evlilikler hakkında

tulumbachen .!.:

Kesinlikle. Aslinda eşim beni secmedi, yani ben görüşmüyorum ve bu kararima sadece saygı duyuyor. Duymakta zorunda zaten.
KV evime gelmiyor çünkü huzurumu bozuyor. O ev sonucda benim yuvam. Dinlediğim, zor bir günden sonra koşarak varmaya çalıştığım yer- KV oğlumun evi diye girip cikip huzurumu bozsa o ortam benim yuvam olmaz. Benim has yüzüme hasret değil...oğlunu ev ortaminda görmek isterse evine çağırsın :)
Eşim ayda yilda bir telefonla konuşuyor annesinle. Gecende beraber italyaya cenazeye gittiler. Kivaminda annesinle görüşüyor yani.

Şimdi taşlamasam iyi ama nikaha bile çağırmadım...
Asla güzel günümü rezil edemem. Oğlunun murveti vs. Tantanasi bana sökmedi...oğlunu düşünün kadin gelinine iyi davranırdi

Genişletmek için tıkla...

sunsea .!.:

Mutlu da olabilirsiniz ama düzeninizi maddi manevi arayadabilirsiniz. En güzel yanı denedim demek bence =)

Genişletmek için tıkla...

greengirll .!.:

denemeden bilemeyiz degil mi

zaten biz istemesekte durum ortada ekonomi ortada hayırlısı

Genişletmek için tıkla...

greengirll .!.:

Ay yok dayanamadım açacağım konu :) Kendi evliliğimden kurtuldum derken, milletin dert babası olma yolundayım. Herkes şikayetçi evliliğinden ama asla boşanmazlar ve mutlu imajı verirler. Burda benim çevremden bahsediyoruz, böyle olmayan ya olmadığını zanneden hemen çemkirmesin banı falan göze aldım çünkü haksızlığa gelemiyorum, hele ki çocuk ve kadınlara.

Şimdi olay şu, malum bankacıyız, genelde 30-40 yaş civarı, üniversite mezunu, aylık geliri 5-10 bin arası insanlardan oluşuyor çevrem. Ve hep aynı, çocuklara ya kv bakıyor, tüm yemekler orda yeniyor, eve yatmaya gidiliyor iş dışındaki tüm hayat eş ailesiyle geçiyor. Yada bakıcı var fakat bakıcıdır şudur budur hepsi kadının maaşından ödeniyor. Hatta bugün 8000 tl olan maaşını yattığı gibi eşine havale edip, ondan geri gelen 500 tl ile ay geçiren, kredi kartı borcunu bile tekrar ondan gelen parayla ödeyen meslektaşımla konuştum. Neden tüm para geldiği gibi adama gidiyor? Kadınlar erkeklerin tiranlığı altında sürekli neden?

Çok bunaldım, istifa etmeyi düşünüyorum, konuşuyoruz herkes ama eşim izin vermez, zaten herşeyi ben ödüyorum diyor. Bir kadın fiziken ve ruhen yorulduğunda, ya da çocuğunu kendi yetiştirmek istediğinde veyahut meslek değişimi yapmak istediğinde neden korkuyor, çünkü kocası izin vermez. Daha yine bugün eşinin ailesiyle aynı apartmanda oturup, her planını onlara göre yapan arkadaşımın eşi kadının babasını istememiş evine. Bu nasıl bir bencillik?

Yani anlamıyorum biz mi aman yuva yıkılmasın diye bu adamları bu hale getiriyoruz?

Cidden var mı aranızda, eşimle maddi açıdan ortağız ya da çalışmak zorunda değilim ya da kendimize ait hayatımız hobimiz var ailelerle mıç mıç değiliz özgür ve mutluyum diyen? Nolur biri çıksın valla delireceğim . Hayır bişi desem adım boşanmış kadın mazallah yuva yıkıcı olurum, sinirden çatlıyor fakat kimseye bir şey söyleyemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

morportakal .!.:

Bence bu cevreyle alakali green. Nerede yasiyorsun hic bilgim yok ama bizim buralarda böyle kafalar yok.
Tabi ki isten cikmak gibi radikal bir karar alacaksam esimle bir fikir yürütürüz. Ne gelir ne gider olur mu döner mi seklinde. Esimin gelirine göre bir hayati kabulleneceksem elbette çalışmak zorunda degilim. Ama ben seyahat etmeyi seviyorum, yelkenle ilgileniyorum, kaliteli mekanlarda yiyip icmeyi seviyorum, sokak hayvanlarini beslemeyi seviyorum. Hepsi külfetli seyler. Bunlardan vazgecmek istemedigim icin calismaya devam etmek zorundayim.

Cocuguma annem ve kayinvalidem donusumlu bakiyor. Istanbulda oturmasini kalkmasini bilen, oglumun rol model almasini kabullenebilecegim seviyede bir bakici 4 5 bin civari maas istiyor. Kayinvalidemin ogluma bakmasi buyuk bir lüks. Yemegi disarda yemiyorsak kayinvalidemde yeriz sık sık. Bunu erkek ailesiyle yapisik yasamak olarak görmedim hic. Isten gelince sicak hazir yemek de buyuk bir luks. Gidis gelis 2 saat yolda geçiyor en az. Yoruluyorsun kızım burda yiyip de gecin eve der. Bunun nesi fena ki? Allah razi olsun.

Ama maasi gonderip harclik almak falan cok degisik kafalarmis. Bunlari bilemedim

Genişletmek için tıkla...

greengirll .!.:

Ay yok dayanamadım açacağım konu :) Kendi evliliğimden kurtuldum derken, milletin dert babası olma yolundayım. Herkes şikayetçi evliliğinden ama asla boşanmazlar ve mutlu imajı verirler. Burda benim çevremden bahsediyoruz, böyle olmayan ya olmadığını zanneden hemen çemkirmesin banı falan göze aldım çünkü haksızlığa gelemiyorum, hele ki çocuk ve kadınlara.

Şimdi olay şu, malum bankacıyız, genelde 30-40 yaş civarı, üniversite mezunu, aylık geliri 5-10 bin arası insanlardan oluşuyor çevrem. Ve hep aynı, çocuklara ya kv bakıyor, tüm yemekler orda yeniyor, eve yatmaya gidiliyor iş dışındaki tüm hayat eş ailesiyle geçiyor. Yada bakıcı var fakat bakıcıdır şudur budur hepsi kadının maaşından ödeniyor. Hatta bugün 8000 tl olan maaşını yattığı gibi eşine havale edip, ondan geri gelen 500 tl ile ay geçiren, kredi kartı borcunu bile tekrar ondan gelen parayla ödeyen meslektaşımla konuştum. Neden tüm para geldiği gibi adama gidiyor? Kadınlar erkeklerin tiranlığı altında sürekli neden?

Çok bunaldım, istifa etmeyi düşünüyorum, konuşuyoruz herkes ama eşim izin vermez, zaten herşeyi ben ödüyorum diyor. Bir kadın fiziken ve ruhen yorulduğunda, ya da çocuğunu kendi yetiştirmek istediğinde veyahut meslek değişimi yapmak istediğinde neden korkuyor, çünkü kocası izin vermez. Daha yine bugün eşinin ailesiyle aynı apartmanda oturup, her planını onlara göre yapan arkadaşımın eşi kadının babasını istememiş evine. Bu nasıl bir bencillik?

Yani anlamıyorum biz mi aman yuva yıkılmasın diye bu adamları bu hale getiriyoruz?

Cidden var mı aranızda, eşimle maddi açıdan ortağız ya da çalışmak zorunda değilim ya da kendimize ait hayatımız hobimiz var ailelerle mıç mıç değiliz özgür ve mutluyum diyen? Nolur biri çıksın valla delireceğim . Hayır bişi desem adım boşanmış kadın mazallah yuva yıkıcı olurum, sinirden çatlıyor fakat kimseye bir şey söyleyemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

greengirll .!.:

Ay yok dayanamadım açacağım konu :) Kendi evliliğimden kurtuldum derken, milletin dert babası olma yolundayım. Herkes şikayetçi evliliğinden ama asla boşanmazlar ve mutlu imajı verirler. Burda benim çevremden bahsediyoruz, böyle olmayan ya olmadığını zanneden hemen çemkirmesin banı falan göze aldım çünkü haksızlığa gelemiyorum, hele ki çocuk ve kadınlara.

Şimdi olay şu, malum bankacıyız, genelde 30-40 yaş civarı, üniversite mezunu, aylık geliri 5-10 bin arası insanlardan oluşuyor çevrem. Ve hep aynı, çocuklara ya kv bakıyor, tüm yemekler orda yeniyor, eve yatmaya gidiliyor iş dışındaki tüm hayat eş ailesiyle geçiyor. Yada bakıcı var fakat bakıcıdır şudur budur hepsi kadının maaşından ödeniyor. Hatta bugün 8000 tl olan maaşını yattığı gibi eşine havale edip, ondan geri gelen 500 tl ile ay geçiren, kredi kartı borcunu bile tekrar ondan gelen parayla ödeyen meslektaşımla konuştum. Neden tüm para geldiği gibi adama gidiyor? Kadınlar erkeklerin tiranlığı altında sürekli neden?

Çok bunaldım, istifa etmeyi düşünüyorum, konuşuyoruz herkes ama eşim izin vermez, zaten herşeyi ben ödüyorum diyor. Bir kadın fiziken ve ruhen yorulduğunda, ya da çocuğunu kendi yetiştirmek istediğinde veyahut meslek değişimi yapmak istediğinde neden korkuyor, çünkü kocası izin vermez. Daha yine bugün eşinin ailesiyle aynı apartmanda oturup, her planını onlara göre yapan arkadaşımın eşi kadının babasını istememiş evine. Bu nasıl bir bencillik?

Yani anlamıyorum biz mi aman yuva yıkılmasın diye bu adamları bu hale getiriyoruz?

Cidden var mı aranızda, eşimle maddi açıdan ortağız ya da çalışmak zorunda değilim ya da kendimize ait hayatımız hobimiz var ailelerle mıç mıç değiliz özgür ve mutluyum diyen? Nolur biri çıksın valla delireceğim . Hayır bişi desem adım boşanmış kadın mazallah yuva yıkıcı olurum, sinirden çatlıyor fakat kimseye bir şey söyleyemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

greengirll .!.:

Ay yok dayanamadım açacağım konu :) Kendi evliliğimden kurtuldum derken, milletin dert babası olma yolundayım. Herkes şikayetçi evliliğinden ama asla boşanmazlar ve mutlu imajı verirler. Burda benim çevremden bahsediyoruz, böyle olmayan ya olmadığını zanneden hemen çemkirmesin banı falan göze aldım çünkü haksızlığa gelemiyorum, hele ki çocuk ve kadınlara.

Şimdi olay şu, malum bankacıyız, genelde 30-40 yaş civarı, üniversite mezunu, aylık geliri 5-10 bin arası insanlardan oluşuyor çevrem. Ve hep aynı, çocuklara ya kv bakıyor, tüm yemekler orda yeniyor, eve yatmaya gidiliyor iş dışındaki tüm hayat eş ailesiyle geçiyor. Yada bakıcı var fakat bakıcıdır şudur budur hepsi kadının maaşından ödeniyor. Hatta bugün 8000 tl olan maaşını yattığı gibi eşine havale edip, ondan geri gelen 500 tl ile ay geçiren, kredi kartı borcunu bile tekrar ondan gelen parayla ödeyen meslektaşımla konuştum. Neden tüm para geldiği gibi adama gidiyor? Kadınlar erkeklerin tiranlığı altında sürekli neden?

Çok bunaldım, istifa etmeyi düşünüyorum, konuşuyoruz herkes ama eşim izin vermez, zaten herşeyi ben ödüyorum diyor. Bir kadın fiziken ve ruhen yorulduğunda, ya da çocuğunu kendi yetiştirmek istediğinde veyahut meslek değişimi yapmak istediğinde neden korkuyor, çünkü kocası izin vermez. Daha yine bugün eşinin ailesiyle aynı apartmanda oturup, her planını onlara göre yapan arkadaşımın eşi kadının babasını istememiş evine. Bu nasıl bir bencillik?

Yani anlamıyorum biz mi aman yuva yıkılmasın diye bu adamları bu hale getiriyoruz?

Cidden var mı aranızda, eşimle maddi açıdan ortağız ya da çalışmak zorunda değilim ya da kendimize ait hayatımız hobimiz var ailelerle mıç mıç değiliz özgür ve mutluyum diyen? Nolur biri çıksın valla delireceğim . Hayır bişi desem adım boşanmış kadın mazallah yuva yıkıcı olurum, sinirden çatlıyor fakat kimseye bir şey söyleyemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

msbd .!.:

Aldatıldığın halde o mu terketti anlayamadm

Genişletmek için tıkla...

derin sularda .!.:

26 yıldır evliyim, oğlum doğunca verdiğim ara hariç 20 küsur yıldır çalışıyorum.
Eşimle gelirimiz, harcamamız, birikimimiz ve evdeki sorumluluklarımız ortaktır.
Herkesin maaş kartı kendisinde durur.
Fazla kullanmamakla birlikte kredi kartını ve faturaları ben öderim.
Evin alışverişini kim denk gelirse o yapar.
Kaskolar, ev-araçların vergisi, benzin, eve eşya alma işi eşimdedir.
Kalan parayı herkes kendi birikim hesabında biriktirir, birbirimizin hesaplarında ne kadar olduğunu ve internet bankacılığı şifrelerimizi biliriz.
Her konuda şeffaf ve açık bir ilişkimiz var.

Eşimin ailesini çok severim, iyi geçiniriz ama uzaktalar.
Benim ailemle aynı şehirdeyiz ama eşim ailemle mesafelidir, sorun etmem, daha çok kendim görüşürüm.

Eşim her sabah evden çıkarken 'paran var mı?' Diye sorar, nedense, bu beni mutlu ediyor.
İçimde gizli bir geleneksel kadın mı var?
Ben de anlamadım.

Genişletmek için tıkla...

sehabe89 .!.:

o soru o kadar güzel bir soru ki... paran var mi? Bir şeye ihtiyacın var mi?... ben bunu bayan halimle arkadaşlarıma sorarken eş dediğim insan hamileyken 1 kere dahi olsun bana sormadı. Ki o dönem izin almıştım çalışmıyordum. maaşım yatıyor olabilir ama her şey para mı.. insan sormaz mi bi şeye ihtiyacın var mi diye... sevgiye? Saygıya?Şefkate? Bi şeylere ihtiyacım vardı evet. Belki de doktor masraflarına yetmeyen maaşım bitmişti. Doğru ya çocuğu ben çıkaracağım hoş tek başıma yaptım ve hali hazırda zaten maaşım var değil mi..... bazen düşünüyorum kadınlar çalışmamalı mı yoksa. Çünkü çevremde gördüğüm+ben çalışan her kadın benimle aynı şeyleri yaşıyor . Kıymet bilinmiyor

Genişletmek için tıkla...