Gecmişe takılıp kalmak...keşkeler..

Arkadaslar benim sorunum gecmişteki hatalara takılıp kalmak...gerci eskisi kadar degil ama zaman zaman sunu niye soyle yaptım bunu niye boyle yaptım diyip bugunumu mutsuz geciriyorum...her insanın keşkeleri var...dunu duusnmenin bugune faydası yok biliyorum ama elimde degil....ozelliklede neden elime gecen fırsatları iyi degerlendiremedim diye uzulup duruoyrum...yas ilerledikçemi nedir budurum anlamıyorum...

geçmiş geçmişte kalır,
takılı kaldığınız geçmişiniz geleceğinize engel oluşturur.

herkes hata yapabilir, kimse mükemmel değil ki...
böyle düşünerek kendi enerjinizi tüketirsiniz, mutsuz olursunuz...
ben de yapıyorum bazen ama sorunsuz hayat yok, sorunların ardından kaldığımız yerden devam etmeliyiz di mi...

bazen bana da oluyo ya sankı dusuncelerımde bogulcakmış gıbı oluyorum yokmu bu durumdan kurtulmanın bı yolu ya

Arkadaslar guzel yorumlarınız için cok tesekkur ederim...pişmanlıgım evliligimle alakalı degil ..çok sukur okadar iyi bir eşim varki...Maddi sıkıntı cok cektik..oysaki unuversite mezunuydum..evlenir evlenmez atanabilridim cunku bolumum cok memur alıyordu..ama ben cok gozu kapalıydım..bundan 13 sene oncesi...eşim askerlegini yapmamıstı..evlendik askere gitti..ben 3 sene kayınvalidemlerle oturdum..cunku eşim iş konusunda talihsizdi...cok dusuk maaslı işlerde calıştı..oysa ben akıl edip calışsaydım..sonra 30 yasımda birden kpss giriyim dedim ve ilk girmemde atandım..buna sevinceme ya neden daha once girmedimde okadar sıkıntı cektim diye hayıflandım..ama oyle boyle sıkıntılar cekmedim...psikolojim bozulmustu...şimdi cok sukur 6 yıldır calışıyorum..fakat yeni calışmaya baslayınca sanki o sıkıntılı gunlerin acısını cıkardım ve paramı musrifce harcadım..şimdi bakıyorum benle calışmaya baslayanlar nasılda birikim yapmıs...gerci ilk zamanlar inanın herseyde ne biliyim gozum kalırdı alamazdım..parayıda bulunca ..ozellikle kıyafet canta ne begendiysem aldım..biraz israfa kaçtı..koseye koysaydım 6 yılda neler olmazdı..gerci evin tum ihtiyacları benim maasdan karsılanıyo sayılır eşimin maası az..yol parası yemek parası kendine ait...biraz borcumuz var ona gidiyor..onun maasdan hayır yok yani...ama artık dur demek istiyorum..kendime ceki duzen verip bugun calışmaya baslamıs gibi davranıyım diyorum..bu seferde gelmişsin 37 yasına diyorum..ya nebiliyim garip duygular işte..(

Gecmiste takili kalmak yerine su ana odaklanin.
Yasanmasi gerekiyormus yasanmis veya herseyde bir hayir vardir deyip gulumseyin.
Gecmiste ne oldugu degil neleri duzeltebildiniz ona odaklanin.