Anne şu "rahat ol olursa olur olmazsa olmaz, dünyanın sonu değil" vs. demelerin var ya hepsi boş laf bunu çok kez deneyimledim. Bazı şeyleri kötüye çekip nasıl koca bir dağ yapıyorsan olmamış iyi şeyleri de aşırı büyütüp olmayınca karşındakilere sarıyorsun türlü bahanelerle.
Ve bana zamanında veremediğiniz özgüvenle benden çok şey bekliyorsunuz ben de kendi kendime anca hallediyorum işte, bir yandan hala sürekli olumsuzluklar yüklüyorsun bana moral vermek yerine. Etkilenmemek benim için güç bir durum.
İmkanım olsa senden habersiz halletmek isterim her işimi.
İlla deli gibi üzgün, çökük, acınası mı görünmem lazım sana bana aksi gibi davranman, destek olman için? Bari moral bozma, bir şey yapma.
Bir insan nasıl kalkıştığı bir çok işte "off şimdi olmazsa annemi dinlicem bir sürü" der ki, en son akla gelecek yerde bile anında moralimi etkiliyor bu durum. Konuşulmuyor da seninle anca görmezden gelmem falan lazım ama "anne" olunca saygısızlığı da düşünüyorum bir noktada. Evet bazen bana yaşattığın sinir krizleri ya da verdiğim tepkiler bana göre daha normal.
İnan bana çok çok zorluyorum ama yine de senden saklanacak şeyler, sana söylenecek yalanlar çıkıyor.
Kendimi, enerjimi düşünmek için bi noktada yapmak zorunda olduğum şeyler olabiliyor.
Senin bana yüklediğin/yükleyeceğini bildiğim negatif enerji beni çok geriyor anne çok. Düşünmek istemiyorum artık bunu.