İntihar Korkusu Lütfen Yardım Edin

Konus dinliyorum .!.:
Çok fazla ayrıntı verip hatırlamak ve konuşmak istemediğim bir konu. Seni çok iyi ağlıyorum konu sahibi. Sırf iyi hissetmen için yazıyorum.
Bütün saydıkların yanı sıra birde uyuyamıyordum.
Rekorum 3 gün sanırım. Tam tamına 3 gün olmayabilir ama 2,5 gün kesin.
Uykusuzlukta eklenince tam deliriyordum.
Artık yalvarırdım uyumak için.
Sürekli tekrarlardı bu uyuyamama durumu.
İğne yapılır öyle uyur olmuştum.

Haplar,terapiler,iğneler derken geçti zaman.
2 sene sürdü.
Ben atlattım. Eminim sende atlatacaksın.
Artık ilaç kullanmıyorum ama bu deprem olayları bende tetikleme yaptı.
Korku felan değil de üzüntüden.
Doktorum bir süre içmemi önerdi 4 gündür ilaç alıyorum. Onun dışında gerçekten iyileşemem sanıyordum ama iyileştim.
Size de acil şifalar diliyorum. Geçecek.
Genişletmek için tıkla...
Size de hatırlatmak kesinlikle istemiyorum bu durumu. Tekrar nüksetmesini hiç istemem. Nasıl bir bela olduğunu maalesef bu günlerde deneyimliyorum. Ancak başkalarının da bu durumu yaşadığını bilmek, özellikle de kurtulduklarını bilmek beni rahatlatıyor. Bu sabah 6 buçukta uyandım, dün de aşırı yorgundum oysaki öğlene kadar uyurum diye düşünüyordum. Ama uyumak ne mümkün. Bir çarpıntı, intihar eder miyim düşünceleri başladı. Tam 1 saat. 7 de zaten ilaç alıyordum, aldim, dideral içtim bir tane de. Şimdi daha sakin ve iyiyim. Ama sin 3 4 gündür gün içinde tekrarlıyor maalesef. Bir gün bile tekrarlamasa içimde o kadar büyük bir umut ışığı yanacak ki. Tekrar hayata dönecek miyim? Çalışıp verimli başarılı olacak mıyım? Bunlara çok hasret kaldım. Beynimi artık kontrol edebilmek istiyorum.
 
Bugün psikolog seansım vardı. Günden güne sanki iyileşiyorum. Ama şu anda da kafamda sanki bir donukluk var. Beynim ağırlaşmış gibi garip bir his. Son 2 gündür başka mesguliyetlerim vardı. Kafam doluydu, ağır bir anksiyete yaşamadım. Umarım tedavim yolunda gider ve hemen toparlanırım.
 
penisilinignesi .!.:
Size de hatırlatmak kesinlikle istemiyorum bu durumu. Tekrar nüksetmesini hiç istemem. Nasıl bir bela olduğunu maalesef bu günlerde deneyimliyorum. Ancak başkalarının da bu durumu yaşadığını bilmek, özellikle de kurtulduklarını bilmek beni rahatlatıyor. Bu sabah 6 buçukta uyandım, dün de aşırı yorgundum oysaki öğlene kadar uyurum diye düşünüyordum. Ama uyumak ne mümkün. Bir çarpıntı, intihar eder miyim düşünceleri başladı. Tam 1 saat. 7 de zaten ilaç alıyordum, aldim, dideral içtim bir tane de. Şimdi daha sakin ve iyiyim. Ama sin 3 4 gündür gün içinde tekrarlıyor maalesef. Bir gün bile tekrarlamasa içimde o kadar büyük bir umut ışığı yanacak ki. Tekrar hayata dönecek miyim? Çalışıp verimli başarılı olacak mıyım? Bunlara çok hasret kaldım. Beynimi artık kontrol edebilmek istiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Şöyle ki kullandığım ilaçlar çok ağırdı isim vermeden 100 mg diyeyim hergün..
O ilaçlara rağmen günde 2 kez geçirdiğim oluyordu.
Uykuya aşırı düşkün biriydim.
İşimi çok sever ama sabahları uyku sevdasından geç kalan biriydim o kadar diyeyim.

Bu sıkıntılı dönemde kalbim çarpıntı yapmadığı gün yoktu. Geceleri uykuya daldıysam çarpıntıdan uyanırdım.
Evet özetle geçecek.
Geçeceğine inanmakla başlıyordu. 2. Sene tamam diyordum bitecek. Aşırı inanıyordum uğraşıyordum.
Evden markete bile aylarca çıkmadığımı biliyorum.
Hepsi geçti. Yürüdüm koştum kick boks yaptım yüzdüm ve yendim.

Şimdi hem 2 çocuğumla uğraşıyorum hem çalışıyorum. Hayat ne getirirse getirsin ayakta kalacak gücümüz sebebimiz mutlaka vardır.
Yeter ki bakmayı bil.. bu ve bunun gibi düşüncelerle başardım.

Şuan da 7-8 aydır süre gelen asla ağlayamama durumum var. İçim kan ağlar geberirim hatta hasta bile oluyorum ama ağlayamıyorum.
Depremden dolayı ciğer felan kalmadı ama hep içim içime ağladı. Asla göz yaşım gelmiyor..
Aşırı sulu göz biriyim üstelik.
O yüzden olası bi birikme patlaklık vermemem için ilaç kullanıyorum tekrar. 1 hafta içinde bırakmış olacağım. Onun dışında hiç problemim kalmadı.

Kendinizin çok güçlü olduğunuza önce kendiniz inandırın. Gerisi gelecek.
 
Seni o kadar iyi anlıyorum ki.. Benimde hayatımın bi bölümünde her şey üst üste gelmişti.
Bundan yedi sene önce boşanma aşamasına girmiştim ve onun stresini üzüntüsünü yaşarken dört ay sonra bi sabah aniden babamı kaybettim, kalp krizi. Ben böyle ağır bir şey yaşamadım hayatımda. O sıra yeni iş bulmuştum ve ailemin desteğiyle atlattım. Senin gibi düşüncelerdeydim bende hayatın anlamı yoktu artık gelecek planım yoktu sıfırdım. Üniversite sınavına girecektim ondan bile vazgeçmiştim ama ablam zor ikna etti. Ondan sonra yavaş yavaş kendimi toparladım çalışıp para biriktirip sınavıda kazanırsam şu şehre giderim diye planlar yaptım. Kendimi oyaladım ama en güzeli çalışmaktı sanırım evde oturmak insanı çıkmaza sokuyor. Bu süreçte sana tavsiyem işine sıkıca sarıl çünkü kafanın bir şeylerle meşgul olması o kadar iyi ki.. Malesef hayat devam ediyor hala içimde bi boşluk var keşkeler pişmanlıklar ama düşünmemeye çalışıyorum. Zaman en büyük ilaç. Bu süreçlerden geçmemiz gerekiyor ki ilerde daha iyi olalım. Başın sağolsun bu süreçte aile çok önemli yan yana olun şu an sizi en iyi anlayan yine sizlersiniz 🙏🏻
 
Konus dinliyorum .!.:
Şöyle ki kullandığım ilaçlar çok ağırdı isim vermeden 100 mg diyeyim hergün..
O ilaçlara rağmen günde 2 kez geçirdiğim oluyordu.
Uykuya aşırı düşkün biriydim.
İşimi çok sever ama sabahları uyku sevdasından geç kalan biriydim o kadar diyeyim.

Bu sıkıntılı dönemde kalbim çarpıntı yapmadığı gün yoktu. Geceleri uykuya daldıysam çarpıntıdan uyanırdım.
Evet özetle geçecek.
Geçeceğine inanmakla başlıyordu. 2. Sene tamam diyordum bitecek. Aşırı inanıyordum uğraşıyordum.
Evden markete bile aylarca çıkmadığımı biliyorum.
Hepsi geçti. Yürüdüm koştum kick boks yaptım yüzdüm ve yendim.

Şimdi hem 2 çocuğumla uğraşıyorum hem çalışıyorum. Hayat ne getirirse getirsin ayakta kalacak gücümüz sebebimiz mutlaka vardır.
Yeter ki bakmayı bil.. bu ve bunun gibi düşüncelerle başardım.

Şuan da 7-8 aydır süre gelen asla ağlayamama durumum var. İçim kan ağlar geberirim hatta hasta bile oluyorum ama ağlayamıyorum.
Depremden dolayı ciğer felan kalmadı ama hep içim içime ağladı. Asla göz yaşım gelmiyor..
Aşırı sulu göz biriyim üstelik.
O yüzden olası bi birikme patlaklık vermemem için ilaç kullanıyorum tekrar. 1 hafta içinde bırakmış olacağım. Onun dışında hiç problemim kalmadı.

Kendinizin çok güçlü olduğunuza önce kendiniz inandırın. Gerisi gelecek.
Genişletmek için tıkla...
Bir şeylerle uğraşırken, bir işe yaradığım zaman kendimi daha iyi hissediyorum. O rahatsız edici düşünceler beynimden geçiyor mu tabiki geçiyor ama üstünde durup anksiyete krizi geçirmiyorum. Psikiyatrımla konuştukça hepimizin insan olduğunu ve benzer şeyler yaşayabileceğimizi, kendimizi hoş görmemiz şefkat duymamız gerektiğini öğrenmeye başlıyorum. Lustral de sanırım iyi geldi, daha kontrol edilebilir hissediyorum kendimi. Ama sabah çarpıntılarım bir türlü geçmedi. Her sabah tam 6 buçukta çarpıntı ile uyanıyorum. Gün içinde de öyle böyleyim, idare ediyorum.
 
sonradanprenses .!.:
Seni o kadar iyi anlıyorum ki.. Benimde hayatımın bi bölümünde her şey üst üste gelmişti.
Bundan yedi sene önce boşanma aşamasına girmiştim ve onun stresini üzüntüsünü yaşarken dört ay sonra bi sabah aniden babamı kaybettim, kalp krizi. Ben böyle ağır bir şey yaşamadım hayatımda. O sıra yeni iş bulmuştum ve ailemin desteğiyle atlattım. Senin gibi düşüncelerdeydim bende hayatın anlamı yoktu artık gelecek planım yoktu sıfırdım. Üniversite sınavına girecektim ondan bile vazgeçmiştim ama ablam zor ikna etti. Ondan sonra yavaş yavaş kendimi toparladım çalışıp para biriktirip sınavıda kazanırsam şu şehre giderim diye planlar yaptım. Kendimi oyaladım ama en güzeli çalışmaktı sanırım evde oturmak insanı çıkmaza sokuyor. Bu süreçte sana tavsiyem işine sıkıca sarıl çünkü kafanın bir şeylerle meşgul olması o kadar iyi ki.. Malesef hayat devam ediyor hala içimde bi boşluk var keşkeler pişmanlıklar ama düşünmemeye çalışıyorum. Zaman en büyük ilaç. Bu süreçlerden geçmemiz gerekiyor ki ilerde daha iyi olalım. Başın sağolsun bu süreçte aile çok önemli yan yana olun şu an sizi en iyi anlayan yine sizlersiniz 🙏🏻
Genişletmek için tıkla...
Annem en büyük destekçim. Yeni bir işe başlayacağım. 1 hafta kadar bir süre kaldı. Ancak sabah carpintilarim çok korkutuyor beni. Nasıl sakinleşip ise gidecegim verimli olacağım bilmiyorum. Yük gibi geliyor. Bu arada başınız sağ olsun.
 
penisilinignesi .!.:
Annem en büyük destekçim. Yeni bir işe başlayacağım. 1 hafta kadar bir süre kaldı. Ancak sabah carpintilarim çok korkutuyor beni. Nasıl sakinleşip ise gidecegim verimli olacağım bilmiyorum. Yük gibi geliyor. Bu arada başınız sağ olsun.
Genişletmek için tıkla...

İşe başlayınca bir anda iyi olmuyorsun tabi ki defalarca ağlamışımdır gizlice.. Zamanla geçiyor sadece ve kafanı meşgul ettikçe.
 
penisilinignesi .!.:
Bugün psikolog seansım vardı. Günden güne sanki iyileşiyorum. Ama şu anda da kafamda sanki bir donukluk var. Beynim ağırlaşmış gibi garip bir his. Son 2 gündür başka mesguliyetlerim vardı. Kafam doluydu, ağır bir anksiyete yaşamadım. Umarım tedavim yolunda gider ve hemen toparlanırım.
Genişletmek için tıkla...
Tüm güzellikler sizinle olsun 🙏🏻
 
penisilinignesi .!.:
Bir şeylerle uğraşırken, bir işe yaradığım zaman kendimi daha iyi hissediyorum. O rahatsız edici düşünceler beynimden geçiyor mu tabiki geçiyor ama üstünde durup anksiyete krizi geçirmiyorum. Psikiyatrımla konuştukça hepimizin insan olduğunu ve benzer şeyler yaşayabileceğimizi, kendimizi hoş görmemiz şefkat duymamız gerektiğini öğrenmeye başlıyorum. Lustral de sanırım iyi geldi, daha kontrol edilebilir hissediyorum kendimi. Ama sabah çarpıntılarım bir türlü geçmedi. Her sabah tam 6 buçukta çarpıntı ile uyanıyorum. Gün içinde de öyle böyleyim, idare ediyorum.
Genişletmek için tıkla...
Ya zaten bu tarz zihinsel durumların en iyi ilacı gerçekten beyni çalıştırmak,başka yöne çekmek.
Dünden beri kafam yine kendi kendine konuşmaya başladı. Yaşadığım sıkıntıları kafamda tekrarlamak.
İşte olumsuz olan herşey tekrar başa götürüyor.
Burada anlatıp beynimi o zamana götürmüş olmam bile yetiyor. Ne güzel beynim var anında o zamana gidebiliyor 🤦‍♀️

Sabah evdeki çiçeklerime bakim yaptım.
Tohum ekmiştim sebze felan onlarla ilgilendim derken toparladım.

Sanırım olay şu,beyin bir şekilde seni üzen yoran neyse oraya çekiyor. Sende o esnada ya ona eşlik ediyorsun yada yönünü değiştirmeye çalışyorsun.
Böyle düşündüğümden pratik yollar buluyorum işte.
 
Konus dinliyorum .!.:
Ya zaten bu tarz zihinsel durumların en iyi ilacı gerçekten beyni çalıştırmak,başka yöne çekmek.
Dünden beri kafam yine kendi kendine konuşmaya başladı. Yaşadığım sıkıntıları kafamda tekrarlamak.
İşte olumsuz olan herşey tekrar başa götürüyor.
Burada anlatıp beynimi o zamana götürmüş olmam bile yetiyor. Ne güzel beynim var anında o zamana gidebiliyor 🤦‍♀️

Sabah evdeki çiçeklerime bakim yaptım.
Tohum ekmiştim sebze felan onlarla ilgilendim derken toparladım.

Sanırım olay şu,beyin bir şekilde seni üzen yoran neyse oraya çekiyor. Sende o esnada ya ona eşlik ediyorsun yada yönünü değiştirmeye çalışyorsun.
Böyle düşündüğümden pratik yollar buluyorum işte.
Genişletmek için tıkla...
Ben de hemen hergün bir şeylerle uğraşıyorum. Günü geçiriyorum aslına bakarsanız.
 
yengecburger .!.:
Merhaba, başınız sağ olsun öncelikle. "Hayatı yeniden keşfedin" kitabını okumanızı öneririm. Şema terapi hakkında bir kendine yardım kitabı. Pek çok psikolog da terapi alma imkanı olmayan kişilere bu kitabı öneriyor. Hem güncel sorunlarınızın altında yatan nedenleri anlamış olursunuz hem de nasıl çözeceğinizi öğrenirsiniz.
Genişletmek için tıkla...
bu kitaba ek olara iyi hissetmek isimli kitabı öneriyorum. ikisi birbirinin devamı gibi düşünebilirsiniz. üçüncü kitap ise mod terapisi. bilişsel terapi ile ilerleyelim diyen sizin psikologdu değil mi?
tedaviyi de destekleyecektir bu kitaplar
 
penisilinignesi .!.:
Merhaba,
Üst üste yaşadığım travmalarımı öncelikle anlatmak istiyorum. Geçen yılın Ocak ayında işten çıkarıldım. Nisan 31 de babam vefat etti. 20 dakika önce konuştuğum adamı benim yatağımda yatmış ve sesi bile çıkmadan ölmüş vaziyette buldum. Kalp krizi. Babamdan 22 gün önce de 5 yıldır evlat gibi baktığım köpeğim vefat etmişti. Yaklaşık 1 yıldır evdeyim. Bir erkek arkadaşım var. Sağ olsun iyi biri. Aramızda hiç problem yok. Zaten onunla tanıştıktan sonra işten çıkarılma, babamın ölümü vs. gerçekleşti. Hep yanımda olmaya çalıştı. Destek verdi bana. Babam vefat ettikten sonra biraz kendime gelebilmem için tatillere götürdü. Kafam dağılsın diye sırf. Ancak o ölümden sonra ben çok fazla ölümden sonra ne oluyor, madem öleceğiz neden bu çaba vs.gibi düşünceleri aklımdan atamadım. Yaptığım hiçbir şeyin anlamı yoktu. Ayaklarım beni bir yerlere götürüyordu ama içim ölmüştü, keyif almıyordum. Böyle 7 ay geçti. İş görüşmelerine gittim, kendimi olabildiğince zorladım, ayağa kalk diye telkin ettim. Dışarıya da çıktım, eğlenmeye de çalıştım. Ama o beyin mutsuzluğu gitmedi gitmedi gitmedi. Bu arada 6 aydır pro... 20 mg diye bir ilaç kullanıyordum doktorumun tavsiyesiyle. O ilacı daha önce üniversite zamanımda çok endişeli olduğum için kullanmıştım, işe de yaramıştı, çok iyiydim. Ama bu sefer asla yaramadı.

Babacığım sağlığında çok endişeli, aşırı evhamlı, takıntılı bir adamdı. Bize bir şey olacağına dair çok ciddi takıntıları vardı. Mesela ocağı defalarca kontrol etmek, uyuduğumuzda iyi olup olmadığımızı öğrenmek için bizi uyandırıp ses vermemizi istemek gibi gibi. Bu çocukluğumdan beri böyleydi.

Bu ruh haliyle 2 ay önce ilk kez panik atak geçirdim. Hayatımda ilk kez nefes alamayıp kalp krizi geçirdiğimi düşündüm ve soluğu acilde aldım. EKG çekildi vs. tabii hiçbir şey çıkmadı. Zaten 20 dakika nefes alamayan biri ölür düşüncesiyle, bunun panik atak olduğunu ilk atağımda anladım. Sonrasında beni bu ataklar sinemada, metrobüste de ele geçirmeye çalıştı ancak ben panik atak olduğunu bildiğimden izin vermedim. Bir şekilde savuşturdum. Sonrasında bana nefes alamama vs.gibi şeylerle değil takıntılı düşüncelerle gelmeye başladı. Anneme kedilerime zarar verir miyim düşüncesi ile çarpıntı ve aşırı bir korku yaşıyordum. İntihar eder miyim? Kendimi öldürür müyüm düşüncesiyle de korku yaşıyordum. Yapmayacağımı biliyorum ama o atak sırasında gel de bana anlat bunları. Şizofreni başlangıcı mıyım diye korkuyordum ve vücudum zangır zangır titriyordu. Bu arada bütün bu ataklar gün boyu bile devam ediyor bazen. Karşı koyması aşırı zor.

Online psikolog randevusu aldım. Bir seans konuştuk 45 dakika. Bana bilişsel davranış terapisi uygulayacağını söyledi ama 2.seanstan önce psikiyatra da görünmemi istedi. İyi bir psikiyatr buldum, gittim. Beni çok iyi dinledi. Belki 1,5 saat. Lustr.... 50 mg yazdı. Çarpıntılarım için Didera... yazdı. İlacımı kullanmaya başlayalı 4 gün oldu. Ataklarımda hiçbir değişiklik yok. Çok kötüyüm. Ben bu hastalığımdan önce gittiğim bir iş görüşmemden dün olumlu sonuç aldım. Pazartesi başlamamı istiyorlar. Ama inanın her şeyden korkan, saçma sapan takıntılı düşüncelerimden atak geçiren biri olarak elim kolum bağlı ne yapacağımı bilmiyorum. Allahım yardım et diyorum sadece. Çok korkuyorum bundan kurtulamamaktan. Lütfen bunu bir şekilde aşmış kişiler yardım etsin bana. Bir şeyler desin.
Genişletmek için tıkla...
merak etme tatlım kimse aa deliriyorum diye delirmiyor bunu bana doktor söylemişti ,beynin oyun ediyor geçen annem geç vakitte aradı ona bişey oldu diye hayatımda hiç yaşamadığım paniği yaşadım kalp çarpındım 1 saat geçmedi ilacını düzenli al 1 ay sonra kuş gibi rahatlayacaksın emin ol depresyon öyle birşeyki seni an an ruh halini değiştirir bi olur deliriyorum sanırsın bi olur çok mutlu olursun düzeleceksin inan
 
zbzbzbzb .!.:
merak etme tatlım kimse aa deliriyorum diye delirmiyor bunu bana doktor söylemişti ,beynin oyun ediyor geçen annem geç vakitte aradı ona bişey oldu diye hayatımda hiç yaşamadığım paniği yaşadım kalp çarpındım 1 saat geçmedi ilacını düzenli al 1 ay sonra kuş gibi rahatlayacaksın emin ol depresyon öyle birşeyki seni an an ruh halini değiştirir bi olur deliriyorum sanırsın bi olur çok mutlu olursun düzeleceksin inan
Genişletmek için tıkla...
Merhaba, evet gerçekten öyle bir mutlu, bir mutsuz. İlaçlarını kullanalı 1 haftadan biraz fazla oluyor. İse de başladım. Daha iyi hissediyorum.
 
penisilinignesi .!.:
Merhaba, evet gerçekten öyle bir mutlu, bir mutsuz. İlaçlarını kullanalı 1 haftadan biraz fazla oluyor. İse de başladım. Daha iyi hissediyorum.
Genişletmek için tıkla...
bi süre sonra daha iyi olacaksın emin ol doktorunu dinle depresyon zamanında beyindeki sinyaller doğru yere gitmiyor tam bi karmaşa halindeler:) bu ilaç doğru yere gitmesini sağlayacak
 
penisilinignesi .!.:
Merhaba, evet gerçekten öyle bir mutlu, bir mutsuz. İlaçlarını kullanalı 1 haftadan biraz fazla oluyor. İse de başladım. Daha iyi hissediyorum.
Genişletmek için tıkla...
Merhaba, geçmiş olsun öncelikle. İlaçlara alışmak doğru ilacı bulmak vs de bi süreç o dönemde insan hem ilaca alışacak hem kendini beden ve zihin olarak sağlıklı tutacak, zor gerçekten. SabAh çarpıntılarınız ilaçtan da olabilir bu arada. Lustral bana iyi gelen tek ilaçdı ama baş dönmeleri ve çarpıntı ve uyuşmalar yüzünden devam edemedim. Yeşil reçeteli ilaçlar ilk ay yanına veriliyor hemen sakinleşmeniz için, denediniz mi hiç?
Ben 4 çeşit ilaç denedim hepsi bişeyleri bozdu bi taraftan. Mucize ilaç yok. Şu an 1 aydır bişi içmiyorum çekilmeler yaşıyorum. Ne oldu derseniz ilaç denerken güçlendim psikolojik olarak, beynimi nasıl etkilediğimi farkettim. Sis perdesi iniyor ilaç içerken o da rahatsız ediciymiş şimdi içmeyince anlıyorum. Valerian ve lavantalı bir ilaç aldım eczaneden onunla uyumayı deneyeceğim. Siz nasılsınız bugünlerde?
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
sağlık anksiyetesi, panik atak, hayat hikayem
Yorumlar
4
Görüntüleme
2K
Muhammedemir
M
P
Nolur bana yardım edin :((
Yorumlar
11
Görüntüleme
1K
zeynepthevideographer
Z
B
Uzun oldu ama belki panik atak hastaları vardır
Yorumlar
11
Görüntüleme
3K
justadream36
J
S
Anksiyete Takıntılar Ne Bu?
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
2K
gebito
gebito
L
Anksiyete delirmek korkusu yardim edin
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
6K
Zaren
Zaren
X