- 29 Haziran 2013
- 1.068
- 493
- 358
- Konu Sahibi sardunyaaaa
- #1
Eşi ve ben ailelerimizden uzak bir şehirde 15 yıla yakın süredir yaşıyoruz.. ikimizde memuruz. 2 tanede çocuğumuz var. ortaokul ve 2,5 yasında olan. eşimin yılardır memlketlere yakın bir yere tayin talebini yıllarca reddettim.. başlarda gitmediğim her yılı kendime kar olarak görüyordum ama artık eşimin psikolojik baskıları daha ağır basar oldu, ve iş ortamından artık aşırı bunalmış olduğunu görmem üzerine tüm korkularıma rağmen iki şehre de 2 3 sat uzaklıkta bir yere tayin isteyebileceğimiz söyledim ki çok mutlu oldu.. bir yer dahi belirledikk.. , her bayramda, her tatilde, her düğünde, her sünnette, istediği zaman gidemediği için, yıllık izinleirni memlketlerde geçirmek zorunda old. kendine dinlenmek için vakit kalmadığı için her fırsatta beni ezmekten geri durmadı bu 15 yıl içinde.
Benim de gitmemek için ki en büyük sebebim ise yılda 20 gün gittiğimiz memleketlerden hep bir huzursuzlukla dönmemizdi..her dönüşte iyiki uzağız diyordum ama artık cidden eşimin psikkolojik baskısına dayanamıyorum... kendi kendime çat kapı gelinmeyecek kadar yakın değil, acil durumlarda ulaşılmayacak kadar uzak yerler degil diyerekten böyle bir karar aldım..iyi olumlu yönlerini düşünerek kendimii bu fikre alıştırdım.. en çok ta eşimin her olumszlukta şu an yaşadığımız şehirden dolayı olduğunu, bu olumsuzluklara benim sebep olduğum düşüncesiyle başma kakılmasından kurtulacağim için kabul ettimm. artık diyecek bir seyi kalmamıştı..
Şimdiye kadar herşey normal gibiydi taki eşimle son konuşmamıza kadar.. sürekli aynı şehir olmaz sadece yakın yerlere düşünürüz.ben nasıl benim memlektim dye tutturmuyorsam, sende kendi memlketine yerleşme konusunda bana baskı kurma, benim memlkeetim sana zor gelir, senin ki bana diyordum.. bunu da kabul edp ortak bir şehire gitme kararı almışken, bana olta attı gibime geliyor... Benim memleketimde yaşamak istemeyen, yıllık izinlerinde bile bir günün bile hesabını kendi memlketinden yana kullanmak isteyen adam, bana benim memleketime taşınabıleciğimizi söyledi.. tabi ben şokk.. olta attı diye düşünüyorum çünkü benim şehrim daha ufak ikimizin işi içinde boş kadro olma ihtimali çok düşük.. ben atlayıp kabul etsem tercihlerine kendi memleketinide dahil edecek haliyle... o benimkini kabul etmişken, benim onun şehrini kabul etmemem garip olacak... bilmiyorum kızlar kafam çok karışık.. eski yaşadıklarımı düşününce çok zor olur benim için onlarla aynı şehirde yaşamak, farklı bir aile yapıları var..alışamamdım yıllardır..ve 15 yıl boyunca uzak şehirde yaşamanın verdiği rahatlıkla özellikle orada rahat edemeyeceğimi düşünüorum..
Her ne kadar kendi memleketimde yaşamak istesemde bencillik yapıp eşimin bu teklifinide kabul edemem.. ki eşimi çok iyi tanıyorum buluttan nem kapan birisi. yılda toplasan beş kez gördüğü annemde babamda bile kusur arayan, her lafı evirip çevirip başka tarafından anlayan, beraber gittiğimiz zamanlarda hiç bir zevk vermeyen, adeta diken üstünde olduğum tatilller geçirdim memleketimde eşimden dolayı.. şimdi bu iyi olacagız yönundeki vaatleri bana inandırıcı gelmiyor.. olmassa yılımızı doldurup başka şehre gideriz diyor ki başka sehirden kastı tamammen kendi memleketi olacakk. buna şüphem yok..nasıl olsa o benim şehrime geldi denedi, ben de pekala ona olan borcu ödemeliyim..iste tam da bu yüzden bana olta attığını düşünüyorummm..
en son konuyu nasıl bağladınız diye sorarsanız.. 2 3 saatlik yakın yere taşıp çocukların bakımı açısından zorluk çekersek bana bu günü hatırlatacağinı söyledi..
ben yakın yer kararını o kadar zor, 15 yıl boyunca gördğüm psikolojik siddetlerden kurtulmak için almışken bu kez de beni, daha gitmeden bunlarla korkutmaya başladıı... belli ki bu kez de kafama bunu kakıcakk... siz olsanız ne düşünürsünüz ne yapardınız..
Benim de gitmemek için ki en büyük sebebim ise yılda 20 gün gittiğimiz memleketlerden hep bir huzursuzlukla dönmemizdi..her dönüşte iyiki uzağız diyordum ama artık cidden eşimin psikkolojik baskısına dayanamıyorum... kendi kendime çat kapı gelinmeyecek kadar yakın değil, acil durumlarda ulaşılmayacak kadar uzak yerler degil diyerekten böyle bir karar aldım..iyi olumlu yönlerini düşünerek kendimii bu fikre alıştırdım.. en çok ta eşimin her olumszlukta şu an yaşadığımız şehirden dolayı olduğunu, bu olumsuzluklara benim sebep olduğum düşüncesiyle başma kakılmasından kurtulacağim için kabul ettimm. artık diyecek bir seyi kalmamıştı..
Şimdiye kadar herşey normal gibiydi taki eşimle son konuşmamıza kadar.. sürekli aynı şehir olmaz sadece yakın yerlere düşünürüz.ben nasıl benim memlektim dye tutturmuyorsam, sende kendi memlketine yerleşme konusunda bana baskı kurma, benim memlkeetim sana zor gelir, senin ki bana diyordum.. bunu da kabul edp ortak bir şehire gitme kararı almışken, bana olta attı gibime geliyor... Benim memleketimde yaşamak istemeyen, yıllık izinlerinde bile bir günün bile hesabını kendi memlketinden yana kullanmak isteyen adam, bana benim memleketime taşınabıleciğimizi söyledi.. tabi ben şokk.. olta attı diye düşünüyorum çünkü benim şehrim daha ufak ikimizin işi içinde boş kadro olma ihtimali çok düşük.. ben atlayıp kabul etsem tercihlerine kendi memleketinide dahil edecek haliyle... o benimkini kabul etmişken, benim onun şehrini kabul etmemem garip olacak... bilmiyorum kızlar kafam çok karışık.. eski yaşadıklarımı düşününce çok zor olur benim için onlarla aynı şehirde yaşamak, farklı bir aile yapıları var..alışamamdım yıllardır..ve 15 yıl boyunca uzak şehirde yaşamanın verdiği rahatlıkla özellikle orada rahat edemeyeceğimi düşünüorum..
Her ne kadar kendi memleketimde yaşamak istesemde bencillik yapıp eşimin bu teklifinide kabul edemem.. ki eşimi çok iyi tanıyorum buluttan nem kapan birisi. yılda toplasan beş kez gördüğü annemde babamda bile kusur arayan, her lafı evirip çevirip başka tarafından anlayan, beraber gittiğimiz zamanlarda hiç bir zevk vermeyen, adeta diken üstünde olduğum tatilller geçirdim memleketimde eşimden dolayı.. şimdi bu iyi olacagız yönundeki vaatleri bana inandırıcı gelmiyor.. olmassa yılımızı doldurup başka şehre gideriz diyor ki başka sehirden kastı tamammen kendi memleketi olacakk. buna şüphem yok..nasıl olsa o benim şehrime geldi denedi, ben de pekala ona olan borcu ödemeliyim..iste tam da bu yüzden bana olta attığını düşünüyorummm..
en son konuyu nasıl bağladınız diye sorarsanız.. 2 3 saatlik yakın yere taşıp çocukların bakımı açısından zorluk çekersek bana bu günü hatırlatacağinı söyledi..
ben yakın yer kararını o kadar zor, 15 yıl boyunca gördğüm psikolojik siddetlerden kurtulmak için almışken bu kez de beni, daha gitmeden bunlarla korkutmaya başladıı... belli ki bu kez de kafama bunu kakıcakk... siz olsanız ne düşünürsünüz ne yapardınız..
