Gerçekten çalışmak istiyor musunuz yoksa mecbur musunuz ?

Ah çok üzüldüm.
Gerçekten ucuz atlatmışsın. Rabbim beterinden korusun inşallah.
Senin yerinde olsam bırakırdım sanırım.
Hatta o yazlığı da alır,yazları 3 ay boyunca kalırdım kocamla bebemle.
Kocam sabah gelir akşam döner,mangal yapardı ben cacık yaparken,bebem de top oynardı.
:eğlence: :ruh:
 
yaklaşık 9 yıllık iş hayatım oldu, 4.5 yıldır da çalışmıyorum, şu an iş arıyorum.
kendi adıma, eğer maddi olarak ihtiyacım olmasaydı asla çalışmazdım.
çalışırken kendimi işe yarar hissetmiyorum, bu mesleğimle alakalı olabilir, arada öyyle tavana gözlerimi dikip ne işim var la benim durda, banane elin çimentocusunun reklam afişindeki adamın ceketinin renginden diye düşünürken bulurdum kendimi. ama eminim başka bir işim olsa da çalışmaktan zevk alamayacağım, sabah erkenden kalkmaktan, bütün gün yapmam gereken işler olmasından, kaytaramamaktan, yemek saatlerimi bile iş yerime göre düzenlemekten ve birilerinin bana ne yapmam gerektiğini söylemesinden nefret ediyorum.
ama hayat işte, çalışmak zorundayım, 24 saatlik günümün 10 saatini işyerine satıp kalan 14 saati de hayat telaşıyla geçirmek zorundayım.
oysa çok seviyorum ben sabah kalkıp kahvemi içip yürüyüşe çıkıp kedilerimi besleyip duşumu alıp internette takılmayı, öğleden sonra gezmeye gitmeyi, mutfakta uzun uzun keyifle yemekler tatlılar yapmayı, bütün yazı denizde geçirmeyi...
 
mecburiyetten çalışıyorum :KK43: iki küçük cocuğum var, yoksa onları bakıcıya bırakıp gitmeyi asla düşünmezdim. hayat çok zor ve de kısa:KK43:
 
Ben durumunun geçici olduğunu düşünüyorum cute, şu ara kendini kötü hissetmen normal çünkü dediğin gibi ağız yüz hak getire, işyerinde de anlayışlı olmayacaklarını düşündüğün için komple işten mi ayrılsam diyosun

Biliyorsun ben ücretsiz izin aldım 2 sene evdeydim 1 sene iyi gibiydi ama 2.sene bastı ev, köreldim ve sandığım gibi vaktim bol diyip bakımıma falan da zaman ayırmadım bi baktım evlilik programı falan izliyorum, şimdi de auralı migren diye bi hastalık çıktı strese bağlı gelişiyomuş evde olsam kurar da kurarım

Kendi işini kurmayı düşünebilirsin mesela zor ama geride birikimin olduğu için denemeye değer
 
Nisanda 2 sene olacak. Evdeyim.
Biliyorsun eşimin işi, son 5 6 aydır haftada 1 2 işe gidiyorum. Onun dışında işi evden idare edebiliyorum.
Halimden memnunum.
İş meselesini yapmasam sıkılır mıyım? Asla.
Aza kanaat etmen gerekir mi şartlarına bağlı, ben etmiyorum. Belki eşim ipleri elinde tutmak istese gerekebilirdi ama benimki para işlerine karışmayı sevmiyor, hepsi bendeyken rahatım.
Yalnız o şimdi tatlı gelen ev işleri falan sıkıyor insanı bir yerden sonra haberin olsun :) yine haftada tek gün yapıp kurtuluyorsun yani.
Bir de ne olursa olsun evde sıkılıyorsun. Yani eşini akşam beklemek çok hoş olmuyor.(benimki mesela yeni gitti, öğlen gelir, akşamüstü gider, 8e doğru gelir. Yani gün içinde o da evde sayılır. Yoksa sıkılıyorum) Belki çocuğun olması durumu değiştirir tabi.
İkinci çocuk işini ne düşünüyorsunuz? Yani bir tedavi süreci olursa maddi olarak buna müsait misiniz?
Bence çalışma. En azından bir dene yani.
 
Yarım zamanlı bile olsa çalışmak çalışmak diyorum.
O evdeki rahatlık bir zamana kadar. Sonra sıkılmaya başlayacaksınız. Sonrası hep aynı işler. Yapılan hiç bir iş iki gün dayanmayacak. Ve elinize kar olan hiç bir şey olmayacak.

Bir şey almak isterseniz iki defa dusuneceksiniz v.s

En azından biraz daha calismslisiniz. Maasiniz yüksek. Bu zamanda bu maaşlı iş birakilmamali.
 
Nisanda 2 sene olacak. Evdeyim.
Biliyorsun eşimin işi, son 5 6 aydır haftada 1 2 işe gidiyorum. Onun dışında işi evden idare edebiliyorum.
Halimden memnunum.
İş meselesini yapmasam sıkılır mıyım? Asla.
Aza kanaat etmen gerekir mi şartlarına bağlı, ben etmiyorum. Belki eşim ipleri elinde tutmak istese gerekebilirdi ama benimki para işlerine karışmayı sevmiyor, hepsi bendeyken rahatım.
Yalnız o şimdi tatlı gelen ev işleri falan sıkıyor insanı bir yerden sonra haberin olsun :) yine haftada tek gün yapıp kurtuluyorsun yani.
Bir de ne olursa olsun evde sıkılıyorsun. Yani eşini akşam beklemek çok hoş olmuyor.(benimki mesela yeni gitti, öğlen gelir, akşamüstü gider, 8e doğru gelir. Yani gün içinde o da evde sayılır. Yoksa sıkılıyorum) Belki çocuğun olması durumu değiştirir tabi.
İkinci çocuk işini ne düşünüyorsunuz? Yani bir tedavi süreci olursa maddi olarak buna müsait misiniz?
Bence çalışma. En azından bir dene yani.
Son bır kez daha normal deneyecegız . Eger oda duser veya bos olursa veya saglıklı olmazsa tüp bebek denenecek o sekılde konusuldu en son.
Tabı tedavı surecınde calısabılırmıyım calısmazmııyım bılemıyorum ama gebelık olursa tüp bebekle calısamam yanı rıske atamam yemısım parasını derım , egedeykende tedavı surecınde calısmadım dogumdan sonrada ıstıfa ettım
 
Canım çok çalışan çoğu tanıdığım dinlenemiyorum diye ağlıyor sonra bir şekilde işsiz kalınca 1-2 hafta sonra bu defa sıkıntıdan ağlanıyorlar. O 3 hafta işe döneceğini biliyordun rahattın ama işi bırakınca 2-3 hafta mutlu olacak daha sonra sıkıntıdan patlayacaksın ve işe dönüşünde olmayacak. Evde hep aynı şeyler yapmak insanı sıkacaktır. Ablam da senin gibiydi, çalışmasam yatsam modundaydı, işini de sevmiyordu bıraktı işi sonra iş iş diye gezdi ortalarda. Öyle ha diyince iş bulmakta zor.

Ayrıca oğlun çok büyük, alışmıştır işte olmana yani bu saatten sonra onu işsizliğine alıştıracaksın, evde olacaksın ama sonra çalışmak zorunda kalırsan (evde sıkılabilirsin, eşin Allah korusun işsiz kalır) bu defa daha zor olur ayrılmanız.

Tabi sen bilirsin yinede.
 
Aklımdan bile geçiremem çalışmamayı.
Sabah geç uyan,tv izle,ev işi yap iyi de çalışıp kendi paranı kazanmanmaya alışık birinin kolay kolay vazgeçeceğini düşünmüyorum işinden.
Maddi hiç bir zorluğunuz yok okudugum kadarıyla malvarlığınız da ziyadesiyle var ama iş bazen ev stresinden,kendi kafandaki düşüncelerden kaçıştır.
 
Mecburiyetten degil kendi istegimle calisiyorum. Haftanin 5 gunu 5.45 te kalkiyorum. 3 gun ogleden sonra dersim yok ordan ise gidiyorum eve gelmem 8i buluyor. Ustelik senin 6da 1in maas yani stajyer maasi dedikleri seyi aliyorum. Calistigim yer dagin basinda bir organize sanayi bölgesinde. Oglen yemeginde tuzlu çorba, tuzsuz pilav/makarna oluyor, hic yemek seçmeyen ben yemek bile yiyemiyorum. 8 kilo verdim.

Bu sartlarda neden calisiyorum? Universiteden mezun oldugumda bir ise gorebilecek kapasiteye ulasabilmek icin.

Cebinden 10 kuruslarla 1tl yi cikaramayan arkadaslarim oldu. Haftanin hergunu ayni giysiyi giyip, dalga gecilen arkadaslarimda. Empati kuruyorum. Sorumlulugu bana ait, bana bagimli bir bireyin cebine 1 tl koyamamak beni yikardi. Gelecekte kendime ve olursa cocuklarima yetebilecek, ekonomiye katkisi olan bir kadin olmak icin calisiyorum, calisacagimda.

Maddi durumunuz kotu degil istersen tabiiki calismazsin. Ama insanin emegiyle kazandigi parayi sorgusuzca harcamasinin tadı cok baska bence.
 
emeklilik durumu nedir? yani bu kadar çalışıp emekliliği yakmak olmaz. bilmiyorum ben çalışmayı çok sevmiyorum. ama 3300 maaş alırken o işi bırakamazdım gibi geliyor.
 
selam cute geçmiş olsun yeni duydum...şimdi nasılsın,ciddi birşey var mı?
ben isteyerek ve severek çalışıyorum..tabi arada aynen dediğin gibi oğlum okula gidince yalnız evde takılma durumunu çok özlüyorum..evde yapılacak tonla iş var zamanım yok.devamlı koşturmacadan bazen sıkılıyorum.daha yavaştan almak istiyorum hayatı bazen..
ama geçici oluyor benimki,çünkü ebn evde en fazla 1 hafta kalabiliyorum....dışarıyı daha çok seven bir insanım..anladım ki benim istediğim şey özgürlük,yani aslında işime devam edeyim ama istediğimde bunaldığımda usanıp ev istediğimde izin alabilieyim..yani 10 gün ben yokum diyebilme özgürlüğü...:)
bu yüzden kendi işimi kurmak istiyorum ..bakalım hayırlısı..
senden yana aldığım duygu işi bırakmak istediğin yönündeiyani aslında kararını vermişsin ama pişman olmaktan korkuyorsun:KK66:
 
emeklilik durumu nedir? yani bu kadar çalışıp emekliliği yakmak olmaz. bilmiyorum ben çalışmayı çok sevmiyorum. ama 3300 maaş alırken o işi bırakamazdım gibi geliyor.
2300 gunum var , emeklı olamam yoksa annem hıc olmazsa EMEKLILIGE kadar calıs dıyor :KK45:
 
selam cute geçmiş olsun yeni duydum...şimdi nasılsın,ciddi birşey var mı?
ben isteyerek ve severek çalışıyorum..tabi arada aynen dediğin gibi oğlum okula gidince yalnız evde takılma durumunu çok özlüyorum..evde yapılacak tonla iş var zamanım yok.devamlı koşturmacadan bazen sıkılıyorum.daha yavaştan almak istiyorum hayatı bazen..
ama geçici oluyor benimki,çünkü ebn evde en fazla 1 hafta kalabiliyorum....dışarıyı daha çok seven bir insanım..anladım ki benim istediğim şey özgürlük,yani aslında işime devam edeyim ama istediğimde bunaldığımda usanıp ev istediğimde izin alabilieyim..yani 10 gün ben yokum diyebilme özgürlüğü...:)
bu yüzden kendi işimi kurmak istiyorum ..bakalım hayırlısı..
senden yana aldığım duygu işi bırakmak istediğin yönündeiyani aslında kararını vermişsin ama pişman olmaktan korkuyorsun:KK66:
Kesinlikle evet. Acil planı yaptım kendime maasımı bırıktırıp 1 sene kadar en azından sonra elımde olan parayı ev butcesıne katmadan , acıl oglanın bır ıhtıyacı cıkarsa dıye saklamaya karar verdım. Belkıde cıkmaya hıc cesaret edemıcem. Hayırlısıyla bır bebegımız daha olursa ınsallah 4 ay ucretlı 6 ay ucretsız ızınde benı beklemeyeceklerını dusunuyorum boylelıkle bır pısmanlıkta yasamam belkı onlar yaparlar benım yerıme .

Ama burada yazıldıgı gıbı cogu ıstemıyorsan calısma ama bence calıs denmıs .
 
Mecburiyetten çalışıyorum. Kim evde oturup ayaklarını uzatmayı istemez.

3.5 yaşında kreşe, 6 yaşında okula başladım. Okul bitti biteli çalışıyorum. 2009 ocakta işten atıldım. Nisanda yeni işimdeydim. Bir de evlilik üzeri 2 ay çalışmadım. Onda da koşturdum hep. Şimdi geçen sene ocaktan beri evdeyim. Ev çok keyifli iş yapmaktan hoşlanmasam da yapıyorum. Bebeğim izin verdiği sürece.

Yalnız dün eşimle en kötü kavgamızı yaptık. Ben çalışıyorsam sen de evin işini yapacaksın dedi bana. Ahdettim işe başlayınca hiç bir işe elimi sürmem. Temizlikçi mi çağırır kendi mi yapar umurumda değil...
 
şu bir gerçek lise mezunu olarak aynı maaşta işi bir daha çok zor bulursunuz. ciddi anlamda şaşırdım aldığınız maaşa. ha kendinizi geliştirmiş, dil biliyor, vs olabilir ama ülkemiz daha o evrede değil.

sanırım çok korkardım ben o işi bırakmaya. ileride sıkılacağınızı düşünüyorum evde oturarak arada bir olunca keyifli oluyor izin.
yeni bir bebeğiniz olursa inş. gazıydı, kakasıydı, uykusuzluğuydu derken nefes almak için bile işim olsaydı keşke diyebilirsiniz.

ama onun haricinde maşallah eviniz var gayet yerinde miraslarınız var. ciddi anlamda kafa karıştırıcı durumdasınız. benim bile kafam karıştı. ben de bazen ev hanımlarına anlama veremiyorum misal.yetişmiyor işler falan diyorlar ya kimisi. izin alıp çocuğu bakıcıya yolladığım zamanlar, hasta olduğum zamanlar oluyor genelde. o halimle her işimi yapıyorum yemeğimi yapıyorum, dinleniyorum, tv izliyorum acayip iyi oluyor. ama işimden yine de vazgeçmem sanırım :KK70:
çok karışık oldu farkındayım :KK70:
 
Maddi sikintisi olmayan ve isine asik olmayan evli cocuklu her kadin böyle düsüncelere kapilir eminim..
Bu konuda herkesin yorumu farkli olur ..hayat standartlari farkli herkesin cunku..yani bence kalbinizden ne geciyorsa onu yapin..
 
şu hayat sartları düşünüldüğünde özel sektör için 3300 çok iyi bir maaş.ben üniversite mezunuyum ve asgari ücret alıyorum, yol yemek yok üstelik. daha iyi bir iş bulabilir miydim, belki ama o zaman burdaki rahatlığım da olmazdı. anladığım kadarıyla geçim derdiniz yok, yani çalışmasanız da ev bir şekilde geçinir. ama şimdiki gibi rahat harcayamazsınız tatilinize giyiminize vs diye düşündüm. ayrıca evde uzun süre kaldıktan sonra eski iş hayatınızı da özleyebilirsiniz. insanın sabah evden hazırlanıp çıkması bile kendini iyi hissettiriyor. ben mesela evdeyken kendimi tamamen bırakmış oluyorum, böyle hindi gibi düşünüp duruyorum sürekli :)) ama insan işe gidip gelme bile insanı bir anlamda sosyal ve canlı tutuyor.

benim naçizane tavsiyem bırakmayın. yaşınız çok genç ve bir çocuğunuz var. şimdi ne birikirse hep onun geleceği için. ve sağlığınız yerindeyken ona yapabildiğiniz kadar yatırım yapın. hem siz iyi yaşamış oluyorsunuz hem çocuğunuza birikim olmuş oluyor..
 
X