- 7 Mart 2011
- 425
- 551
- Konu Sahibi Happy Meal
- #4.581
ne büyük olgunluk, ne yüce tefekkür... Allah sabrının mükafatını versin canım, ne güzel yazmışsın duygularınıalinti yapmadan yaziyorum insaallah gorursunuz. cevap yazan arkadaslar ve topikteki kaderdaslar hepiniz cok sagolun. bir yildir tedavideyim ve ilk ugrak noktam hep burasi oldu. tavsiyeler uyarilar gercekten cok onemliydi benim icin. herkese bir tesekkur borcum var. artik eskisi gibi girmiyorum siteye. yogunluk var zaman yetmiyor zaten :) bebek meselesini kafasina takmayanlara ozenirdim hep sonunda benim de basima geldi sukur :) nasil oluyor diye merak ederdim. simdi bende nasil gerceklestigini yazayim merak edenlere. oncelikle bir yila yakin bir surecte saglam bir yumurta catlatamadik. bir kere gec catladigi icin de kacirmistik. son iki ay iki asilamada her sey oyle guzel yolunda gitti ki ruyadayim sandim. tutmamasi icin hic bir sebep yoktu ve tutmadi. ben tamamen sartlarin gerceklesmesine odaklanmistim ki bu iki ay kendime geldim ve sartlar gerceklesse de yeterli olmadigini daha iyi anladim. bu surecte genc yasta esini kaybetmis biriyle tanistim. cocuklariyla hayata tutunmaya calisan bir kadin ve nasil ayakta durdugunu gordukce kendimden utandim. sonra en onemlisi ayetler ve hadisler okudum. hayirlisini isteyip ondan razi olmamanin allahin hosuna gitmemesi beni korkuttu. ayrica her insanin hayatinda mutlaka bir imtihan oluyor. diyelim cocugum oldu ve sonrasinda kaldiramayacagim bir imtihan olursa diye dusundum ve buna sabretmek kolay geldi. ayrica bu belki de son imtihanimdir dedim. negatif sonucunu alip da donerken isyan ederek bir kazada olursem cocugun ne onemi kalirdi ki isyankar olmekten korktum. ya da tam tersi belki bu asilama tutmayacakti ve gelecek ay kendiliginden verecekti rabbim belki de. yine isyanimla imtihani kaybetmis olarak kalacaktim. deger miydi hic... allahtan gelene teslim olmanin da tadi varmis. bal gibi serbet gibi gercek bir tat... sonucu almak icin barkodu cihaza okutmaya gitmistim. o anda sanki butun ameralar, allahin gorevlendirdigi meleklerin elinde ve sanki beni cekiyorlarmis gibi hissettim. sanki bir basrol oyuncusu gibiydim. ve senaryoyu da ben yazacaktim. o anda dedim ki negatif olursa hic uzulmeyecegim ve rabbime teslim olmus bir sekilde karsilayacagim. barkodu okuttum. ciktiyi aldim. kagida bakmadan sessiz bir koseye gectim ve nihayet sonucu okudum. evet negatifti. ve sukrettim rabbime bana verdigi nimetler icin. senaryoyu bozmaya hakkim yoktu. belki de bu sahne bir daha gelmeyecekti ve iyi degerlendirmeliydim. inanir misiniz o gunden bu gune bir damla goz yasi dokmedim. kendimi de tutmuyorum bunun icin. aglamak gelmiyor icimden. ben derdimi sevdim. dertten buyuk derman mi var demisler. simdi halen senaryoyu yazmaya devam ediyoruz ve hepimiz birer basrol oyuncusuyuz. gormedigimiz kameralar cekmeye devam ediyor. var misiniz melekleri kiskandiracak bir sabir yasamaya, var misiniz rabbim degil mi ki senden geliyor, raziyiz demeye. hadi diyelim ve rabbimizin meleklerine gosterdigi kendisinden razi oldugu kullardan olalim. zaten demesek de bir sey degismiyor ki. uzulup isyan edip hem dunyada hem ahirette mutsuz olmaktansa bize verdikleriyle kanaat edip iki cihan huzurunu yasayalim. kim bilir belki en buyuk kurtulus yolumuz bu imtihana sabretmektir bizim icin. kanaat en buyuk zenginliktir demisler. evet her sey iyi guzel ama ben bebegimin kokusunu duymak istiyorum mu dediniz yoksa. emin olun rabbim verecektir amma burada amma otede ama verecektir yeter ki sabredelim. gereksiz uzatmalarimi hissiyatima yenilmeme verin canlar. surcu lisan ettiysem affola...