kızlar size geldim yine, sizinle paylaşmaya, sizinle dertleşmeye, sizden fikir almaya...
dün 11.günüm dr kontrolüm vardı yumurta takibi için.
dedi ki; çok sayıda yumurtan olmuş aşılama için elverişli değil. ikize kadar kabul edebiliriz ama 3üz 4üz istemeyiz.
bu sebeple aşılaman buyuk olasılıkla iptal olacak dedi.
ne kadar yumurta var dedim, 5 solda, 5 de sağda, 10 tane yumurtan gelişmiş dedi.
benim sağ taraf zaten tıkalı...
peki nolcak bu ay boş mu geçiyor dedim.
öyle ki biz dünya doz ilaçla tüp bebek için bile hastalarda 1 yumurtanın derdine düşmüşken senin en düşük dozda 10 yumurtan olmuş. her biri 11mm civarında dedi. cuma tekrar kontrole gel içlerinde o boyda kalanlar da olabilir hepsi de buyuebilir ona göre karar verelim ama ben bu durumda tüp bebek diyorum dedi. çünkü eğer bu ayı boş gecersek bir sürü yumurtanın kiste dönüşme ihtimali var bu da sana hiç yoktan bir kaç ay beklemeye sebep olabilir dedi. cuma günkü duruma göre bakalım dedi. sanki tüp bebeğe yönelsek çok daha doğru olacak dedi. eşimle birbirimize baktık. biz de o güne kadar bir durum değerlendirmesi yapalım dedik.
akşam eve geldik öyle ölçtük böyle biçtik biz bu ay aşılamaya henuz yeteri kadar para biriktiremedik bari 1 hafta daha ileri atsa da maaşları almış olsak diye dertlenirken böyle bir şeyle karsılaştık.
ben de bu ay işten çıkarıldım küçülmeye gidiolarmış bahanesiyle.eşimin ablası tüp bebek yaptırdı 1 sene önce,hem eşinden hem de kendinden dolayı sorunları vardı ve bize demiştiki ben bunun nasıl zor bir yol oldugunu biliyorum eşim de biliyor eğer böyle bir noktaya gelirseniz seve seve biz karsılarız çok da mutlu oluruz demişti. eşime onu hatırlattım.
annemlerle bi konuşayım sonra seninle yeniden değerlendiririz demişti. konuşmuşlar. olmaz demiş annesi. olmaza eşimi de ikna etmiş. onların butçelerine kendilerine göre doğru olmaz onlardan destekli çocuk yapmak dedi. peki annenler dedim. onlar da destek olamaz kredileri filan var dedi. boşverin demiş annesi olacağı yokmuş demekki bu ay da. ama ne ablanlardan istemek doğru olur ne de biz yardımcı olabiliriz demiş.
şimdi kızlar; eşimin ailesi de benim ailemde maddi olkarak birbirlerinden üstün değiller. eşim ailemden isteme konusunu hiç gündeme getirmedi hiç bir ihtiyacta bugune kadar, genelde onun ailesinin kapısını çaldık. ama dun ona hastaneden çıktığımızda demiştimki; annemden babamdan kardeşimden hepsinden ayrı ayrı isterim demiştim. bugun onu söyledi. istersen konuş ailenle ama borç olarak alabilirim ancak değilse gururuma dokunur dedi.
ama bizim kimseye borç ödeyecek durumumuz yok ancak kendi yağımızla kavrulmaya çalışıyoruz ve içtiğimiz sudan tasarrufla aşılama yoluna girmiştik. o zaman istersen aşılama için sıkalım yine dişimizi sonraki aylar için para biriktirelim ne yapacaksak kendimiz yapalım dedi ama bizim 5 bin tl tutan tup bebek masrafları için en az 5 sene birikim yapmamız lazım hele ki ben de işten ayrılmışken
cok istediğin ve seni üzmemek için ailenle konuşmanı kabul ediyorum yoksa çok da içime sinmiyor dedi kapattık konuyu. zaten mesajla yazıştık. bana tum bu konuşmalar çok sert geldi ve o dakikadan beri ağlıyorum. ve hep sunu düşünüyorum. yani kayınvalidemler bebek için bize destek olamıyorlarmış. olabilir durumları yoktur belki bu ay için onu bilemem ama sert geldi bana biraz. annemlere söylesem annem ne yapar ne eder bulur o parayı. dun telefonda biraz bahsettimde nolcak kızım küpelerime kadar satar yine sana o parayı bulurum demişti. kardeşim çalışıo evli değil, o destek olur demişti, baban maaşından destek olur biraz da kayınvalidenler verse oldu bu iş deyip içime su serpmişti aslında.
ama annem böyle sıkıntıya girsin de istemiyorum. aşılamam iptal olacak görünüyor. iptal olursa 7-8 ay kistler için bekleyeceğim gibi duruyor. napıcam bilmiyorum. ve karar vermek için sadece 1 gunum var. yarın gittiğimde eğer yumurtalar aynı sayıda ve hepsi birden buyumuş olurlarsa, küçük kalan olmaz ise o zaman artık karar vermem gerekicek. napıcam bilmiyorum. babamda da söyle bir şey vardır. biz nie yapıyoruz onlar yapsın biz nie alıoruz onlar alsın gibi. hatta annemle genelde didişirler bu konuda. ama böyle bi konuda onlar vermnio mu inadına ben veriyorum o zaman da diyebilir. tabi hepsini verebilmesi mumkun değil. daha dün düşündüm ki kayın validemler belki bana bu konuda destek olurlar ama yarın bi gün kafama kakarlar o çocugu sevdikçe onlar bana beni tokatlıolar gibi gelir die düşünüodum bu yuzden onlardan almak dahi istemiyordum Allah'ım biliyor. belki böylesi daha iyi oldu bilemiyorum. ama beklerdimki kayınvalidem bugun bu konuyu eşimle konusur konuşmaz (ki konuyu ilk eşimden duydu henuz) açıp bana telefonu, kızım böle bişeyler duydum ben oğlumdan bak böyleyken böyle durumlar malum diye konuşmasını isterdim ama nafile. oğluyla konuştu diyeceğini dedi bitti. bu da beni çok üzdü.
kızlar lütfen bana yardım edin şimdi. nolcak bilmiyorum. hakkımızda hayırlısı inşallah...