Selamlar kızlar. Her evlilik farklıdır, evli çiftlerin paraya ve maddiyata yönetimi, yönetimi farklıdır. 1 yıllık evliyim ,eşimle bu konuda problem yaşıyorum. Gerçekten tarafsız bir görüşe çok ihtiyacım var.(eşimle 3 ayda evlendik bu arada ,tanışma sürecimiz dahil. Bu yüzden harcama alışkanlıklarını bilmiyorduk birbirimizin.Eşim 12 yıllık memur ,ben 5 yıllık memurum)
Geçen yaz temmuzda tanıştık ve benim geçen sene mayıs hazirana kadar tek bir çeyizim bile yoktu. Ama baktım arkadaşlarım birer birer evleniyor hepsinde bir ceyiz telaşı, hepsinin de fiyatı artıyor, mutfak eşyalarından robot süpürgesine, porselen takımlarından tut ihtiyaç olabilecek şeyleri gerçekten üst segment denilecek yerlerden aldım. Acımadım, dedim ben kullanacağım iyisi olsun,güzel olsun. 5 fazla olsun kullanışlı olsun diye. Neyse 12 aylık 6 aylık taksitlere böle böle öderim ben inşallah dedim. Bu arada evlilik filan kafamda yok aday da yok tabi. Sonra arkadaşlarımızın vesilesiyle eşimle tanıştık, biraz eşimin babasının ivediliği biraz da nasip tabi 3 ay içinde evlendik biz..
Ben ailemden farklı bir şehirde çalışıyorum,o ailesinden hiç ayrılmamış. Ben 29 yaşındaydım,o 36. Sonra dedim zaten kirada oturacagiz,sıfırdan bir eve çıkmaya gerek yok,kiramiz iyice artacak dedim. Benim kaldığım bekar evinde yaşamaya karar verdik. Eşim de başta benim evin konumunu sevmediği,merkezi bulmadığı, ailesine çok da yakın olmadığı için (yürüyerek 15-20 dk) istemedi ama ona da mantıklı geldi tabi.
Mobilyaları ortaklasa aldik, sadece salona perde aldik,diger odalarin perdelerini kayinvalidem hic kullanmadigi perdelerinden verdi. Ev aliriz ilerde,oranin olcusune gore yaptiririz masraf yapmayalim dediler tamam dedim. Haliyi da sadece misafir odasina aldik. Mutfak ve hole kestirdik. Diger odalara yine kayinvalidem eski kullanmadigi halilari verdi. Ben cok iyiniyetliyim dedim,haklilar ay niye cebimden iki kez para ciksin. Sonucta esimin butcesi benim de bütçem dedim kabul ettim. Sonra nisan alisverisi yazinki ceyiz alisverisi bohca vs derken benim borc 100binlere dayandi ama kendimi biliyorum. Öderim diyorum. Bir yandan kira faturalar filan tıkır tıkır ödüyorum. Benim eski eşyaları da zaman içinde spotculara sattık, onu da eşimle biz kullandık. Balayına çıkacağız evlendik 10 gün sonra çıktık orası ayrı mevzu,eskiden eşimle konuştuğumuzda 2 gün bolu,Sakarya,Yalova,İzmit,İstanbul yapar en az 4 5 gün gezer geliriz diye bana kendisi teklif edip aklıma sokmuştu, tamam dedim olur . Neyse Bolu'ya gittik Abantta 2 gece kaldık, çok tatsız tuzsuz zaman geçirdik. Benim kemik çerçeveli siyah gözlüklerim vardı,aylardan kasımdı hava soğuk, kalin giymisim babaanne gibiymiş,gözlüklerle o üstümdeki hırkalar,nesesiz keyifsizmisim ,cıvıl cıvıl değilmişim. Hevesini sonduruyormusum. Ben de pek çok konuda hayal kırıklığı yaşadığım için çok mutsuzdum yalan yok. Bu hemen döndü tabi diğer yerlere gitmedik benim suratsızlığımdan dolayıymıs, kadın talep edecek erkek yapacakmış,istememiştim. Cebinde para var mı yok mu diye sormamışım, ailesinden harçlık almış. Ya zaten hepi topu 2 geceye 2bin TL odedik. O kadar zoruma gitti ki.
Sonra evlendik 2 ay oldu,adam kirayla faturaya falan hiç ilgilenmiyor, sormuyor. Ben eski düzen hepsini karşılıyorum. Bi pazara gideceği zaman ne alınacak filan der Allah var. 3.ay dedim ki bak canım benim artık soy adım bile değişti, herkes evli olduğumuzu biliyor. Dedim senin odemen daha şık olur,biraz evle ilgili sorumluluk al. Neyse o ay ben hatırlattım ödedi. Ertesi ay bunda bir sınır stres ayın 15i 16si geldi aynı, surat bir karış. Neymiş bu böyle olmuyormuş,keseler bir olmalıymış, ortak olmalıymış. Ceyiz borcum var demişim ne gelenden ne gidenden haberi olmuyormuş. Eve kargolar gidiyor geliyormuş kendisinin haberi olmuyormuş. Bu arada ondan 5 lira bile istemedim hiçbir şey için. Ailesinden öyle görmüş, babası yönetirmis parayı. Kadın kısmı parayı pek sevmezmiş. Annesi el örgüsü örmüş de evin geçimini sağlamış, paraya düşmezmiş. Ayy bi köpürdü inanamazsınız. Dedim sen sigara kullanıyorsun,öğlen yemekleri beğenmeyip gidip disarda yiyorsun ben sana bi kere bile paranı sordum mu dedim. Hem benim ev gecindirme zorunluluğum bile yok,senin görevin bu dedim. Ya gözümde o kadar küçüldü ki. Dedi ki biz böyle gördük benim muslumanligim bu kadar çalışan kadınla evlendik dedi.
Sonraki aydan şimdiye yine tüm kira ,faturaları ben ödedim ödüyorum. Bir kere bile sormadı bana şu ne kadar gelmiş diye. 1 yıl geçti 1 kere bile disarda yemektir,programdır,cicektir surprizdir olmadı. Geçenlerde kapıya köylü bir kadın gelmiş domates aldım 200 TL lazım cebimde de 150 TL, dedim sen yarın gel teyze üstünü vereyim yoksa götür dedim. Eşim de icerde bunu duymuş,bana çok kızdı. Sen benim parama tamah etmiyorsun,burnun havada adam yerine koymuyorsun falan filan... Beni bu pozisyona sokan sensin embesil diyemiyor da insan işte.
Sonra kendi kartina ek kart cikardi,sen kartini kullanma ,ortak kullanalim her seyini bundan al,paramiz bir keseden olsun dedi. Ne anlami var ki dedim,sanki kendi parandan mi harciyorsun,ha senin kart ha benim kart dedim. Bi sey alindiginda sen mi bana sürpriz yapmis olacaksin sanki dedim. Hem benim şahsi harcamalarım olur gerek yok, hem oyle bir sey olacaksa benim de seni takip edebilmem gerekir dedim. Basta erkekle kadinin harcamasi bir mi dedi sonra ben zaten seffafim ac bak dedi.
O aydan sonra kalan paradan ona yolladım o da döviz aldı. Şimdi geçtiğimiz ay ben görevlendirmeye geldim ve parayı yollamadım,hem de gorevlendirmeyi kabul ettiğimden haberi olmasına rağmen ona sormadığımı başına buyruk davrandığımı ima ediyor,önemsiz bi şeymiş gibi görüyor. Yine sen ikilik yapıyorsun,sen dik başlılık yapıyorsun, güvenmiyorsun falan diyor. Bu güven meselesi de dedim 13 yillik memurun,ailenden de hiç ayrilmamissin,senin yasitin memurların evi var dedim,sen parayı biriktirebilecegine ben güvenmiyorum dedim. Öyle deyince duygusallaştı, yediremedi tabi. Arabası var,araba ev değil benim olayım. Bana o eşim yapar,eşim halleder güvenini vermemesi,erkeklik göstermemesi. Bu arada ev işlerine de yardım etmez, o masa başı çalışıyor bense bedensel olarak aktif olduğum bi isim var saglikciyim