• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

evlilikler hakkında

Ay yok dayanamadım açacağım konu :) Kendi evliliğimden kurtuldum derken, milletin dert babası olma yolundayım. Herkes şikayetçi evliliğinden ama asla boşanmazlar ve mutlu imajı verirler. Burda benim çevremden bahsediyoruz, böyle olmayan ya olmadığını zanneden hemen çemkirmesin banı falan göze aldım çünkü haksızlığa gelemiyorum, hele ki çocuk ve kadınlara.

Şimdi olay şu, malum bankacıyız, genelde 30-40 yaş civarı, üniversite mezunu, aylık geliri 5-10 bin arası insanlardan oluşuyor çevrem. Ve hep aynı, çocuklara ya kv bakıyor, tüm yemekler orda yeniyor, eve yatmaya gidiliyor iş dışındaki tüm hayat eş ailesiyle geçiyor. Yada bakıcı var fakat bakıcıdır şudur budur hepsi kadının maaşından ödeniyor. Hatta bugün 8000 tl olan maaşını yattığı gibi eşine havale edip, ondan geri gelen 500 tl ile ay geçiren, kredi kartı borcunu bile tekrar ondan gelen parayla ödeyen meslektaşımla konuştum. Neden tüm para geldiği gibi adama gidiyor? Kadınlar erkeklerin tiranlığı altında sürekli neden?

Çok bunaldım, istifa etmeyi düşünüyorum, konuşuyoruz herkes ama eşim izin vermez, zaten herşeyi ben ödüyorum diyor. Bir kadın fiziken ve ruhen yorulduğunda, ya da çocuğunu kendi yetiştirmek istediğinde veyahut meslek değişimi yapmak istediğinde neden korkuyor, çünkü kocası izin vermez. Daha yine bugün eşinin ailesiyle aynı apartmanda oturup, her planını onlara göre yapan arkadaşımın eşi kadının babasını istememiş evine. Bu nasıl bir bencillik?

Yani anlamıyorum biz mi aman yuva yıkılmasın diye bu adamları bu hale getiriyoruz?

Cidden var mı aranızda, eşimle maddi açıdan ortağız ya da çalışmak zorunda değilim ya da kendimize ait hayatımız hobimiz var ailelerle mıç mıç değiliz özgür ve mutluyum diyen? Nolur biri çıksın valla delireceğim . Hayır bişi desem adım boşanmış kadın mazallah yuva yıkıcı olurum, sinirden çatlıyor fakat kimseye bir şey söyleyemiyorum.
Yuva yıkıcı olmazsınız merak etmeyin güldüm binyandan denek istediğiniz profil göZümde canlandı😂
Var öyle aileler sizin çevrenizde öyle denk grlmiş sanırım
Ucundan kıyısından bende profile uyuyorum tek bir eksikle Eşime maaşımı kendim veririm.
Çünkü eşim borsa finans ve para değerlendirmeyi çok iyi bilir ay başındaki prayı ay sonuna kadar değerlendirir eşimle el ele verip 3 yıllık evliliğimizde hem evimizi hem araç hem de nakit birikimini 2 bucuk yılda yaptık üstüne çocuğumız var. Onun da ihtiyaçları var
kredi kartı ve bi miktar nakit bendedir bi kere bile sormaz karttan ne kadar harcadın diye. Ay sonunda çak bi beşlik şu kadar para arttırdık der kutlarz

Eşimin ailesini sevmem. Eşim de bilir ilk baş kabullenemedi şimdi anlıyor artık onlar da beni sevmezler uzaktayız en son 2-3 ay önce gördüm genelde bu sıklıkta görüşürüz.
Çocupuma da bakıcı bakıcsk şuan ben bakıyorum herşey dört dörtlük mü tabi ki değil eşimş çok az göryorum işinden dolayı özlüyorum . Belki de özlemek de evliliğin bi parçası
 
Benim kafama ev isleri takiliyor hep. Bi türklerde mi böyle acaba. Zaten diğerlerini maastir,ailedir kendime uygun birini secerim. Ama daha ben ev isi yapan erkeğe rastlamadım. En önemlisi o

Ev işi yapan çok erkek var aslında. Eşim çalışmasına rağmen süper temizlik yapar. Çocuklara ortak bakarız. Kardeşimin eşi annemin evinde bulaşık yıkar. Kendi evlerinde ise kardeşim toz bezlerinin yerini bile bilmez temizliği eşi yapar. Az ama böyle adamlar var. Sırrı ise kendini kadından üstün görmeyen adamlarla evlenmek. Bu kadar basit :KK66:
 
Valla uzun uzun yazmıştım ama en son hamileyken hiç mide bulantısı yaşamadım diye yazdigimin sabahı oluk oluk kustugum için (pardon) cesaret edemedim geri sildim. Tee forumdan bana nazar degdirmeyi başaran arkadaşa selam olsun🙋‍♀️

Kemgözün de mi onlineı oluyor yahu😂 Bir yaşıma daha girdim
 
Ay yok dayanamadım açacağım konu :) Kendi evliliğimden kurtuldum derken, milletin dert babası olma yolundayım. Herkes şikayetçi evliliğinden ama asla boşanmazlar ve mutlu imajı verirler. Burda benim çevremden bahsediyoruz, böyle olmayan ya olmadığını zanneden hemen çemkirmesin banı falan göze aldım çünkü haksızlığa gelemiyorum, hele ki çocuk ve kadınlara.

Şimdi olay şu, malum bankacıyız, genelde 30-40 yaş civarı, üniversite mezunu, aylık geliri 5-10 bin arası insanlardan oluşuyor çevrem. Ve hep aynı, çocuklara ya kv bakıyor, tüm yemekler orda yeniyor, eve yatmaya gidiliyor iş dışındaki tüm hayat eş ailesiyle geçiyor. Yada bakıcı var fakat bakıcıdır şudur budur hepsi kadının maaşından ödeniyor. Hatta bugün 8000 tl olan maaşını yattığı gibi eşine havale edip, ondan geri gelen 500 tl ile ay geçiren, kredi kartı borcunu bile tekrar ondan gelen parayla ödeyen meslektaşımla konuştum. Neden tüm para geldiği gibi adama gidiyor? Kadınlar erkeklerin tiranlığı altında sürekli neden?

Çok bunaldım, istifa etmeyi düşünüyorum, konuşuyoruz herkes ama eşim izin vermez, zaten herşeyi ben ödüyorum diyor. Bir kadın fiziken ve ruhen yorulduğunda, ya da çocuğunu kendi yetiştirmek istediğinde veyahut meslek değişimi yapmak istediğinde neden korkuyor, çünkü kocası izin vermez. Daha yine bugün eşinin ailesiyle aynı apartmanda oturup, her planını onlara göre yapan arkadaşımın eşi kadının babasını istememiş evine. Bu nasıl bir bencillik?

Yani anlamıyorum biz mi aman yuva yıkılmasın diye bu adamları bu hale getiriyoruz?

Cidden var mı aranızda, eşimle maddi açıdan ortağız ya da çalışmak zorunda değilim ya da kendimize ait hayatımız hobimiz var ailelerle mıç mıç değiliz özgür ve mutluyum diyen? Nolur biri çıksın valla delireceğim . Hayır bişi desem adım boşanmış kadın mazallah yuva yıkıcı olurum, sinirden çatlıyor fakat kimseye bir şey söyleyemiyorum.
Biz maddi açıdan ayrıyız, ortağız da diyemem.
Evliliğimizin başından beri harcamalarımızı eşit olabilecek şekilde bölüştük: ev kredisinin yarısını o yarısını ben gibi... Geriye kalan paralar kimseyi ilgilendirmiyor. İsteyen istediğini alıp isterse de biriktirebilir. Paramız biterse de birbirimizden isteriz veya o ay yetmiyorsa o harcamayı devrederiz vs.
 
Ay yok dayanamadım açacağım konu :) Kendi evliliğimden kurtuldum derken, milletin dert babası olma yolundayım. Herkes şikayetçi evliliğinden ama asla boşanmazlar ve mutlu imajı verirler. Burda benim çevremden bahsediyoruz, böyle olmayan ya olmadığını zanneden hemen çemkirmesin banı falan göze aldım çünkü haksızlığa gelemiyorum, hele ki çocuk ve kadınlara.

Şimdi olay şu, malum bankacıyız, genelde 30-40 yaş civarı, üniversite mezunu, aylık geliri 5-10 bin arası insanlardan oluşuyor çevrem. Ve hep aynı, çocuklara ya kv bakıyor, tüm yemekler orda yeniyor, eve yatmaya gidiliyor iş dışındaki tüm hayat eş ailesiyle geçiyor. Yada bakıcı var fakat bakıcıdır şudur budur hepsi kadının maaşından ödeniyor. Hatta bugün 8000 tl olan maaşını yattığı gibi eşine havale edip, ondan geri gelen 500 tl ile ay geçiren, kredi kartı borcunu bile tekrar ondan gelen parayla ödeyen meslektaşımla konuştum. Neden tüm para geldiği gibi adama gidiyor? Kadınlar erkeklerin tiranlığı altında sürekli neden?

Çok bunaldım, istifa etmeyi düşünüyorum, konuşuyoruz herkes ama eşim izin vermez, zaten herşeyi ben ödüyorum diyor. Bir kadın fiziken ve ruhen yorulduğunda, ya da çocuğunu kendi yetiştirmek istediğinde veyahut meslek değişimi yapmak istediğinde neden korkuyor, çünkü kocası izin vermez. Daha yine bugün eşinin ailesiyle aynı apartmanda oturup, her planını onlara göre yapan arkadaşımın eşi kadının babasını istememiş evine. Bu nasıl bir bencillik?

Yani anlamıyorum biz mi aman yuva yıkılmasın diye bu adamları bu hale getiriyoruz?

Cidden var mı aranızda, eşimle maddi açıdan ortağız ya da çalışmak zorunda değilim ya da kendimize ait hayatımız hobimiz var ailelerle mıç mıç değiliz özgür ve mutluyum diyen? Nolur biri çıksın valla delireceğim . Hayır bişi desem adım boşanmış kadın mazallah yuva yıkıcı olurum, sinirden çatlıyor fakat kimseye bir şey söyleyemiyorum.

hacıııı eş dediğimle her şey çok güzeldi AMA ben öyle sanıyormuşum :D o millete bakıyormuş ben eve
 
Ben varım :) üstelik eşim Türk hatta kv doğu kültüründen ustik aynı ilde yaşıyoruz :) ilk yıl zor geçti sürekli Ziyaret talebi vs ama ben çalışan bir kadın olarak resti çektim her hsonu gidip gelemem yoruldugumu onunla kurduğum hayalleri vs tatlı dille sabırla anlattım inanın küçük çocuk kandirircasina zor oldu ama işve ve cilvemle bağladım kocamı kendime :) şimdi gidelim diyorum uzak ya haftaya gideriz diyor :) evin faturaları bendeydi gerisi bana harçlık ve altın hesabımda birikim olarak kaldı :) ve şu an hamileyim bebeğime ben bakicam ona göre butceni ayarla öyle çocuk yapicaz bakıcı eline veremem hiç taninmadigim kadının ahlakıyla buyutemem bebeğimi dedim şimdi hamileligimin tadını çıkarıyorum zaten masa başı bir iş degil ağır bir işim var 2. ayimda istifa ettim çünkü dusurebilirdim bile çocuğumu Allah korusun .. ve bebisimi kreş çağına getirene dek ben buyutecegim inşallah ailem çevre ne derse desin benim diplomam her zaman çalışır inşallah ama yavrumun en güzel yaşları geri gelmeyecek anne gitme çığlıkları ile buyumeyecek babam çok tepkili işimi biraktigima ve birkaç yıl ara verecek oluşuma havali geliyor bakıcı olayı 5 liralık elbisem olmaz 3 liraya giyerim ama yavrumu anne şefkati ile büyütmenin yerini hangi banka birikimi tutabilir kıyaslanabilir mi? Elalem umrumda değil annem babam hakkıdır evhamlanir ama onların evhamlari da benim bebeğinden kıymetli değil
 
Ay yok dayanamadım açacağım konu :) Kendi evliliğimden kurtuldum derken, milletin dert babası olma yolundayım. Herkes şikayetçi evliliğinden ama asla boşanmazlar ve mutlu imajı verirler. Burda benim çevremden bahsediyoruz, böyle olmayan ya olmadığını zanneden hemen çemkirmesin banı falan göze aldım çünkü haksızlığa gelemiyorum, hele ki çocuk ve kadınlara.

Şimdi olay şu, malum bankacıyız, genelde 30-40 yaş civarı, üniversite mezunu, aylık geliri 5-10 bin arası insanlardan oluşuyor çevrem. Ve hep aynı, çocuklara ya kv bakıyor, tüm yemekler orda yeniyor, eve yatmaya gidiliyor iş dışındaki tüm hayat eş ailesiyle geçiyor. Yada bakıcı var fakat bakıcıdır şudur budur hepsi kadının maaşından ödeniyor. Hatta bugün 8000 tl olan maaşını yattığı gibi eşine havale edip, ondan geri gelen 500 tl ile ay geçiren, kredi kartı borcunu bile tekrar ondan gelen parayla ödeyen meslektaşımla konuştum. Neden tüm para geldiği gibi adama gidiyor? Kadınlar erkeklerin tiranlığı altında sürekli neden?

Çok bunaldım, istifa etmeyi düşünüyorum, konuşuyoruz herkes ama eşim izin vermez, zaten herşeyi ben ödüyorum diyor. Bir kadın fiziken ve ruhen yorulduğunda, ya da çocuğunu kendi yetiştirmek istediğinde veyahut meslek değişimi yapmak istediğinde neden korkuyor, çünkü kocası izin vermez. Daha yine bugün eşinin ailesiyle aynı apartmanda oturup, her planını onlara göre yapan arkadaşımın eşi kadının babasını istememiş evine. Bu nasıl bir bencillik?

Yani anlamıyorum biz mi aman yuva yıkılmasın diye bu adamları bu hale getiriyoruz?

Cidden var mı aranızda, eşimle maddi açıdan ortağız ya da çalışmak zorunda değilim ya da kendimize ait hayatımız hobimiz var ailelerle mıç mıç değiliz özgür ve mutluyum diyen? Nolur biri çıksın valla delireceğim . Hayır bişi desem adım boşanmış kadın mazallah yuva yıkıcı olurum, sinirden çatlıyor fakat kimseye bir şey söyleyemiyorum.

Ben varım🙈
İşi bırakalı 8 ay oldu neredeyse, eşim artık dinlenmemi istedi, 25 yıl çalıştım
Kv, görümce, elti vs gibi dertlerimiz yok önce bizim huzurumuz önemlidir
Bu sorunları yaşamamayı olgunlaşmış evlenmeye bağlıyorum ben 36 eşim 38 di evlendiğimizde, 7 yıl olacak şükür iyi gidiyoruz
 
Kemgözün de mi onlineı oluyor yahu😂 Bir yaşıma daha girdim
Ya inanmazsin, bu konuda biri konu açmış. Hiç midem bulanmadi, sonradan olur mu diye. Hiç korkma benim de başından beri olmadı falan yazdım. Millet döktürmüş işte son üç ayda bile başlayabilir, çok fena vs. Ben kadına olmaz olmaz korkma dedim. O gece ağrıdan bulantidan uyuyamadım. Yediğim hiçbir şeyi sindirememisim. Zorla cikarmasam sanırım acillik olacaktım. O gün anladım ki nazarın onlinei da var😅
 
Ben de cocuk sahibi olunca kendi istegimle isten ayrildim. Esimin kendi isiydi,o surecte iflas etti,maddi zorluk yasadik ama ikimiz de yasadik yani benden bir sey esirgemedi esim sartlar o hale getirdi bizi. 4,5 sene calismadim cocugumuza baktim evde,esimde varsa para harcadik beraber yoksa harcamadik yine beraber. Ben de tum birikimimi eve harcadim o donemde. Ayri gayri yoktur bizde. Ama esim tum kazancini bana verip de ben ona harclik verseydim asla ona saygim kalmazdi. İnsan kendi parasini kendi idare edebilecek beyinde olmali cunku bana gore. İstemem parayi oldugu gibi esine veren birini. Ne munasebet? Ben de vermem esim de bana vermez.
Simdi yeniden ise basladim,maasim cebimde durur,ne gerekiyorsa yaparim evim icin.
 
Ay yok dayanamadım açacağım konu :) Kendi evliliğimden kurtuldum derken, milletin dert babası olma yolundayım. Herkes şikayetçi evliliğinden ama asla boşanmazlar ve mutlu imajı verirler. Burda benim çevremden bahsediyoruz, böyle olmayan ya olmadığını zanneden hemen çemkirmesin banı falan göze aldım çünkü haksızlığa gelemiyorum, hele ki çocuk ve kadınlara.

Şimdi olay şu, malum bankacıyız, genelde 30-40 yaş civarı, üniversite mezunu, aylık geliri 5-10 bin arası insanlardan oluşuyor çevrem. Ve hep aynı, çocuklara ya kv bakıyor, tüm yemekler orda yeniyor, eve yatmaya gidiliyor iş dışındaki tüm hayat eş ailesiyle geçiyor. Yada bakıcı var fakat bakıcıdır şudur budur hepsi kadının maaşından ödeniyor. Hatta bugün 8000 tl olan maaşını yattığı gibi eşine havale edip, ondan geri gelen 500 tl ile ay geçiren, kredi kartı borcunu bile tekrar ondan gelen parayla ödeyen meslektaşımla konuştum. Neden tüm para geldiği gibi adama gidiyor? Kadınlar erkeklerin tiranlığı altında sürekli neden?

Çok bunaldım, istifa etmeyi düşünüyorum, konuşuyoruz herkes ama eşim izin vermez, zaten herşeyi ben ödüyorum diyor. Bir kadın fiziken ve ruhen yorulduğunda, ya da çocuğunu kendi yetiştirmek istediğinde veyahut meslek değişimi yapmak istediğinde neden korkuyor, çünkü kocası izin vermez. Daha yine bugün eşinin ailesiyle aynı apartmanda oturup, her planını onlara göre yapan arkadaşımın eşi kadının babasını istememiş evine. Bu nasıl bir bencillik?

Yani anlamıyorum biz mi aman yuva yıkılmasın diye bu adamları bu hale getiriyoruz?

Cidden var mı aranızda, eşimle maddi açıdan ortağız ya da çalışmak zorunda değilim ya da kendimize ait hayatımız hobimiz var ailelerle mıç mıç değiliz özgür ve mutluyum diyen? Nolur biri çıksın valla delireceğim . Hayır bişi desem adım boşanmış kadın mazallah yuva yıkıcı olurum, sinirden çatlıyor fakat kimseye bir şey söyleyemiyorum.
Çalışmak zorunda değilim eşim maddi manevi hep destek benimde mantığım bi kuru soğan ekmek yeter durumu tatminkar bi yapım var çok mutluyum sürekli mıç mıç yaşıyoruz
 
Bebeğim 4.5 aylık o yüzden çalışmıyorum.Ama çalıştığım dönemde de şimdi de evin maddi gelir gideri benim yönetimimdeydi.Her şey ortaktı ama ben hallediyordum.Şimdi ise eşim sağolsun kendimi garip hissetmemem için parayı bana getiriyor ve benim yönetmemi istiyor.Özgür olmamı sağlıyor sağolsun.
Aile mevzusuna gelince yılın 4 ayı bulunduğumuz şehirdeler.Çok görüşmüyoruz desek yalan olur.Ama haftada 2 3 cay içimlik.Kötü insanlar olmadığından takılmıyorum.
 
26 yıldır evliyim, oğlum doğunca verdiğim ara hariç 20 küsur yıldır çalışıyorum.
Eşimle gelirimiz, harcamamız, birikimimiz ve evdeki sorumluluklarımız ortaktır.
Herkesin maaş kartı kendisinde durur.
Fazla kullanmamakla birlikte kredi kartını ve faturaları ben öderim.
Evin alışverişini kim denk gelirse o yapar.
Kaskolar, ev-araçların vergisi, benzin, eve eşya alma işi eşimdedir.
Kalan parayı herkes kendi birikim hesabında biriktirir, birbirimizin hesaplarında ne kadar olduğunu ve internet bankacılığı şifrelerimizi biliriz.
Her konuda şeffaf ve açık bir ilişkimiz var.

Eşimin ailesini çok severim, iyi geçiniriz ama uzaktalar.
Benim ailemle aynı şehirdeyiz ama eşim ailemle mesafelidir, sorun etmem, daha çok kendim görüşürüm.

Eşim her sabah evden çıkarken 'paran var mı?' Diye sorar, nedense, bu beni mutlu ediyor.
İçimde gizli bir geleneksel kadın mı var?
Ben de anlamadım.
 
Ya inanmazsin, bu konuda biri konu açmış. Hiç midem bulanmadi, sonradan olur mu diye. Hiç korkma benim de başından beri olmadı falan yazdım. Millet döktürmüş işte son üç ayda bile başlayabilir, çok fena vs. Ben kadına olmaz olmaz korkma dedim. O gece ağrıdan bulantidan uyuyamadım. Yediğim hiçbir şeyi sindirememisim. Zorla cikarmasam sanırım acillik olacaktım. O gün anladım ki nazarın onlinei da var😅

Kıyamammmmm.. Rabbim sağlıkla kucağına almayı nasip etsin..Keşke Rabbim bana da nasip etsede benim de midem bulansa 🙏
 
  • Muhteşem
Reactions: Kuf
Ben varım.
İşsizken tanıştık. Seneler içinde bir işli bir işsiz devam ettim. Eşimle evlendiğimde baya baya işsizdim, bir şekilde o atandı benim aile işime geçmem konuşuldu. Aile işi dediysem de öyle büyük bir şey değil. Çok kardeşli ufak bir işte annemin yerine bana devredildi.
Sonra çocuğum ufak diye işe gitmez oldum. Hali hazırda ordan bir para almıyorum sigortam yatıyor sadece en azından bir süre böyle gidecek.
Eşim de tek maaş devam ediyor.
Evimiz kira değil. Ama üç kişi 7-8 bin civarı değişen gelirle devam ediyoruz.
Eşime sorsan çalışmamı tercih eder tabii. Tek gelirle zorluyor hayat diyor ama seçimi bana bıraktı.
Özetle hayatın müşterek olduğunu bilen erkekler de var ama hayatta artık daha zor. Tek maaşla cidden geçinmek zor. Ben erkeklere de bu anlamda kızamıyorum.
 
Back