eziyete dönen araba kullanma fobisi-panik atak

Inşallah :dua:
Aslında trafik çok yoğun olmasa kullanabilirim gibime geliyor. Ama istanbulda mümkün değil, sitenin dışına çıktığımız an başlıyor yoğunluk.
 
Inşallah :dua:
Aslında trafik çok yoğun olmasa kullanabilirim gibime geliyor. Ama istanbulda mümkün değil, sitenin dışına çıktığımız an başlıyor yoğunluk.
benim de aynı, siteden çıkınca yoğun trafik ama ben önüme ve yanımdakilere bakıp diğer bütün araçları unutmaya çalışıyorum...
 
bende kendimi çok iyi araba kullanıyor sanardım taki eşim yan koltuğa oturana kadar.... ''çarptın,bu kadar sıfır geçilir mi, çarpsan ölmüştü o adam,......'' bu laflardan sonra uzun zamandır araba kullanmıyorum... zaman zaman sen geç desede yok kalsın diyorum... cesaretimi aldı götürdü resmen... şuan hamileyim diye kullanmak istemiyorum ama ilerde sanırım onu arabadan atıp kullanacağım.
 
bende kendimi çok iyi araba kullanıyor sanardım taki eşim yan koltuğa oturana kadar.... ''çarptın,bu kadar sıfır geçilir mi, çarpsan ölmüştü o adam,......'' bu laflardan sonra uzun zamandır araba kullanmıyorum... zaman zaman sen geç desede yok kalsın diyorum... cesaretimi aldı götürdü resmen... şuan hamileyim diye kullanmak istemiyorum ama ilerde sanırım onu arabadan atıp kullanacağım.
eşler maalesef geriyor demek ki bizi.
aynen siz doğumdan sonra yalnız çıkın.
Allah sağsalim kucağınıza almayı nasip etsin bebişinizi.:KK200:
 
bugün yine tıpkı dünkü gibi sporumu yaptım, duşumu aldım, müziğimi dinledim, motivasyonumu sağladım, indim aşşağıya atladım arabaya... çıktım aynı güzergaha, son ses müzik cıstak cıstak bi güzel döndüm durdum aynı yollarda. sonra avm ye girio alış veriş yapayım dedim..gayet güzel park ettim, gittim alış verişe..

2 saat kadar sürdü alış verişim, sonra otoparka bi döndüm ki ne göreyim, 2 saat önce bomboş olan otoparkta iğne başı kadar boş yer yok. ve adamlar park etmemiş, terk etmiş resmen. deli gibi bırakmışlar...

baktım benim araba hem iki yandan hem arkadan acayip sıkıştırılmuş. önce bırakıp gideyim akşam gelip alırım dedim, sonra saçlama çukulata, sen çıkarsın buradan dedim, ya Allah bismillah geçtim direksiyona...öne arkaya sağa sola, frenle ufak ufak hareketler ve sayısız manevra ile çıkmayı başardım!!!!!!! o kadar keyif aldım ki cıstak cıstak mutlu mutlu eve dönüp otoparka koyup çıktım yukarı...

eşimi aradım anlattım, arkadaşlarımı aradım, anlattım, annemi aradım anlattım..
hem de ne anlatma ballandıra ballandıra..sanırsın arabayı uçurmayı başardım..

evde kendi kendime şişindim, böbürlendim, oldum ben artık, süpper şoförüm, ah yavrum anan baban da mı şofördü, peh maşallah nidaları ile kabarttım da kabarttım kendimi..

sonra 2 saat falan geçti oturuyorum, bir anda kafamda şimşek çaktı..ya dedim nasıl çıktım ki ben oradan!!! acaba düzgün çıktım mı çarpmadan sürtmeden nasıl başardım ki..ama sürtsem falan hissederdim, ses çıkardı vs derken içime kurt düştü, kalktım hemen otoparka indim..bi baktım ne göreyimmmm :Bİ GÜZEL SÜRTTÜRMÜŞÜM TAMPONUUUU!!!

tüm havam fossss diye söndü, çıktım evde oturuyorum, bekliyorum akşam eşim gelsin de baksın diye :))))))))

ammannn ne yapayım, en kötü kazam böyle olsun inşallah..bu da nazar boncuğum olsun :KK66: :nazar:
 
bugün yine tıpkı dünkü gibi sporumu yaptım, duşumu aldım, müziğimi dinledim, motivasyonumu sağladım, indim aşşağıya atladım arabaya... çıktım aynı güzergaha, son ses müzik cıstak cıstak bi güzel döndüm durdum aynı yollarda. sonra avm ye girio alış veriş yapayım dedim..gayet güzel park ettim, gittim alış verişe..

2 saat kadar sürdü alış verişim, sonra otoparka bi döndüm ki ne göreyim, 2 saat önce bomboş olan otoparkta iğne başı kadar boş yer yok. ve adamlar park etmemiş, terk etmiş resmen. deli gibi bırakmışlar...

baktım benim araba hem iki yandan hem arkadan acayip sıkıştırılmuş. önce bırakıp gideyim akşam gelip alırım dedim, sonra saçlama çukulata, sen çıkarsın buradan dedim, ya Allah bismillah geçtim direksiyona...öne arkaya sağa sola, frenle ufak ufak hareketler ve sayısız manevra ile çıkmayı başardım!!!!!!! o kadar keyif aldım ki cıstak cıstak mutlu mutlu eve dönüp otoparka koyup çıktım yukarı...

eşimi aradım anlattım, arkadaşlarımı aradım, anlattım, annemi aradım anlattım..
hem de ne anlatma ballandıra ballandıra..sanırsın arabayı uçurmayı başardım..

evde kendi kendime şişindim, böbürlendim, oldum ben artık, süpper şoförüm, ah yavrum anan baban da mı şofördü, peh maşallah nidaları ile kabarttım da kabarttım kendimi..

sonra 2 saat falan geçti oturuyorum, bir anda kafamda şimşek çaktı..ya dedim nasıl çıktım ki ben oradan!!! acaba düzgün çıktım mı çarpmadan sürtmeden nasıl başardım ki..ama sürtsem falan hissederdim, ses çıkardı vs derken içime kurt düştü, kalktım hemen otoparka indim..bi baktım ne göreyimmmm :Bİ GÜZEL SÜRTTÜRMÜŞÜM TAMPONUUUU!!!

tüm havam fossss diye söndü, çıktım evde oturuyorum, bekliyorum akşam eşim gelsin de baksın diye :))))))))

ammannn ne yapayım, en kötü kazam böyle olsun inşallah..bu da nazar boncuğum olsun :KK66: :nazar:
Olur öyle minik minik sürtmeler
Böyle böyle yavaştan iyi bir sürücü olursun
 
bugün yine tıpkı dünkü gibi sporumu yaptım, duşumu aldım, müziğimi dinledim, motivasyonumu sağladım, indim aşşağıya atladım arabaya... çıktım aynı güzergaha, son ses müzik cıstak cıstak bi güzel döndüm durdum aynı yollarda. sonra avm ye girio alış veriş yapayım dedim..gayet güzel park ettim, gittim alış verişe..

2 saat kadar sürdü alış verişim, sonra otoparka bi döndüm ki ne göreyim, 2 saat önce bomboş olan otoparkta iğne başı kadar boş yer yok. ve adamlar park etmemiş, terk etmiş resmen. deli gibi bırakmışlar...

baktım benim araba hem iki yandan hem arkadan acayip sıkıştırılmuş. önce bırakıp gideyim akşam gelip alırım dedim, sonra saçlama çukulata, sen çıkarsın buradan dedim, ya Allah bismillah geçtim direksiyona...öne arkaya sağa sola, frenle ufak ufak hareketler ve sayısız manevra ile çıkmayı başardım!!!!!!! o kadar keyif aldım ki cıstak cıstak mutlu mutlu eve dönüp otoparka koyup çıktım yukarı...

eşimi aradım anlattım, arkadaşlarımı aradım, anlattım, annemi aradım anlattım..
hem de ne anlatma ballandıra ballandıra..sanırsın arabayı uçurmayı başardım..

evde kendi kendime şişindim, böbürlendim, oldum ben artık, süpper şoförüm, ah yavrum anan baban da mı şofördü, peh maşallah nidaları ile kabarttım da kabarttım kendimi..

sonra 2 saat falan geçti oturuyorum, bir anda kafamda şimşek çaktı..ya dedim nasıl çıktım ki ben oradan!!! acaba düzgün çıktım mı çarpmadan sürtmeden nasıl başardım ki..ama sürtsem falan hissederdim, ses çıkardı vs derken içime kurt düştü, kalktım hemen otoparka indim..bi baktım ne göreyimmmm :Bİ GÜZEL SÜRTTÜRMÜŞÜM TAMPONUUUU!!!

tüm havam fossss diye söndü, çıktım evde oturuyorum, bekliyorum akşam eşim gelsin de baksın diye :))))))))

ammannn ne yapayım, en kötü kazam böyle olsun inşallah..bu da nazar boncuğum olsun :KK66: :nazar:
Amaan onda ne var ki? Senin yerine kim olsa yapardi o surtmeyi. Araba ilanlarina baksana surtulmemis, boyanmamis araba var mi? Ben de bombos otoparkta kolona carpmistim hem de 2 kere.
 
valla önce oldukça canım sıkılmıştı ama eşim de aynısını söyledi. çok dert edersen pasta cila ile hallolur sıkma canını dedi..ne yapayım sağlık olsun..teşekkürler :KK66:


Ne güzel eşin anlayışlı imiş ben bir kere arabayı vurdum 300 TL masraf oldu o kadar korktm ki eşim gelip beni rezil edecek diye zira o sırada işe gidiyordu gergin Di falan annem ve teyzemde vardı..
Nyse o sırada çok korktuğmu görüp kızmadı..
Demem o ki hep oluyor olabilir.
Ben çok cesur bir kadınım her şeyi yaparım ederim babam dan öyle gördüm ama eşim çok fakir bir ailede büyümüş ilk kez defa mal sahibi olmuş biraz da pahalı bir araba aldık
O kadar korktum ki sürerken onunla çıkmak işkence idi ne zaman onunla çıksam korkuttu beni ama şimid onsuz çıkıyorum kafam rahat.
İki yıldır arabam var park ı hala zor ederim iki aracın arasına giremem bunlar hep onun yüzünden.
 
Bir şekilde tek başınıza az da olsa sürmeniz lazım. Ben ehliyet aldıktan sonra babamla dolaşırdık kasılırdım panik olurdum terlerdim. Adam kaç yıllık şoför e direksiyon öğretmeni de değil kendisi. Olmuyor bir şekilde. Biraz dolaştıktan sonra indi arabadan bi dolaş gel bakalım dedi. 5 dk mı 10 dk mı ne dolaştım. O süre bile bana o kadar iyi geldi o kadar özgüven kazandırdı ki. Herkes yanlış yapabilir. Bu yüzden hız yapmamak önemli. Ki zaten yapmadığınıza eminim. Yanınızda biri olunca her hatada bir şey olacak diye panik yapıyorlar. Sus pus otursalar bile onların stresinden siz rahatlayamazsınız. Ama kendiniz olunca insan rahatlıyor. A şunu yanlış yaptım bir dahakine dikkat edeyim şöyle yapayım diyorsunuz bitiyor. Böyle böyle de alışkanlıklar oturuyor.
 
VEEE NİHAYET MUTLU SON (hamdolsun, çok şükür.hala inanamıyorum kendime :)))))


bugün cesaretimi topladım ve YALNIZ ÇIKTIM Nihayettttt :))))) (çok şükür, maşallah diyeyim ):nazar::nazar::nazar:

nasıl mı yaptımmmm, sabah uyandım, 45 dakika tempolu spor yaptım, sağlam kafa sağlam vücutta bulunur dedim! soğuk duş aldım kendime geldim.
dedim ki kendime, başıma gelecek varsa 3 yıl sonra da tek çıksam gelecek. kaderde ne varsa o olacak. kır şu şeytanın bacağını! açtım evde son ses müzik , rahatladım. direksiyon hocamın dediği aklıma geldi, trafikte 1 milyon araç olsa da senin için sadece 4 tarafındaki 4 araç önemli. diğerlerinden asla korkma derdi.dualarımı okudum, bindim arabaya...
açtım müziğimi, camlarımı, hadi bismillah deyip çıktım trafiğe..en ufak bir korku ve kaygı yoktu. inanamadım kendime. sanırım ben eşime rezil olmaktan korkarak kaygı yaşıyordum.evin yakın civarında defalarca tur attım, yakın bir avm otoparkına geri geri park ettim, alış veriş yaptım, tekrar arabaya binip eve gelip geri geri park ettim..çok şükür Rabbime. kırdım korku eşiğimi. 1 sefer çıkmaya bakıyormuş hakkaten.su gibi aktım gittim trafikte. hız yapmadım 40-50 arası dolaştım. kızlarrrr en kısa zamanda darısı tüm isteyenlerin başına inşallahhhhh...

yorum yapıp destek veren tüm arkadaşlara sonsuz teşekkürlerrrr, iyi ki varsınız kk kadınlarııııı:KK200:En Büyük KKEn Büyük KKEn Büyük KK
Ay bunu yeni gördüm. Tebrik ederim. Valla kadınlar sırf eşiyle babasıyla abisiyle araba sürmeye çalıştığı için korkuyor. Herkes bir tek çıksın dolaşsın trafikte herkes erkek olmasın artık
 
2013 yılında ehliyetimi aldım. Emniyet personeli olduğum için kolay oldu ama ne bir şey öğrenebildim ne de arabaya oturmaya cesaretim oldu. Sonra iş güç istanbul trafiği derken öğrenebileceğim ortamda olmadı. Cesaretim yoktu merağımda. Şu an şırnaktayız burada trafik kurallarına uymayan sığır çok ama trafiğin yoğun olmadığı yerlerde çok olduğu için cesaretlendim. 1 ay önce araba aldık. Kendi kendime inat ettim öğrenicen diye. Anne olucam örnek olmalıyım falan dedim kendimi ruhsal olarak telkin ettim. Burada üniversitenin bahçesi çift şeritli yol ve hiç araç olmuyor genelde en iyi ortam orasıydı. İlk gün eşim çokta iyi anlatmadığından bende ayağımın sürekli gazda basılı kalması gerektiğini sandığımdan ayaklarım uyuştu. İndim ve bir daha bindirme beni dedim. Diğer gün biraz daha iyiydi ama yine çok gerildim. Üçüncü sefer yokuşta kalkış yapmayı öğretti araba benzinli olduğu için kalkışı zormuş 10 seferde bir kez yapabildim soğudum. Benim ve aslında korkan herkesin eksiği şu arabayı tanımıyoruz tanımadığımız şeylerdende doğal olarak korkuyoruz. Açtım youtube dan videolar izledim aklımdaki soru işaretlerini cevapladılar az çok güzel eşimede en absürt soruları sormaktan çekinmiyorum. En basiti hızlı bir şekilde giderken yanlışlıkla geri vitese alsam ne olur gibi beyin yakıcı fakat benim aklımı kurcalayan soruların cevaplarını sorguluyorum. Ha bunları yapınca araba kullanmayı öğrendim mi hayır. Tüm yaptıklarım korkularımı yenmemi az çok sağladı daha cesaretliyim. Park etmekten geri geri gitmekten korkuyorum. U dönüşünü geçen gün bşnbir zorlukta yaptım ama başaracağım biliyorum. Eşim hala trafiğe çıkarmıyor beni tabi. Olduğum zaman söyleyecekmiş. Yani işin özü şu bilmediğimiz şeyden korkuyoruz. Öğrendikçe korkumuz azalıyor.
 
Amaan onda ne var ki? Senin yerine kim olsa yapardi o surtmeyi. Araba ilanlarina baksana surtulmemis, boyanmamis araba var mi? Ben de bombos otoparkta kolona carpmistim hem de 2 kere.

çiziksiz arabaya araba demem ben

kızlar süpersiniz yaaa, çok sağolun çok yüreklendiriyor yazdıklarınız, iyi ki varsınız :KK200::KK200::KK200:

Ne güzel eşin anlayışlı imiş ben bir kere arabayı vurdum 300 TL masraf oldu o kadar korktm ki eşim gelip beni rezil edecek diye zira o sırada işe gidiyordu gergin Di falan annem ve teyzemde vardı..
Nyse o sırada çok korktuğmu görüp kızmadı..
Demem o ki hep oluyor olabilir.
Ben çok cesur bir kadınım her şeyi yaparım ederim babam dan öyle gördüm ama eşim çok fakir bir ailede büyümüş ilk kez defa mal sahibi olmuş biraz da pahalı bir araba aldık
O kadar korktum ki sürerken onunla çıkmak işkence idi ne zaman onunla çıksam korkuttu beni ama şimid onsuz çıkıyorum kafam rahat.
İki yıldır arabam var park ı hala zor ederim iki aracın arasına giremem bunlar hep onun yüzünden.

çok geçmiş olsun canım sana da. ben de hayatımda inanılmaz cesur bir kadınımdır ama bu trafik korkusu nereden gelip yerleştiyse ben de anlam veremiyorum..yavaş yavaş kırıyorum ama çok şükür ki...sen de iki araç arasında girme çalışmaları yap bence bi süre. hatta kenarda falan arası biraz açık rahat iki araba gördüğünde giriver aralarına, çık,yine gir, deneye deneye insan daha kolay olduğunu fark ediyor...

Ay bunu yeni gördüm. Tebrik ederim. Valla kadınlar sırf eşiyle babasıyla abisiyle araba sürmeye çalıştığı için korkuyor. Herkes bir tek çıksın dolaşsın trafikte herkes erkek olmasın artık
çoook teşekkür ederim, kırdım çok şükür şeytanın bacağını :KK66:

2013 yılında ehliyetimi aldım. Emniyet personeli olduğum için kolay oldu ama ne bir şey öğrenebildim ne de arabaya oturmaya cesaretim oldu. Sonra iş güç istanbul trafiği derken öğrenebileceğim ortamda olmadı. Cesaretim yoktu merağımda. Şu an şırnaktayız burada trafik kurallarına uymayan sığır çok ama trafiğin yoğun olmadığı yerlerde çok olduğu için cesaretlendim. 1 ay önce araba aldık. Kendi kendime inat ettim öğrenicen diye. Anne olucam örnek olmalıyım falan dedim kendimi ruhsal olarak telkin ettim. Burada üniversitenin bahçesi çift şeritli yol ve hiç araç olmuyor genelde en iyi ortam orasıydı. İlk gün eşim çokta iyi anlatmadığından bende ayağımın sürekli gazda basılı kalması gerektiğini sandığımdan ayaklarım uyuştu. İndim ve bir daha bindirme beni dedim. Diğer gün biraz daha iyiydi ama yine çok gerildim. Üçüncü sefer yokuşta kalkış yapmayı öğretti araba benzinli olduğu için kalkışı zormuş 10 seferde bir kez yapabildim soğudum. Benim ve aslında korkan herkesin eksiği şu arabayı tanımıyoruz tanımadığımız şeylerdende doğal olarak korkuyoruz. Açtım youtube dan videolar izledim aklımdaki soru işaretlerini cevapladılar az çok güzel eşimede en absürt soruları sormaktan çekinmiyorum. En basiti hızlı bir şekilde giderken yanlışlıkla geri vitese alsam ne olur gibi beyin yakıcı fakat benim aklımı kurcalayan soruların cevaplarını sorguluyorum. Ha bunları yapınca araba kullanmayı öğrendim mi hayır. Tüm yaptıklarım korkularımı yenmemi az çok sağladı daha cesaretliyim. Park etmekten geri geri gitmekten korkuyorum. U dönüşünü geçen gün bşnbir zorlukta yaptım ama başaracağım biliyorum. Eşim hala trafiğe çıkarmıyor beni tabi. Olduğum zaman söyleyecekmiş. Yani işin özü şu bilmediğimiz şeyden korkuyoruz. Öğrendikçe korkumuz azalıyor.

hahahahah, ben de aynı soruyu hem eşime, hem hocaya sormuştum, sonra da internetten araştırmıştım :) giderken geri vitese takmamalı tabi, azıcık fena oluyormuş sonuçları :) aman Allah korusun kazadan beladan hepimizi.

aynen katılıyorum, bilmediğimiz için korkuyoruz. kullandıkça, hakim oldukça korku azalıyor...
 
takip eden arkadaşlar için son durum bilgilendirme mesajımı kondurayım şuraya..

dün psikolog ile randevum vardı, toplam 1 saat konuştuk..
trafik korkumun bilinçaltımda oluşmuş herhangi bir duruma bağlı olmadığını, bu korkunun başlarda gayet normal olduğunu, kendisi de dahil hemen hemen herkesin başlarda bu kaygı ve korkuyu yaşadığını söyleyerek son derece sakin konuşmaları ile beni telkin ve ikna etti. beynimi bu tarz korkularla doldurmamamı, kaza vs gibi düşünceleri kafamdan silip atmamı öğütledi..alacağım keyfe ve araba ile seyahatin konforuna odaklanmamı sağladı.

her gün 1 saat açık havada yürüyüş (bunu kendimi iyi hissettireceği için verdi) ilk hafta en az yarım saat araba ile tek başıma çıkma ödevi verdi.

önümüzdeki çarşamba gününe tekrar randevu verdi.

hayat korkarak yaşanmaz, korkularının üstüne gideceksin, gitmez vazgeçersen korkuların seni ele geçirir ve hayatını yaşanmaz kılar. biraz teslimiyetçi ol dedi.genel olarak zaten hep burada konuştuğumuz,yazıştığımız şeylerdi konuştuklarımız. ama bir profesyonelle konuşmak sanırım çok daha iyi geldi.
faydası olduğunu düşünüyorum.

bu sabah bismillah kalkıp yine yollara attım kendimi. her zamanki güzergahımda 4 tur döndüm, yine aynı avm otoparkına gidip park ettim, çıkarken yine arabamı sıkıştırmışlardı fakat bugün farklı bir taktik geliştirerek çok daha kolay çıktım çok şükür...

dolayısıyla, kullandıkça atacaksın demelerini bugün daha iyi idrak ettim. kullandıkça daha az korktuğumu hissettim bugün ilk kez...
 
X