Herkese merhaba, hemen konuya giriyorum. Başından beri ara sıra tartışıp kavga ettiğimiz sorun haline gelen bı mesele bu. Eşim cinsellik konusunda aşırı istekli biri, bende durum aynı şekilde değil malesef. Yani çok fazla gün içinde yoruldugum için mi bilmiyorum aşırı zor geliyor bana ve tabi ruhsal duygusal durumlar da işin içine girince pek fazla istekli olamıyorum. Eşim çok alıngan biri ve benim isteksizliğimi çok problem haline getiriyor. Aynı zamanda da kendisi kolaylıkla kalbimi kirabilen bı yapıya sahip. Kolaylıkla kabalasabiliyor, düşünmeden konuşabiliyor, kalbim kırıldığında ondan soğuyorum ve cinsellik şöyle dursun yüzünü dahi görmek istemiyorum. Onu seviyorum ama düşüncesizligi beni çileden çıkarıyor, hayatımızda bir çok fedakarlık yapan bı insanım butun gün kosturuyorum çoğu şeyi ben idare ediyorum, sanki ben hiç bir şeyle ugrasmiyormusum gibi yorgun olmama şaşırıyor isteksiz olmama şaşırıyor bununla alakalı laf söylüyor, hatta bunu çok çok ileriye taşıdı böyle yapacağını bilseydim seninle evlenmezdim dedi bana. Ne demek yani evliliği bundan ibaret mi görüyor, böyle biri değil buna eminim sinirle söylüyor söylediklerini sonra bı çocuk gibi üzülüp ağlamaklı oluyor siniri geçtiğinde, beni gerçekten çok istediği için bu şekilde davrandığını söylüyor, ama ben bu yaşadıklarımı unutamıyorum, hiç düşünmeden ağzına geleni sayıp sonra bana bunları söyleyince bende tamir olmuyor her şey bunu anlayamıyor ve isteksiz olmamda bu yasadiklarimin da etkisi olduğunu düşünüyorum. Kin tutmayı seven biri değilim ama ne demek bilseydim seninle evlenmezdim eşine böyle bir şeyi nasıl soyleyebilirsin, bir de sürekli beni günaha sevk etme istemediğim şeyleri yaptırma diye tehtid ediyor sinirliyken, kaç kere uyardım gerçekten bu düşüncede bı insansan seninle evliliğe devam edemem bitsin dedim, benim ciddiyetimi farkedince geri vites yapıyor bitmesini istemediğini söylüyor beni ne kadar sevdiğini söylüyor vs vs ama bunların hepsi bana çok saçma geliyor, gerçekten her şeyden şüphe etmeye başladım, beni gerçekten sevse bu lafları edebilir mi, veya edebiliyorsa bı insan bu kadar düşüncesiz olabilir mi, kaldıramıyorum bu konuşmaları, konuyu kapatıp hiç bir şey olmamış gibi davranamiyorum soğuyorum, ne önerirsiniz, gerçekten boşanmayı düşünüyorum çocugum olduğu için her seferinde vazgeçiyorum. Kolay kolay evliliği bitirme taraftarı değilim belki kimine göre basit bı mesele bu ama ben öyle biri değilim, kaldıramayacağı şeyler duyduğumda karsimdakine olan güvenim çok zedeleniyor, üstelik az buz değil biz yedi yıllık evliyiz, iyi anlaşıyoruz zaman zaman arkadaş gibiyiz zaman zaman aşk dolu bı evliliğimiz var. Ama cinsellik konusu eğer ben reddedersem hep böyle sonuçlanıyor ve bıktım, ne yani benim duygularım o an o yönde değil diye ben bunları çekmek zorunda mıyım her seferinde, eşim bencil bı insan onun farkındayım ama çocukluğu çok kötü geçmiş bı insan ona kıyamıyorum, bır yanım sabret her kesin imrendigi bı evliliginiz var hemen öyle pes etme diyor, bir yanım eşimin o düşüncesiz bencil hallerini düşünüp daha fazla cekemiycem ben neden katlaniyorum bana yazık değil mi diyor, cikmazdayim anlayacağınız.
