evliyim ama kendimi evli gibi hissetmiyorum...

Merhaba arkadaslar,

icim okadar doluki, okadar karisIkki aklim ve duygularim. Sizinle dertlesmeye cok ihtiyacim var. Kafamda bazi soru isaretleri var, en objektif yorumlari sizin yapacaginizi düsündüm.
Evliligim pek iyi gitmiyor, mutsuzum, esiminde pek mutlu oldugunu düsünmesemde o halinden yinede memnun gibi görünüyor. Bu evlilikte nerde hata yapiliyor onu bilmek istiyorum, eger hatalarin cogunlugunu bende görürseniz lütfen onuda dile getirinki cok gecmeden hatalarimi düzelteyim. Sizin önerilerinize cok kiymet veriyorum.

Ben 1 yillik evliyim, ama kendimi nedense evlendigim günden beri öyle hissetmiyorum, kocam bana bu duyguyu vermiyor. Koca olmanin ne demek oldugunu daha hala anlamadigini düsünüyorum.
Balayimizin 3. günü "Ben mac izlemeye gidecegim sen ne yapacaksin? Ister otelde takil 90 dakika, ister odada bekle beni" demis bir adam kendisi.
Balayi dönüsü ucakta beni hüngür hüngür aglatmis bir koca. Hayallerimin bir anda yikildigini ilk balayinda hissettim, kötü bir rüya görüyormusum gibi sanki. Sonra kavgalarimiz hic bitmedi, hergün gürültü patirti, hakaretler.
Bana evlenmeden önce verdigi hicbir sözü yerine getirmedi, oysa sözlerine okadarda inanmistimki. Benimle ilgilenecekti, hep sevecekti, beraber dünyanin en mutlu cifti olacaktik, birbirimizi asla kirmayacaktik vs. Benimle evlenmek isteyen oydu, ailem beklemekten yanaydi (hatta hic evlenmememden yanaydi), ailemi beraber ikna etmistik. 2-3 ay hep kavgayla gecti evlendikten sonra esimle benim aramda. Sonra tam duruldu derken, esimin iddia oynadigini ögrendim. Banka hesabimiz sürekli ekside, ben kemeri sIktikca sIkiyorum ve o iddia oynuyor. Bagirdim cagirdim,evi terk ettim. Ailesi duydu, babasi "ne var bunda, borc yigidin kamcisidir" dedi. Eyvahlar olsun nasil bir aileye düstün sen dedim kendi kendime. Ailem evlenirken bana kültür farkiniz var, egitim farkiniz var, düsünce farkiniz var, o var bu var dedi. Hepsinin üstesinden gelirim dedim ama beceremedim. Ailem sonunda hakli cikmisti ve ben kendimden cok utandim, aptalligimdan utandim. Kendin kasindin cekeceksin artik bu adami dedim, yüzüm tutmadi aileme geri dönmeye. Sonra güzellikle konusayim esimle dedim, anlayisli olayim, birde böyle deniyeyim dedim. Esime iyi davrandigim, anlayisli oldugum sürece sorun cikmaz pek ama cabalayan hep ben olurum, o sadece kendini düsünür.Belli bir zaman sonra dayanamam yine kendi fikirlerimi savunurum kavga ederiz. Kayinvalidem ilk zamanlar kavgalar cok olur kizim sabret demisti bana. Aradan zaman gecti ve gercekten kavgalarimiz bitti. Sükürler olsun dogruymus megerse demistim, evliligimizin oturmasi gerekiyormus. Ama esim herzaman o iki kisilik evde bekarmis gibi yasadi. Hic unutmuyorum unutmamda, birgün eve geldi ve elinde sadece bir dilim pasta vardi kendine almis. Sadece kendine. Beni görünce istersen bir catal al gel beraber yiyelim dedi. Baska bir gün "ben kendime dondurma alacagim" dedi, bende istedim (aslinda pek sevmem ama o gün yiyesim tuttu iste), bana " para varmi sende" diye sordu. Verdinmiki olsun dedim. Dondurma istemesini biliyorsun ama bakalim benim cebimde varmi dedi. Dügünlerde tek basina bekar arkadaslarinla dügün bitene kadar göbekler atar, esim ne yapar, masada yapayalniz sIkiliyormu diye hic sormaz. Yani kisacasi beni zerre kadar düsündügünü sanmiyorum. Ilgilenmez, benimle zaman gecirmez, maddi acidan birsey veremez, haksiz oldugunu hic kabul etmez, sorumsuzdur, hic yasina uygun davranmaz, bir koca gibi sahip cikmaz, birde evde sinirlerimi bozmasi, psikolojimi sinav önceleri bozmasi, kavgayi cok uzatmasi cabasi.
Simdi geleyim iyi yönlerine: - bazen icinden gelince beni nekadar sevdigini, nekadar iyi bir insan oldugumu söyler. Cevredeki herkes bu cocuk seni deliler gibi seviyor, herseyiyle belli ediyor der.
- Nereye yollasam hic söylenmeden gider, ailemin her isine kosar
- kendi ailesinden cok benim aileme düskündür, ben herseyi sizden ögrendim, aileyi sizde gördüm der.
- biraz övüldügü zaman havalara ucar, atlar ziplar cok mutlu olur, karsisindakinida mutlu etmeye caba gösterir
- bana karsi pek merhametli oldugunu düsünmesemde genel olarak merhametlidir

Son olarak kendimden bahs etmek istiyorum:
anlayisli ama cabuk öfkelenen bir kisiligim var.
cok severim ama bir kavgadan sonra duygularim cok cabuk degisebiliyor. Degisken ruh haline sahibim.
Kendimden cok onu düsünürüm genelde, kendimi hep ikinci plana atarim.
Ama Kavga esnasinda susamam, illaki cevap veririm is büyür.
Kirildigim zaman cok fena kirici olurum bende.
Uzun süre esimden sogurum, yanima yaklastirmam.

Esim bana evlendikten sonra cok degistigimi söylüyor, bende aynisini ona söylüyorum. Anliyacaginiz kim degisti, kim degismedi mechul, ama birseylerin degismesi gerektigi kesin.
Acaba bu ilgisizligi, düsüncesizligi, aksiligi, siniri gercekten bendenmi kaynaklaniyor? Fikirlerinizi, önerilerinizi sabirsizlikla bekliyorum....

eşin gerçekten aile olamamış.bekar takılacaksa,bekar gibi yaşayacaksa neden evlenmiş bu adam.harcamalarını kendine yapması da çok acı.ne demek paran varsa dondurma yiyebilirsin.allah yardımcın olsun canım.

Bence ikinizde de sorunlar var. Yani ikinizin de yapmaması gereken şeyler olmuş.

Sana önerim şu olacak: Ne olursa olsun işe önce kendini değiştirmek ve kendini geliştirmekle başla. Sen kendini güzel bir yola koyarsan etrafındaki her şey ve herkes ona paralel güzelleşiyor. Belki evlendikten sonra sen de değişmişsindir. Öfke saygıyı azaltır. İtibarı azaltır. Çabucak sinirlenen bir insanı sadece aman hemen sussun diye önemser millet. Saygıdan değil yani. Kısacası sen önce kendin için çabala. Kendini sağlıklı bir ruh haline ulaştır. Öfke kontrolünü öğrenmekle başlayabilirsin mesela. Sonrasında olaylara bakış açını daha pozitif hale getirerek hayatını kolaylaştırabilirsin.

"Koca olmanin ne demek oldugunu daha hala anlamadigini düsünüyorum." demişsin ya. Bir kendine dönüp özeleştiri yapar mısın, ben bir eş olmanın ne demek olduğunu anlayabiliyor muyum diye? Bu da işe yarayabilir çünkü. İlk kendinle başla değişime :)

mesaj alıntıdır
Ama esim herzaman o iki kisilik evde bekarmis gibi yasadi. Hic unutmuyorum unutmamda, birgün eve geldi ve elinde sadece bir dilim pasta vardi kendine almis. Sadece kendine. Beni görünce istersen bir catal al gel beraber yiyelim dedi. Baska bir gün "ben kendime dondurma alacagim" dedi, bende istedim (aslinda pek sevmem ama o gün yiyesim tuttu iste), bana " para varmi sende" diye sordu. Verdinmiki olsun dedim. Dondurma istemesini biliyorsun ama bakalim benim cebimde varmi dedi.

ayy bukısımda evlilikten korktum resmen Allah ım sana sabır ona da aile olabilme güdüsü versin....mesajının ortasında aile olabilmeyi sizden öğrendim der demişsin....bu çocuğun aile yapısı hiç kuvvetli olmadığı için böyle olduğunu düşünüyorum.....güzellikle konuşsan sonrada eşin anlıyorum düzelcem falan dersede hemen boynuna atlamayıp bu halin beni çok korkutuyor falan desen hemen yumuşamayıp sana inanmak istiyorum desen bırakssan kendini gösterse......

Eşiniz sanki bencil benci...
kendini düşünen biri..
rahat ben kendime bakarım havasında gibi geldi bana..
Dondurma parasıdaa istenmez yani şaka fln yapmıştır heralde..

curiouss .!.:

mesaj alıntıdır
Ama esim herzaman o iki kisilik evde bekarmis gibi yasadi. Hic unutmuyorum unutmamda, birgün eve geldi ve elinde sadece bir dilim pasta vardi kendine almis. Sadece kendine. Beni görünce istersen bir catal al gel beraber yiyelim dedi. Baska bir gün "ben kendime dondurma alacagim" dedi, bende istedim (aslinda pek sevmem ama o gün yiyesim tuttu iste), bana " para varmi sende" diye sordu. Verdinmiki olsun dedim. Dondurma istemesini biliyorsun ama bakalim benim cebimde varmi dedi.

ayy bukısımda evlilikten korktum resmen Allah ım sana sabır ona da aile olabilme güdüsü versin....mesajının ortasında aile olabilmeyi sizden öğrendim der demişsin....bu çocuğun aile yapısı hiç kuvvetli olmadığı için böyle olduğunu düşünüyorum.....güzellikle konuşsan sonrada eşin anlıyorum düzelcem falan dersede hemen boynuna atlamayıp bu halin beni çok korkutuyor falan desen hemen yumuşamayıp sana inanmak istiyorum desen bırakssan kendini gösterse......

Genişletmek için tıkla...

bencede arkadaşıma katılıyorum kendini geliştirememiş ve aile kavramı yerleşmemiş bu cocukta canım

Eşinizle ilgili en çok takıldığım dondurma alması ve sizden size alması için para istemesi.. Eğer parası tek kişilik dondurmaya yetiyorsa bile çaktırmadan tek kililik dondurmayı paylaşabilirdi sizinle.

Pasta konusuna takılmadım, çünkü tek dilim alıp beraber yemek istemiş olabilir, sadece uslubu yanlış.

Diğer saydığınız özellikler bazı erkeklerde var.Çok net düşünemezler ve bayanlar kadar hassas değildirler. Eğer kadın söylemiyorsa erkek asla kendiliğinden anlamaz.Bazı çok bazı zamanlar anlayışlı olurlar oda ucu kendine dokunuyorsa.

Sizin kendiniz için saydığınız eleştiriler aslında bir evliliğin rayına oturmaması için önemli nedenler ;

-Eşinizi kendinizden çok düşünebilir ama asla kendinizi ikinci plana atmamalısınız.

-Uzun süre eşinizden soğumanız ve kendinize yaklaştırmamanız çok çok yanlış, çünkü bu erkekte çok büyük bir birikime neden oluyor ve siz aranız düzeldiğini sansanız bile erkekte kopmalara neden oluyor.
Bir süre sonra sizin duygularınızı, isyanlarınızı duymamaya başlar.

-Değiken ruh hali karşı tarafı inanılmaz bir şekilde yorar. Bunu kaldırmak zor.

- Size bir önerim, eşinizin bu saydığı bencilliklerini, hala bekar takılmasını bir taktikle çözmeniz..
Eminimki her tartışmada gerektiği kadar konuşmuşsunuzdur, çare olmamıştır.

Sizde tek başınıza yaşamış gibi davranın birkaçgün..
Mesela çay getirileceği zaman kendinize getirin, akşam acıktığınızda eşinize sormadan kendinize sandviç hazırlayın. Bazen kendinize bir çikolata alın ve yiyin yanında, üşüdğünüzde sadece kendinize batteniye getirin v.s işte siz yerleştirin cümlenin içine yaşantınızda ne varsa.

Fakat bunu fevri bir şekilde değil sözde aldırma bir tavırla yapın.Bu süredede önemli olan eşinizle aranızı çok iyi tutmanız.
Aranızı çok iyi tutarsanız bu evliliği kendinize çevirebilirsiniz.

Ne olursa olsun ne yaşarsanız yaşayın asla büyütmeyin, biraz umursamaz olun, kendinizi ön plana çıkararak eşinize sevginizi çok belli edin.

Bu süreyi böyle atlatırsanız kazanırsınız.

Şok geçirdim...Hele de şu pasta mevzusu.

Üzüldüm sizin adınıza.

Ne söylenir,ne söylenmeli bilemiyorum.

Ama bu forumda şunu anladım ki; ailelerin karşı çıkması çoğunlukla haklı yere oluyor.

Genelde bu tür kişilik problemlerinden çıkan evlilik sorunlarında, kız ailesinin zaten başta istemediğine dair bu kaçıncı örnek oldu kim bilir...

duygulu88 .!.:

Merhaba arkadaslar,

icim okadar doluki, okadar karisIkki aklim ve duygularim. Sizinle dertlesmeye cok ihtiyacim var. Kafamda bazi soru isaretleri var, en objektif yorumlari sizin yapacaginizi düsündüm.
Evliligim pek iyi gitmiyor, mutsuzum, esiminde pek mutlu oldugunu düsünmesemde o halinden yinede memnun gibi görünüyor. Bu evlilikte nerde hata yapiliyor onu bilmek istiyorum, eger hatalarin cogunlugunu bende görürseniz lütfen onuda dile getirinki cok gecmeden hatalarimi düzelteyim. Sizin önerilerinize cok kiymet veriyorum.

Ben 1 yillik evliyim, ama kendimi nedense evlendigim günden beri öyle hissetmiyorum, kocam bana bu duyguyu vermiyor. Koca olmanin ne demek oldugunu daha hala anlamadigini düsünüyorum.
Balayimizin 3. günü "Ben mac izlemeye gidecegim sen ne yapacaksin? Ister otelde takil 90 dakika, ister odada bekle beni" demis bir adam kendisi.
Balayi dönüsü ucakta beni hüngür hüngür aglatmis bir koca. Hayallerimin bir anda yikildigini ilk balayinda hissettim, kötü bir rüya görüyormusum gibi sanki. Sonra kavgalarimiz hic bitmedi, hergün gürültü patirti, hakaretler.
Bana evlenmeden önce verdigi hicbir sözü yerine getirmedi, oysa sözlerine okadarda inanmistimki. Benimle ilgilenecekti, hep sevecekti, beraber dünyanin en mutlu cifti olacaktik, birbirimizi asla kirmayacaktik vs. Benimle evlenmek isteyen oydu, ailem beklemekten yanaydi (hatta hic evlenmememden yanaydi), ailemi beraber ikna etmistik. 2-3 ay hep kavgayla gecti evlendikten sonra esimle benim aramda. Sonra tam duruldu derken, esimin iddia oynadigini ögrendim. Banka hesabimiz sürekli ekside, ben kemeri sIktikca sIkiyorum ve o iddia oynuyor. Bagirdim cagirdim,evi terk ettim. Ailesi duydu, babasi "ne var bunda, borc yigidin kamcisidir" dedi. Eyvahlar olsun nasil bir aileye düstün sen dedim kendi kendime. Ailem evlenirken bana kültür farkiniz var, egitim farkiniz var, düsünce farkiniz var, o var bu var dedi. Hepsinin üstesinden gelirim dedim ama beceremedim. Ailem sonunda hakli cikmisti ve ben kendimden cok utandim, aptalligimdan utandim. Kendin kasindin cekeceksin artik bu adami dedim, yüzüm tutmadi aileme geri dönmeye. Sonra güzellikle konusayim esimle dedim, anlayisli olayim, birde böyle deniyeyim dedim. Esime iyi davrandigim, anlayisli oldugum sürece sorun cikmaz pek ama cabalayan hep ben olurum, o sadece kendini düsünür.Belli bir zaman sonra dayanamam yine kendi fikirlerimi savunurum kavga ederiz. Kayinvalidem ilk zamanlar kavgalar cok olur kizim sabret demisti bana. Aradan zaman gecti ve gercekten kavgalarimiz bitti. Sükürler olsun dogruymus megerse demistim, evliligimizin oturmasi gerekiyormus. Ama esim herzaman o iki kisilik evde bekarmis gibi yasadi. Hic unutmuyorum unutmamda, birgün eve geldi ve elinde sadece bir dilim pasta vardi kendine almis. Sadece kendine. Beni görünce istersen bir catal al gel beraber yiyelim dedi. Baska bir gün "ben kendime dondurma alacagim" dedi, bende istedim (aslinda pek sevmem ama o gün yiyesim tuttu iste), bana " para varmi sende" diye sordu. Verdinmiki olsun dedim. Dondurma istemesini biliyorsun ama bakalim benim cebimde varmi dedi. Dügünlerde tek basina bekar arkadaslarinla dügün bitene kadar göbekler atar, esim ne yapar, masada yapayalniz sIkiliyormu diye hic sormaz. Yani kisacasi beni zerre kadar düsündügünü sanmiyorum. Ilgilenmez, benimle zaman gecirmez, maddi acidan birsey veremez, haksiz oldugunu hic kabul etmez, sorumsuzdur, hic yasina uygun davranmaz, bir koca gibi sahip cikmaz, birde evde sinirlerimi bozmasi, psikolojimi sinav önceleri bozmasi, kavgayi cok uzatmasi cabasi.
Simdi geleyim iyi yönlerine: - bazen icinden gelince beni nekadar sevdigini, nekadar iyi bir insan oldugumu söyler. Cevredeki herkes bu cocuk seni deliler gibi seviyor, herseyiyle belli ediyor der.
- Nereye yollasam hic söylenmeden gider, ailemin her isine kosar
- kendi ailesinden cok benim aileme düskündür, ben herseyi sizden ögrendim, aileyi sizde gördüm der.
- biraz övüldügü zaman havalara ucar, atlar ziplar cok mutlu olur, karsisindakinida mutlu etmeye caba gösterir
- bana karsi pek merhametli oldugunu düsünmesemde genel olarak merhametlidir

Son olarak kendimden bahs etmek istiyorum:
anlayisli ama cabuk öfkelenen bir kisiligim var.
cok severim ama bir kavgadan sonra duygularim cok cabuk degisebiliyor. Degisken ruh haline sahibim.
Kendimden cok onu düsünürüm genelde, kendimi hep ikinci plana atarim.
Ama Kavga esnasinda susamam, illaki cevap veririm is büyür.
Kirildigim zaman cok fena kirici olurum bende.
Uzun süre esimden sogurum, yanima yaklastirmam.

Esim bana evlendikten sonra cok degistigimi söylüyor, bende aynisini ona söylüyorum. Anliyacaginiz kim degisti, kim degismedi mechul, ama birseylerin degismesi gerektigi kesin.
Acaba bu ilgisizligi, düsüncesizligi, aksiligi, siniri gercekten bendenmi kaynaklaniyor? Fikirlerinizi, önerilerinizi sabirsizlikla bekliyorum....

Genişletmek için tıkla...

Esinin babasinin yorumu isin ozeti bence...babasindan ne gorduyse onu uyguluyor...Bazi seylerin degisecegini sanmiyorum...olaylara bu acidan bakip anlamaya calisin...sizde kendi eksikliklerinizi boyle kendi ailenize disardan bakip bulmaya calisin...hicbir sey dort dortluk olmayacak bu kimse icin mumkun degil...kendi ailelerinizden aldiginiz olumsuz ornekleri torpuleyip...birbirinizi anlamakla bir orta yol bulunacaksiniz...Esinin bencilce davranislari erkekligi kocaligi algilayis bicimi babasindan belli...bunlar torpulenebilir bir olcude degistirilebilir...sunu soyleyebilirim ayni bencilligi bireyselciligi bir olcude sizde uygulayin...gayet dogalmis gibi...empati kurmasini saglayabilirsiniz...beklentilerinizi azaltin...kendinizle mutlu olmaya calisin...belki bu sekilde bir seylerin farkina varmasini saglayabilirsiniz..malesef bagirmakla aglamakla veya konusmakla duzeltemiyor...

pasta ve dondurma mevzusu eşinizin çok bencil olduğunu gösteriyor. gerçekten ikinizin bir aile olduğunuzu kavrayamamış çok bireysel takılıyor hala bekarmış gibi davranıyor.siz de iddia için evi terketmekle biraz abartmışsınız.yani herkes oynuyor iddia 3-5 liralık oynuyorsa pek sorun değil ama yüklü miktarda oynuyorsa kızmakta haklısınız ama yine de evi terkedecek bir durum değil bence.yalnız sana söylüyorum da bende aynıyım pire için yorgan yakmak derler ya bende aynısıyım ama böyle olunca noluyor haklıyken haksız duruma düşüyorsun. benim de hep bu olayları büyütmekten son söyleyeceğimi ilk söylememden başıma tatsız şeyler gelmiştir.sende de aynısı var sanki.o yüzden biraz sakin davranmaya çalış çok sinirlensen bile konuşmadan önce içinden sayı say bekle hemen bağırmaya başlama.eşinle de bu becilliği ile ilgili otur karşısına konuş ama sinirlenmeden tatlı dille

Otu çek köküne bak! Babası iddia( kumar) oynamasına ses çıkartmıyor. Oysaki kaç yuva yıkıldı kumar yüzünden.. Sadece kendine pasta alması anlaşılır şey değil. Zira aynı oevin içinde kavga bile etsek ne eşimin ne benim boğazımdna geçmez yemek. Barışır, birlikte yeriz. Bu adam evliliği ve aile olmayı kavrayamaış. Sanırım ailesinde de görmemiş. Kendi ayakların üzerinde durabiliyorsan vakit geçirme boşan çocuk yoksa. böyle bencil bir adamla bir ömür geçmez. Ben de 2. evliliğimde yakaladım mutluluğu..insallah sende yakalrsın birgün.

Yaşadıklarına üzüldüm canım. eşin aile olmayı bilmiyor. ama öğretebilirsin. benim eşim önce paylaşmayı bilmiyordu. ne yapsın ailede öğretilmemiş. yavaş yavaş öğrettim. birşey alırken 1 tane değil 2 tanesi alması gerektiğini. alamıyorsa eve gelip, benimle paylaşması gerektiğini öğrettim. şimdi kendisi paylaşımda bulunuyor.

eşim öyle karşıma geçip istersen bir çatal alabilirsin deseydi. kalkar bir bıçak alır, pastayı ikiye böler. aşkım bu yarısı senin, bu da benim der. hadi afiyet olsun derdim. bence bazı şeyler ailede öğretilmedimi, sonradan öğretmek zor oluyor. ama imkansız değil.

ayrıca kumar konusuda hiç hoş değil. o konuda tavsiye veremeyeceğim.

inaninki oturup öyle güzel konusmalarim olduki, ama ya "öffff sen hala ordamisin, yaa ben öyle demek istemedim, dedim ya saka yaptim, dedim ya düsünmeden konustum" diye gecistiriyor birde sinirleniyor sürekli ayni seyleri isitip isitip önüne sunuyormusum.
Bazen iyi gününe denk geliyor "anliyorum seni, tamam sende haklisin, degisecegim ama bu hemen olmuyor " diyor ama anladigini düsünmüyorum. Hemen konu bana dönüyor. Hemen benim hatalarimi bulmaya calisiyor, kabul ediyorum hakli bazen ama bazende uyduruyor. Esim asiri derecede kompleksli " Birkerede begen ya, birseyimide begen" diyor bu seferde aciyorum haline. Ama begenilmicek hareketleri coksa ben nasil begeneyim onlari? Ailecek alisverise gidiyoruz mesela, erkek kuzenimle önden önden kosuyor muhabbet ede ede. Ya bir dön arkana bak, esim nerde kaldi diye merak et, esimin elini tutayim de kimse askinti olmasin diye düsün. Esim önden yürüyor kuzenimle ben arkadan, yanimdan gecen erkekler göz kirpiyor, öpücük atiyor adam biseyin farkinda degil. Buda beni rahatsiz ediyor. Söylüyorum ya kosma önden diyorum, "ne yapayim kuzeninin arkasindan atli kosturuyor sanki cok hizli yürüyor yollari bilmiyorum takip ediyorum, senin ayaginda topuklu var yavassin kosamiyorsun, merak etme benim gözüm hep sende kaybetmem seni " diyor
El ele yürümesini bile bilmiyor. Beni okadar cekistiriyorki, sanirsinki halay cekiyoruz, kollarima agri giriyor o derece yani.
Diyelimki el ele yürüyoruz yalnizken, yolda bir misirci görüyor hic birsey söylemeden pat diye elimi birakiyor, kücük cocuk gibi misirciya kosuyor. Yada bir arkadasini görüyor aynisini yapiyor birde üstüne yarim saat muhabbet ediyor. Sokak ortasinda sap gibi kaliyorum. Bir dügüne gittik ikimiz oynuyorduk (oynamayi cok sever) arkadaslari cagirdi benimle beraber daldi 10 genc erkegin arasina. Ya benim onlarin arasinda ne isim var? Babamda dügündeydi masada sinirinden catlamis adam. Yolda esime bir kizdi bir kizdi sen nerde nasil davranilmasi gerektigini hic bilmiyorsun diye. Sanki kocam degil, oglum gibi davraniyor, sürekli akil vermek zorundayim, kirdigi potlari düzeltmek zorundayim, dondurmaci görünce pesinden kosmak zorundayim vs. Sonrada bana kiziyor, cocugun degilim ben senin kendine gel bana kocanmisim gibi davranmiyorsun diyor. Iyide ne yapayim ozaman, nasil davranayim?

canım çok üzüldüm allah yardım etsin:2::2::2:

Biraz karIsIk yazdim galiba sorunum su:

Esimle 9 yil önce tanistim, ilk görüste asIk olduk birbirimize. Hayatimin erkegiydi, cok asIktim, ozamanlar liseye gidiyordum ben daha.
Aradan koskoca 9 yil gecti, ben büyüdüm olgunlastim, esim hep ayni kaldi, hic büyümedi olgunlasmadi.
Simdi esim gözüme yeni ergenlige giren, blue caginda beni gicik eden bir Genc gibi geliyor gözüme. Ben ögretmenlik okuyorum ve liselerde ders veriyorum.
Esimin bu cocuklardan davranis olarak hicbir farki yok. Sorunda burda basliyor. Mantikli düsünemiyor, cocuk gibi hareketleri var, nerde nasil davranilcagini, bir kocanin, yetiskin bir adamin nasil davranmasi gerektigini bilmiyor. Artik bu durumdan asiri derecede rahatsiz olmaya basladim. Esimi seviyorum, cok iyi bir insandir aslinda, ama bazen nasil sevdigimi bilmiyorum. Bir es olarakmi seviyorum yoksa esimi bir annenin oglunu sevdigi gibimi seviyorum? Bazen kendimi annesi gibi hissediyorum. Esim cok sempatiktir, sever insanlar ama bazende cok gülerler haline, yaptigi hatalara, cahilligine, dalga gecerler. Bu durum beni üzüyor.
Mesla:
Esim: Aaaaaa bu kazak 20 TL mis ve 25% indirim varmis, yani 10 liraya geliyor.
Yanimizdaki kisi: ozaman 50 % olurdu, 25 % degil.
Esim: Yok yani ben matematiksel hesap ettim.
Diger kisi: Hahahahaha ay cok komiksin, ben yani kimya formülüylemi hesap ettim?

Bu durumlar kafami karistiriyor. Benim esim ya hic büyümezse, ya hic kendini gelistirmezse (davranis olarak) , ben ömrümün sonuna kadar dayanabilirmiyim bu durumlara?

Arkadaşım cok uzuldum yaa. ALLAH yardımcın olsun .. şu para olayına bende yakında evlenecegım ıcın takılıyorum yeni konu açtım orayada yazarsan sevinrim peki eve bakması para vs durumu nasıl sana para veriyormu istetiyormu vermeyince ne yapıyorsun.
babası gerçekten şok edecek cinsten.
sende biraza çocuklaşsan anlarmı acaba .benim sevgilimde bazen bebekleşir tuhaf konuşur ama çok nadir . çocuk gibi dondurmacı gorunce aaa alalımmı der elimden tutar götürür.ama normalde bildiğin adam valla bu para yonu kafamı karıştırıo

üzüldüm durumunuza.gerçekten nereye kadar idare edilir bir eş böyle.acaba siz de onun gibi davravsanız;yani yolda yürürken bir anda dondurmacının,tatlıcının önüne koşsanız,sadece kendiniz için yiyecek bir şey alsanız.yani hiç hoş değil tabi ama belki eşinizin zoruna gider de anlar sizi.bilemedim.zor bir durum.kaç yaşında eşiniz ,siz kaç yaşındasınız