Evliyim ailemle dargının ve aynı evde yaşamak zorundayım

Eşinin ailesi bu duruma ne diyor? Bence eşini kendi ailesiyle ikna et. Bak benim ailem iyi hoş ama senin ailene de çok ayıp olur gibi. Onlar rahat rahat gelip gidemezler falan de. Aynı eve girmek bile bile lades demek. Ki çocuğun senin psikolojinle büyüyecek. Bundan 15 yıl sonra senden kaçmak isteyecek belki de...
Eşimin ailesi Sen istedikten sonra sorun yok diyor eşime ve Zaten onlar memlekette yaşıyor yanıma hiç gelip gitmezler bir kere sadece bebeğim olduğunda geldiler yani çok önemli bir şey olunca geliyorlar
 
Tek yapacaginiz ortak alinan evi satmak..dahasi yok.Kendi ailene de acimiyorum ne halleri varsa görsünler annen de bu adami yillarca cektigi icin suçlu.Zamaninda tekmeyi basmasi gerekiyordu.

Ben yerinde olsam huzur bulmak icin ailemle görüşmezdim okudukca şok oldum o nasil bir aile ya ..
 
Bir şekilde aynı eve girilmiş böyle bir olay yaşanmış ben okurken sinirden kendimi yedim ve seni çok hatalı buluyorum. Annen hadi yıllarca ezilmiş pasif koruyanı yok korkuyor. Ama sen de çok pasifsin. Baban (ki ben artık babam demezdim) o sofradan kalktığı anda kalk hadi şimdi s...r git annem burda kalıyo giden gitsin git oğlunun k.çına gir diyip eşine arka çıkman lazımdı. Eşin bile dayanamamış artık yahu. Bi de hala eve dönünce sanki normal bi konuda parlamış gibi adama keşke bağırmasaydın falan demişsin.

Eşinin arkasında dur arka çıkmaya bak ben sana diyim. Bu hayatta bi eşinin hayrını görürsün. Bu aileyle bi cacık olmaz bu aile için eşini karşına alma.
 
Hatanın büyüğü sizde... Hatta tamamı... Hangi akla hizmetle ortak ev almaya karar veriyorsunuz?
Sen babanın kardeşinin huyunu bilmiyor musun? Ne cesaret?
Ayrıcada eşinle sorunlarınız varmış, siz o sorunları aşamadan nasıl aileyle aynı evde yaşamaya cesaret edersiniz?
Karı koca ilişkiniz biter..
Bu hatadan dönün, evide satın, zararına da olsa. Yoksa çokkkk başınız ağrır. En sonunda eşinde ailenden bıkar, çeker gider..
 
Cok uzun ve cok gereksiz bir suru detay yazmissin. Neyse aynı eve taşınmayı nasıl düşünmussunuz, olay göz göre göre gelmiş Evi satmayın. Siz eve yerleşin. Annen de kabul ederse gelsin sizle yaşasın. Yok kabul etmez ise annene kira verirsiniz.
 
Bir şekilde aynı eve girilmiş böyle bir olay yaşanmış ben okurken sinirden kendimi yedim ve seni çok hatalı buluyorum. Annen hadi yıllarca ezilmiş pasif koruyanı yok korkuyor. Ama sen de çok pasifsin. Baban (ki ben artık babam demezdim) o sofradan kalktığı anda kalk hadi şimdi s...r git annem burda kalıyo giden gitsin git oğlunun k.çına gir diyip eşine arka çıkman lazımdı. Eşin bile dayanamamış artık yahu. Bi de hala eve dönünce sanki normal bi konuda parlamış gibi adama keşke bağırmasaydın falan demişsin.

Eşinin arkasında dur arka çıkmaya bak ben sana diyim. Bu hayatta bi eşinin hayrını görürsün. Bu aileyle bi cacık olmaz bu aile için eşini karşına alma.
Keşke böyle bir ailem olmasaydı ailemden nefret ediyorum ama atılmıyor da işte insanın içinden atamıyorsun.. En çok anneme üzülüyorum ama annem de beni düşünmüyor oğlunu düşünüyor hep.. Şu anda eve taşınıyorlar eşim de ne yaparlarsa yapsınlar diyor nasıl olacak aynı evin içerisinde bilmiyorum ama ben bu işe girmeden önce eşimo uyardım aynı evde olmaz dedim kaç kez söyledim o sıra Yeni doğum yapmıştım fazla ilgilenemedim bu ev meselesiyle ama beni dinlemedi eşim söylediklerimi önemsemedi şimdi hakverdi
 
Hatanın büyüğü sizde... Hatta tamamı... Hangi akla hizmetle ortak ev almaya karar veriyorsunuz?
Sen babanın kardeşinin huyunu bilmiyor musun? Ne cesaret?
Ayrıcada eşinle sorunlarınız varmış, siz o sorunları aşamadan nasıl aileyle aynı evde yaşamaya cesaret edersiniz?
Karı koca ilişkiniz biter..
Bu hatadan dönün, evide satın, zararına da olsa. Yoksa çokkkk başınız ağrır. En sonunda eşinde ailenden bıkar, çeker gider..
ben bu işe girmeden önce eşime söyledim Onlarla aynı evde yapamayız dedim kardeşim huyları hiç iyi değildir dedim geçinemez dedim adım gibi söylüyorum bak içime sıkıntı girdi dedim bu işe girmeyin dedim ama ben o sıra Yeni doğum yapmıştım bebekle ilgileniyordum gecem gündüzüme karışmış durumdaydı olayla çok fazla ilgilenemedim ama birçok şeyi söyledim Benim söylediklerimi önemsemedi eşim
 
annenlere evden gitmelerini soyle. ilk once yuvana sahip cik sonunda sen zararli cikarsin. esimde benim annem babam icin ayni seyleri soyledi ayni evde yasasak diyo ama ben kabul etmiyorum. ki bizim asla boyle sorunlarimiz olmadi. babam sorunluluk sahibi bir insandir hala bize maddi manevi yardimci olur. ona ragmen istemiyorum herkesin evi yolu ayri olmali.
 
Keşke böyle bir ailem olmasaydı ailemden nefret ediyorum ama atılmıyor da işte insanın içinden atamıyorsun.. En çok anneme üzülüyorum ama annem de beni düşünmüyor oğlunu düşünüyor hep.. Şu anda eve taşınıyorlar eşim de ne yaparlarsa yapsınlar diyor nasıl olacak aynı evin içerisinde bilmiyorum ama ben bu işe girmeden önce eşimo uyardım aynı evde olmaz dedim kaç kez söyledim o sıra Yeni doğum yapmıştım fazla ilgilenemedim bu ev meselesiyle ama beni dinlemedi eşim söylediklerimi önemsemedi şimdi hakverdi

Aile atılmaz satılmaz diye bir şey yok hayatım. Bu düşünceden vazgeç. Sana azami derecede zarar veren hayatını köküden kötü etkileyen kişi anne de olsa baba da olsa atılır. Ben de bir baba attım zamanında şimdi peşimden koşuyor oradan biliyorum. Hayatta sana zarar veren kişi seni düşünmüyorsa aile olması bi önem derecesi değil. Hatta aileyle daha kötü asıl onların sana zarar vermemesi lazım. Önce eşinle konuşuyosun o evi satıp hakkını veriyosun babanın çenesi kapanıyo. Sonra nispeten daha küçük para olarak sıkıntıya girmeyeceğiniz bi eve geçin. Annene de söyle ne zaman istersen yerin var diye en azından bunu bilsin senin bu pasifliğe karşı tek yapabileceğin bu. Çünkü sen zaten ta bekarken atman gereken aileye şans vermişsin çok bile tutmuşsun.
 
annenlere evden gitmelerini soyle. ilk once yuvana sahip cik sonunda sen zararli cikarsin. esimde benim annem babam icin ayni seyleri soyledi ayni evde yasasak diyo ama ben kabul etmiyorum. ki bizim asla boyle sorunlarimiz olmadi. babam sorunluluk sahibi bir insandir hala bize maddi manevi yardimci olur. ona ragmen istemiyorum herkesin evi yolu ayri olmali.
eşime Ben de söyledim aynı evde olmaz diye hatta evlerimiz yakın bile olmasın uzakta olursa daha iyi olur dedim.akşamlari birlikte yiyip içmek istiyordu her zaman yiyip içmeyelm dedim annem de aynısını söylüyordu Çok muhabbet tez ayrılık getirir diyordu ama eşim ailemin hep iyi taraflarını gördü O yüzden onlarla anlaşılabilecek diye düşündü ve biz gurbetteyiz burada kimsemiz yok o yüzden ailemle Çok içli dışlı oldu bu yüzden de evi birlikte almak istedi ve şu anda Tabii ki de benim söylediklerime hakverdi pişman kendisi..
Ev alındığı sırada Ben yeni doğum yapmıştım Çok fazla konuya kendimi veremedim bu ev konusunda doğum acısı bebek bakımı çok yıpratıcı günlerdi İlk günler sadece aynı evde yaşamayalım almayalım dedim ama eşim benim sözüme çok fazla bakmadı Onun derdi ev sahibi olmakti. o evi çok beğenmişti o eve sahip olmak istiyordu bir yıldır sadece yatmak için ayrı evlere gidiyorduk anlaşıyorduk şimdi aynı evde gayet iyi olacağını düşündü Sanırım kendisi.. Ayrıca eşim farklı birisi biraz nasıl anlatayım Mesela benle hiç evde özel bir an yaşamak istemez Mesela bir sofra kuralım başbaşa yemek yiyelim ya da romantik bir dakika yaşayalım ya da sarılıp televizyon izleyelim farklı şeyler yapalım gibi düşüncelere sahip bir insan değildir Çok düz bir insandır.. Bu huylarını evlenince Fark ettim zaten evliliğimin de çok fazla tadı tuzu yok açıkçası ailemle yaşamışım ha onunla En azından ailemden biraz daha konforlu bir hayat sürüyorum diye düşünerek yaşıyorum.. Kendi evimdeyken ailem okumama fırsat vermedi hep Sıkıntılı günler yaşadım ama eşim Bu saatten sonra üniversite okumamı bile destekliyor KPSS çalışmam için bana fırsat veriyor Annem bebeğe bakar Ben de KPSS'ye çalışırm ya da yeniden üniversite okumak istersem okuyabilirim bunları düşündüm.. Nasıl olsa evliliğimin tadı tuzu yok ayrılmak istedim eşimden Ailem beni öldürmekle ölümle tehdit etti yani böyle insanlar hayatım hep başkaları yönetti geçmişimde de o kadar sıkıntılı şeyler yaşadım ki anlatsam Roman olur artık yoruldum.. Bebeğimin büyütüp meslek sahibi olmak istiyorum Tek istediğim bu ne aşk ne sevgi ne evlilik ne aile... Geçmişte de mutsuz oldum yine mutsuzum..
 
Çok büyük hata. Aynı evde yaşamak kocan için zor olacak. Evin parasını tamamen ödedikten sonra satın ve parayı ikiye bölün. Anlayacağın ayrılacaksın ailenle. Yoksa hergün kavga edeceksin. Kocanla aran da bozulabilir.
 
Aile atılmaz satılmaz diye bir şey yok hayatım. Bu düşünceden vazgeç. Sana azami derecede zarar veren hayatını köküden kötü etkileyen kişi anne de olsa baba da olsa atılır. Ben de bir baba attım zamanında şimdi peşimden koşuyor oradan biliyorum. Hayatta sana zarar veren kişi seni düşünmüyorsa aile olması bi önem derecesi değil. Hatta aileyle daha kötü asıl onların sana zarar vermemesi lazım. Önce eşinle konuşuyosun o evi satıp hakkını veriyosun babanın çenesi kapanıyo. Sonra nispeten daha küçük para olarak sıkıntıya girmeyeceğiniz bi eve geçin. Annene de söyle ne zaman istersen yerin var diye en azından bunu bilsin senin bu pasifliğe karşı tek yapabileceğin bu. Çünkü sen zaten ta bekarken atman gereken aileye şans vermişsin çok bile tutmuşsun.
Çok haklısın İnan ki hep Ailemden dolayı sıkıntı yaşadım zeki bir çocuktum Ama onların yüzünden okuyamadım meslek sahibi olamadım hep önüme taş koydular hep taş koydular her zaman.. artık yoruldum sıkıldım.. evliliğimde bile ailemin etkisi var... Eskiden görüştüğüm biri vardı Onunla ayrılmamız sebebi de ailemin huylari... başka insanlar müdahale etti nişandan ayrıldı diye Herkes dedikodu etti ailem zorla de evlenmem için bana baskı yaptı söylemedikleri hakaret kalmadı Hayatı bana zehir ettiler evden kaçmak istedim beni öldürmek istediler Üzerime geldiler hep.... ben de karşıma esim çıkmıştı ailemden kurtulup başka şehre gitmek istedim onunla fazla tanımadan evlendim sırf ailemden kurtulmak için.. Eşimi de çok fazla tanımadan evlendiğim için onunla da mutlu değilim ailemde yanıma geldi artık sıkıldım Herşeyden... Ev meselesine gelince ev için 200 bin lira kredi çektik yüz bin lirasını Biz 100 bin lirasını annemler ödeyecek ayda 1600 1600 annemler ödeyecek 8 yılda bitecek Evin borcu bu şekilde ayarlamışlar... Peşinat içinde biz 25.000 annemler 25.000 koyup alindi... Ev için 200 bin lira kredi çekildi 100 bin liraya yakında faizli var verdiğimiz peşinatla birlikte 350 bin lira ediyor... Bankaya kredi borcu olan bir evi kolay satabileceğiniz zannetmiyorum ileriye dönük yatırım amacıyla alınmıştı buradan Marmaray geçecek ileride fiyatı yükselecek kar edeğiz umuduyla... Ama her şey benim tahmin ettiğim gibi oldu daha en başından patlak verdi... Şu an evde tek biz otursak ikimizin ödeyeceği aylık parayı sadece biz ödemek zorunda kalacağız ve eşimin 4 bin lira geliri var bende şu an Bebekten dolayı çalışmıyorum nasıl ödeyeceğiz ödeyemeyiz evi annemlerin tek basina ödeme durumları da yok Mecbur ortak ödenmesi gerekiyor çok sıkıntılı bir durum... Evi şuan satmış olsak diyelim bankaya faiz parasının hepsini de mi ödemek zorundayız...?
 
Çok büyük hata. Aynı evde yaşamak kocan için zor olacak. Evin parasını tamamen ödedikten sonra satın ve parayı ikiye bölün. Anlayacağın ayrılacaksın ailenle. Yoksa hergün kavga edeceksin. Kocanla aran da bozulabilir.
zaten evi alırken ilerde satıp yani borcu bitince satıp parayı ortadan ikiye bölüşmek niyetleri vardı ama ev 8 yılda bitecek borcu
 
Evi 50 bin tl ucuza aldk ama faizi 90 bin yani satsak faizi henüz çıkmaz. Kiralik ev yok bu mahallede bi türlü denk gelmiyo.. ben eşime kardeşim gecimsiz dedim annem ve eşim varken söyledim o çok geçimsiz onunla aynı evde durulmaz dedim annem onun huyları eskisi gibi değil artık dedi eşime eşimin gönlünü yaptı...


Anneniz bu kadar kefil oluyor yani kardeşinize :KK64:
 
Anneniz bu kadar kefil oluyor yani kardeşinize :KK64:
Bizimkiler çok farklı insanlar ben bile anlayamıyorum bazen kendilerine her türlü kötülüğü eden birisini çabuk affediyorlar ama arkasından dedikodusunu yapıyorlar bu kardeşim içinde başkaları için de aynı bu durum
 
Çok haklısın İnan ki hep Ailemden dolayı sıkıntı yaşadım zeki bir çocuktum Ama onların yüzünden okuyamadım meslek sahibi olamadım hep önüme taş koydular hep taş koydular her zaman.. artık yoruldum sıkıldım.. evliliğimde bile ailemin etkisi var... Eskiden görüştüğüm biri vardı Onunla ayrılmamız sebebi de ailemin huylari... başka insanlar müdahale etti nişandan ayrıldı diye Herkes dedikodu etti ailem zorla de evlenmem için bana baskı yaptı söylemedikleri hakaret kalmadı Hayatı bana zehir ettiler evden kaçmak istedim beni öldürmek istediler Üzerime geldiler hep.... ben de karşıma esim çıkmıştı ailemden kurtulup başka şehre gitmek istedim onunla fazla tanımadan evlendim sırf ailemden kurtulmak için.. Eşimi de çok fazla tanımadan evlendiğim için onunla da mutlu değilim ailemde yanıma geldi artık sıkıldım Herşeyden... Ev meselesine gelince ev için 200 bin lira kredi çektik yüz bin lirasını Biz 100 bin lirasını annemler ödeyecek ayda 1600 1600 annemler ödeyecek 8 yılda bitecek Evin borcu bu şekilde ayarlamışlar... Peşinat içinde biz 25.000 annemler 25.000 koyup alindi... Ev için 200 bin lira kredi çekildi 100 bin liraya yakında faizli var verdiğimiz peşinatla birlikte 350 bin lira ediyor... Bankaya kredi borcu olan bir evi kolay satabileceğiniz zannetmiyorum ileriye dönük yatırım amacıyla alınmıştı buradan Marmaray geçecek ileride fiyatı yükselecek kar edeğiz umuduyla... Ama her şey benim tahmin ettiğim gibi oldu daha en başından patlak verdi... Şu an evde tek biz otursak ikimizin ödeyeceği aylık parayı sadece biz ödemek zorunda kalacağız ve eşimin 4 bin lira geliri var bende şu an Bebekten dolayı çalışmıyorum nasıl ödeyeceğiz ödeyemeyiz evi annemlerin tek basina ödeme durumları da yok Mecbur ortak ödenmesi gerekiyor çok sıkıntılı bir durum... Evi şuan satmış olsak diyelim bankaya faiz parasının hepsini de mi ödemek zorundayız...?
anneniz bana birazcik bencil geldi kusura bakmayin kocasının oglunun huyunu biliyor Niye böyle şeylere kalkışıyor annen niye boyle bir duruma izin veriyor.
 
anneniz bana birazcik bencil geldi kusura bakmayin kocasının oglunun huyunu biliyor Niye böyle şeylere kalkışıyor annen niye boyle bir duruma izin veriyor.
Evet çok haklısın... Annem düşünce sistemi çok tuhafıma gidiyor o daha çocuk diyor kardeşim için yaptıklarını normal görüyor ben anlayamıyorum onları başka insanlar gibi çalışmıyor kafaları
 
Kızlar benim de sıkıntım derdim Ailem canım öyle sıkılıyor ki sizlerle paylaşmak istedim.. Benim Babam yıllardır doğru düzgün çalışmayan eve doğru düzgün para getirmeyen birisiydi..Genelde annem çalışırdı babam hep çalışıyorum der kandırırdi hep kolay işler peşinde koşar di.. Eskiden çalışıyordu ama girdigi iişte pek durmazdı ben ortaokuldan beri doğru düzgün bir işte çalışmıyor.. Emlakçılık yapıyor Dükkanı yok bu şekilde ne zaman para kazanacağı belli olmuyordu.. Sigortası yoktu hastaneye gidemiyordum.. Annem çalışıyordu yorucu işlerde ve ben okul dönemindeyken bunları düşünerek derslere kafamı veremiyordum problemlerimizi kafaya takıyordum Herşey babam çalışmadığı için oluyordu tembel oluşundan kaynaklanıyordu.. Hiçbir zaman İstediğimi alıp yiyip giyemiyordum annemin mutsuz oluşu hasta olup hastaneye gidememesi beni hep üzüyordu.. Annem çok çile ve çok sıkıntı çekti bu yüzden psikolojisi çok bozuldu.. Hatta babam alkol alan birisiydi alkol alıp eve gelince kavga ediyorlardı kaç defa baltayla birbirlerine girdiklerini şahidimdir.. Sıkıntıdan dizlerimde Sedef hastalığı çıktı.. Sıkıntıdan okuldan soğudum.. Hep evimizde ekonomik durumdan dolayı çıkan kavgalar hep kavga, alkol... sıkıntı.. Mahalleye rezil oluşları mız... bunlardan yorulmuştum.. Özgüvenimi kaybettim Hep ailem yüzünden.. Çocukluğum hep sıkıntıyla geçti... Yıllar sonra üniversiteye gittim psikolojimi düzeltmeye çalıştım tam olarak düzelmezse de hala izlerini üzerimde taşıyorum o günlerin... Şu an evliyim ve bir çocuğum var.. Eş seçerken de sadece şuna dikkat ettim.. Alkole karşı olsun Allah korkusu olsun çalışma azmi olsun evini ailesini çocuklarıni düşünsün yeter dedim.. Eşim de tam da böyle bir insan Bende bu huylarını odaklanarak evlendim onunla.. Sevmediğim bir yığın huyu var aslında ama benim en önem verdiğim noktalar bunlardı belki yıllardır Hasret Kaldıgim.. Neyse yıllar geçti işte evlendim ve başka bir şehre yerleştim ailemden uzak olmak için o doğup büyüdüğüm O kötü günler yaşadıgm üzerinde izlerini taşıdıgm o günleri yaşadığım şehirden uzaklaşmak için... Ben evlendim ve ilk günlerde çok mutluydum.. Ben güzel günler yaşarken ailem yine evde maddi sıkıntılar kavgalar bunalımlar.. Babam çalışmıyordu Neymiş orada arkadaşları varmış işe girince utanırmış.. Ben babamın bu durumunu eşimden bile sakladım hep hep babamı iyi göstermeye çalıştım bana saygısı azalmasını diye.. Babamın çalışmaması beni üzdüğü için ve benim Yaşadığım şehirde iş çok olduğu için erkek kardeşimle buraya kalkıp geldiler.. Ve biz de sahip çıktık eşim de sahip çıktı çok yardımcı oldu bir süre bizde kaldılar Daha sonra annem de geldi ve ev bulup buraya yerleştiler.. Memlekette çalışmayan Babam burada iş bulunca çalışmaya başladı.. Aslında aynı İşten memlekette de bulabilirdi ve buraya bu şekilde gelmesini Eşimin ailesi yadırgadı haklı olarak tuhaflarina gitti.. Her neyse işte bir yıldır ailem burada yaşıyor ve bana çok yakın bir evde kalıyorlar.. Eşim de gayet memnun burada olmalarından Hatta onların burada olmasını en çok o istedi aileme sahip çıktı.. Sürekli yemeği bizim evde yiyorduk bebeğim olduğu için annem onunla ilgilendiği için son zamanlarda hep bir arada yaşıyorduk sadece yatmak için ayrılıyorduk. Sonra eşim bir ev denk getirmiş dubleks ve adam çok sıkışmış satmak istiyor da 250 bin tl ye.. Eşim Nasıl olsa aynı evde yaşıyor gibi bir şeyiz bu evi Ortak alalım birimiz üstte birimiz altta durur dedi.. Ev gerçekten fırsattı Çünkü burası İstanbul'a 15 kilometre bir yer.. Annem de hiç böyle güzel bir evde oturmamış da o yüzden o da istedi almayı ve ortak ev almaya karar verdik tabii ki herkesin kararını alarak.. Aslında ben istemiyordum hep birlikte aynı evde kalmayı.. Çünkü ailemden uzaklaşmak için gelmiştim Bu şehre ve yanımdalar di şimdi aynı evde olacaktık belki eskisi gibi değiller ama bazı huyları hoşuma gitmiyordu.. Hoşuma gitmeyen huyları şunlardı.. Erkek kardeşimin huysuzluğu.. 23 yaşında erkek kardeşin var ve Annemle babam Sanki onun kölesi olmuşlar hep onları uyardım hiçbir zaman onun terbiyesini yapamadılar terbiyeli bir evlat yetiştiremediler.. erkek kardeşim Asi huysuz hırçın Anneme babama el kaldıran saygısızca küfür eden girdigi işte durmayan sigara içen alkol içen evin içinde sigara içip her yeri çekirdek sigara dumanı yapan bilgisayar başından kalkmayan boş insanın tek ki ... Kardeşimden dolayı Onlarla aynı evde yaşamak istemiyorum.. Babam problem değil de burada eskisi gibi değildi artık babam mecbur işe gidip geliyordu emekli olmak için.. Memlekette çalışmayan adam burada çalışıyordu çok şükür.. Benim derdim erkek kardeşimdi.. Onun geçimsizliği aileme davranışları saygısızlığı aileme el kaldırması saygısızca davranışları.. Tıpkı babamın eski halleriydi onun şu anki hali.. Bebeğimi böyle kavgalı bir ortamda yetiştirmekten korktuğun için Zaten eski günleri tekrar yaşamak istemiyordum Ben de yorulmuştum O günlerden yeni kurtulmuştum ve eşim de saygısızlığa hele aileye yapılan saygısızlığa hiç tahammülü yoktur.. Kardeşimin bu huylarını eşim bilmiyor ve aynı evde yaşarsak bu huylarına eşim şahit olacaktı ve problemler çıkacaktı bundan emindim.. Eşime bahsettin bu konuyu kardeşimin böyle huylarından bahsettim ona ve aynı evde yapamayacağımızı söyledim annemde dedi ki artık kardeşim uslandı eskisi gibi değil dedi sürekli eşim ikna eder cesine konuştu eve almak istiyordu Çünkü çok yani Beni Dinlemediler önemseme diller ..
Bir yıldır aynı ortamda durduğumuz için bir problem olmadı aksine avantajlı tarafları oldu Hep birlikte bir arada Yiyip içtik bebeğe Annem yardımcı oluyor diye eşimde Annemde evi aldılar.. Şu an taşınma aşamasındayız ve bir problem oldu.. Eşim, kardeşimin bahsettiğim huyuna şahit oldu.. Evde boş boş bilgisayara bakıyordu Kardeşim ve annem kalk artık ya taşınmaya yardım et ya da işe gir çalış artık diye üzerine gitti ve erkek kardeşim anneme gelip tekme attı Annem yere düştü ve ağladı.. Annem de kardeşimi evden kovdu Defol bir daha buraya gelme dedi ve kardeşim evi terk etti.. Anneme dedim ki birkaç gün dışarılarda burnu sürtsün O kendisi geri döner Böylece bu yaptığı hatasının farkına varır başka türlü bunu terbiye edemezsiniz yaptığın şeyin arkasında dur dedim.. Sakın sakın ki gel diye yalvarma dedim Annem de kötü yola düşer başına bir iş gelir Esrar Eroin işlerine bulaşır diye korktu ama yine de gel diye yalvarmaya cam burnu sürtülsün dedi çünkü ona el kaldırdığı için çok üzüldü bu hareketi Gerçi daha önceleri de yapmıştı da.. Işten gelince durumu babama anlattık babam kardeşimi aradı ve Neredesin dedi o da Otel tuttuğunu birkaç gün gelmeyeceğini söyledi.. Eve gel çabuk demeye başladı.. Sürekli kardeşimi gelmesi için arayıp durdu.. Eşine el kaldırması Onun için ikinci plandaydı Onun için önemli olan oğlunun başına bir şey gelecek evden gittiği için başına bir şey gelecek diye korktu ama eşinin yediği tekme umrunda değildi çünkü yıllarca babam da annemi hep tekmelemiş nasıl tekmelemiş de işsizlikle mutsuzlukla tekmelemiş gibi bir hayat yaşattığı için annem mutsuzluğa alışkın da ne de olsa.. Yine akşam bizde yemek yiyorduk babamın aklı hala kardeşimdeydi ve Kardeşimi arayıp durdu yine hadi gel artık gel artık dedi annen ağlıyor senin yolunu gözlüyor dedi.. Zaten kardeşimin de istediği buydu ailemin yalvarıp kendisini geri getirmesi hep aynı şey Oluyordu zaten kardeşim alışıkdi yalvarlmaya... Eşine tekme attığı için terbiye edeceğine Bir de yalvarıyordu utanmadan.. Sofrada yemek yerken yalvarıp durdu telefonda.. kardeşime gel gel dedi sürekli ve Telefonu kapattıktan sonra anneme dedi ki bak geliyor Geldiğinde üzerine düş yalvar kovduğun için özür dile Sakın bir daha gitme de ona dedi.. Ve ondan sonra olan oldu.. Eşim daha fazla dayanamadı bu duruma.. Babama bağırmaya başladı sinirine hakim olamadı.. Senin oğlun şerefsizin teki annesine el kaldıran bir şerefsiz duydun mu şerefsiz dedi Sen de onun üzerine gidiyorsun Nasıl yalvarıyor Sun gelip kendisi özür dileyecegne Siz niye ona yakvarıyorsunuz dedi. Sinirine hakim olamadığı için bunları babama bağırarak söyledi.. Ilk kez böyle bir şey olmuştu bugüne kadar araları çok iyiyken eşimin babama bağırarak bunları söylemesi babamın zoruna gitti ve babam sofradan kalkıp evini terk etti annem de ardından gitti ve Ben de o anki psikolojiyle eşimin babama bağırması benmde zoruma gittigi için ben de ardlarından gittim.. Evde Annemle babam eşimi sürekli kötülediler işte bize nasıl böyle bir şey yapar niye böyle konuştu şimdi artık aynı evde Nasıl yaşayacağız böyle olacağını bilsem Ortak ev almaya girişmezdk gibi konuşmalar geçti aralarında.. Dayanamadım Bir anki sinirle babama laf söylemeye basladm bende.. Sen nasıl bir insansın insan oğlunu Bu şekilde mi terbiye eder Neden Ona yalvarıyorsun annemin yediği tekmeyi hiç düşünmüyorsun Yazıklar olsun sana.. Zaten yıllarca hep çalışmadın bizi Ele Güne muhtaç ettin çalışıp emekli olsaydın Bak yine Buralara gelip beni kepaze etmeyecektin eşime bile beni mahcup ettin.. Senin yüzünden çocukluğumu yaşayamadım çalışmak bu kadar mı zordu bu kadar mı zordu.. Bizi Ele Güne muhtaç ettin çocukluğumu yaşayamadım Hep senin yüzünden Senin tembelliğin yüzünden.. Şimdi de oğlunu terbiye etmesini bilmiyorsun Aynı şeyi ben yapsam şimdi kalkıp sana el kaldırsam sana vursam yumrukla Sen ne yapardın? söyle ne yapardın? Dedim ve üzerime yürüdü bana tabure fırlattı.. Kardeşim anneme vurduğu halde kardeşime yalvarması... Çocuğunu terbiye etmesini bilmemesi... beni eşime Mahçup etmesi ve ben bir hata yaptıgm da bana vurmaya kalkması oğluna veremediği terbiyeyi bana vermeye çalışması zoruma gitti ve sinirime hakim olamadım babamın üzerine yürüdüm sinir krizi geçirdim sanki yılların üzerimde biriktirdiği o sıkıntılar orada patlak verdi.. Senin gibi bir babam yok senden bıktım huylarından bıktım Seni bir daha görmek istemiyorum deyip evlerini terk edip kendi evime geldim.. Eşime bu kavgadan bahsetmedim Ve eşime sen haklısın Ama keşke babama bağırarak bir şekilde bunları söylemeseydin sinirine hakim olamadın dedim.. Işte durum böyle... Aynı eve çıktığımızda tahmn ettigim yaşanabilecek tatsızlığı Yani eve çıkmadan yaşadık eşim kardeşimin bu huyunu bilmiyordu görünce o da pişman oldu Ortak ev aldığımıza.. Kiralık ev bulamamıştık evden çıkma günümüzde yaklaşıyordu.. Aldığımız evin fiyatı çok Uygundu fırsat gibi denk gelmişti.. Ev dubleks olunca yukarıda ve aşağıda ayrı mutfak ve ayrı kapısı olduğu için adam sıkışmış olduğu için fiyatı da uygundu ve bir anda almış bulunduk Artık her şey için çok geçti... Şu an bir hafta içinde evlerimizi boş atmamız gerekiyor Ben koli yapıyorum ama bir taraftan da içim kan ağlıyor şu anda biz onlarla Onlar da bizimle nasıl aynı evde yaşayacağız Annem bana hak veriyor. Babama Sen çocuk yetiştirmesi bilmiyorsun bu yüzden oldu bütün her şey diyerek Babamla da tartıştı anlayacağınız kimsenin kimseyle arası iyi değil.. Şu an öyle mutsuzum ki zaten böyle olacağını tahmin ediyordum.. İçimdeki ses gerçek oldu.. Sizce aynı evde nasıl yaşanır? Ve ne kadar kötü de olsa babama bunları söylediğim için vicdan azabı duymaya başladım :KK43:

Kendi güven problemini ve eksik yanlarını hep ailene yüklemişsin ama senin yetiştirdiğin çocukta da öz güven patlaması olmayacak belli ki. Bu nasıl bir pasiflik? Ağzını açıp hayır demekten aciz olduğun için hem kocanı hem çocuğunu önceki hayatının dramına mahkum etmişsin.

Hatalısın.

Yalan üzerine evlilik kurulmaz. Ailenin gerçek rengini sonsuza kadar saklayabileceğini mi sanmıştın?
 
X