oyle bi noktaya getirdi ki meseleyi. artık ne sabit durmak için hevesim var ne de gönül rahatlığıyla gidebiliyorumm..yakın yer yakın yer, hafta sonu bayramda, acil işte gidebileceğimiz yer olsun dedi, sanki ben kabul edince her şikayet bitecekti ama iişleri daha da sarpa sardırdı.
bizde su anda aynı durumdayız.. kafamıza estiği anda gidemiyoruz..gitsen bile değmiyor yani o kadar yolu 2 3 günlüğüne gitmeye..başta yakın yerler bile benim gözümde sorunken, eşimin baskılaryla yakın yerlere tamama dedim. kendim içinde iyi olacağı yönünde düşüncelerim oluşmuştu..Ama işte şimdide aynı şehir olması yönünde bi talebi oldu.. anlamıyorum yani, yıllarca yakın şehir olması yönünde büyük çaba gösterirken, simdi neyi, niye zorlaştırıyor.insanın içinde heves bırakmıyor.. yakın yer olsun diye bana burda baskı yapan, psikolojik siddet uygulayan, her olumsuzluktan beni sorumlu tutan eşim, ben kabul etmişken , şimdi yeni şehirde neyle karşılasacağımızı bilmediğizden, gelişebilecek olumsuzluklara yine beni sorumlu tutacak,bu kez memleketlere gitmeyi reddettiğim için rahat vermeyecek diye korkuyorum.
evet bunu yapmasına ben izin verdim kendime.. alıştrdım kendimi bu psikolojiye beni de bu baskıyla ezmesine.tamam şikayetlendiği konular bazen benimde hak verdiğim konular, yakınlarda olsak yaşamayız belki bunları ama, bunları yaşamamak adına da başka ailevi yönden huzursuzluklar bizi daha çok yıpratır diye düşünüyorum aynı şehir olursa eger..eğer gidilirse ortak bir yere, yıllardır istediğin yakın bir yerdi.. bende geldim işte bu kadar olay bitti diyeceğim..
evet hani somut bir tartışma filan olmadı aralarında ama bunu da işte uzak olduğumuz için fırsat olmadığına yoruyorum... yoksa insan yılda bir gittiği yerde alınıp gücenecek bahane arar mı, o niye oyle baktı, bu niye böyle dedi.. surat asmalar, alınmalar... gelde lafına güven git işte... inandırıcı gelmiyor.
ben kendi ailemin yanında yaşamayı çok isterim ama eşimle değil... şimdiye kadar eşime karsı alınp güceneceği hiçbir tavırları olmadı ama eşim he bi memnuniyetsiz.. mesela babam mac izlemeyi cok sever. bize geldiğindeki en fazla bir hafta kalır.. bir haftada bie tahammülsüzdrü.. bu ne ya hep maç hep maçç... söylenir yani. surat yapar, idare edemez kısa süreyi bile.. onlara birsey belli etmesede kenarda kösede beni üzecek seyler bulur ailemle ilgili.. o yüzden benim ailemin şehrinde eşimle yaşamak istemiyorum ki onunda yaşamak istemediğini biliyorum sadece bana olta attı işte...
yakınlarına gitmeyi kabul ettim bu arada zaten.. ama aynı şehirr gibi bir hayalim olmadı.. becerebilsekte becersek keşke ama, eşimin değimiyle kendi ailesine karşı kör sağır dilsiz olmamız lazım.. onu da ben istemiyorummm..
Aileye yakın olmak istemek tabi ki güzel. Ama her aile ile olmuyor o malesef.
Kayınvalidemden bazen çocukları yanında olan ailelerin şanslı olduğunu düşündüğünü duymamizin dışında bı baskıları olmadı yüzümüze, ama tabi ki gönlü istiyordur aynı yerde olmamızı.. ama bu durumun bu uzaklığın ben kaynaklı olduğunu da anlıyor, bir kaç kez aile oturmalarında çünkü, fazla münasebetin hızlı ayrılık getirdiğini, insanların birbirlerine tahammulunu azalttığını filan söyledim üstü kapalı şekilde. Anladılar diye düşünüyorum..
Bunu bende düşünüyorum zaman zaman, ama aynı şehirde sk görüşmeme bence, en azından eş ailesi için diyorum, zor dengede tutulacak bir durum ki, bizim bu yıllar süren uzakligimizdan sonra benim zor dayanabilecegim bir yaşam tarzı olur..daha çok biz gideriz diye düşünüyorum yakın şehir olursa diye, çünkü tüm aile orda, onlar gelse tek bizi görecek, ama biz herkesi görmüş olucaz, bunun dışında bu onbeş yıl içinde bile toplasan besi geçmemiştir gelmeleri, birer haftalık süreler bunlarda..yakın şehre taşınınca, eminim yılların özlemiyle yolunda verdiği yakinlikla görüşmeler belki biraz daha sık olacak ama belki ayda iki kez cumadan gidip pazara dönme gibi, bununda zamanla rayına oturacağını düşünüyorum,ilk heves kimse de olmaz.. bu şekilde yakın bir yerde karar kilarsak yaz tatilimiz bize kalmış olacak ayda bir, iki ayda bir, bayramlarda beşer onar gün kalininca yazında önemli bir durum olmadıkça, tatil memlekelere bağlanmaz diye düşünüyoruz. İnşallak mutabık kalabiliriz bu fikreŞahsi fikrim
Aynı şehirde az görüşmek tüm tatili izni aynı evde tıklım tıkış geçirmekten daha iyidir
Onlar da size gelip kalıyordur üstelik
Aynı şehirde en azından belli zaman görüşüp sonra herkes evine çekiliyor
Hem izniniz de size kalır tatilw gider kafa dinlersiniztüm yıl çalışıp insan izni bi evde kayınailesiyle mi geçirir gerçekten
Nerde dinlenme nerde tatil
Yanlış anlamazsınız umarım ama siz de evlat sahibisiniz
O da kabul
