maşallah canım yaaa, harikasınnnnMaşallah maşallah
Sabah site içinde yalnız bir tur attım. Eşim dışarıda bekledi. Geri geri park etmeye cesaret edemedim şimdilik düz park ettim.
benim de aynı, siteden çıkınca yoğun trafik ama ben önüme ve yanımdakilere bakıp diğer bütün araçları unutmaya çalışıyorum...Inşallah
Aslında trafik çok yoğun olmasa kullanabilirim gibime geliyor. Ama istanbulda mümkün değil, sitenin dışına çıktığımız an başlıyor yoğunluk.
eşler maalesef geriyor demek ki bizi.bende kendimi çok iyi araba kullanıyor sanardım taki eşim yan koltuğa oturana kadar.... ''çarptın,bu kadar sıfır geçilir mi, çarpsan ölmüştü o adam,......'' bu laflardan sonra uzun zamandır araba kullanmıyorum... zaman zaman sen geç desede yok kalsın diyorum... cesaretimi aldı götürdü resmen... şuan hamileyim diye kullanmak istemiyorum ama ilerde sanırım onu arabadan atıp kullanacağım.
benim de aynı, siteden çıkınca yoğun trafik ama ben önüme ve yanımdakilere bakıp diğer bütün araçları unutmaya çalışıyorum...
evet otomatikOtomatik vites mi
Olur öyle minik minik sürtmelerbugün yine tıpkı dünkü gibi sporumu yaptım, duşumu aldım, müziğimi dinledim, motivasyonumu sağladım, indim aşşağıya atladım arabaya... çıktım aynı güzergaha, son ses müzik cıstak cıstak bi güzel döndüm durdum aynı yollarda. sonra avm ye girio alış veriş yapayım dedim..gayet güzel park ettim, gittim alış verişe..
2 saat kadar sürdü alış verişim, sonra otoparka bi döndüm ki ne göreyim, 2 saat önce bomboş olan otoparkta iğne başı kadar boş yer yok. ve adamlar park etmemiş, terk etmiş resmen. deli gibi bırakmışlar...
baktım benim araba hem iki yandan hem arkadan acayip sıkıştırılmuş. önce bırakıp gideyim akşam gelip alırım dedim, sonra saçlama çukulata, sen çıkarsın buradan dedim, ya Allah bismillah geçtim direksiyona...öne arkaya sağa sola, frenle ufak ufak hareketler ve sayısız manevra ile çıkmayı başardım!!!!!!! o kadar keyif aldım ki cıstak cıstak mutlu mutlu eve dönüp otoparka koyup çıktım yukarı...
eşimi aradım anlattım, arkadaşlarımı aradım, anlattım, annemi aradım anlattım..
hem de ne anlatma ballandıra ballandıra..sanırsın arabayı uçurmayı başardım..
evde kendi kendime şişindim, böbürlendim, oldum ben artık, süpper şoförüm, ah yavrum anan baban da mı şofördü, peh maşallah nidaları ile kabarttım da kabarttım kendimi..
sonra 2 saat falan geçti oturuyorum, bir anda kafamda şimşek çaktı..ya dedim nasıl çıktım ki ben oradan!!! acaba düzgün çıktım mı çarpmadan sürtmeden nasıl başardım ki..ama sürtsem falan hissederdim, ses çıkardı vs derken içime kurt düştü, kalktım hemen otoparka indim..bi baktım ne göreyimmmm :Bİ GÜZEL SÜRTTÜRMÜŞÜM TAMPONUUUU!!!
tüm havam fossss diye söndü, çıktım evde oturuyorum, bekliyorum akşam eşim gelsin de baksın diye :))))))))
ammannn ne yapayım, en kötü kazam böyle olsun inşallah..bu da nazar boncuğum olsun
valla önce oldukça canım sıkılmıştı ama eşim de aynısını söyledi. çok dert edersen pasta cila ile hallolur sıkma canını dedi..ne yapayım sağlık olsun..teşekkürlerOlur öyle minik minik sürtmeler
Böyle böyle yavaştan iyi bir sürücü olursun
Amaan onda ne var ki? Senin yerine kim olsa yapardi o surtmeyi. Araba ilanlarina baksana surtulmemis, boyanmamis araba var mi? Ben de bombos otoparkta kolona carpmistim hem de 2 kere.bugün yine tıpkı dünkü gibi sporumu yaptım, duşumu aldım, müziğimi dinledim, motivasyonumu sağladım, indim aşşağıya atladım arabaya... çıktım aynı güzergaha, son ses müzik cıstak cıstak bi güzel döndüm durdum aynı yollarda. sonra avm ye girio alış veriş yapayım dedim..gayet güzel park ettim, gittim alış verişe..
2 saat kadar sürdü alış verişim, sonra otoparka bi döndüm ki ne göreyim, 2 saat önce bomboş olan otoparkta iğne başı kadar boş yer yok. ve adamlar park etmemiş, terk etmiş resmen. deli gibi bırakmışlar...
baktım benim araba hem iki yandan hem arkadan acayip sıkıştırılmuş. önce bırakıp gideyim akşam gelip alırım dedim, sonra saçlama çukulata, sen çıkarsın buradan dedim, ya Allah bismillah geçtim direksiyona...öne arkaya sağa sola, frenle ufak ufak hareketler ve sayısız manevra ile çıkmayı başardım!!!!!!! o kadar keyif aldım ki cıstak cıstak mutlu mutlu eve dönüp otoparka koyup çıktım yukarı...
eşimi aradım anlattım, arkadaşlarımı aradım, anlattım, annemi aradım anlattım..
hem de ne anlatma ballandıra ballandıra..sanırsın arabayı uçurmayı başardım..
evde kendi kendime şişindim, böbürlendim, oldum ben artık, süpper şoförüm, ah yavrum anan baban da mı şofördü, peh maşallah nidaları ile kabarttım da kabarttım kendimi..
sonra 2 saat falan geçti oturuyorum, bir anda kafamda şimşek çaktı..ya dedim nasıl çıktım ki ben oradan!!! acaba düzgün çıktım mı çarpmadan sürtmeden nasıl başardım ki..ama sürtsem falan hissederdim, ses çıkardı vs derken içime kurt düştü, kalktım hemen otoparka indim..bi baktım ne göreyimmmm :Bİ GÜZEL SÜRTTÜRMÜŞÜM TAMPONUUUU!!!
tüm havam fossss diye söndü, çıktım evde oturuyorum, bekliyorum akşam eşim gelsin de baksın diye :))))))))
ammannn ne yapayım, en kötü kazam böyle olsun inşallah..bu da nazar boncuğum olsun
valla önce oldukça canım sıkılmıştı ama eşim de aynısını söyledi. çok dert edersen pasta cila ile hallolur sıkma canını dedi..ne yapayım sağlık olsun..teşekkürler
Ay bunu yeni gördüm. Tebrik ederim. Valla kadınlar sırf eşiyle babasıyla abisiyle araba sürmeye çalıştığı için korkuyor. Herkes bir tek çıksın dolaşsın trafikte herkes erkek olmasın artıkVEEE NİHAYET MUTLU SON (hamdolsun, çok şükür.hala inanamıyorum kendime :)))))
bugün cesaretimi topladım ve YALNIZ ÇIKTIM Nihayettttt :))))) (çok şükür, maşallah diyeyim )
nasıl mı yaptımmmm, sabah uyandım, 45 dakika tempolu spor yaptım, sağlam kafa sağlam vücutta bulunur dedim! soğuk duş aldım kendime geldim.
dedim ki kendime, başıma gelecek varsa 3 yıl sonra da tek çıksam gelecek. kaderde ne varsa o olacak. kır şu şeytanın bacağını! açtım evde son ses müzik , rahatladım. direksiyon hocamın dediği aklıma geldi, trafikte 1 milyon araç olsa da senin için sadece 4 tarafındaki 4 araç önemli. diğerlerinden asla korkma derdi.dualarımı okudum, bindim arabaya...
açtım müziğimi, camlarımı, hadi bismillah deyip çıktım trafiğe..en ufak bir korku ve kaygı yoktu. inanamadım kendime. sanırım ben eşime rezil olmaktan korkarak kaygı yaşıyordum.evin yakın civarında defalarca tur attım, yakın bir avm otoparkına geri geri park ettim, alış veriş yaptım, tekrar arabaya binip eve gelip geri geri park ettim..çok şükür Rabbime. kırdım korku eşiğimi. 1 sefer çıkmaya bakıyormuş hakkaten.su gibi aktım gittim trafikte. hız yapmadım 40-50 arası dolaştım. kızlarrrr en kısa zamanda darısı tüm isteyenlerin başına inşallahhhhh...
yorum yapıp destek veren tüm arkadaşlara sonsuz teşekkürlerrrr, iyi ki varsınız kk kadınlarııııı
Amaan onda ne var ki? Senin yerine kim olsa yapardi o surtmeyi. Araba ilanlarina baksana surtulmemis, boyanmamis araba var mi? Ben de bombos otoparkta kolona carpmistim hem de 2 kere.
çiziksiz arabaya araba demem ben
Ne güzel eşin anlayışlı imiş ben bir kere arabayı vurdum 300 TL masraf oldu o kadar korktm ki eşim gelip beni rezil edecek diye zira o sırada işe gidiyordu gergin Di falan annem ve teyzemde vardı..
Nyse o sırada çok korktuğmu görüp kızmadı..
Demem o ki hep oluyor olabilir.
Ben çok cesur bir kadınım her şeyi yaparım ederim babam dan öyle gördüm ama eşim çok fakir bir ailede büyümüş ilk kez defa mal sahibi olmuş biraz da pahalı bir araba aldık
O kadar korktum ki sürerken onunla çıkmak işkence idi ne zaman onunla çıksam korkuttu beni ama şimid onsuz çıkıyorum kafam rahat.
İki yıldır arabam var park ı hala zor ederim iki aracın arasına giremem bunlar hep onun yüzünden.
çoook teşekkür ederim, kırdım çok şükür şeytanın bacağınıAy bunu yeni gördüm. Tebrik ederim. Valla kadınlar sırf eşiyle babasıyla abisiyle araba sürmeye çalıştığı için korkuyor. Herkes bir tek çıksın dolaşsın trafikte herkes erkek olmasın artık
2013 yılında ehliyetimi aldım. Emniyet personeli olduğum için kolay oldu ama ne bir şey öğrenebildim ne de arabaya oturmaya cesaretim oldu. Sonra iş güç istanbul trafiği derken öğrenebileceğim ortamda olmadı. Cesaretim yoktu merağımda. Şu an şırnaktayız burada trafik kurallarına uymayan sığır çok ama trafiğin yoğun olmadığı yerlerde çok olduğu için cesaretlendim. 1 ay önce araba aldık. Kendi kendime inat ettim öğrenicen diye. Anne olucam örnek olmalıyım falan dedim kendimi ruhsal olarak telkin ettim. Burada üniversitenin bahçesi çift şeritli yol ve hiç araç olmuyor genelde en iyi ortam orasıydı. İlk gün eşim çokta iyi anlatmadığından bende ayağımın sürekli gazda basılı kalması gerektiğini sandığımdan ayaklarım uyuştu. İndim ve bir daha bindirme beni dedim. Diğer gün biraz daha iyiydi ama yine çok gerildim. Üçüncü sefer yokuşta kalkış yapmayı öğretti araba benzinli olduğu için kalkışı zormuş 10 seferde bir kez yapabildim soğudum. Benim ve aslında korkan herkesin eksiği şu arabayı tanımıyoruz tanımadığımız şeylerdende doğal olarak korkuyoruz. Açtım youtube dan videolar izledim aklımdaki soru işaretlerini cevapladılar az çok güzel eşimede en absürt soruları sormaktan çekinmiyorum. En basiti hızlı bir şekilde giderken yanlışlıkla geri vitese alsam ne olur gibi beyin yakıcı fakat benim aklımı kurcalayan soruların cevaplarını sorguluyorum. Ha bunları yapınca araba kullanmayı öğrendim mi hayır. Tüm yaptıklarım korkularımı yenmemi az çok sağladı daha cesaretliyim. Park etmekten geri geri gitmekten korkuyorum. U dönüşünü geçen gün bşnbir zorlukta yaptım ama başaracağım biliyorum. Eşim hala trafiğe çıkarmıyor beni tabi. Olduğum zaman söyleyecekmiş. Yani işin özü şu bilmediğimiz şeyden korkuyoruz. Öğrendikçe korkumuz azalıyor.