Fikirlerinize ihtiyacım var

28 yaşında aklı başında bir insanım. Her ailenin dinamiği farklı oluyor maalesef. Ayrıca babam aman duymasın diye de yaşamıyorum ki. Babam farklı bir kültürle büyümüş biri . Ve benden büyük kardeşlerime vaktinde bu durumlardan dolayı zor dönemler yaşattı. Tamam babam yaş aldı daha olgunlaştı ama ben çekiniyorum
Daha doğrusu ben çat çat cevap verebilen bir insanım. Daha önce hiç cevapsız bırakmadım. Şimdi bana ee 6 sene oldu neyi bekliyorsun derse sevgilimin hala hayatını yoluna koyamamasını söylemek istemiyorum. 6 senedir ne yapıyor ? Deyip ona karşı dolmasını da istemiyorum.
 
Ben konunuzu gayet güzel okudum, siz her zaman sorunu ve çözümü başkasında mı ararsınız? Sevgilinizin bulacağı çözüm nedir? İsteme, söz değil mi? E bu "ben babamla bozuşuyorum, bu işin adını koyalım" demek değil mi? Bu işler evden rahat çıkmak, aileyle ara bozmamak için yapılmaz ki. Her 2 taraf da madden, manen hazır olduğunda yapılır. Sevgiliniz şu an hazır değil. Üstelik benim de oğlum var, büyüdüğünde işi oturmadan evlenmesini de istemem. Destek olmayı istemediğim için değil, işler onun için ters gittiğinde eşine ve ailesine mahcup hissetmemesi için. Acele etmeyin bence, güzel bir ilişkiniz var belli ki. Babanızla da yüz göz olmazsınız asla. Açıklık her zaman iyidir. Nihayetinde babanız da sizin iyiliğinizi ister. Sevgilinizin durumunu bilsin ki o da size ona göre davransın.
 
senin baban gene anlayışlıymış, ben hafta da bir çıkıp akşam sekiz de dönünce azar yiyorum ailemden
Yani gerçekten çok üzücü bir durum. Benim ailem genel olarak anlayışlı zaten. Kendimi kısıtlamak zorunda kaldığım tek konu bu sevgili konusu. Maddi manevi Özgür hissediyorum.
Tatile de gittim, istediğim zaman şehirdışı gezilere de gidiyorum. Haftada 3 4 gün dışarı da çıkıyorum. Babamın rahatsız olduğu konu artık bu işin uzaması zaten
 
Uzun nişanlılık dönemi yaşasanız babanız bundan da rahatsızlık duymayacak mı?
 
Ben de diyorum ki bana sen zor durumda kalıyorsan en azından adını mı koyalım dese ben zaten bekleyelim derim . Çünkü şuan ben de hazır değilim. Ben sadece içinde bulunduğum durumda arada kalmış olmanın ve onun hiç bir çözüm önerisi sunmamış olmasının kırgınlığındayım.
Ki bence de her iki taraf hazır olduğunda olmalı. Ama ben o da hazır olabilsin diye şimdiye dek çok destek oldum. Daha da hazır olmamış olmadı biraz da onun ağırdan almış olması. 29 yaşında biri hayatını yoluna koyabilmiş olmalıydı.
Babam bana 29 yaşında hala hayatını yoluna koyamamış dese benim verebilecek bir cevabım yok.
 
Uzun nişanlılık dönemi yaşasanız babanız bundan da rahatsızlık duymayacak mı?
Ben istemem bunu zaten. Ben bunu teklif etmemiş olmasına kırgınım.
Hayatta hepimiz bazen istemediği durumları yaşayabiliyoruz. Evet o da ben de böyle olsun istemezdik ama neticede oldu. Bana en azından ya çok zor durumda kalacaksan bi adını koyalım istersen demesini beklerdim. Cesaret edemem yapacak birşey yok mecbur bekleyeceğiz demesini değil.
 
Kırılmayın ama kabul etmeyeceğiniz şeyi neden bekliyorsunuz? Arada kalmış olmanız sizin süreci yönetmenizle ilgili. Hazır olmadığınız bir ilişkiye bu endişeyle başlamayın. İşi gücü olan eğitimli genç bir kadınsınız. Babanız, sevgiliniz değil siz "hadi" dediğinizde başlasın her şey. 30 yaşında evlenmiş bir kadın olarak yazıyorum bunları. Lütfen, önce siz!
 
İyi de siz bunu istemezsiniz
Ama sizin bunu istemediğinizi erkek arkadaşınuz nerden bilecek?
Olur da teklif etse siz de kabul etseniz
Sırf geçici mutluluk olsun diye böyle bi teklifte bulunulmaz ki
Ki babanızın yine mutlu olmayacağını az çok tahmin ettiği için laf olsun diye de söylemiyor olabilir
Ya zaten laf olsun diye göstermelik adını koyalım denmez ki
O ciddi bi teklif

İşin özü şu ki nişanlınız olaylara mantık çerçevesinden bakıyor
Mevcut şartları uygun olmadığı için de herhangi ciddi teklifte bulunmaması zaten olması gereken
Sizin öylesine de olsa teklif etse beklentiniz yersiz
 
Sizin beklentiniz ne olurdu bu durumda

Ben sizden gelin hayatımdaki sorunu çözün de demedim. Babamla görüşün de demedim. Burası içimizi döküp, dertleşebileceğimiz bir platform
Sizin beklentiniz düşünceniz ne olurdu diyorsunuz sonra da düşüncemiz sizinkine uymayınca ben size öyle demedim içimi döktüm, dertleştim. Bence sizin kafanız baya karışmış. Bu kadar insan yanılıyor olamaz herhalde. Zaten konunuz da çok tutarsız hem bir yeni söylemişsiniz ciddi adım beklentinizi hem sevgiliniz bir yıl önce bu durumla ilgili babanızla konuşmak istemiş. Neyse size iyilik yaramıyor anlaşılan, ben değerli yorumlarımı başka konulara saklıyorum.
 
Ben tutarsız olduğumu düşünmüyorum. Bu sizin düşünceniz. 1 sene önce de başka bir konudan ötürü kendisi söyledi ayrıca.
Ben sizin beklentinizi ve düşüncelerinizi merak ettim. Gelip bana ee babanızla konuşamayacağımıza göre derseniz başka ne gibi bir cevap alırsınız ?
Ben iyiliği de güzelliği de çok iyi anlarım. Şurada iki yorumdan benim analizimi yapmanız da çok komik.
Ben bu konuyu ee şimdi napayım diye açmadım. Kırıldım üzüldüm siz olsanız ne düşünürdünüz diye açtım. Bunu yaparken de dertleşmek ve içimi dökmek değil mi aslında ?
Bence de siz kıymetli yorumlarınızla başka konuları değerlendirin. Ayrıca yorum yaptığınız için de teşekkür ederim
 
Elbette öyle. Sevgilim 29 yaşında ve hala hayatını yoluna koymamış olması bana tuhaf geliyor . Tamam kendi hayatı o nasıl isterse o şekilde yaşar. Ve çabalıyor bunu görüyorum. Ama bizim bu konuları aşmış olmamız gerekiyordu.
Ve ayrıca oturup babama kusura bakma ben hazır değilim diyemem. Babamı tanıyorum.
 
Diyebilirsiniz elbette. Gerçekten çok büyütüyorsunuz bunu kafanızda. Sanıyorum aileniz sizi hem güven hem disiplin çerçevesinde yetiştirmiş. Siz şu an sadece disiplin kısmına takılıyorsunuz ama aileniz size belli ki güveniyor. Sağlam adımlarla ilerlediğinizi düşünüyor. Burada çizdiğiniz baba profili "bu mesele çok uzadı, evlensinler bi adı olsun, biz de rahat edelim" çizgisinde değil. Siz öyle olduğunu düşünseniz de emin olun önce sizin mutluluğunuzu önemseyecekler. Babanizla açık açık konuşmadığınız için de babanız varsayımlar (parası, işi olduğu) üzerine tepki veriyor.

29 yaşında yeterince çaba göstermediğini düşündüğünüz bir eş adayı varsa bence siz süreci hızlandırmak değil yavaşlatmak yönünde adımlar atmalısınız. Sevgiliniz çok rahat, hatta biraz sorumsuz davranmışsa, yapısı da buysa; evlilik süresince de buna iş ya da farklı alanlarda devam edecektir. Yok ekonomik şartlar, pandemi sebebiyle olduysa tüm bunlar, hayatında oldukça kararlı bir erkekse işinin oturmasını beklemek en doğrusu.
 
6 senelik bir ilişkiden bahsediyorsunuz. Elbette sizin de ailenizin de beklentiye girmeye hakkı var. Bi 6 yıl daha beyefendinin hazır hissetmesini mi bekleyeceksiniz?
Bu yıllarca hazır hissedemeyeler, 2 ay içinde hazır hissedip evlenebiliyorlar. Örneklerini görüyoruz malesef.
Ben olsam olabildiğince soğuk davranır maksimum 6 ay daha beklerdim adım atacak mı diye. Ne diye ömrünüzün en güzel yıllarını harcayasınız ki, size söz bile veremeyen bir adamla..
 
Bence sizin kafanız hayli karışmış. Babanızın sizden evlilik beklentisi olduğunu, sevgilinizin hala hayatını yoluna koyamadığını düşündüğünü düşünüyorsunuz. Belki de bunlar sizin kendi düşünceleriniz, veya babanızın yanında siz de böyle düşünüyorsunuz ki bu kadar rahatsız olmuşsunuz.
Sevgiliniz sırf gönlünüzü yapmak için hadi bir adım atalım diyemez tabii ki. Ama kafasından geçen planları bilmek de hakkınız. Şu an bir adım atamayacağının farkında, peki kaç sene sonra evlilik için her anlamda hazır hissedebilir? Sizinle bu konuda konuşuyor mu, yoksa şu an bunu hiç düşünmek, konuşmak istemiyor mu? Eğer konuşmaktan tamamen kaçınıyorsa, sizin de bu yönde beklentiniz varsa, yani ikiniz farklı beklentiler içindeyseniz ilişkiyi sürdürmemek hakkınız.
 
Sevgilinizden ve ilişkinizden genel anlamda memnunsanız acele etmeyin ve ettirmeyin derim. Ailesinin maddi durumunun iyi olması farklı bir durum, onlara sırtını dayamadan aile kurmayı ve geçindirmeyi düşünmesi ayrı ve daha sorumluluk sahibi olduğunu gösteren, benim gözümde daha değerli bir durum. Zaten maddi açıdan ilerisi görülmeden öylesine yapılan evliliklerde sinirler bozuk ve maddi odaklı sorunlar nedeniyle de ilgisiz, problemlerle dolu bir yöne evriliyor birliktelik kısa sürede

Sevgiliniz babanızla konuşmayı talep ederek sorumluluk da almış, bu konuda bananecilik yapmamış, o senin ailen ile aranda bir konu, beni karıştırma dememiş. Bunun haricinde sırf babanız memnun kalsın diye, siz istiyorsunuz diye işini gücünü, gelirini bütçesini ayarlamadan apar topar evlenmemeli zaten. Yani kendisinde bir hata ve sorun görmüyorum ben.

Sorun çıkaran bariz bir şekilde babanız. Ama toplumumuzda genel aile büyüğü kavramlarını biliyorken, halen aynı evde yaşıyorken ve babanızın huyunu suyunu tanıyorken de evlilik kararı almadan bir sevgiliniz olduğunu duyurmanız sizin hatanız.

Konuşulabilir bir baba ise babanıza sadece sevgilinizle başbaşa olmadığınızı bir arkadaş grubunuz olduğunu, zaten müzikli, şiirli türkülü ortamlarda sohbetlerin (onlar öyle anlarlar) sabaha kadar sürdüğünü, siz ve arkadaşlarınız "aileleriniz merak etmesin" diye erken ayrılıp ancak bu saatte gelebildiğinizi belirtip , kendisinin bu kadarı için anlayışlı olduğu için teşekkür edin. "Erkek arkadaşım da o gruptaki arkadaşlarımdan biri sadece, bu konuda da aklı başında bir yaştayım, lütfen bu konuda hiç tedirgin olma" deyin mesela Arkadaşlarınızın mesleklerinden özellikle babanızın beğendiği bir kaç meslek ismini filan sayın ;böyle aklı başında değerli ve elit insanlarız, bizi de eve yanlız göndermiyorlar için rahat olsun babacım vs deyin (Konuşulabilir biri değilse annenize iyice anlatın, gerektiğinde o aktarsın)

Ve babanızla aynı çatı altında yaşıyorken sizi bu konularda merak ediyor olmasını da baskı olarak tepkiyle algılamak yerine anlayışla karşılayın. Kuşak ve nesil farkı denilen bir gerçek var. Üstelik ülkede vahşet, kadın cinayetleri, yetersiz cezalar, toprak olan gencecik hayatlar varken!..Hangi ana baba merak etmiyor ki evladını
 
Son düzenleme:
Babanıza anneniz söylediyse, ki eşinin tavrının ne olacağını en iyi kendisi bilir…o zaman şu andaki kaosu yönetecek olan da odur
 
Az çok kenarda varmış. Belki adım atabilir.
 
Benim babam şu hali de daha fazla kabullenecek biri değil ki . Ve işin sonu kötü bitecek çünkü babamın sakince konuşacağını düşünmüyorum.

Ne yapacaksin, tüm hayatini babana göremi şekillendireceksin? Daha birey olup, istediklerini savunamiyorsun. Ikinizde olgun değilsiniz ve evliliğe hiç hazir değilsiniz. Sirf bulunduğun kültür sana öyle düşündürüyor. Ikinizin bide hayata bakiş açiniz çok farkli. Sen çok daha arabesk düşünüyorsun.
 

Adam yapamayacaği şey için niye çözüm sunsun? Laf olsun diye konuşsun? Bu seferde "laf olsun diye konuşmuş, arkasi yokmuş" diye kirilirdin.

Burdan bakinca babanin durumunu firsat gibi kullaniyorsun gibi gözüküyor. Adam ne yapmiş? Bağirip çağirdimi? Seni kisitladimi? Dövdü sövdümü? Hiçbiri. Normalindede gece 2de eve gelebiliyormuşsun hatta.

Baban sorun yaratiyorsa, bunu sen çözmelisin. 1950de köyde yaşayan "beni gelip isteyin mahmut" diyen bir kiz havasini yaratma. Cok aciz duruyor ve sevgilinde seni ve ailen üzerinde kötü imasi olur.

Yani eğri oturup doğru konuşalim. Asil dert baban değil. Sen evlenmek istiyorsun. Bu konuda dürüst ol. Kendine soracağan soru "beklemek istiyormuyum". Çünkü sevgilinin çok geçerli sebebleri var beklemek için. Sorunun cevabi hayir ise, ki olabilir, yollari ayirmaniz lazim. Kendind kurtarilcak kiz muamelesi yapma. Kendin ile ve sevgilin ile dürüst ol, cevabi bulacaksin.
 
Bence erkek arkadaşınız mantıklı ve sağlam adim atan birisi.
Sırf babaniz istiyor diye ayaklarini yere saglam basmadan hareket etmek istemiyor.
Ailesi varlikli olabilir ama evlenince ailesinden harclik alacak degil.
Bence cocugu darlamak yerine babaniz sizinle konusunca durumu oldugu gibi aciklayin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…