Farklı Fikirlere Ihtiyacim Var. ..

Öyle mi dersiniz. ...belki de...sanırım deneyip göreceğiz. ..Eşim çok istekli ve onu üzmek istemiyorum. .Bu platform cesaret verdi inanın. ..size de çok teşekkür ediyorum. ..
Travmatik zor zamanlar atlatmışsınız.. Zor az kalır hatta.. Iz bırakması çok doğal. Benim de ablamla aramda çok yaş farkı var annem sürekli iyi ki doğurmuşum seni diyor :KK37:
 
Niye ki maddi durum varsa bir yardimci alirsin olur biter.esini cok seviyosun oda seni seviyor karekterli bir esin var.cocuk neden mutsuzluk getirsin ki.ben 36 yim ve ikinciye 4 aylik hamisim 6 yil olmadi nasip simdiymis.bir kizim var 23 aylik olacak.kizimiz bizim herseyimiz babasinin kizi.insanin sevdigi adamdan cocugu olmaso harika birsey.ikinizin bir parcasi olsun istiyor.sizin ki biraz psikolojik.ölum korkusu tek kalma korkusunu tasiyosunuz.ama bu her insan icin gecerli.kimse bir saniye sonrayi bilemez ki.rahat olun ve takdiri ilahi deyip rahatlayin.bence bir bebeginiz olsun tabi karar sizin artik o yaslar normal oldu inanin.esinizi kirmayin bence..
 
Benim annem de 10sene üzerine doğurmuştu hiçbir zaman da pişman olmadı. Zaten makul bir ailesi eşi olup çocuk yapıp pişman olanını görmedim. Hep iyi ki diyenleri duydum. Bence geç kalmayın, anlattığınız gibi bir evliliğiniz varsa bir bebiş bu tabloya çok yakışacaktır :)
 
Merhaba arkadaşlar. ..Yıllardır yorum yaparım şimdi de sıra bana gelmiş demek ki. .kısaca özet geçeyim;
Ege'de güzel bir yerde yaşıyorum..Üniversite yi Denizli'de okudum ve direkt de evlendim mutlu bir hayatım vardı;kızım la taclanan ama 29 yaşındayken kızımın babasini kaybettim. ..çok zor zamanlardan geçtim maddi manevî. ..7 yıl kızım la yaşadık ve ben tekrar aşık olup çok da mutlu oldum. ..Eşim ile dört yıllık harika bir iliskimiz iki yıllık da evliligimiz var..aktif bir bayanim. .maddi bir sorunum yok Hamdolsun. ..evliligim ile ilgili de..her evde olabilecek,sarilinca geciveren tartışma olur en fazla. ..ölümü ve mutsuzlugu dibine kadar yaşadığım için ;Sevdiğin hayatta iken kıymet bilmeli diye yaşarım çünkü. ..şimdi sorum ve gerçekten fikre ihtiyacım olan yer şu ki;
Eşim bir bebeğimiz olsun istiyor ..kızım artık 11 yaşında ..ben 38 ...Dr a gidip tüm tahlillerimi yaptırdım bir sorun görünmüyor. ..Ama Cesaretim Yok...Geçmişte yaşadığım ölüm ve çocukla tek başına kalakalma korkusu mu;büyünün bozulma korkusu mu bilmiyorum. .Eşim dürüst doğru sadık ve Aşık bir adam...kızım dolu dolu babam der o derece sevdirdi kendini. ..öyle bir erkektir ki;benim ailemden dolayi rezidans şeklinde havuzlu falan süper luks evimde oturmayi kabul etmedi kiraya çıktık !Kızımın babasından maaşına asla el uzatmaz ki ...eşim evlendikten sonra çok daha iyi bir erkek oldu ...seviyorum ..seviliyorum. .kayinvalidem kayinpederim saçımi oksarken gözleri dolan sevgiyle davranan insanlar. ..Ama ben artık iki yıldan beri tereddüt ediyorum ve eşim son konuşmayı yaptı korunmayi bırakıp biran evvel ortak çocuğumuz olsun diye. ..(eşim 6-7 yıl evvel boşanmış iki kızımız da ordan var yani )Şimdi sizlerin akil fikirlerinizi almak istiyorum;Hiç rahatini bozma uykusuz kalma mi dersiniz yoksa elini çabuk tut mu?Şimdiden teşekkür ederim. ..
O gelecek olan bebiş büyüye büyü katar aşkınıza meşk olurr derimm
 
Niye ki maddi durum varsa bir yardimci alirsin olur biter.esini cok seviyosun oda seni seviyor karekterli bir esin var.cocuk neden mutsuzluk getirsin ki.ben 36 yim ve ikinciye 4 aylik hamisim 6 yil olmadi nasip simdiymis.bir kizim var 23 aylik olacak.kizimiz bizim herseyimiz babasinin kizi.insanin sevdigi adamdan cocugu olmaso harika birsey.ikinizin bir parcasi olsun istiyor.sizin ki biraz psikolojik.ölum korkusu tek kalma korkusunu tasiyosunuz.ama bu her insan icin gecerli.kimse bir saniye sonrayi bilemez ki.rahat olun ve takdiri ilahi deyip rahatlayin.bence bir bebeginiz olsun tabi karar sizin artik o yaslar normal oldu inanin.esinizi kirmayin bence..
Canım benim ya şimdi uyanır uyanmaz okudum ve sanırım birkaç kere daha okuyacağım epeyi olumlu ve gerçek çünkü yazdığınız. ..sanırım yine çocukla tek kalmak korkusu ,dediginiz gibi...ama kim neyi bilebilir ki değil mi Rabbim den başka. ..teşekkür ediyorum lutfedip yazıp destek verdiniz. ..Sağolun. ..sevgiler. .
 
Benim annem de 10sene üzerine doğurmuştu hiçbir zaman da pişman olmadı. Zaten makul bir ailesi eşi olup çocuk yapıp pişman olanını görmedim. Hep iyi ki diyenleri duydum. Bence geç kalmayın, anlattığınız gibi bir evliliğiniz varsa bir bebiş bu tabloya çok yakışacaktır :)
Günaydın. ..sanırım bu sabah itibariyle daha olumlu daha az korkuluyum. ..çok teşekkür ediyorum olumlu kelimeleriniz için. ..sevgiler size...
 
Ben yapmazdim.
Zaten esinizin kizlari varmis sizinde var.
Yani evlat duygusunu ikinizde tatmissiniz.
Kendimi yerinize koyuyorum evet bende bu ölüm korkusuyla cesaret edemezdim..
Esinizi cok güzel anlatmissiniz ama dunya hali bu ne olacagi belli olmaz.
Daha 2 yıllık evlisiniz.esiniz hakkında bu kadar olumlu yaklasmak icin daha cok erken.degisir demiyorum ama ne olur ne olmaz riske atmazdim ben olsam.zira onceligim kızım olur.sizde bence bir süre gozlemleyin eger cok istiyorsanız.
 
Günaydın...
Öyle dolu dolu gözlerle okudum ki...
İnşallah hep çok mutlu olursunuz.
Yerinizde olsam şansımı denerdim,Rabbim verirse ne mutlu,vermezse de vardır bir hayır.
 
Merhaba,
ben olsam yapardım. maşallah güzel bir evliliğiniz var ve evin içinde bir kardeş daha kızınıza da iyi gelecektir.
 
Çok net olmuş ..isteyip istememek içsel bir konu ben tarafsız dış göz arıyorum. ..

bunun cevabı çok net aslında zaten. önemli olan senin isteğin o bu şu bahane.. istiyorsan yapmalısın istemiyorsan yapmamalısın. herhangi bir yorum olumlu veya olumsuz da olsa seni geri götürür içinden geleni dinlemelisin.
 
Eşiniz maddi olarak üç çocuğun giderlerini karşılayabilecek mi? (Sizin kızınızı katmadım, onu da katarsam 4 çocuk)
 
Merhaba arkadaşlar. ..Yıllardır yorum yaparım şimdi de sıra bana gelmiş demek ki. .kısaca özet geçeyim;
Ege'de güzel bir yerde yaşıyorum..Üniversite yi Denizli'de okudum ve direkt de evlendim mutlu bir hayatım vardı;kızım la taclanan ama 29 yaşındayken kızımın babasini kaybettim. ..çok zor zamanlardan geçtim maddi manevî. ..7 yıl kızım la yaşadık ve ben tekrar aşık olup çok da mutlu oldum. ..Eşim ile dört yıllık harika bir iliskimiz iki yıllık da evliligimiz var..aktif bir bayanim. .maddi bir sorunum yok Hamdolsun. ..evliligim ile ilgili de..her evde olabilecek,sarilinca geciveren tartışma olur en fazla. ..ölümü ve mutsuzlugu dibine kadar yaşadığım için ;Sevdiğin hayatta iken kıymet bilmeli diye yaşarım çünkü. ..şimdi sorum ve gerçekten fikre ihtiyacım olan yer şu ki;
Eşim bir bebeğimiz olsun istiyor ..kızım artık 11 yaşında ..ben 38 ...Dr a gidip tüm tahlillerimi yaptırdım bir sorun görünmüyor. ..Ama Cesaretim Yok...Geçmişte yaşadığım ölüm ve çocukla tek başına kalakalma korkusu mu;büyünün bozulma korkusu mu bilmiyorum. .Eşim dürüst doğru sadık ve Aşık bir adam...kızım dolu dolu babam der o derece sevdirdi kendini. ..öyle bir erkektir ki;benim ailemden dolayi rezidans şeklinde havuzlu falan süper luks evimde oturmayi kabul etmedi kiraya çıktık !Kızımın babasından maaşına asla el uzatmaz ki ...eşim evlendikten sonra çok daha iyi bir erkek oldu ...seviyorum ..seviliyorum. .kayinvalidem kayinpederim saçımi oksarken gözleri dolan sevgiyle davranan insanlar. ..Ama ben artık iki yıldan beri tereddüt ediyorum ve eşim son konuşmayı yaptı korunmayi bırakıp biran evvel ortak çocuğumuz olsun diye. ..(eşim 6-7 yıl evvel boşanmış iki kızımız da ordan var yani )Şimdi sizlerin akil fikirlerinizi almak istiyorum;Hiç rahatini bozma uykusuz kalma mi dersiniz yoksa elini çabuk tut mu?Şimdiden teşekkür ederim. ..
Yerinizde olsaydım bir yardımcı alarak gönül rahatlığıyla çocuk yapardım, daha geç değil... Psikolojik destek de alınır gerekirse. Mutlu bir evlilik ortak bir meyveyi daha hakediyor bence
 
Şuan eşinizle toplamda 3 çocuğunuz zaten var. Onların masrafları da cabası. Yaş olmuş 38. Hamile kalma, hamilelik, doğum derken yaş 40 olacak. Sürekli gece kalkmalar,yürüdüğünde peşinde koşmalar, parka götürmesi, okula başladığında 45- 50li yaşlarda bir anne olmak vs beni zorlardı diye düşünüyorum.
 
Günaydın...
Öyle dolu dolu gözlerle okudum ki...
İnşallah hep çok mutlu olursunuz.
Yerinizde olsam şansımı denerdim,Rabbim verirse ne mutlu,vermezse de vardır bir hayır.
Günaydın. ..hiç tanımadan dolu gözle okumak zaten yüksek bir kalp ister ..işte böyle gözle bakan kalplerin kelimelerine ihtiyacım vardı Allah sizden razı olsun...can-i gonulden teşekkür ediyorum size...İnanın ilk defa bir konu acmamla beraber cesaret de aldım. ..çok çok sağolun. ..minnetle. ..
 
X