- 12 Temmuz 2006
- 358
- 427
-
- Konu Sahibi ankathesimurg
- #1
Yaşadığım acı tecrübeyi siteyi ziyaret edenlere fikir vermesi için paylaşmak istedim.
40 yaşındayım ve Eylül 2018'de 19 haftalık hamileliğimi sonlandırmak zorunda kaldım. Gebeliğimin başında beri kanama ve düşük tehlikesi vardı. Ayrıca yaşım nedeniyle 2'li 3'lü testlerin zaten yüksek riskli çıkacağını bilerek 11+5 günlükken Harmony Testi (Fetal DNA Testi) yaptırdım. 2 hafta sonra sonucu aldığımızda %99 Trizomi 21 yani Down sendromu riski çıktı. Psikolojik olarak yaşadığım yıkımı anlatmama gerek yok. Doktorum kesin sonuç ve yasal olarak gebelik sonlandırılabilmesi için 16. haftada amniyosentez yapılması gerektiğini söyledi. 15+3 günlükken üniversite hastanesinde riskli doğum uzmanı tarafından amniyosentez yapıldı.
Amniyosentez öncesi bu sitede okuduklarım korkularımı öyle arttırdı ki titreyerek gittim ama bu yazıyı yazmamın asıl sebeplerinden biri de budur, lütfen burada yazılan abartılı yorumlara aldanmayın, amniyosentezde hiçbir acı hissetmedim. Hemen sonrasında 2 gün adet sancısı gibi hafif kasık ağrılarım dışında hiçbir sorun yaşamadım. 3-4 gün sonra fish yani erken sonucun 10 gün sonra da tam sonucun çıkacağı söylendi. Fish testinde sadece Trizomi 21, Trizomi 18 ve Trizomi 13'e bakılıyormuş, beni ilgilendiren asıl kısım da buydu. Ancak fish sonucunu öğrenmek için aradığımda bölüm başkanının benim testim için "Fish sonucu verilmeyip, tam sonuç beklenecek" notunu düştüğünü söylediler. O zaman bunu nasıl yorumlayacağımı bilememiştim, tam sonucu aldığımızda anladım ki, Fish sonucunda Trizomi 21 tespit edildiği için kesinleştirmek amacıyla tam sonucu beklemişlerdi. Netice olarak bebeğimin Down Sendromlu olduğu kesinleşmişti
Gebelik sonlandırma için Adana Medline Hastanesi'nde Ayşe Parlakgümüş'e gittim. Doktorum en başta doğumun ne zaman gerçekleşeceğinin bilinemeyeceğini, 2-3 gün de sürebileceğini söyledi. Hastaneye yattığımda vajinadan 2 ilaç yerleştirildi. 4 saat aralıklarla 2'şer 2'şer ilaçlar yerleştirilmeye devam etti. Bu arada verilen ilacın yan etkisi olarak ateş, kusma ve su gibi ishal başladı. Sancılarım gittikçe sıklaşıyor, ishal ve ateşin etkisiyle zangır zangır titriyordum. Gece 11'den sonra sıvı ve katı hiçbir şey yememem söylendi, çünkü doğum gerçekleştikten sonra kürtaj ile rahim içi temizlenecekti ve anestezi alacağım için midemin boş olması gerekiyormuş. Doğumdan önceki son 2 saatte i 1-2 dakikada bir gelen şiddetli sancılarım oluyordu. Hastaneye yattığımda saat 14:00'dü ve sabaha karşı 05:30 civarında doğum gerçekleşmişti yani ilk ilaç verildikten 16 saat sonra doğum gerçekleşmiş oldu. Doğum gerçekleştikten sonra plasenta kendiliğinden çıkmadığı için anestezi verilip kürtaja alındım. Doktorum ve başımdaki hemşireler sağ olsunlar çok ilgili ve şefkatliydiler, bu sayede zaten psikolojim dibe vurmuşken aklımı kaybetmeden atlatabildim.
Sonuç olarak şunu demek istiyorum, amniyosentezden korkmayın, abartıldığı gibi bir şey değil. Deneyimli doktor yaptığı sürece riski çok çok düşük.
Son olarak da vicdanen ve kalben çocuğundan vazgeçmek istemezken hayatın gerçekleri nedeniyle ondan vazgeçme kararını vermek çok zor. Yaşım nedeniyle belki yeniden çocuk sahibi de olamayacağım Rabbim kimseye benim yaşadığımı yaşatmasın.
40 yaşındayım ve Eylül 2018'de 19 haftalık hamileliğimi sonlandırmak zorunda kaldım. Gebeliğimin başında beri kanama ve düşük tehlikesi vardı. Ayrıca yaşım nedeniyle 2'li 3'lü testlerin zaten yüksek riskli çıkacağını bilerek 11+5 günlükken Harmony Testi (Fetal DNA Testi) yaptırdım. 2 hafta sonra sonucu aldığımızda %99 Trizomi 21 yani Down sendromu riski çıktı. Psikolojik olarak yaşadığım yıkımı anlatmama gerek yok. Doktorum kesin sonuç ve yasal olarak gebelik sonlandırılabilmesi için 16. haftada amniyosentez yapılması gerektiğini söyledi. 15+3 günlükken üniversite hastanesinde riskli doğum uzmanı tarafından amniyosentez yapıldı.
Amniyosentez öncesi bu sitede okuduklarım korkularımı öyle arttırdı ki titreyerek gittim ama bu yazıyı yazmamın asıl sebeplerinden biri de budur, lütfen burada yazılan abartılı yorumlara aldanmayın, amniyosentezde hiçbir acı hissetmedim. Hemen sonrasında 2 gün adet sancısı gibi hafif kasık ağrılarım dışında hiçbir sorun yaşamadım. 3-4 gün sonra fish yani erken sonucun 10 gün sonra da tam sonucun çıkacağı söylendi. Fish testinde sadece Trizomi 21, Trizomi 18 ve Trizomi 13'e bakılıyormuş, beni ilgilendiren asıl kısım da buydu. Ancak fish sonucunu öğrenmek için aradığımda bölüm başkanının benim testim için "Fish sonucu verilmeyip, tam sonuç beklenecek" notunu düştüğünü söylediler. O zaman bunu nasıl yorumlayacağımı bilememiştim, tam sonucu aldığımızda anladım ki, Fish sonucunda Trizomi 21 tespit edildiği için kesinleştirmek amacıyla tam sonucu beklemişlerdi. Netice olarak bebeğimin Down Sendromlu olduğu kesinleşmişti
Gebelik sonlandırma için Adana Medline Hastanesi'nde Ayşe Parlakgümüş'e gittim. Doktorum en başta doğumun ne zaman gerçekleşeceğinin bilinemeyeceğini, 2-3 gün de sürebileceğini söyledi. Hastaneye yattığımda vajinadan 2 ilaç yerleştirildi. 4 saat aralıklarla 2'şer 2'şer ilaçlar yerleştirilmeye devam etti. Bu arada verilen ilacın yan etkisi olarak ateş, kusma ve su gibi ishal başladı. Sancılarım gittikçe sıklaşıyor, ishal ve ateşin etkisiyle zangır zangır titriyordum. Gece 11'den sonra sıvı ve katı hiçbir şey yememem söylendi, çünkü doğum gerçekleştikten sonra kürtaj ile rahim içi temizlenecekti ve anestezi alacağım için midemin boş olması gerekiyormuş. Doğumdan önceki son 2 saatte i 1-2 dakikada bir gelen şiddetli sancılarım oluyordu. Hastaneye yattığımda saat 14:00'dü ve sabaha karşı 05:30 civarında doğum gerçekleşmişti yani ilk ilaç verildikten 16 saat sonra doğum gerçekleşmiş oldu. Doğum gerçekleştikten sonra plasenta kendiliğinden çıkmadığı için anestezi verilip kürtaja alındım. Doktorum ve başımdaki hemşireler sağ olsunlar çok ilgili ve şefkatliydiler, bu sayede zaten psikolojim dibe vurmuşken aklımı kaybetmeden atlatabildim.
Sonuç olarak şunu demek istiyorum, amniyosentezden korkmayın, abartıldığı gibi bir şey değil. Deneyimli doktor yaptığı sürece riski çok çok düşük.
Son olarak da vicdanen ve kalben çocuğundan vazgeçmek istemezken hayatın gerçekleri nedeniyle ondan vazgeçme kararını vermek çok zor. Yaşım nedeniyle belki yeniden çocuk sahibi de olamayacağım Rabbim kimseye benim yaşadığımı yaşatmasın.