Geçmiş olsun hiç vicdan yapmayın dünyaya getirmekke baba olunmuyor. Dublex evlerde araya kapı koyup ayırıyılar öyle yapın aşağıda siz üstte onlar gibiKızlar benim de sıkıntım derdim Ailem canım öyle sıkılıyor ki sizlerle paylaşmak istedim.. Benim Babam yıllardır doğru düzgün çalışmayan eve doğru düzgün para getirmeyen birisiydi..Genelde annem çalışırdı babam hep çalışıyorum der kandırırdi hep kolay işler peşinde koşar di.. Eskiden çalışıyordu ama girdigi iişte pek durmazdı ben ortaokuldan beri doğru düzgün bir işte çalışmıyor.. Emlakçılık yapıyor Dükkanı yok bu şekilde ne zaman para kazanacağı belli olmuyordu.. Sigortası yoktu hastaneye gidemiyordum.. Annem çalışıyordu yorucu işlerde ve ben okul dönemindeyken bunları düşünerek derslere kafamı veremiyordum problemlerimizi kafaya takıyordum Herşey babam çalışmadığı için oluyordu tembel oluşundan kaynaklanıyordu.. Hiçbir zaman İstediğimi alıp yiyip giyemiyordum annemin mutsuz oluşu hasta olup hastaneye gidememesi beni hep üzüyordu.. Annem çok çile ve çok sıkıntı çekti bu yüzden psikolojisi çok bozuldu.. Hatta babam alkol alan birisiydi alkol alıp eve gelince kavga ediyorlardı kaç defa baltayla birbirlerine girdiklerini şahidimdir.. Sıkıntıdan dizlerimde Sedef hastalığı çıktı.. Sıkıntıdan okuldan soğudum.. Hep evimizde ekonomik durumdan dolayı çıkan kavgalar hep kavga, alkol... sıkıntı.. Mahalleye rezil oluşları mız... bunlardan yorulmuştum.. Özgüvenimi kaybettim Hep ailem yüzünden.. Çocukluğum hep sıkıntıyla geçti... Yıllar sonra üniversiteye gittim psikolojimi düzeltmeye çalıştım tam olarak düzelmezse de hala izlerini üzerimde taşıyorum o günlerin... Şu an evliyim ve bir çocuğum var.. Eş seçerken de sadece şuna dikkat ettim.. Alkole karşı olsun Allah korkusu olsun çalışma azmi olsun evini ailesini çocuklarıni düşünsün yeter dedim.. Eşim de tam da böyle bir insan Bende bu huylarını odaklanarak evlendim onunla.. Sevmediğim bir yığın huyu var aslında ama benim en önem verdiğim noktalar bunlardı belki yıllardır Hasret Kaldıgim.. Neyse yıllar geçti işte evlendim ve başka bir şehre yerleştim ailemden uzak olmak için o doğup büyüdüğüm O kötü günler yaşadıgm üzerinde izlerini taşıdıgm o günleri yaşadığım şehirden uzaklaşmak için... Ben evlendim ve ilk günlerde çok mutluydum.. Ben güzel günler yaşarken ailem yine evde maddi sıkıntılar kavgalar bunalımlar.. Babam çalışmıyordu Neymiş orada arkadaşları varmış işe girince utanırmış.. Ben babamın bu durumunu eşimden bile sakladım hep hep babamı iyi göstermeye çalıştım bana saygısı azalmasını diye.. Babamın çalışmaması beni üzdüğü için ve benim Yaşadığım şehirde iş çok olduğu için erkek kardeşimle buraya kalkıp geldiler.. Ve biz de sahip çıktık eşim de sahip çıktı çok yardımcı oldu bir süre bizde kaldılar Daha sonra annem de geldi ve ev bulup buraya yerleştiler.. Memlekette çalışmayan Babam burada iş bulunca çalışmaya başladı.. Aslında aynı İşten memlekette de bulabilirdi ve buraya bu şekilde gelmesini Eşimin ailesi yadırgadı haklı olarak tuhaflarina gitti.. Her neyse işte bir yıldır ailem burada yaşıyor ve bana çok yakın bir evde kalıyorlar.. Eşim de gayet memnun burada olmalarından Hatta onların burada olmasını en çok o istedi aileme sahip çıktı.. Sürekli yemeği bizim evde yiyorduk bebeğim olduğu için annem onunla ilgilendiği için son zamanlarda hep bir arada yaşıyorduk sadece yatmak için ayrılıyorduk. Sonra eşim bir ev denk getirmiş dubleks ve adam çok sıkışmış satmak istiyor da 250 bin tl ye.. Eşim Nasıl olsa aynı evde yaşıyor gibi bir şeyiz bu evi Ortak alalım birimiz üstte birimiz altta durur dedi.. Ev gerçekten fırsattı Çünkü burası İstanbul'a 15 kilometre bir yer.. Annem de hiç böyle güzel bir evde oturmamış da o yüzden o da istedi almayı ve ortak ev almaya karar verdik tabii ki herkesin kararını alarak.. Aslında ben istemiyordum hep birlikte aynı evde kalmayı.. Çünkü ailemden uzaklaşmak için gelmiştim Bu şehre ve yanımdalar di şimdi aynı evde olacaktık belki eskisi gibi değiller ama bazı huyları hoşuma gitmiyordu.. Hoşuma gitmeyen huyları şunlardı.. Erkek kardeşimin huysuzluğu.. 23 yaşında erkek kardeşin var ve Annemle babam Sanki onun kölesi olmuşlar hep onları uyardım hiçbir zaman onun terbiyesini yapamadılar terbiyeli bir evlat yetiştiremediler.. erkek kardeşim Asi huysuz hırçın Anneme babama el kaldıran saygısızca küfür eden girdigi işte durmayan sigara içen alkol içen evin içinde sigara içip her yeri çekirdek sigara dumanı yapan bilgisayar başından kalkmayan boş insanın tek ki ... Kardeşimden dolayı Onlarla aynı evde yaşamak istemiyorum.. Babam problem değil de burada eskisi gibi değildi artık babam mecbur işe gidip geliyordu emekli olmak için.. Memlekette çalışmayan adam burada çalışıyordu çok şükür.. Benim derdim erkek kardeşimdi.. Onun geçimsizliği aileme davranışları saygısızlığı aileme el kaldırması saygısızca davranışları.. Tıpkı babamın eski halleriydi onun şu anki hali.. Bebeğimi böyle kavgalı bir ortamda yetiştirmekten korktuğun için Zaten eski günleri tekrar yaşamak istemiyordum Ben de yorulmuştum O günlerden yeni kurtulmuştum ve eşim de saygısızlığa hele aileye yapılan saygısızlığa hiç tahammülü yoktur.. Kardeşimin bu huylarını eşim bilmiyor ve aynı evde yaşarsak bu huylarına eşim şahit olacaktı ve problemler çıkacaktı bundan emindim.. Eşime bahsettin bu konuyu kardeşimin böyle huylarından bahsettim ona ve aynı evde yapamayacağımızı söyledim annemde dedi ki artık kardeşim uslandı eskisi gibi değil dedi sürekli eşim ikna eder cesine konuştu eve almak istiyordu Çünkü çok yani Beni Dinlemediler önemseme diller ..
Bir yıldır aynı ortamda durduğumuz için bir problem olmadı aksine avantajlı tarafları oldu Hep birlikte bir arada Yiyip içtik bebeğe Annem yardımcı oluyor diye eşimde Annemde evi aldılar.. Şu an taşınma aşamasındayız ve bir problem oldu.. Eşim, kardeşimin bahsettiğim huyuna şahit oldu.. Evde boş boş bilgisayara bakıyordu Kardeşim ve annem kalk artık ya taşınmaya yardım et ya da işe gir çalış artık diye üzerine gitti ve erkek kardeşim anneme gelip tekme attı Annem yere düştü ve ağladı.. Annem de kardeşimi evden kovdu Defol bir daha buraya gelme dedi ve kardeşim evi terk etti.. Anneme dedim ki birkaç gün dışarılarda burnu sürtsün O kendisi geri döner Böylece bu yaptığı hatasının farkına varır başka türlü bunu terbiye edemezsiniz yaptığın şeyin arkasında dur dedim.. Sakın sakın ki gel diye yalvarma dedim Annem de kötü yola düşer başına bir iş gelir Esrar Eroin işlerine bulaşır diye korktu ama yine de gel diye yalvarmaya cam burnu sürtülsün dedi çünkü ona el kaldırdığı için çok üzüldü bu hareketi Gerçi daha önceleri de yapmıştı da.. Işten gelince durumu babama anlattık babam kardeşimi aradı ve Neredesin dedi o da Otel tuttuğunu birkaç gün gelmeyeceğini söyledi.. Eve gel çabuk demeye başladı.. Sürekli kardeşimi gelmesi için arayıp durdu.. Eşine el kaldırması Onun için ikinci plandaydı Onun için önemli olan oğlunun başına bir şey gelecek evden gittiği için başına bir şey gelecek diye korktu ama eşinin yediği tekme umrunda değildi çünkü yıllarca babam da annemi hep tekmelemiş nasıl tekmelemiş de işsizlikle mutsuzlukla tekmelemiş gibi bir hayat yaşattığı için annem mutsuzluğa alışkın da ne de olsa.. Yine akşam bizde yemek yiyorduk babamın aklı hala kardeşimdeydi ve Kardeşimi arayıp durdu yine hadi gel artık gel artık dedi annen ağlıyor senin yolunu gözlüyor dedi.. Zaten kardeşimin de istediği buydu ailemin yalvarıp kendisini geri getirmesi hep aynı şey Oluyordu zaten kardeşim alışıkdi yalvarlmaya... Eşine tekme attığı için terbiye edeceğine Bir de yalvarıyordu utanmadan.. Sofrada yemek yerken yalvarıp durdu telefonda.. kardeşime gel gel dedi sürekli ve Telefonu kapattıktan sonra anneme dedi ki bak geliyor Geldiğinde üzerine düş yalvar kovduğun için özür dile Sakın bir daha gitme de ona dedi.. Ve ondan sonra olan oldu.. Eşim daha fazla dayanamadı bu duruma.. Babama bağırmaya başladı sinirine hakim olamadı.. Senin oğlun şerefsizin teki annesine el kaldıran bir şerefsiz duydun mu şerefsiz dedi Sen de onun üzerine gidiyorsun Nasıl yalvarıyor Sun gelip kendisi özür dileyecegne Siz niye ona yakvarıyorsunuz dedi. Sinirine hakim olamadığı için bunları babama bağırarak söyledi.. Ilk kez böyle bir şey olmuştu bugüne kadar araları çok iyiyken eşimin babama bağırarak bunları söylemesi babamın zoruna gitti ve babam sofradan kalkıp evini terk etti annem de ardından gitti ve Ben de o anki psikolojiyle eşimin babama bağırması benmde zoruma gittigi için ben de ardlarından gittim.. Evde Annemle babam eşimi sürekli kötülediler işte bize nasıl böyle bir şey yapar niye böyle konuştu şimdi artık aynı evde Nasıl yaşayacağız böyle olacağını bilsem Ortak ev almaya girişmezdk gibi konuşmalar geçti aralarında.. Dayanamadım Bir anki sinirle babama laf söylemeye basladm bende.. Sen nasıl bir insansın insan oğlunu Bu şekilde mi terbiye eder Neden Ona yalvarıyorsun annemin yediği tekmeyi hiç düşünmüyorsun Yazıklar olsun sana.. Zaten yıllarca hep çalışmadın bizi Ele Güne muhtaç ettin çalışıp emekli olsaydın Bak yine Buralara gelip beni kepaze etmeyecektin eşime bile beni mahcup ettin.. Senin yüzünden çocukluğumu yaşayamadım çalışmak bu kadar mı zordu bu kadar mı zordu.. Bizi Ele Güne muhtaç ettin çocukluğumu yaşayamadım Hep senin yüzünden Senin tembelliğin yüzünden.. Şimdi de oğlunu terbiye etmesini bilmiyorsun Aynı şeyi ben yapsam şimdi kalkıp sana el kaldırsam sana vursam yumrukla Sen ne yapardın? söyle ne yapardın? Dedim ve üzerime yürüdü bana tabure fırlattı.. Kardeşim anneme vurduğu halde kardeşime yalvarması... Çocuğunu terbiye etmesini bilmemesi... beni eşime Mahçup etmesi ve ben bir hata yaptıgm da bana vurmaya kalkması oğluna veremediği terbiyeyi bana vermeye çalışması zoruma gitti ve sinirime hakim olamadım babamın üzerine yürüdüm sinir krizi geçirdim sanki yılların üzerimde biriktirdiği o sıkıntılar orada patlak verdi.. Senin gibi bir babam yok senden bıktım huylarından bıktım Seni bir daha görmek istemiyorum deyip evlerini terk edip kendi evime geldim.. Eşime bu kavgadan bahsetmedim Ve eşime sen haklısın Ama keşke babama bağırarak bir şekilde bunları söylemeseydin sinirine hakim olamadın dedim.. Işte durum böyle... Aynı eve çıktığımızda tahmn ettigim yaşanabilecek tatsızlığı Yani eve çıkmadan yaşadık eşim kardeşimin bu huyunu bilmiyordu görünce o da pişman oldu Ortak ev aldığımıza.. Kiralık ev bulamamıştık evden çıkma günümüzde yaklaşıyordu.. Aldığımız evin fiyatı çok Uygundu fırsat gibi denk gelmişti.. Ev dubleks olunca yukarıda ve aşağıda ayrı mutfak ve ayrı kapısı olduğu için adam sıkışmış olduğu için fiyatı da uygundu ve bir anda almış bulunduk Artık her şey için çok geçti... Şu an bir hafta içinde evlerimizi boş atmamız gerekiyor Ben koli yapıyorum ama bir taraftan da içim kan ağlıyor şu anda biz onlarla Onlar da bizimle nasıl aynı evde yaşayacağız Annem bana hak veriyor. Babama Sen çocuk yetiştirmesi bilmiyorsun bu yüzden oldu bütün her şey diyerek Babamla da tartıştı anlayacağınız kimsenin kimseyle arası iyi değil.. Şu an öyle mutsuzum ki zaten böyle olacağını tahmin ediyordum.. İçimdeki ses gerçek oldu.. Sizce aynı evde nasıl yaşanır? Ve ne kadar kötü de olsa babama bunları söylediğim için vicdan azabı duymaya başladım
Saçmalığın daniskası. hem aileni o biçim anlatıyorsun hem aynı eve giriyorsun. benim ailem melek gibidir aşırı düşkünüz birbirimize ama asla aynı eve oturmayı istemem.Kızlar benim de sıkıntım derdim Ailem canım öyle sıkılıyor ki sizlerle paylaşmak istedim.. Benim Babam yıllardır doğru düzgün çalışmayan eve doğru düzgün para getirmeyen birisiydi..Genelde annem çalışırdı babam hep çalışıyorum der kandırırdi hep kolay işler peşinde koşar di.. Eskiden çalışıyordu ama girdigi iişte pek durmazdı ben ortaokuldan beri doğru düzgün bir işte çalışmıyor.. Emlakçılık yapıyor Dükkanı yok bu şekilde ne zaman para kazanacağı belli olmuyordu.. Sigortası yoktu hastaneye gidemiyordum.. Annem çalışıyordu yorucu işlerde ve ben okul dönemindeyken bunları düşünerek derslere kafamı veremiyordum problemlerimizi kafaya takıyordum Herşey babam çalışmadığı için oluyordu tembel oluşundan kaynaklanıyordu.. Hiçbir zaman İstediğimi alıp yiyip giyemiyordum annemin mutsuz oluşu hasta olup hastaneye gidememesi beni hep üzüyordu.. Annem çok çile ve çok sıkıntı çekti bu yüzden psikolojisi çok bozuldu.. Hatta babam alkol alan birisiydi alkol alıp eve gelince kavga ediyorlardı kaç defa baltayla birbirlerine girdiklerini şahidimdir.. Sıkıntıdan dizlerimde Sedef hastalığı çıktı.. Sıkıntıdan okuldan soğudum.. Hep evimizde ekonomik durumdan dolayı çıkan kavgalar hep kavga, alkol... sıkıntı.. Mahalleye rezil oluşları mız... bunlardan yorulmuştum.. Özgüvenimi kaybettim Hep ailem yüzünden.. Çocukluğum hep sıkıntıyla geçti... Yıllar sonra üniversiteye gittim psikolojimi düzeltmeye çalıştım tam olarak düzelmezse de hala izlerini üzerimde taşıyorum o günlerin... Şu an evliyim ve bir çocuğum var.. Eş seçerken de sadece şuna dikkat ettim.. Alkole karşı olsun Allah korkusu olsun çalışma azmi olsun evini ailesini çocuklarıni düşünsün yeter dedim.. Eşim de tam da böyle bir insan Bende bu huylarını odaklanarak evlendim onunla.. Sevmediğim bir yığın huyu var aslında ama benim en önem verdiğim noktalar bunlardı belki yıllardır Hasret Kaldıgim.. Neyse yıllar geçti işte evlendim ve başka bir şehre yerleştim ailemden uzak olmak için o doğup büyüdüğüm O kötü günler yaşadıgm üzerinde izlerini taşıdıgm o günleri yaşadığım şehirden uzaklaşmak için... Ben evlendim ve ilk günlerde çok mutluydum.. Ben güzel günler yaşarken ailem yine evde maddi sıkıntılar kavgalar bunalımlar.. Babam çalışmıyordu Neymiş orada arkadaşları varmış işe girince utanırmış.. Ben babamın bu durumunu eşimden bile sakladım hep hep babamı iyi göstermeye çalıştım bana saygısı azalmasını diye.. Babamın çalışmaması beni üzdüğü için ve benim Yaşadığım şehirde iş çok olduğu için erkek kardeşimle buraya kalkıp geldiler.. Ve biz de sahip çıktık eşim de sahip çıktı çok yardımcı oldu bir süre bizde kaldılar Daha sonra annem de geldi ve ev bulup buraya yerleştiler.. Memlekette çalışmayan Babam burada iş bulunca çalışmaya başladı.. Aslında aynı İşten memlekette de bulabilirdi ve buraya bu şekilde gelmesini Eşimin ailesi yadırgadı haklı olarak tuhaflarina gitti.. Her neyse işte bir yıldır ailem burada yaşıyor ve bana çok yakın bir evde kalıyorlar.. Eşim de gayet memnun burada olmalarından Hatta onların burada olmasını en çok o istedi aileme sahip çıktı.. Sürekli yemeği bizim evde yiyorduk bebeğim olduğu için annem onunla ilgilendiği için son zamanlarda hep bir arada yaşıyorduk sadece yatmak için ayrılıyorduk. Sonra eşim bir ev denk getirmiş dubleks ve adam çok sıkışmış satmak istiyor da 250 bin tl ye.. Eşim Nasıl olsa aynı evde yaşıyor gibi bir şeyiz bu evi Ortak alalım birimiz üstte birimiz altta durur dedi.. Ev gerçekten fırsattı Çünkü burası İstanbul'a 15 kilometre bir yer.. Annem de hiç böyle güzel bir evde oturmamış da o yüzden o da istedi almayı ve ortak ev almaya karar verdik tabii ki herkesin kararını alarak.. Aslında ben istemiyordum hep birlikte aynı evde kalmayı.. Çünkü ailemden uzaklaşmak için gelmiştim Bu şehre ve yanımdalar di şimdi aynı evde olacaktık belki eskisi gibi değiller ama bazı huyları hoşuma gitmiyordu.. Hoşuma gitmeyen huyları şunlardı.. Erkek kardeşimin huysuzluğu.. 23 yaşında erkek kardeşin var ve Annemle babam Sanki onun kölesi olmuşlar hep onları uyardım hiçbir zaman onun terbiyesini yapamadılar terbiyeli bir evlat yetiştiremediler.. erkek kardeşim Asi huysuz hırçın Anneme babama el kaldıran saygısızca küfür eden girdigi işte durmayan sigara içen alkol içen evin içinde sigara içip her yeri çekirdek sigara dumanı yapan bilgisayar başından kalkmayan boş insanın tek ki ... Kardeşimden dolayı Onlarla aynı evde yaşamak istemiyorum.. Babam problem değil de burada eskisi gibi değildi artık babam mecbur işe gidip geliyordu emekli olmak için.. Memlekette çalışmayan adam burada çalışıyordu çok şükür.. Benim derdim erkek kardeşimdi.. Onun geçimsizliği aileme davranışları saygısızlığı aileme el kaldırması saygısızca davranışları.. Tıpkı babamın eski halleriydi onun şu anki hali.. Bebeğimi böyle kavgalı bir ortamda yetiştirmekten korktuğun için Zaten eski günleri tekrar yaşamak istemiyordum Ben de yorulmuştum O günlerden yeni kurtulmuştum ve eşim de saygısızlığa hele aileye yapılan saygısızlığa hiç tahammülü yoktur.. Kardeşimin bu huylarını eşim bilmiyor ve aynı evde yaşarsak bu huylarına eşim şahit olacaktı ve problemler çıkacaktı bundan emindim.. Eşime bahsettin bu konuyu kardeşimin böyle huylarından bahsettim ona ve aynı evde yapamayacağımızı söyledim annemde dedi ki artık kardeşim uslandı eskisi gibi değil dedi sürekli eşim ikna eder cesine konuştu eve almak istiyordu Çünkü çok yani Beni Dinlemediler önemseme diller ..
Bir yıldır aynı ortamda durduğumuz için bir problem olmadı aksine avantajlı tarafları oldu Hep birlikte bir arada Yiyip içtik bebeğe Annem yardımcı oluyor diye eşimde Annemde evi aldılar.. Şu an taşınma aşamasındayız ve bir problem oldu.. Eşim, kardeşimin bahsettiğim huyuna şahit oldu.. Evde boş boş bilgisayara bakıyordu Kardeşim ve annem kalk artık ya taşınmaya yardım et ya da işe gir çalış artık diye üzerine gitti ve erkek kardeşim anneme gelip tekme attı Annem yere düştü ve ağladı.. Annem de kardeşimi evden kovdu Defol bir daha buraya gelme dedi ve kardeşim evi terk etti.. Anneme dedim ki birkaç gün dışarılarda burnu sürtsün O kendisi geri döner Böylece bu yaptığı hatasının farkına varır başka türlü bunu terbiye edemezsiniz yaptığın şeyin arkasında dur dedim.. Sakın sakın ki gel diye yalvarma dedim Annem de kötü yola düşer başına bir iş gelir Esrar Eroin işlerine bulaşır diye korktu ama yine de gel diye yalvarmaya cam burnu sürtülsün dedi çünkü ona el kaldırdığı için çok üzüldü bu hareketi Gerçi daha önceleri de yapmıştı da.. Işten gelince durumu babama anlattık babam kardeşimi aradı ve Neredesin dedi o da Otel tuttuğunu birkaç gün gelmeyeceğini söyledi.. Eve gel çabuk demeye başladı.. Sürekli kardeşimi gelmesi için arayıp durdu.. Eşine el kaldırması Onun için ikinci plandaydı Onun için önemli olan oğlunun başına bir şey gelecek evden gittiği için başına bir şey gelecek diye korktu ama eşinin yediği tekme umrunda değildi çünkü yıllarca babam da annemi hep tekmelemiş nasıl tekmelemiş de işsizlikle mutsuzlukla tekmelemiş gibi bir hayat yaşattığı için annem mutsuzluğa alışkın da ne de olsa.. Yine akşam bizde yemek yiyorduk babamın aklı hala kardeşimdeydi ve Kardeşimi arayıp durdu yine hadi gel artık gel artık dedi annen ağlıyor senin yolunu gözlüyor dedi.. Zaten kardeşimin de istediği buydu ailemin yalvarıp kendisini geri getirmesi hep aynı şey Oluyordu zaten kardeşim alışıkdi yalvarlmaya... Eşine tekme attığı için terbiye edeceğine Bir de yalvarıyordu utanmadan.. Sofrada yemek yerken yalvarıp durdu telefonda.. kardeşime gel gel dedi sürekli ve Telefonu kapattıktan sonra anneme dedi ki bak geliyor Geldiğinde üzerine düş yalvar kovduğun için özür dile Sakın bir daha gitme de ona dedi.. Ve ondan sonra olan oldu.. Eşim daha fazla dayanamadı bu duruma.. Babama bağırmaya başladı sinirine hakim olamadı.. Senin oğlun şerefsizin teki annesine el kaldıran bir şerefsiz duydun mu şerefsiz dedi Sen de onun üzerine gidiyorsun Nasıl yalvarıyor Sun gelip kendisi özür dileyecegne Siz niye ona yakvarıyorsunuz dedi. Sinirine hakim olamadığı için bunları babama bağırarak söyledi.. Ilk kez böyle bir şey olmuştu bugüne kadar araları çok iyiyken eşimin babama bağırarak bunları söylemesi babamın zoruna gitti ve babam sofradan kalkıp evini terk etti annem de ardından gitti ve Ben de o anki psikolojiyle eşimin babama bağırması benmde zoruma gittigi için ben de ardlarından gittim.. Evde Annemle babam eşimi sürekli kötülediler işte bize nasıl böyle bir şey yapar niye böyle konuştu şimdi artık aynı evde Nasıl yaşayacağız böyle olacağını bilsem Ortak ev almaya girişmezdk gibi konuşmalar geçti aralarında.. Dayanamadım Bir anki sinirle babama laf söylemeye basladm bende.. Sen nasıl bir insansın insan oğlunu Bu şekilde mi terbiye eder Neden Ona yalvarıyorsun annemin yediği tekmeyi hiç düşünmüyorsun Yazıklar olsun sana.. Zaten yıllarca hep çalışmadın bizi Ele Güne muhtaç ettin çalışıp emekli olsaydın Bak yine Buralara gelip beni kepaze etmeyecektin eşime bile beni mahcup ettin.. Senin yüzünden çocukluğumu yaşayamadım çalışmak bu kadar mı zordu bu kadar mı zordu.. Bizi Ele Güne muhtaç ettin çocukluğumu yaşayamadım Hep senin yüzünden Senin tembelliğin yüzünden.. Şimdi de oğlunu terbiye etmesini bilmiyorsun Aynı şeyi ben yapsam şimdi kalkıp sana el kaldırsam sana vursam yumrukla Sen ne yapardın? söyle ne yapardın? Dedim ve üzerime yürüdü bana tabure fırlattı.. Kardeşim anneme vurduğu halde kardeşime yalvarması... Çocuğunu terbiye etmesini bilmemesi... beni eşime Mahçup etmesi ve ben bir hata yaptıgm da bana vurmaya kalkması oğluna veremediği terbiyeyi bana vermeye çalışması zoruma gitti ve sinirime hakim olamadım babamın üzerine yürüdüm sinir krizi geçirdim sanki yılların üzerimde biriktirdiği o sıkıntılar orada patlak verdi.. Senin gibi bir babam yok senden bıktım huylarından bıktım Seni bir daha görmek istemiyorum deyip evlerini terk edip kendi evime geldim.. Eşime bu kavgadan bahsetmedim Ve eşime sen haklısın Ama keşke babama bağırarak bir şekilde bunları söylemeseydin sinirine hakim olamadın dedim.. Işte durum böyle... Aynı eve çıktığımızda tahmn ettigim yaşanabilecek tatsızlığı Yani eve çıkmadan yaşadık eşim kardeşimin bu huyunu bilmiyordu görünce o da pişman oldu Ortak ev aldığımıza.. Kiralık ev bulamamıştık evden çıkma günümüzde yaklaşıyordu.. Aldığımız evin fiyatı çok Uygundu fırsat gibi denk gelmişti.. Ev dubleks olunca yukarıda ve aşağıda ayrı mutfak ve ayrı kapısı olduğu için adam sıkışmış olduğu için fiyatı da uygundu ve bir anda almış bulunduk Artık her şey için çok geçti... Şu an bir hafta içinde evlerimizi boş atmamız gerekiyor Ben koli yapıyorum ama bir taraftan da içim kan ağlıyor şu anda biz onlarla Onlar da bizimle nasıl aynı evde yaşayacağız Annem bana hak veriyor. Babama Sen çocuk yetiştirmesi bilmiyorsun bu yüzden oldu bütün her şey diyerek Babamla da tartıştı anlayacağınız kimsenin kimseyle arası iyi değil.. Şu an öyle mutsuzum ki zaten böyle olacağını tahmin ediyordum.. İçimdeki ses gerçek oldu.. Sizce aynı evde nasıl yaşanır? Ve ne kadar kötü de olsa babama bunları söylediğim için vicdan azabı duymaya başladım
