yavaş oğlunu benden kıskanmaya başladı. Onun dışında ben işteyken yatakodama girip çekmecelerimi falan karıştırıyormuş ben anlamadım kendi ağzından kaçırdı. Mesela evde asla çıkardığı çorabını dahi toplamaz, bir çorba suyu koymuşluğu yoktur. Ben temizlik yaparken o gün arkadaşına söz vermiştir ve gezmeye gitmesi gerekiyordur. Ama asla kendisinden iş vs. beklemedim. İşten gelip aceleyle evi toplayıp yemek yapıp birde güler yüz göstermeye çalışırdım.Bir pazar sabahı, benim tek izin günümde eşim sabah kahaltı hazırlamış sürpriz olarak. Bu arada eşim cumartesi de evde olduğu için böyle bir hoşluk yapmak istemiş. Sofraya oturduk ve en son eşime baktığım için ve sofra olayı için kıskandığından sanırım tartışma çıkardı. Öyle şeyler söyledi ki dondum kaldım. Büyüğüme saygısızmışım, annem neymiş ki ben ne olacakmışım. (Annemin tek söylediği şey kayınvaliden dul kadın idare ediverin'dir. Üstelik annem ve babamın maddi/manevi çok yardımı olmuştur.) Böyle giderse biz boşanırmışız
Düşünün eşimle hiç bir sorunumuz yok. Gerçekten çok uyumlu ve mutlu bir çiftiz. Boşanma lafını edince eşim delirdi ve çok kötü bir tartışma yaşadık. Kayınvalidem baştan beni kovduysa da kendisi gitmek zorunda kaldı. (Eşyalarımızı benim paramla almıştık, gelinliğimi bile kendi cebimden verdim yani öyle olmasa kovacak aklısıra) Kendisi başka bir ile taşındı arkadaşlarının yanına. Bu zamana kadar da maddi desteğe devam ettik. Eşim gönderemese bile kendim avans çekip yolladım. Bu cuma eşim babasıyla birlikte annesine gidecekti. Kayınvalidem oda gelecekmi demiş. Eşimde işleri var gelemeyecek demiş. Ama ben onunda gelmesini istiyorum, artık barışmak istiyorum demiş. Kızlar ben de istiyorum barışmayı özellikle eşim için ama durup durup öyle konuşuyor ki resmen tahrik ediyor. Eşim üzülüyor, bir tarafta annesi bir tarafta eşi. Eşim de bana bıraktı. Yani benim sorunum şu: Ne yapayım? Gitmesem küskün kalmak iyi birşey değil. Gitsem yine sorun çıkar mı?
bu defa affedın bence bir daha yaparsa barışmassınız belkı hatasını anlamıştır
