- 16 Ocak 2014
- 2.738
- 4.372
- Konu Sahibi boylebirdurumvar
- #21
Çok haklısın inan ben de sinirden güldüm ve üzerine ağladım. Aynaya baktım kendime dedim ki sen kendini ne hale düşürdün? Adam dün sana el kaldırdı, bugün patates soruyor. Ben patates oldum zaten? O an anladım aslında bu kadar salak yerine konulduğumu. Genelde böyle sözlü kavgalar ettiğimizde içeriğinde şiddet olmazdı ve ertesi gün sarılıp barışıp hiçbir şey yokmuş gibi devam ederdik. Üzerine az konuşulup sonra yine aynı şeyler olurdu. Ama bu kez son olmalı. Cesaretimi toplamalıyım gibi hissediyorum ama yeni bir hayat fikri korkutuyor. Aslında çakışıyorum mesleğim var. Feminist ruhluyum ama demek ki benim gibi bir insanın da başına gelebiliyormuş. :))) Yıllarca psikolojik kavgalarla birbirimizi tahrik ettik. Ama boşanmadık. Çünkü başka ne yapacağım? “Sırf böyle sebepten boşanmak olmaz” yaklaşımı var ya hani. Yukarıda bir arkadaş da bahsetmiş, ülkemizde şiddet alkol kumar olmadan boşanmak garipseniyor gibi. Aynen öyle bir durum var. Ama şuan bir şey yapmalıyım artık bu son nokta oldu. Patates mesajının bu kadar felsefik olabileceğini düşünmemiştim.
Kuzum ben boşanma davalarına bakan avukatım.
Bu tür davalar okadar varki.
İnan bana düzelmiyor.
Bir kere yüz göz olup o saygı gidince maalesef dozu gittikçe artıyor.
Artık seni duymuyor bile arsız yüzsüz olmuş.
Bi an önce silkelen kendine gel.
Tek olmak böyle bi yaratıkla olmaktan iyidir.
Nafakanı al, işine bak. Bi şekilde başının çaresine bakarsın.