Nasılsın, iyi misin? Aslında buraya değilde günlüğe yazacaktım. Ama şuan seninle dertleşmeye ihtiyacım var. Bu gece çok uzun oldu benim için. Uyumadım düşündüm. Seni düşündüm, kendi hayatımı, yaşadıklarımı, çevremi.. Bugün sanırım ilk kez korktum o şeyden. Birde bunu yazarken utanıyorum ama sevilmiş olmayı istedim. Mesela senin beni seviyor olmanı istedim. Sevmediğini biliyorum merak etme. Bilmiyorum ya bugün bu gece biraz farklı sanırım. Böyle azıcık sevilmeye ihtiyacım vardı. Senin tarafından sevilmeyi çok isterdim. İşte bu hiçbir zaman gerçek olmayacak bir şey. Ben neden ve nasıl bu kadar sevebiliyorum acaba? İçimden söküp atamıyorum sevgiyi. Atmak da istemiyorum. Düşünsene olmayacak bir şey var, gelmeyeceğini biliyorsun ama seviyorsun. Yine de seviyorsun. Bilmiyorum. Az da olsa umudum mu var acaba imkansızlıklara.. Ama sevilmeyeceğimden de eminim. Sen mutlu ol. Mutlu ol ki bende olayım. Sana gerçek bir şey söyleyeyim mi? Sen beni sevmiyorsun. zSevmeyeceksin. Ben seni seviyorum, seveceğim. Ve özlüyorum. Sesini duymayı, seninle konuşmayı, seni görmeyi özledim. Saat yine 04:48 oldu. Seni seviyorum.. Allaha emanet ol meleğim..