evlilikler hakkında

Ben varım.
İşsizken tanıştık. Seneler içinde bir işli bir işsiz devam ettim. Eşimle evlendiğimde baya baya işsizdim, bir şekilde o atandı benim aile işime geçmem konuşuldu. Aile işi dediysem de öyle büyük bir şey değil. Çok kardeşli ufak bir işte annemin yerine bana devredildi.
Sonra çocuğum ufak diye işe gitmez oldum. Hali hazırda ordan bir para almıyorum sigortam yatıyor sadece en azından bir süre böyle gidecek.
Eşim de tek maaş devam ediyor.
Evimiz kira değil. Ama üç kişi 7-8 bin civarı değişen gelirle devam ediyoruz.
Eşime sorsan çalışmamı tercih eder tabii. Tek gelirle zorluyor hayat diyor ama seçimi bana bıraktı.
Özetle hayatın müşterek olduğunu bilen erkekler de var ama hayatta artık daha zor. Tek maaşla cidden geçinmek zor. Ben erkeklere de bu anlamda kızamıyorum.

Bursin .!.:

Kıyamammmmm.. Rabbim sağlıkla kucağına almayı nasip etsin..Keşke Rabbim bana da nasip etsede benim de midem bulansa

Genişletmek için tıkla...

Amiin çok teşekkür ederim. İnşallah en kısa zamanda sana da hayırlısıyla nasip eder Allah. Çok içten söylüyorum bunu.

derin sularda .!.:

26 yıldır evliyim, oğlum doğunca verdiğim ara hariç 20 küsur yıldır çalışıyorum.
Eşimle gelirimiz, harcamamız, birikimimiz ve evdeki sorumluluklarımız ortaktır.
Herkesin maaş kartı kendisinde durur.
Fazla kullanmamakla birlikte kredi kartını ve faturaları ben öderim.
Evin alışverişini kim denk gelirse o yapar.
Kaskolar, ev-araçların vergisi, benzin, eve eşya alma işi eşimdedir.
Kalan parayı herkes kendi birikim hesabında biriktirir, birbirimizin hesaplarında ne kadar olduğunu ve internet bankacılığı şifrelerimizi biliriz.
Her konuda şeffaf ve açık bir ilişkimiz var.

Eşimin ailesini çok severim, iyi geçiniriz ama uzaktalar.
Benim ailemle aynı şehirdeyiz ama eşim ailemle mesafelidir, sorun etmem, daha çok kendim görüşürüm.

Eşim her sabah evden çıkarken 'paran var mı?' Diye sorar, nedense, bu beni mutlu ediyor.
İçimde gizli bir geleneksel kadın mı var?
Ben de anlamadım.

Genişletmek için tıkla...

Ben de her gün eşime soruyorum. İnşallah o da mutlu oluyordur

Karamellasepeti .!.:

Buradaki mutlu evlilik yapan arkadaslar bekar kardeslerinize de taktik verin ya evlilikte gözüm yok ama doğru insanlari iyi insanlari nasil buluyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

Çok basit.
Kötü huylarını düzeltirim demeyeceksin.
Höt zöt kıskanç biriyse kaçacaksın.
Çapkın piçlerden uzak duracaksın.
Benim eşim ilk gördüğümüzde çok sessiz sakşn efendi bir adamdı. Tabii ondan pek aranılan adam değildi.
Hala sessiz sakin insan kırmaktan hoşlanmayan biridir.
Aileci değildi. Hatta en büyük arzusu başka şehire geçmekti.
En önemlisi kendi hayat görüşüne yakın olmalı. Arada uçurum varsa anlaşmak da pek mümkün değil.

Çevreniz enteresanmış :)
Bahsettiğiniz biri gibi değilim, kimse de o tarz şeyler anltmıyor bana arkadaşlarımdan. Hepsi alışverişini yapan yiyen içen gezen tipler. Bilemedim.

Aynı şeyleri düşündüğüm için evlenmiyorum.ben de etrafıma baktığımda çocuğunu dadı ya da kreşe bırakan anneler görüyorum.hayatları ev iş çoluk çocuk yemek temizlik.asiri sıkıcı değil mi?

tulumbachen .!.:

Ben varim :)
Rahatim,mutluyum, huzurluyum. Para bende :) Pul bende. Genelde (90%) benim dediğim olur/yapılır.
Eş ailesi derdi yok- kv daha evime bile gelmedi.
Ama benim eşim yabancı... :)

Genişletmek için tıkla...

Aha ayni ben. Son cumle de dahil. Belki de kilit nokta budur

Benim eşim zorunda değilsin çalışmaya diyor ama ben çalışmak istiyorum henüz bulamadım bulduğumda da aynen şöyle olucak ortaya koyulacak faturalar alışveriş o bu kenara ayrılacak bitti gitti kimseye 1 fazla harçlık olmayacak. Benim görümcem senin dediğin kadınlardan ve inan Eve o bakıyor tabi öyle oluncada kocişinin tasması elinde ee bu işler beyleee

greengirll .!.:

Ay yok dayanamadım açacağım konu :) Kendi evliliğimden kurtuldum derken, milletin dert babası olma yolundayım. Herkes şikayetçi evliliğinden ama asla boşanmazlar ve mutlu imajı verirler. Burda benim çevremden bahsediyoruz, böyle olmayan ya olmadığını zanneden hemen çemkirmesin banı falan göze aldım çünkü haksızlığa gelemiyorum, hele ki çocuk ve kadınlara.

Şimdi olay şu, malum bankacıyız, genelde 30-40 yaş civarı, üniversite mezunu, aylık geliri 5-10 bin arası insanlardan oluşuyor çevrem. Ve hep aynı, çocuklara ya kv bakıyor, tüm yemekler orda yeniyor, eve yatmaya gidiliyor iş dışındaki tüm hayat eş ailesiyle geçiyor. Yada bakıcı var fakat bakıcıdır şudur budur hepsi kadının maaşından ödeniyor. Hatta bugün 8000 tl olan maaşını yattığı gibi eşine havale edip, ondan geri gelen 500 tl ile ay geçiren, kredi kartı borcunu bile tekrar ondan gelen parayla ödeyen meslektaşımla konuştum. Neden tüm para geldiği gibi adama gidiyor? Kadınlar erkeklerin tiranlığı altında sürekli neden?

Çok bunaldım, istifa etmeyi düşünüyorum, konuşuyoruz herkes ama eşim izin vermez, zaten herşeyi ben ödüyorum diyor. Bir kadın fiziken ve ruhen yorulduğunda, ya da çocuğunu kendi yetiştirmek istediğinde veyahut meslek değişimi yapmak istediğinde neden korkuyor, çünkü kocası izin vermez. Daha yine bugün eşinin ailesiyle aynı apartmanda oturup, her planını onlara göre yapan arkadaşımın eşi kadının babasını istememiş evine. Bu nasıl bir bencillik?

Yani anlamıyorum biz mi aman yuva yıkılmasın diye bu adamları bu hale getiriyoruz?

Cidden var mı aranızda, eşimle maddi açıdan ortağız ya da çalışmak zorunda değilim ya da kendimize ait hayatımız hobimiz var ailelerle mıç mıç değiliz özgür ve mutluyum diyen? Nolur biri çıksın valla delireceğim . Hayır bişi desem adım boşanmış kadın mazallah yuva yıkıcı olurum, sinirden çatlıyor fakat kimseye bir şey söyleyemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Annemi örnek verebilirim ama baştan sona değil annem ilk evlendiğinde çok çekti kv kp ıle oturdu bir kilimleri vardı babam evlenmeden önce 17 yaşlarında yurtdışında çalışıp para biriktirmiş belli yaşa kadar sonra görücü usulü annemle evlendi ama baba tarafında en küçük babam olduğu için elinden paralarını almışlar hatta evlendiklerinde insan yerine koymamışlar annemde sessiz gıkını çıkarmazmış eltisi nişanda verdiği eşarp yediği içtiğinin parasını hep babamdan almış düşünün sonra babannem ekmek vermezmiş saklarmış babam geceleri gelince onlar uyurken pencereden yiyecek verir gizlice yerlermiş ben doğmuşum lohusa kadının banyo yapmasına izin dahi vermemişler su ayarlarmış babannem köyün kadınlarını toplar getirip bu utanmaz falan diye kadını rezil edsrmiş babam ayrı eve çıksrdı orda da rahat yok baktı olcak gibi değil istanbul a getirdi yerleştiler öyle kurtuldular herkesın evi varken ki dedemın durumu baya iyi köyün zemginlerinden bütün çocuklarının evi varken babam bir kuruş dahi almadı çabaladı şuan durumu onlardan da ıyı annem ev hanımı çok tutumludur ekmek paralarından bile para biriktirdi. Şuan babamın hem burda hem yurtdışında şirketi var annemden para saklamaz çünkü hep yanında destekcisiydi bu gün para verse yarın bir daha istese asla dün verdim naptın demez bize de öyle.Ama babam anne babasına her zaman para yolladı evlerlerjnı yaptırdı diğer 5 çocuğu yuzlerıne bakmaz yaşlı paralarını bakım paralarını alırlar bı hastane işi olsa babamı ararlar utanmadan babam kalkar burdan oraya gider uçakla sık sık dedem öldü hastaneye ölmeden önce gitti kulaklarıyla amcamın dedeme öl geber kurtulalım laflarını duydu çıldırdı kovdu benım annem o kadar çekti onlardan asla babama para yollama durumları ıyı sen hep tek evladı gıbı her şeylerıne koşuyorsun demezdı ben derdım ama öünkü sömürürdelerdi amcamlar babam ise onlar bakmıyor bende mi bakmıyım onlar benım canım derdı. Ki benim engelli kardeşim var 6 aylıkken onlar yüzünden hastalık geçirdi bu durumda oldu ona rağmen. Şu an çok mutlu evlilikleri var bir gün olsun babam birine bakmadı hele cimri hiç olmadı . Bir komşumuz hep der ki bir erkeği kadın nasıl alıştırırsa başta öyle gider başta yok harcatmayayım yok şuraya götürüp masraf yapmasın demiceksin harcıcak öyle alışsın yemeyenin malını yoksa yerler der bu yüzden baştan alıştırıcan erkeği asıl harcatırsan değerli olursun erkek egosu böyle okşanıyormuş bir uzmandanda duymuştum şu an bende böyle yapıyorum erkek arkadaşıma başta alıştırdım şuan kendıne bır şey alırken beni es geçmez

Ben de varım..ama bunu bir lüks olarak hiç görmedim.yani öyle bir yazmışsınız ki sanki büyük bir nimet içindeyim de ben mi bilmiyorum???
Çalışmak zorunda değilim..( eşim hiç karışmaz dinen orfen ve hukuken benim sorumluluğunda der evin geçimi)
Çalışıyorum hem severek yapıyorum işimi, hem de her bireyin çalışmasi gerektiğini düşünüyorum.

istediğimi alırım karışmaz ama yüklü bir şey alınacaksa (mesela eve koltuk) kesinlikle danışırım esime..
Maaşım benim hesabımda para birikir.(bunda da referansi inancımız)
Bu arada ben de ihtiyaçlarımı esimin kredi kartından alırım.
Tabii borca gireceğimiz zaman ben de hiç düşünmeden altınlarımı vermiştim..
Kv çocuklara bakar bakmak istedi. Son 6 ayda bir kere evime geldi. Ben de 10-15 günde bir giderim (eşim mutlu olsun diye kv ile Mesafeliyiz.esim aileme karşı yükümlülüğün yok der gitmesem hiçbir şey demez)

Eşimin ayrı benim ayrı hobimiz var.. 2 haftada bir arkadaşları ile çıkar..ben çok tercih etmem çocukları bırakmaya ama istesem çocuklara (3 taneler,) bakar, ben çıkarım.

Ev işleri ortaktır.. çocuklarıyla ilgilidir çok Şükür..
Ve ikimize de en çok mutluluk veren şey evde ailece çay keyfi

Tabi olumsuz yanları da var.. benim de olduğu gibi..ama olumlu yanları ağır bastığı için tolare edebiliyorum..

Bnde varım ozgurum ıstersem calısırım ıstersem calısmam esım calıssam maasımdan bır lıra bıle ıstemez bn vermeden kv ve dıgerlerı bna karısamaz onlara gore asla plan yapmam mıcmıc degılım karsı karsıya apt mnda otryoruz ayda bir yarım saat gıderım. Esımde maasını getırır dırek bna verır (boyle olmasını bn ıstemdm kndı tercıhı). Atlet bıle alacak olsa bna sorar

Kendi rızamla çalışıyorum, eşim defalarca çalışmam gerekmediğini böylede geçindiğimizi fakat bunca yıllık eğitimimi boşa harcamamam gerektiğini ifade etti, nerede bir sınav veya mülakat varsa hepsine gitmem için yardımcı oldu Allah a şükür memur olarak atandım. Şimdi evde elinden geldiğince yardımcı olur, çocukların bakımına her zaman destektir. Hafta sonu kahvaltıyı hazırlar, yemek yoksa dert etmez ya dışarı çıkarır yada kendi birşeyler hazırlar. Sürekli ilgisini sevgisini belli eder. Büyük meblağlı birşey almadığım sürece, alışveriş yaparken eşime sormam. Maaşımla ilk önce kendi kartımın borcunu yatırır daha sonra bir kısmını eşimin hesabına aktarırım diğer ödemeleri yapması İçin. Eşim her harcadığı kuruşun hesabını verir, tüm kartlarının şifrelerini bilirim. En son kendime bes açtırmam İçin bayağı ısrarcı oldu.
Her evliliğin dinamiği farklıdır, tüm evliliklerde kadınlar ezilecek gibi bir durum yok

tulumbachen .!.:

Ben varim :)
Rahatim,mutluyum, huzurluyum. Para bende :) Pul bende. Genelde (90%) benim dediğim olur/yapılır.
Eş ailesi derdi yok- kv daha evime bile gelmedi.
Ama benim eşim yabancı... :)

Genişletmek için tıkla...

Ne olurdu bu yaziyi bekarken okusaydim bulsaydim bi yabancii

Ben varım. Çalışmıyorum. Başkasının yanında çalışmak istemediğim,kendi işimi yapmak istediğim için şu an çalışmıyorum. Ha bide hem küçük çocuğum var hemde hamileyim. Allah’ın izniyle Doğum yapıp bebek 6 aylık olunca kendi işimi kurmayı düşünüyorum. Eşim her konuda destek ve kararı bana bırakır. Çocuk konusunda bile “ben isterim benlik bişey yok zor olan kısmı sen yapıyosun eğer sen şimdi istiyorum dersen şimdi olsun hiç olmasın diyosan hiç olmasın benim için önemli olan senin kararın ve psikolojin” dedi. Hatta ben bi sinirlendim filan istemiyosun yani diye. Sonra hak verdim. Kendi işi eşimin. Çok yoğun anlatamam size o yoğunluğu. Ama en ufak fırsatta yanımızda yada biz onun yanındayız. Evde en son ne zaman yemek pişti hatırlamam bile. Bi kere ağzını açıp bişey dememiştir. Ama yemek isterse evde hadi bi şunu yap yiyelim derse saat kaç olursa olsun kalkar yaparım bende. Ama zaten kısıtlı vaktimiz olduğu için dışarda yemeyi tercih ediyoruz. Para konusunda asla lafını etmez. Şunu alcam dediğim an tamamdır. Çocuğuna karşıda öyle. Ailesiyle görüşmüyoruz cidden çok büyük haksızlıklar yaptıkları için görüşmüyoruz ama. Öncesinde görüşürkende ben söylerdim gidelim diye hiç ısrar etmezdi. Hem evcimen oturalım film izleyelim adamı hemde dışarı çıkıp deli gibi eğlenelim adamı. Ben çok şanslı olduğumu düşünüyorum şahsen böyle bi adamı tanıdığım için. Hep söylerim bu hayattaki en büyük şansım onu tanımak. Gerçi ben onu tanıdığımda yaşım 15ti onunda 16. Belki birlikte büyüdük diyedir bilmiyorum. Allah yanımdan eksik etmesin ama onu

Ben
Çalışmıyorum,bende yukarıdaki arkadas gibi kendi işimi yapmak istiyorum ama zamanı var,hatta kocamın bana is kurmuslugu da var ancak o isi beceremedim herkes kendi becerdigi isi yapmalı :)
Istedigim alınır. Para da verir. Onun harici cebinden aldiklarimla para biriktirip bir ay ceyrek,oteki ay gram altın alıyorum
Kaynana ile görüşmüyorum ben zaten kayınpeder yok bende. Evime de almiyorum evine de gitmiyorum. Bu sorun olmadı. Kocam kendi gidiyor haftada bir ve ya 10 gunde bir 2 saat oturup geliyor. O da beni cok ilgilendirmiyor..

Esim anlatmisti. Annesi ile babasi hic gecinemezmis, hep kavga ederlermis. En sonunda bir gun demis e bosanin o zaman. Ondan sonra benim yanimda canim cicim oldular diyor. Ha ha. Yani o aglanan arkadaslarinin durumdan memnun olma ihtimalleri de var, unutmayasin.

Onun disinda ben calismamakta ozgurum diyemiyorum. Evet bir sorun yasasam istifa etsem biraz calismayacagim desem esim bisey demez. Hatta cocuklarda ilkinde ucretsiz izin kullandim, ikincide istifa ettim 2 yil calismadim. Ama daha fazlasina muhtemelen tepki gosterir. Hani maddiyatindan cok evde dellendigim icin olabilir. Esim de bir sorun yasarsa istifa edip evde issiz kalabilir, ben de belirli sure tolere ederim, sonrasinda durtuklerim.

Yuzde doksan oraninda toplumun kadin sunu yapar erkek bunu yapar kurallarindan farkli yuruttugumuz bir evliligimiz var. 2 erkek cocugum var, onlarda da bu yonden cinsiyet bilinci yok, anne de baba da yemek yapar, temizlik yapar, cocuk uyutur, bakar besler,... Bizim evde boyle, hatta muhtemelen benim cocuklar baska evlerde durumu garipsiyorlardir. Hayir hasta coxuguna bakamayan baba da babayim diyip geziyor, ben cok sasiriyorum. Veya kadin erkek calisiyor, eve ayni anda giriyorlar erkek tv karsisina geciyor kadin mutfaga, akil alir gibi degil gercekten.

Yazdığınızın erkek versiyonunu eşim. Maaşı yatar ben kendi hesabıma hortumlarım bebelere k.valide bakiyor ana yemegimi akşamdan yapar k.valideye götürürüm o pilavdi corrbaydi yapar aksam yer kalkar geliriz. Kendisini çok severim cok.fedakar bir annedir.

greengirll .!.:

Ay yok dayanamadım açacağım konu :) Kendi evliliğimden kurtuldum derken, milletin dert babası olma yolundayım. Herkes şikayetçi evliliğinden ama asla boşanmazlar ve mutlu imajı verirler. Burda benim çevremden bahsediyoruz, böyle olmayan ya olmadığını zanneden hemen çemkirmesin banı falan göze aldım çünkü haksızlığa gelemiyorum, hele ki çocuk ve kadınlara.

Şimdi olay şu, malum bankacıyız, genelde 30-40 yaş civarı, üniversite mezunu, aylık geliri 5-10 bin arası insanlardan oluşuyor çevrem. Ve hep aynı, çocuklara ya kv bakıyor, tüm yemekler orda yeniyor, eve yatmaya gidiliyor iş dışındaki tüm hayat eş ailesiyle geçiyor. Yada bakıcı var fakat bakıcıdır şudur budur hepsi kadının maaşından ödeniyor. Hatta bugün 8000 tl olan maaşını yattığı gibi eşine havale edip, ondan geri gelen 500 tl ile ay geçiren, kredi kartı borcunu bile tekrar ondan gelen parayla ödeyen meslektaşımla konuştum. Neden tüm para geldiği gibi adama gidiyor? Kadınlar erkeklerin tiranlığı altında sürekli neden?

Çok bunaldım, istifa etmeyi düşünüyorum, konuşuyoruz herkes ama eşim izin vermez, zaten herşeyi ben ödüyorum diyor. Bir kadın fiziken ve ruhen yorulduğunda, ya da çocuğunu kendi yetiştirmek istediğinde veyahut meslek değişimi yapmak istediğinde neden korkuyor, çünkü kocası izin vermez. Daha yine bugün eşinin ailesiyle aynı apartmanda oturup, her planını onlara göre yapan arkadaşımın eşi kadının babasını istememiş evine. Bu nasıl bir bencillik?

Yani anlamıyorum biz mi aman yuva yıkılmasın diye bu adamları bu hale getiriyoruz?

Cidden var mı aranızda, eşimle maddi açıdan ortağız ya da çalışmak zorunda değilim ya da kendimize ait hayatımız hobimiz var ailelerle mıç mıç değiliz özgür ve mutluyum diyen? Nolur biri çıksın valla delireceğim . Hayır bişi desem adım boşanmış kadın mazallah yuva yıkıcı olurum, sinirden çatlıyor fakat kimseye bir şey söyleyemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Sindirilmiş kadın o kadar cok ki insan en büyük kötülüğü yine kendine yapıyor
Ben çalışmıyorum eşim elinden geldiğince en iyi imkanları bana ve çocuklara sunmaya çalışıyor
Ailelerden iş dolayısıyla uzağız ama zaten bize ya da bana karışmazlar ben onlara onlar bana saygı duyarlar
Özgürlüğe gelince bekar hayatından daha fazla özgürüm baba evinde de beni cok kısıtlamazlardı ama şimdi daha rahatım istediğim gibi harcar istediğim kadar arkadaşlarımla görüşürüm kocam ayni zamanda arkadaşım anneme bile acamadigim şeyleri eşime anlatırım
Elbet bizimde ufak tefek tartışmalarımız oluyor ama büyütülecek şeyler degil
Bir birbirimize sığınacak liman olduk huzuru bulmaya çalışıyoruz birlikte evlilik böyle olmalı insanlar birbirinden korkmamalı,çekinmemeli
Kimse kimseyi yalan söylemeye zorlamamali
Ebeveyn oldugumuzda da yuku benden fazla sirtladi eşim belki benden daha çok hakkı geçmiştir çocuklarımıza
Uyuttu,doyurdu,yıkadı,bezlerini değiştirdi üstelik işten geldiğinde bile yapardı bunları
Aynı zamanda Büyütuldüğü ortam herşeyin kadına yuklenildigi ve görevi olarak görüldüğü erkeğin yaptığında ayipsandigi maalsef bunlara rağmen her zaman benim destekcimdi
Iyi insan iyi bir baba ama bazen dusunuyorum keşke daha ilgili romantik ozel gunleri unutmayan süprizleri seven yapısıda olsaydı
Sonra tartınca artilari daha agir basiyor terazimde bana değer verdiğini söyleyerek degil hissettirerek yapıyor aslında bu adam örnek veriyorum çerez yerken kajulari bana ayırarak son lokmayı bana bırakmaya çalışarak üşümeyeyim diye erken inip arabayı isitmaya çalıştırarak
Insanlar artık birbirini cabuk tüketiyor günümüz de herkes birbirini bi kalıba sokmaya çalışıyor,halbuki olduğu gibi kabullensek saygı duysak herşey çok daha güzel olacak

Ne evlilikler varmış yahu...
Herkes demek ki çok iyi yaşıyor.. herkes için sevindim.
Peki bu Türkiye'nin yüzde 43'ü asgari ücretle geçiniyor denilen insanlar nerede??
Bana da nasip olur umarım insan okudukça bir özeniyor..

greengirll .!.:

Ay yok dayanamadım açacağım konu :) Kendi evliliğimden kurtuldum derken, milletin dert babası olma yolundayım. Herkes şikayetçi evliliğinden ama asla boşanmazlar ve mutlu imajı verirler. Burda benim çevremden bahsediyoruz, böyle olmayan ya olmadığını zanneden hemen çemkirmesin banı falan göze aldım çünkü haksızlığa gelemiyorum, hele ki çocuk ve kadınlara.

Şimdi olay şu, malum bankacıyız, genelde 30-40 yaş civarı, üniversite mezunu, aylık geliri 5-10 bin arası insanlardan oluşuyor çevrem. Ve hep aynı, çocuklara ya kv bakıyor, tüm yemekler orda yeniyor, eve yatmaya gidiliyor iş dışındaki tüm hayat eş ailesiyle geçiyor. Yada bakıcı var fakat bakıcıdır şudur budur hepsi kadının maaşından ödeniyor. Hatta bugün 8000 tl olan maaşını yattığı gibi eşine havale edip, ondan geri gelen 500 tl ile ay geçiren, kredi kartı borcunu bile tekrar ondan gelen parayla ödeyen meslektaşımla konuştum. Neden tüm para geldiği gibi adama gidiyor? Kadınlar erkeklerin tiranlığı altında sürekli neden?

Çok bunaldım, istifa etmeyi düşünüyorum, konuşuyoruz herkes ama eşim izin vermez, zaten herşeyi ben ödüyorum diyor. Bir kadın fiziken ve ruhen yorulduğunda, ya da çocuğunu kendi yetiştirmek istediğinde veyahut meslek değişimi yapmak istediğinde neden korkuyor, çünkü kocası izin vermez. Daha yine bugün eşinin ailesiyle aynı apartmanda oturup, her planını onlara göre yapan arkadaşımın eşi kadının babasını istememiş evine. Bu nasıl bir bencillik?

Yani anlamıyorum biz mi aman yuva yıkılmasın diye bu adamları bu hale getiriyoruz?

Cidden var mı aranızda, eşimle maddi açıdan ortağız ya da çalışmak zorunda değilim ya da kendimize ait hayatımız hobimiz var ailelerle mıç mıç değiliz özgür ve mutluyum diyen? Nolur biri çıksın valla delireceğim . Hayır bişi desem adım boşanmış kadın mazallah yuva yıkıcı olurum, sinirden çatlıyor fakat kimseye bir şey söyleyemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bence eş seçimiyle ve eşin yetiştiği aileyle alakalı bir durum.5 senelik evliyim 2 sene çalıştım hamileyken bıraktım ve sonrada başlamadım.Acikcasi başlamayı da düşünmüyorumEsim tamamen bana bırakmış durumda ama oda çalışmamı çok istemiyor sanırım benim aldığım yetiyor diyor ilerleyen zamanlarda ne olur bilemiyorum.Evlendigimizden beri bütün gelen para ortaya konur verilecekler verilir borçlar ödenir.Sana ne kadar lazım der eşim ne söylesem verir.Kendisine belli bı miktar ayırır.Ayin sonlarına doğru nakit sıkıntısı cekersek kartı bana verir kendisi nakitle idare eder yada tam tersi.Hatta sıkışık olduğumuz zamanlarda eşim parasız gider gelirdi ise ben evde olduğum halde para veriyim derdim almadan gelirdi sende dursun lazım olur ne olur ne olmaz diye..